Auteur: bruno

mobiliteit

Het stadsbestuur gaat op een hele conservatieve manier om met mobiliteit. ‘Meer parkeerplaats rond het station zodat mensen hun auto kwijtkunnen en de trein nemen’, is de filosofie. Wij opteren voor een moderne visie, zoals in Berlijn, waarbij al het openbaar vervoer gecentraliseerd wordt rond het station. Het is niet de bedoeling het gebruik van auto’s te promoten en zo nog meer fijn stof de lucht in te jagen. Dat de SP.A dat argument zomaar wegwuift, vind ik echt vreemd. In Gent, een zwarte zone, sterven per jaar 300 mensen vervroegd door dat fijn stof. Een nieuwe weg dwars door de stationsbuurt trekken, dat is echt geen goed idee.

Vera Dua in DS (13/09/2006: Interview. Vera Dua: ‘Veel goesting in Gentse sjerp’ –abonnement vereist; PDFje)

tuscan

Het gebeurt slechts uiterst zelden dat ik me laat afleiden op de autostrade. Vanochtend ben ik echter, ter hoogte van Aalst een schitterend ogende wagen tegengekomen. Helaas reed hij op het eerste baanvak. Van het derde naar het eerste was mij toch iets te gevaarlijk, maar ik mocht wel hard in de ijzers gaan hangen, want net daar slibde het verkeer dicht. Met mijn slechte ogen kon ik op de koffer nog net iets ontwaren in de zin van Truxton of Tuxon. De wagen had het stuur aan de Engelse kant.

Eigenlijk had ik het al opgegeven er nog iets over terug te vinden, toen daarnet een link naar Gespot in Zandvoort (op autoblog.nl) in mijn RSS reader opdook. Met daarin o.a. een paar foto’s van een TVR Sagaris.

Dus ben ik maar eens op de site van TVR gaan neuzen, en wat trof ik daar aan? Mijn mystery car: de TVR Tuscan.

TVR Tuscan

Hij ziet er identiek uit als degene die ik heb gezien (behalve de uitlaat misschien, maar in elk geval zonder de ontsierende achterspoiler die op de TVR site te zien is). Toch schoon hé.

een groot gemak

Het najaar is op velerlei manieren ingezet. De nieuwe cultuurseizoenen zijn gestart, en de zomerseries ei zo na van het scherm verdwenen en vervangen door de nieuwe hits. Combineer beide, en u beschikt hopelijk over een goed functionerende videorecorder.

Bij ons thuis worden voornamelijk mijn programma’s opgenomen. Niet omdat mijn madam van mij de hare niet zou ‘mogen’ opnemen, maar wel omdat (1) ik ’s avonds meer van huis ben dan zij en (2) ik wéét hoe je de videorecorder moet instellen. De video is ondertussen behoorlijk versleten –dat hebt ge nu eenmaal met die analoge opnametoestanden– dus hebben we ons laten verleiden door de Telenet Digicorder. Mét Flexview.

Niet vergelijkbaar met VHS/bijzonder tevreden over:

  • de kwaliteit van de opnames: toen ik aan de verkoper vroeg of de opnames beter waren, verkondigde hij vol trots dat het DVD kwaliteit was. Juist ja, dacht ik. Juist ja! zag ik toen ik de eerste opnames bekeek. Digitale televisie geeft écht wel een betere kwaliteit (op voorwaarde dat je TV het verbeterde signaal aankan –in ons geval: RGB).
  • het gebruiksgemak: TV-Gids openen, in het overzicht je programma selecteren, twee keer OK duwen, en voila: geprogrammeerd.
  • de flexibiliteit (1): ’t is half acht, Henri moet in zijn bed, maar mijn serie is net bezig. Geen probleem, eventjes op pauze duwen, op ’t gemak Henri in bed steken, een glas cola light halen, e-mail checken, en terug verder kijken.
  • de flexibiliteit (2): gisteren te lang achter de computer blijven zitten, zodat ik pas tegen het einde van The Unit in de buurt van de TV kwam. Geen nood: even terugspoelen (de zender stond wel op het juiste kanaal natuurlijk), en terwijl de rest automatisch wordt opgenomen, kijk ik rustig van het begin.

Bovendien is Flexview momenteel drie maand gratis (daarna: 4,95 EUR), al ben ik meteen overgeschaked naar het Standard Pack dat Telenet sinds kort aanbiedt. ExpressNet + FreePhone + Flexview (ofte: internet, telefonie en digitale televisie) voor de ronde prijs van 50 EUR per maand (18,80 EUR per maand voordeel). Voor internet en telefonie alleen, betaalden we al meer dan dat, nu dus minder én we krijgen er nog eens Flexview gratis bovenop. Een mooie deal.

(Met dank aan Claus Kritsel, die het een tijdje geleden al had over de toen mysterieuze telenet triple play.)

Leica M8

leica M8Onze Franstalige vrienden van macandphoto.com hebben de Digitale Leica M gedurende dik 40 minuten in handen gehad. Hun bevindingen zijn te lezen in een artikel (prise en main du Leica M8) voorzien van het nodige beeldmateriaal, en een aantal specificaties.

  • Een 10MP Kodak sensor
  • Focale coëfficient van 1,3 (beter dan Nikon en Canon, maar geen full frame)
  • DNG voor RAW
  • 5.000 EUR voor de body. Jawel: vijfduizend euro.

Gaat dat zien.

zet hem op 8

Lien Braeckevelt, die ook meespeelt in Het Project, komt op in Gent voor de Sp.a, op de achtste plaats. Ze is een enthousiast en gedreven persoon, met een interessante visie op onze stad en een wijk-gedreven deelprogramma (een beetje zoals Groen! dus).

Vandaag lanceert ze haar campagnefilmpjes, die ongetwijfeld binnen de kortste keren de ronde van het internet gaan doen: kleedjes, restaurant en orgasme. Mijn favoriet is deze:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=1DLJlkxZAQg]

energie(k)

Begin deze maand schreef ik nog dat ik geplaagd zat met een batterij aften, en dat –zoals gewoonlijk– pijnstillers niet helpen. Tradonal blijkt toch iets van effect te hebben, al is het maar dat ik er duidelijk misselijk van word, en een beetje ijl in het hoofd (deugenieten zullen dan weer graag opmerken dat ik altijd al een beetje ijl in het hoofd ben). Soit, de beste resultaten tot nog toe. Maar de ondingen verdwenen er niet mee.

Dus zijn we nog maar eens een kuur Medrol gestart. En kijk, in minder dan een week zijn ze zo goed als verdwenen. Ik ben wel weer ongelooflijk hyper geworden –en ja ook dat is anders al erg genoeg– en vermoedelijk kan ik de slapeloosheid ook daaraan een beetje wijten. Ondertussen bouwen we al ijverig af (nog twee dagen een kwartje per dag), want als het nog lang doorgaat (met dat slaaptekort e.d.) zou ik wel eens kunnen crashen. Maar hey, ik voel mij goed, vol energie, de aften zijn weg, en de zon schijnt.

abonnement / note to self

(Sla deze gerust over.)

Elk jaar, ergens in september, maak ik dezelfde berekening: zou het niet beter zijn om toch maar een abonnement op het openbaar vervoer te nemen? (En dan bedoel ik eigenlijk voor De Lijn, want ik heb een –door de werkgever volledig terubetaald– abonnement voor mijn woon-werkverkeer met de trein naar Brussel.)

De goedkoopste formule is een jaarabonnenment. Dat kost –in mijn leeftijdscategorie– 199 EUR. Het driemaandelijks equivalent zou neerkomen op 284 EUR per jaar, het maandelijks op 306 EUR.

199 EUR betekent 3,83 EUR per week, of 4,8 ritten per week (uitgaande van het equivalent van 0,80 per rit met een lijnkaart). Gemiddeld denk ik eerder aan zo’n 3 ritten per week te geraken (jaargemiddelde), of 124,80 EUR per jaar. Een abonnement zou dus niet voordeliger uitkomen.

Zeker ben ik er echter niet van, dus ik denk dat ik het eens een paar maand ga bijhouden.

paniekvoetbal

In de aanloop naar de verkiezingsstrijd, is de Sp.a reeds begonnen aan een partijtje paniekvoetbal (verdere voetbalmetaforen zal u van mij niet moeten verwachten). Dermate onzeker zijn ze van zichzelf –of dermate overtuigd van hun verlies– dat ze nu reeds de schuld op de andere partijen beginnen te steken.

Hoewel de Sp.a-voorzitter zijn mond vol heeft van democratisch bestuur, blijkt die democratie vooral op te gaan voor de Grote Partijen: De vraag is wat het belangrijkste is: dat de groenen 1 procent meer halen, of dat de democratische partijen in hun globaliteit vooruitgaan. Een niet onbelangrijk citaat, waarin Vande Lanotte niet alleen te kennen geeft dat Groen! voor de Sp.a niet (meer) tot de democratische partijen wordt gerekend, maar waarin hij met éénzelfde trek de partij aanspoort plaats te ruimen. Er is geen plaats voor Groen! in de politiek, zo beweert de Sp.a-voorzitter.

Het laatste beetje twijfel aan de democratische filosofie van Groen! wordt een paar lijnen verder onderuit gehaald: Vande Lanotte suggereert dat de partij daarmee de objectieve bondgenoot van het VB is geworden. Mooi is dat.

Vande Lanotte heeft het hierbij niet alleen over de rol van Groen! in Antwerpen, ook in Gent zijn de groenen er teveel aan:

Ook over de groene opstelling in Gent spuit Vande Lanotte niet mis te verstane kritiek. Vooral de weigering om mee te stappen in het verhaal over de vernieuwing van de stationsbuurt valt hem moeilijk. Hij meent dat de groenen zich “soms fundamentalistisch” opstellen. “Wij vinden dat daar iets moet gebeuren, met de bedoeling automobilisten op de trein te krijgen. Enkele huizen in de buurt krijgen meer last van fijn stof, maar in heel Vlaanderen wordt het beter. En dus zegt Groen! nee, en niet om redenen van mobiliteit. Dat is het Nimby-syndroom (Not in my backyard, FL/LVI) in het kwadraat.”

Laat het mij u duidelijk stellen, meneer Vande Lanotte: haal uw handen af van Gent, voor u met uw gefilibuster ook in onze stad het pad voor het VB effent. U heb alle voeling met onze stad verloren. Zoals ik eerder al schreef gaat het absoluut niet over het ‘fijn stof’ in de achtertuin, maar over de leefbaarheid en eigenheid van onze stad, en die gaat u niet om zeep helpen voor uw ambities.

Nee, de Sp.a is niet goed bezig. Nog voor ze de verkiezingen goed en wel verloren hebben (want daar stevent u met die mentaliteit recht op af; pas op of straks komen de tsjeeven weer aan de macht in Gent), steken ze reeds de schuld van hun verlies op anderen. En weet u wat? Wij zijn dat beu. Men moet geen tsjeef zijn om een mea culpa op de borst te kloppen. Begin er maar al aan.

(Het PDF-je)