dilemma

Ik sta dubbel geboekt. Het is u ongetwijfeld allemaal al overkomen: agenda slecht of niet ingevuld of bijgehouden, of uw partner boekt een avond bij X terwijl u diezelfde avond bij Y hebt gereserveerd. Het kan gebeuren.

Op tien december worden de Site van het Jaar awards uitgereikt in de Gentse NTG. Dat ligt al een tijdje vast, en ik ging mijn neus daar binnensteken, gezien mijn eigen nominatie en die van Het Project. (En omdat het leutig is met de mensen van Het Project ergens heen te gaan. En andere bloggers nog eens te ontmoeten.)

Edoch, daarnet tuimelde volgend bericht mijn inbox binnen:

Clouseau: bingo!

Jaja! Je bent erbij op 10 december, gefeliciteerd. Eén van de volgende dagen vind je je duoticket in de brievenbus. We wensen je heel veel plezier met Clouseau20.

Een week of twee geleden had ik deelgenomen aan de betreffende Telenet wedstrijd, en ik was totaal, maar dan ook totaal, vergeten dat ik die dag al iets anders te doen had. Clouseau interesseerde mij bovendien niet eens zo erg (lees: geheel niet), maar ik wist dat Tessa enorm blij zou zijn als ze naar dat concert kon.

Maar goed, ik sta dubbel geboekt. En zo komen we bij de titel van deze post.

raar maar waar

Bof. Ik lig daar alvast niet wakker van hoor, maar ’t is wel vriendelijk dat u zo bezorgd bent. Zowat een derde van uw post gaat voorwaar over het feit dat dit blog verkeerd gelinked werd in de metatale top 10 (het woord ‘analyse‘ uit uw titel is misschien wel een beetje een overschatting van uw pennenvrucht). Dat is te veel eer, maar dank u.

Volume12.be is wel de grootste uitschuiver in het rijtje met de laagste PR, geen Alexa- en Technorati rank en slecht 1 (!) pagina geindexeerd in Google. Na nader onderzoek bleek de blog van volume12.be op een geheel andere domeinnaam te staan nl. blog.volume12.net. Raar maar waar!

Ik vermoed dat een metatale medewerker het domein manueel heeft aangepast aangezien volume12 eerst met een 404 pagina in de top 100 stond.

Voor de goede orde: de domeinnaam is correct, maar dit blog is terug te vinden op een ander subdomein (of hostname of sitename) dan wat er in de top 10 wordt vermeld.

Wat ik dan wel wat raar vind, is waarom u, hoewel u duidelijk weet waar dit blog te vinden is, niet meteen de juiste cijfers hebt opgezocht voor uw statistiek. Edoch, niet te beroerd om te helpen als ik kan, heb ik het dan maar even zelf opgezocht: resp. 18 / 1.306.532 / 5 / 106.742 / 4.090. Helpt het u? Mij niet alvast. Maar goed, bij deze mocht u mogelijks toch wat linkliefde ontvangen. En nog eentje zie!

Wat mij wel bezig houdt, is het volgende:

Even off topic: hoe komt het eigenlijk dat ik in jouw feed nooit foto’s kan zien? Ik krijg alleen maar kruisjes. Ligt het aan mij of zijn er nog mensen met dit probleem? Ik gebruik Google Reader.

Als mensen mijn schrijfsels willen lezen, kan ik het hen maar beter zo gemakkelijk mogelijk maken. En ik denk dat ik het gevonden heb. Destijds heb ik een paar regels aan mijn .htaccess toegevoegd om hotlinking tegen te gaan.

Een kleine test? Beelden vanop flickr, zoals in de post diptych: vooruitgang, zijn die wel zichtbaar? En zo ja, staat dan nu, waar voorheen kruisjes stonden, zoiets:

(Ik heb het wat verkleind; klik voor de grote versie.)

Als dat het geval is, kan ik het meteen oplossen zie.

zonder handen

“Kijk papa, ik eet mijn mandarijn ook zonder handen”, aapte hij me na. Ik had net mijn handen gewassen, en had geen zin om ze weer vuil te maken aan mijn versgepelde citrusvrucht. Dus had ik ze maar zonder handen opgegeten. Dwaas, kinderlijk, u zegt het maar. Hey, als we al geen leute mogen hebben.

Wat hij evenwel uit het oog was verloren, was het fototoestel dat ik in mijn handen hield (dé reden eigenlijk waarom ik mijn handen niet opnieuw ‘vuil’ wou maken).

zonder handen

zonder handen

En ja, ik weet het. Op een dag word ik mogelijks zijn onderwerp.

diptych: vooruitgang

make way for progress

(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Fuji PRO160S, 160ISO)

Ze waren 35 jaar oud, die gebouwen. De eerste toren (zie foto’s) ging twee zaterdagen geleden tegen de vlakte, de tweede mocht er vorige zondag aan geloven. De vooruitgang staat niet stil, en in 2015 staan er nieuwe gebouwen, zo zeggen ze. Gent, toegangspoort tot de wereld. Of gewoon een kloon van Brussel Noord.

bruno

Net terwijl ik het lamsvlees voor mijn ragout aan het dichtschroeien ben, trilt mijn achterzak. Ik zou durven stellen dat er betere momenten zijn om mij op te bellen, ware het niet dat (1) ik sowieso al een gloedhekel aan telefoneren heb en (2) de persoon die mij belt natuurlijk niet weet of het al dan niet een goed moment is. En ik hoef ook niet te antwoorden.

“Hallo met Bruno Bollaert”, groet ik de beller –zeer tegen mijn gewoonte aan de GSM– met mijn volledige naam.

“Dag Bruno”, steekt een jongedame meteen van wal. “Dit is X. Y. van Consultingbureau Z. Ik stoor toch niet, hé Bruno?”

“Nee hoor”, lieg ik dat mijn tong zwart geblakerd uit mijn mond valt. “Zegt u maar.”

“Wel Bruno, ik heb je profiel gevonden via de VDAB databank, en wij hebben momenteel een vacature open staan voor Webmaster. Ben je nog steeds op zoek naar werk, Bruno?”

“Euh…” Ik heb een milliseconde om het goede antwoord te vinden. “Ja hoor,” herpak ik mij vrolijk, “waarover gaat het juist?”

“Het gaat over een job van drie maanden met mogelijke extensie bij een bank, Bruno”, legt X. uit. “Het is wel in Brussel, maar vlak aan het Noordstation. Heel gemakkelijk bereikbaar dus, Bruno.”

“En wat houdt de jobomschrijving juist in”, vraag ik verder, mij helemaal in mijn rol inlevend.

“Wel Bruno, ik zal het u voorlezen.”

Maar voor ze daarmee kan beginnen, onderbreek ik haar beleefd. “Och, weet u wat, hebt u die informatie soms elektronisch? Zou u mij dat per e-mail kunnen opsturen?”

“Ik ging het u net voorstellen, Bruno”, repliceert ze kokket. In mijn gedachten heeft ze kastanjebruin haar gekregen met dito ogen, en lacht ze verleidelijk in de telefoon. Ze bevestigt mijn e-mailadres, en we hangen op. Het voelt een beetje als een date.

Ik schroei mijn lam verder dicht, giet een fles Orval over de bereiding en zet het vuur lager. Boven wacht mij een e-mail van X., maar in plaats van het verwachte afspraakje of een lankmoedige liefdesbrief, vind ik er enkel een vacature.

“Ondertussen Bruno, teken ik met de meeste hoogachting,” zo sluit ze af. Jongens ik word oud.

net geen twee weken

Het was net geen twee weken geleden dat ik nog eens gelopen had. Geveld door verkoudheid, griep en migraine, had ik de raad uit de boekskes ter harte genomen, en gerust. Nu ja, niet gelopen. Ge kunt u niet voorstellen hoe content ik was vanochtend toen ik eindelijk terug de loopschoenen aantrok.

Veel te hevig gestart natuurlijk, met een *glups* gemiddelde hartslag van 171 bpm (waar die twee weken geleden eerder 150-155bpm bedroeg). Niettemin herpakken we ons kalm, en ik neem mij al voor om vrijdag heel rustig te joggen.

Oh, terwijl u dit toch leest, klik even door naar de KUL om er hun Vragenlijst Loopsport in te vullen. (Ik had het eerder al gezien bij Yptucide –en meteen ingevuld– en ondertussen leest u het ook bij Dikkie).

als ik erg geïnspireerd ben, praat ik met mijn groenten

Homarus doet Slawinski

Willy Slawinski sterft op 27 april 1992 in Gent. Hij is slechts 44 jaar oud geworden, maar zijn kookkunst (nooit is die omschrijving terechter gebruikt) plaatst hem ver in de toekomst. Met de Slawinski box brengt Homarus een hommage aan Belgiës grootste culinair talent. Ik heb hem al een half jaar in mijn bezit, maar ik heb de verpakking pas gisteren durven openen.

Lees meer over Willy Slawinski, kookkunstenaar bij Het Project.

de slaapkamer

De slaapkamer verwordt meer en meer tot huiskamer, schreef een krant dit jaar ergens in haar lifestyle sectie. Bij ons is dat zeker waar, in die mate dat onze televisie zelfs in de slaapkamer staat, en een stuk hifi, en een boekenkast (of vier). De kamer ernaast is onze werkplaats. Vroeger was die alleen voor mij –Tessa heeft een bureau op het gelijkvloers– maar omdat we destijds geen zin hadden om netwerkkabels van het tweede naar het gelijkvloers te leggen/trekken, werd langzaam aan mijn imperium door een bevriende mogendheid ingepalmd.

Want, zo moet u weten, waar nu onze slaapkamer is, was vroeger ook een deel van mijn bureau. Onze slaapkamer was waar Henri zijn slaapkamer nu is (een verdiepje hoger), en waar onze bureau nu is, was vroeger een soortement vergaderruimte.

thuis

De slaapkamer. Op de voorgrond het bed, en met de klok mee vervolgens de boekenkasten Nederlandse literatuur, de muziekinstallatie en de tv, een stapel dvd’s, één van de stripverhaalkasten, de dvdkast, en dan zijn we rond. Dat bord is een overblijfsel van het EYP-congres in Gent (Drongen) in 1992.

Eigenlijk wou ik wat uitweiden over die hifitoestanden, zoals mij bijna een jaar geleden door Perre was gevraagd. Al die Bang & Olufsen toestellen zijn immers redelijk gemakkelijk met elkaar tot één systeem te verbinden. Het is geen Apple, maar het komt toch dichtbij. Vroeger hadden we enkel de tv, de muziekinstallatie en vier luidsprekers, maar ergens in januari vorig jaar heb ik zo’n link gekocht om ook de muziek van de computer (iTunes) door die luidsprekers afgespeeld te krijgen. Dat is een gemak, maar muziek via de cd (ipv de harddisk) klinkt toch een pak beter. (Al was dit nog steeds de beste opstelling –binnen het jaar moet dat opnieuw in orde gekomen zijn.)

Deze post? Ik wou gewoon de 5D eens testen met kunstlicht. Die vignettering ligt noch aan de lens, noch aan het toestel, maar is er omdat het flitslicht iets te ver naar achter (om een hoek) stond, en dus een schaduw op de grond heeft geworpen.

caveat (lector)

Onlangs viel er bij Pietel iets te lezen over argumentatie: Tien vuile truuken om een discussie te winnen, en Michel pikte daar graag op in met Ook tien truken van de foor, en truken tegen vuile truken in discussies.

Die lijsten zweven al langer rond op het internet, en zijn veelal terug te brengen naar Schopenhauer’s Die Kunst, Recht zu behalten (The Art of Controversyhelemaal te lezen via Project Gutenberg; er is ook een tweetalige versie). In het hoofdstuk Kunstgriffe (Stratagems) worden een aantal technieken geïllustreerd. Zie ook deze tamelijk exhaustieve uitleg in het Duits: 38 Kunstgriffe kommentiert, en –iets minder uitgebreid– in het Engels: Thirty – Eight Ways to Win an Argument.

Die zaken worden vaker toegepast dan u vermoedt.

Neem nu Artemis, die meende mij eergisteren op een fout te betrappen. Iets wat ik overigens helemaal niet erg vind, ik kan er alleen maar uit leren. Artemis had zich evenwel vergist, zie ook de theeregels van gisteren. In eerste instantie geeft ze dat ook toe: Je hebt gelijk. Maar in plaats van dan het daar dan bij te laten, wil ze toch nog haar gelijk halen.

De propositie, herinner ik u even, was deze:

Sorry, ik vond nog een dt-fout:
“Het was helemaal anders geweest als ge u hadt beperkt…”

Die werd (door mij) weerlegd met een taalregel:

Gij neemt altijd t
…ook in de verleden tijd!

En hoewel correct, werd die regel schijnbaar weerlegd in Artemis’ daaropvolgende reactie

Je hebt gelijk, enkel en alleen als je het oubollige “gij” of “ge” gebruikt. In jouw stukje worden “gij” en “u” door elkaar gebruikt.

Deze oude vormen worden in het onderwijs al lang niet meer toegepast.

Wie één van de Controversy-bronnen heeft gelezen, merkt meteen dat hier wordt gezondigd tegen Kunstgriff 3, Kunstgriff 24 en/of Kunstgriff 29 (links verwijzen naar de tweetalige versie)

Kunstgriff 3:

Another trick is to take a proposition which is laid down relatively, and in reference to some particular matter, as though it were uttered with a general or absolute application; or, at least, to take it in some quite different sense, and then refute it.

De ganse reactie is eigenlijk een schoolvoorbeeld van deze Kunstgriff. Het ging over een zeer specifieke materie (gij hadt), die in het ’tegen-‘argument wordt opengetrokken naar een irrelevante algemene stelling (vanaf enkel en alleen als), die vervolgens wordt aangegrepen om de oorspronkelijke stelling tegen te spreken (Deze oude vormen worden in het onderwijs al lang niet meer toegepast.).

Kunstgriff 24 en/of Kunstgriff 29 zijn op gelijkaardige manier toepasbaar.

Nog even over wat Artemis in haar tweede reactie schrijft:

In jouw stukje worden “gij” en “u” door elkaar gebruikt.

Ja, en dat is correct taalgebruik. De “gij” is de nominatief (onderwerpsvorm) tweede persoon enkelvoud van het persoonlijk voornaamwoord; de “u” is de accusatief en datief (voorwerpsvorm) tweede persoon enkelvoud van het persoonlijk voornaamwoord. Dat is dus zoals de taalregels dat voorschrijven.

Let wel: u bent (misschien met uitzondering van de paragraaf hierboven) verkeerd als u in bovenstaande tekst leest dat ik Artemis wil terecht wijzen. Veeleer wil ook ik u duiden op de truken van de foor, en zachtjes benadrukken dat die zaken meer worden gebruikt dan u misschien dacht. Hou met die eventualiteit zoveel mogelijk rekening, als u een tekst leest of wanneer u informatie uit slechts één onafhankelijke (!) bron verneemt.