voornemens 2008

Iets bespreken voor ge het hebt gedaan/gezien/meegemaakt/beïndigd, vind ik nog steeds bij het haar getrokken. Iets aankondigen voor ge het gaat doen daarentegen…

Aldus, zo op de laatste dag van het jaar, een paar (goede) voornemens. Kwatongen –we weten allebei wie ge zijt– zullen beweren dat ik met een paar niet toekom, maar mijn moeder zei altijd: ge moet klein beginnen. (Niet dat ze dat ooit gezegd heeft, maar zo’n uitspraak hoort er nu eenmaal bij.)

We beginnen klein (en in chronologisch-haalbare volgorde):

  • een fotoblog (her)starten: dat zou het eenvoudigste moeten zijn, ware het niet dat ik er nog niet mee klaar ben. Foto’s genoeg, maar ik heb nog geen (sub)domein bepaald, enzovoort. Niemand die zegt dat ik er op 1 januari mee moet beginnen overigens, maar dan moet ik een andere symbolische dag vinden waartegen ik mijn zelfopgelegde deadline niet kan naleven. U ontdekt het morgen.
  • financieel dagboek bijhouden: ik heb dat jaren aan een stuk gedaan (de ganse jaren 90 bijvoorbeeld), en ik ga er opnieuw aan beginnen. Ik vind dat leuk, zo getallekes.
  • een foto-portfolio aanleggen: dat komt er zeker aan. Ik weet alleen nog niet tegen wanneer. 2008 duurt 366 dagen, dus ik heb goede hoop.
  • a polaroid a day: daar heb ik veel zin in. Maar ik heb geen scanner (en ik zie er mij ook nog geen kopen het eerste halfjaar). Dus ik kan pseudocreatief doen, en elke dag een polaroid nemen, en die dan digitaal fotograferen en zo online zetten, maar ik zie dat momenteel niet zitten. Wordt herbekeken in de zomer.
  • leren breien: het trekt mij vreselijk aan, maar het lijkt mij eerder iets om in de herfst mee te beginnen. Wordt te gepaste tijde herbekeken.

Het zijn geen voornemens zoals mijn karakter verbeteren, helaas, maar op de leeftijd waarop ik nu ben gekomen, weet ne mens toch al dat zulks niet meer lukt. Veel fotodinges precies, hebt u het ook gemerkt?

En ik heb eigenlijk nog veel meer zaken in petto, maar dan pin ik mijzelf daar weer te veel op vast, en dan komt het er toch niet van. Had ik al gezegd dat ik een slecht karakter heb?

de ganse dag

We lagen vannacht pas ergens na twee uur in ons bed en ik heb eerst nog even naar iets op de videorecorder gekeken (dat lijkt een redelijk vast ritueel te worden voor ik de slaap kan vatten). We zijn veel te vroeg opgestaan (alles is relatief): om 08u waren we er al opnieuw uit. Van dan af ging het eigenlijk redelijk rap: om 09u30 zaten we in de Mokabon; om 10u reserveerden we een lunchplaats; om 10u30 zaten we in de Barista; om 11u stonden we bij Bonami; om 11u30 in Het Bijhuis; om 12u zaten we in de Progrès; om 13u15 in Fotoshop; om 13u30 in de Vooruit; om 14 bij Katherine Bouckaert; om 14u30 bij Lift; om 14u45 bij Axeswar Design; om 15u15 bij nicht R. en bij K.; en nu (17u30) zijn we thuis. Behalve Tessa, want die is alweer vertrokken. Ik werd er gewoon zot van. (Maar gelukkig kunnen we nu morgen én overmorgen het centrum vermijden.)

Lap. De ganse dag in één paragraaf.

just do it

Are you a hands-on kind of guy?” was een vraag die ik een tiental jaar geleden kreeg voorgeschoteld tijdens een job interview. Ik had net een half decennium als zelfstandige achter de rug, en het was het moment vlak voor de dot-com bubble zichzelf met een stille zucht van opluchting opblies. Mijn kennis van de Engelse taal was ook toen al behoorlijk, maar de zenuwen van het lot dat mij voor het komende decennium leeg tegemoet staarde, maakten mij voorzichtiger dan ik had moeten zijn.

“Erm, why yes, sure”, stotterde ik uit, en in de woordenbrij die daarop volgde, trachtte ik John –zoals mijn toekomstige baas toen reeds insisteerde dat ik hem aansprak– uit te leggen dat ik wel degelijk van aanpakken weet, maar daarom nog niet onbezonnen te werk ga. Tot vandaag geloof ik nog steeds dat dit antwoord zwaar heeft doorgewogen in hun beslissing om mij aan te nemen. Dat, en er waren toen gewoon zo goed of geen mensen met mijn ervaring die bovendien bereid waren in loondienst te treden –in België toch niet.

Weinig van wat ik toen heb verteld was overigens gelogen –hooguit hier en daar lichtjes bijgekleurd. Ik ben geen manager, en ik hou nog steeds niet van ellenlange zogenaamd probleemoplossende vergaderingen. Ik hou wel van de stille kracht die vaak ondanks alle hinderpalen gewoon blijft doordoen en uiteindelijk vooruit geraakt waar anderen ter plaatse blijven trappelen door –met de beste wil van de wereld– via heelder theorieën en het afwegen van opties te blijven zoeken naar de beste invalshoek.

De beste manier om iets te doen, is eraan te beginnen. Dat is niet hetzelfde als zich als een kip zonder kop nietsontziend in een avontuur storten, maar dat betekent wel ondernemen. Of zoals John het verzuchtte toen ik voor te veel van mijn ideeën zijn toestemming verzocht: “You’ve got the ball; now run with it!”

maandmenu

Het zes gangen tellende maandmenu werd vooraf gegaan door twee hapjes, en achterna gehold door een schaal vol koekjes.

Wij waren uitgenodigd door meter N. en nonkel D., dus vanzelfsprekend (?) mocht Henri –samen met zijn tafelmanieren— mee. Enige fysieke bedreiging vooraf zorgde voor nauwgezette opvolging van voornoemde manieren. Niettegenstaande werd zijn aangezicht steeds witter naarmate de kleine wijzer steeds noordelijker klom, en zakte de jonge, in rokkostuum gehesen delinquent steeds dieper in zijn stoel door. Maar hij bleef, rekening gehouden met zijn jeugdige leeftijd, heel passend het nodige decorum behouden.

Het eerste hapje was een koolpuree met pata negra en werd opgediend in een ovalen glaasje. Een goed begin. Het tweede waren drie tasjes, van klein naar kleiner, met daarin resp. een cappuccino van vis en kaas; maatjes met een schuim van komkommer; en gerookte paling met appel. Ik verlekker u even met een opsomming van de zes gangen, wat ik van de website van het restaurant in kwestie pluk.

  • Zeeuwse oester in amontillado, gerookte paling en avocado, zoete aardappel met zee-egel, geraspte peterseliewortel en groene olijven, ijssalade en vsop hesp
  • gebakkken sint-jakobsvrucht uit Dieppe en inktvis met pittige spruiten en spek, pickelijs, saus van kervelknol, arganolie
  • staartvis bereid in volle grond witlof met kurkuma, bloedworst en koolraap, rivierkreeften bearnaise, sesam en pumpernickelpoeder
  • gegrilde filet van hertekalf, aardperen op bourgondische wijze, zwarte paddestoelen met witte kool en jeneverbessen, truffelsaus en knolselderblokjes, vitelottechips
  • met komijn geaffineerde Munster, warme schorseneren en groene mango met oude reypenaer, passievrucht, kweepeer en wijnblad
  • verloren kruidenkoek, pompoenijs verrijkt met kastanjes, krokante lychees, mandarijnenchutney, marshmellow met cacao en sechuanpeper, veenbessenricotta

Het beste vond ik het hertekalf, een kindervuistje vlees dat de omschrijving botermals een nieuwe dimensie gaf. Helaas werd daar door de maître d’ aan tafel nog een evenredig plasje saus aan toegevoegd, wat ik –hoewel lekker– niet anders dan als een belediging voor het vlees in kwestie kon begrijpen.

Het minst geslaagd vond ik de (Munster)kaas, zowel qua presentatie –het zag eruit als een inderhaast bijeen gesprokkelde aperitiefhap– als qua smaak. Dat laatste is puur subjectief, gezien mijn eerder particuliere smaak wat betreft kaas, en wordt volmondig tegengesproken (de beoordeling dan) door mijn kaasminnende wederhelft.

Het pickelijs was verrassend en paste heel goed bij de sint-jakobsvrucht (iets minder bij de mousse van pittige spruiten); de geraspte peterseliewortel was ook heel verblijdend, net zoals de bloedworst; en over het dessert kan ik ook niets dan goeds kwijt –zelfs de marshmellow, waar ik normaal gezien niet zo’n liefhebber van ben.

De porties waren voortreffelijk: net genoeg, en met voldoende tijd tussen de gangen (soms net iets té veel). Geen indigestie de volgende dag, geen noodzaak om zeven dagen angstig de weegschaal te vermijden, maar lekkere, voortreffelijk bemeten schotels. En dat op zich was al een ware verademing.

El Grillo in de Sint-Annakerk

El Grillo, Sint-Annakerk, Gent

(Canon EOS 5D, EF 16-35mm f/2.8 L II USM @ 16mm, f/2.8, 1/50s, 1000 ISO)

Gisteren heb ik in de –steeds donker wordende– Gentse Sint-Annakerk foto’s gemaakt van de repetitie van het kamerkoor El Grillo.

Vanavond kan u ze aan het werk zien in diezelfde kerk: drie ensembles –El Grillo, Arc Sonore, en Blazersensemble Ritornello– brengen er een programma rond Cipriano de Rore, een Vlaamse polyfonist. Wegens dubbel geboekt, kan ik er tot mijn grote spijt zelf niet bij zijn, maar ik kan u dit concert wel sterk aanraden.

Sint-Annakerk (ii) Sint-Annakerk (i)

10 dagen op de agenda

Lap. Zaterdag had ik het weeral zitten: volgende zaterdag ben ik opnieuw dubbel geboekt. Aldus, om verdere dubbele boekingen te voorkomen, schrijf ik het even uit (en dan is Tessa meteen ook op de hoogte). In alle eerlijkheid, ’t is redelijk uitzonderlijk dat het zo druk is, maar anders ga ik het vergeten. (Agenda? Welke agenda?)

Mijn vrijetijdsbesteding de komende tien dagen:

  • ma 03/12 – lopen
  • ma 03/12 – Het Project: jazz – een drukke week (aankondiging)
  • di 04/12 – afspraak directeur school Henri voor Seattle
  • di 04/12 – alhier: sociaal (internet) experiment
  • di 04/12 – alhier: start portretreeks
  • di 04/12 – vooruit: aRTET en Underklarl (o.v.)
  • di 04/12 – El Negocito: Super Stallion (o.v.)
  • wo 05/12 – lopen
  • wo 05/12 – alhier: fototoestel te koop
  • wo 05/12 – Het Project: aRTET (bespreking o.v.)
  • wo 05/12 – Het Project: Gloria (persconferentie/aankondiging/bespreking cd)
  • wo 05/12 – De Bijloke: Louis Sclavis & Piet Van Bockstal (soundcheck + concert o.v.)
  • do 06/12 – Het Project: Rony Verbiest, Michel Bisceglia & Werner Laucher (bespreking concert & cd)
  • do 06/12 – alhier: 2e foto portretreeks
  • do 06/12 – aankondigingstekstje schrijven
  • do 06/12 – trompetles Henri
  • do 06/12 – hot club: Lady Linn (o.v.)
  • vr 07/12 – lopen
  • vr 07/12 – stadhuis: wekelijkse persconferentie Stad Gent
  • vr 07/12 – Het Project: Louis Sclavis (bespreking o.v.)
  • vr 07/12 – Sint-Anna: fotoshoot El Grillo + repetitie
  • za 08/12 – Het Project alhier: El Grillo (aankondiging o.v.)
  • za 08/12 – uit eten met N. & D.
  • zo 09/12 – lopen
  • zo 09/12 – alhier: 3e foto portretreeks
  • zo 09/12 – Opatuur: Elf Twelf trio
  • ma 10/12 – lopen
  • ma 10/12 – alhier: 3 jazz cd’s (bespreking)
  • ma 10/12 – Het Project: Etoiles Polaires (aankondiging)
  • ma 10/12 – tandarts
  • ma 10/12 – NTG: uitreiking SvhJ
  • di 11/12 – alhier: 4e foto portretreeks
  • wo 12/12 – lopen
  • do 13/12 – aankondigingstekstje schrijven
  • do 13/12 – trompetles Henri
  • do 13/12 – Vooruit: Jimi Tenor meets FES
  • do 13/12 – Vooruit: Cleaning Women
  • vr 14/12 – lopen
  • vr 14/12 – alhier: 5e foto portretreeks
  • vr 14/12 – stadhuis: wekelijkse persconferentie Stad Gent
  • vr 14/12 – Het Project: Jimi Tenor meets FES (fotobespreking)
  • vr 14/12 – catwalk dinges (o.v.)

De afkorting o.v. staat voor onder voorbehoud. Of ik effectief ga, hangt af ervan of ik binnen geraak, maar als ik niet ga/binnengeraak, volgt er vanzelfsprekend geen bespreking (als ik wel ga, volgt er gegarandeerd wel één).

Maar nu ga ik eerst brood bakken. En dan Henri van school halen.

bloem

Gisteren mochten we –voor de tweede keer– eten in de Gentse Japanner Amatsu. We zaten er samen met I. (mijn nicht(je)) en J. die regelmatig in Japan vertoeft. Dat op zich zorgde al voor de nodige anekdotes, maar het was ook een aangename verrassing om eens met I. van gedachten te kunnen wisselen over een aantal culinaire toestanden. Blijkt immers niet alleen dat zij ook zelf brood bakt, maar ik heb bovendien te horen gekregen dat haar moeder (tante L.) daar al een jarenlange expertise in heeft opgebouwd.

Niet de enige verrassing, want zowel I. als L. halen hun bloem bij Goethals in de Meerseniersstraat, waar ik pas na lang aarzelen vorige week ben durven binnen stappen. Veel te laat, zo mocht ik ondervinden, want ik kreeg te horen dat ze er binnenkort mee ophouden. Tijd om een voorraad bloem in te slaan, want mijn brood is nog nooit zo lekker geweest sinds ik de bloem gebruik die ik daar dinsdag bloem heb gekocht.

We hadden het ook over een deegmixer, want ik zit al een paar weken (maanden?) te tobben over de aanschaf van zo’n Kitchen Aid Stand Mixer. En ik lees bij Het Project dat Patricia dezelfde op haar verlangenlijstje heeft staan. (Over verlangenlijstjes gesproken, de bijbel die Koen Fillet zopas heeft gekregen, stond ook al op het mijne.)

Maar kijk, ’t is zondag. Tijd om het deeg, dat ik een uurtje geleden heb gemaakt, uit de ijskast te halen en mijn Tarte Tatin af te werken.

dilemma

Ik sta dubbel geboekt. Het is u ongetwijfeld allemaal al overkomen: agenda slecht of niet ingevuld of bijgehouden, of uw partner boekt een avond bij X terwijl u diezelfde avond bij Y hebt gereserveerd. Het kan gebeuren.

Op tien december worden de Site van het Jaar awards uitgereikt in de Gentse NTG. Dat ligt al een tijdje vast, en ik ging mijn neus daar binnensteken, gezien mijn eigen nominatie en die van Het Project. (En omdat het leutig is met de mensen van Het Project ergens heen te gaan. En andere bloggers nog eens te ontmoeten.)

Edoch, daarnet tuimelde volgend bericht mijn inbox binnen:

Clouseau: bingo!

Jaja! Je bent erbij op 10 december, gefeliciteerd. Eén van de volgende dagen vind je je duoticket in de brievenbus. We wensen je heel veel plezier met Clouseau20.

Een week of twee geleden had ik deelgenomen aan de betreffende Telenet wedstrijd, en ik was totaal, maar dan ook totaal, vergeten dat ik die dag al iets anders te doen had. Clouseau interesseerde mij bovendien niet eens zo erg (lees: geheel niet), maar ik wist dat Tessa enorm blij zou zijn als ze naar dat concert kon.

Maar goed, ik sta dubbel geboekt. En zo komen we bij de titel van deze post.

net geen twee weken

Het was net geen twee weken geleden dat ik nog eens gelopen had. Geveld door verkoudheid, griep en migraine, had ik de raad uit de boekskes ter harte genomen, en gerust. Nu ja, niet gelopen. Ge kunt u niet voorstellen hoe content ik was vanochtend toen ik eindelijk terug de loopschoenen aantrok.

Veel te hevig gestart natuurlijk, met een *glups* gemiddelde hartslag van 171 bpm (waar die twee weken geleden eerder 150-155bpm bedroeg). Niettemin herpakken we ons kalm, en ik neem mij al voor om vrijdag heel rustig te joggen.

Oh, terwijl u dit toch leest, klik even door naar de KUL om er hun Vragenlijst Loopsport in te vullen. (Ik had het eerder al gezien bij Yptucide –en meteen ingevuld– en ondertussen leest u het ook bij Dikkie).