Tag: internet

Revolution: als uw leven het internet is

Zoals het grootste deel van Vlaanderen had ik deze ochtend geen internet meer via de kabel. Waarschijnlijk ook geen vaste lijn, en geen televisie, zo lees ik nu online, al hoorde ik wel een kiestoon en laadde de programmagids sneller dan gewoonlijk.

Och, het probleem zit gewoon bij één van mijn routers, dacht ik, dus ik heb alles herstart en kabels verstoken en firewall omzeild. Het netwerk is hier nogal beveiligd, met een dubbele firewall en wifi die enkel computers toelaat wier mac-adres in de routerconfiguratie is opgenomen. En waarvan de gebruiker het netwerkpaswoord kent. Overkill, absoluut. Maar nog werkte het internet niet.

3G-surfen op de gsm bracht een vloed van telenet klachten op facebook en twitter, van de meest pedante eikels tot de grootste dramaqueens met first world problems. En nu het internet terug is, zitten ze allemaal te zagen over compensatie.

“Wat moeten onze kinderen nu doen op zondagmorgen?”, heb ik herhaaldelijk zien voorbijflitsen. Ghoh, ik weet het niet zo meteen, maar misschien kun ge u eens met uw kroost bezighouden ipv ze voor de televisie te parkeren?

Get a life. Serieus. Blijf van uw computer af en ga naar buiten. Er gebeurt overal vanalles in de echte wereld.

—

Revolution takes place in a post-apocalyptic dystopian future. Fifteen years earlier, an unknown phenomenon disabled electricity on the planet and effectively all devices powered by it, ranging from computers and electronics to car and jet engines. People were forced to adapt to a world without electricity.

Melomythes

’s Ochtends luisteren wij altijd naar Espresso (op Klara), Tessa hangt aan de radio gekluisterd voor de Held van de dag. Vanochtend hoorde ik –tussen het geknetter van de bliksem en het gebrom van de donder in– iets over de toestand van de cd-verkoop in België/Vlaanderen. Iemand (ik ben zijn naam vergeten, sorry, en ik vind er ook niet meteen iets over terug op de site) had een korte rondvraag gedaan bij de luisteraars, om te weten te komen of men nog cd’s koopt (dan wel downloadt) en zo ja, of dat dan online gebeurt of in de ‘echte’ winkel. Naast een pak interessante informatie (het gaat helemaal niet slecht met de cd-verkoop van klassieke muziek), bleken er toch nog steeds een paar mythes te blijven hangen.

Mensen kopen niet (makkelijk) online, omdat ze bang zijn om hun kredietkaart gegevens online in te geven.

Zeer verwonderlijk, vind ik dat. Ik koop al sinds het begin van de jaren ’90 online, en ik heb nog nooit een probleem gehad met mijn kredietkaart gegevens. Ik herinner mij nog dat ik die ooit nog heb moeten doorfaxen naar een winkel in Londen, en voor de rest heb ik die altijd gewoon online doorgegeven. Naar Italië, naar de USA, naar de Amazon winkels (uk, fr), naar de Coolblue winkels –nog nooit heb ik een probleem gehad.

Men koopt liever cd’s dan muziek te downloaden, want de kwaliteit van de gedownloade muziek is minder goed.

Huh. Er zijn verscheidene online winkels die downloads aanbieden aan cd-kwaliteit, of beter! Qobuz bijvoorbeeld, heeft downloads in verschillende formaten per album, van hoogwaardige mp3, over cd-kwaliteit, tot studio-kwaliteit. Die downloads zijn in de meeste gevallen nog een pak goedkoper dan de cd-versie bij Amazon, en bijna altijd zit er een digitale versie (in PDF) van het cd-boekje bij.

Het wordt stilletjesaan tijd om die mythes de wereld uit te helpen, me dunkt. Misschien moet ze bij Klara daar maar eens een onderzoekje naar verrichten.

Immobiel

Eigenlijk is dat wel goed, zo zonder mobiele computer zitten, ’s avonds. Tessa zit op congres, en ze heeft de MacBook mee (ik had het al voorspeld: ze gaat niks anders meer willen). Als ik ’s avonds nog iets wil doen, moet ik dus boven aan mijn bureau gaan zitten, en er gericht werken of browsen of mij anderzijds serendipiteitsgewijs op het internet begeven.

—

Het begrip zat duidelijk in mijn hoofd, maar ik kon niet op het woord serendipiteit komen. Dus heb ik er als volgt naar gezicht: ’t is een film, maar hoe heet die nu weer, en hij is met dingske, maar hoe heet die nu weer, wacht en die speelde mee, maar hoe heet die nu weer en die speelde in… Great Expectations – Gwyneth Paltrow – damn nee, dat is Sliding Doors en Bounce; wacht eens is dat geen acteur van de brat pack.. euh… The Breakfast Club – Molly Ringwald – nee, toch niet, ah: Grosse Point Blank – John Cusack en ’t is Serendipity (met Kate Beckinsale). Gotta love the interwebs.

—

Maar ik zit liever beneden, als het avond is. Dus de computer gaat uit en ik ga wat verder lezen, denk ik. Of naar een film kijken. Het internet is heletegans van u, vanavond.

XL

Mijn basisvolume is op. Het zat er al een paar maanden aan te komen, maar met een zoon die dagelijks tig instructievideo’s bekijkt op YouTube (over Nerf mods, mocht u de postjes van de vorige dagen gemist hebben), vliegt de bandbreedte er hier nogal door tijdens de vakantie.

Ons abonnement is ExpressNet XL, een overblijfsel uit de oude tijd, dat ondertussen al een paar automatische upgrades heeft meegekregen, maar niet meer geheel up-to-date was. Niet dat ik daar last van had. Maar bon, ik heb ons dan maar overgezet op Fibernet XL, waardoor we nu onbeperkt mogen internetten –handig, in deze tijden van Spotify en YouTube en digitale muziekdownloads (Qobuz, iTunes, …) en tienerende zonen.

Franse tenor of Engelse alt?

Regelmatig bekijk ik ebay om te zien of er geen aantrekkelijke vintage tenor saxen worden aangeboden. Eén of andere Fransman had een Conn New Wonder in de aanbieding, en ik wist niet wat het woord liège betekende. Behalve dan dat het een Belgische stad is, maar ik vermoed dat ze geen stad aan een sax hangen (liège is kurk, weet ik ondertussen). Dus smeet ik de omschrijving maar in Google Translate:

Google Translate

En voorwaar, de Franse tenor was plots een Engelse alt geworden!

Sabam en het internet

When all else fails… blame the internet. Dat hebben ze bij Sabam weer gedacht, toen ze nog maar eens een persbericht de wereld instuurden. Sabam berekende immers het verlies door illegale downloads –voor wie? Voor Sabam natuurlijk. Op de website van Sabam vindt u daaromtrent een PDF, getiteld Voor een eerlijke vergoeding voor creativiteit op het internet.

Ach, ik voelde nog enige sympathie voor Sabam, zelfs toen ze in al hun schijnbare naïviteit hun verlies konden aantonen door de achteruitgang van de Belgische offline-muziekmarkt en, bijgevolg, met de dalende inkomsten aan mechanische reproductierechten van SABAM.

Ze geven een boel opportunistische argumenten (vergeten de nieuwe taks op de blanco datadragers), steken de schuld op breedband, en bieden ten slotte een oplossing. Dat laatste mag hen –hoe ridicuul ook– in alle billijkheid (hebt u hem, hebt u hem) in hun betrachtingen sieren. Hun oplossing is tweevoudig:

1 De exploitanten van beschermde inhoud op internet en de web 2.0- platformen, die rechtstreeks of zijdelings van de verspreiding en de uitwisseling van beschermde werken profiteren, financieel verantwoordelijk stellen.

[…]

2 Rekening houden met de veranderde rol van de AP’s (Access Providers)

Uiterst amusant allemaal, en het getuigt alweder van een vernuftig en eigentijds inzicht. (Was mijn ironie voldoende duidelijk?) Bij puntje 2 schrijven ze o.a. het volgende:

In het debat over piraterijbestrijding vormen de voorstellen om de internetproviders en de auteursverenigingen ertoe te verplichten om overeenkomsten te sluiten over het inbouwen van specifieke en aangepaste technische voorzieningen (zoals filtering of blokkering van bepaalde sites) al een stap vooruit.

…waarmee ze hun heimwee naar 1984 (of naar China) expliciteren.

Misschien zouden ze beter eens bij de muziekindustrie gaan aankloppen, bij de grote platenmaatschappijen die hun albums voor veel te veel geld op cd persen, veel te weinig geld naar de artiesten doorsluizen, en hun digitale downloads —if any— in lagere kwaliteit dan een cd, maar wel voor bijna evenveel geld, aanbieden.

Misschien zouden ze beter eens aan hun imago werken. Een charme-offensief zou mogelijks beter werken dan onbeschaamde brutaliteiten waarmee rechtencollecteurs hun afzetmarkt bejegenen. “Dank u om deze cd te kopen” ipv een antidiefstalsysteem dat de ‘piraten’ in een handomdraai weten te omzeilen maar dat het de muziekliefhebber echt wel moeilijk kan maken om hun cd op oudere systemen te laten beluisteren of –geheel legaal– op hun eigen computer te kopiëren. “Dank u om deze dvd te kopen” ipv een onomzeilbaar voorfilmpje waarin BREIN u net niet voor dief uitmaakt –terwijl net ú die film hebt gekocht.

Het kan eigenlijk enkel werken als een buyer’s market. Hoe sneller u zich dat realiseert, hoe groter de mogelijkheid dat uw inkomsten een kans maken om ooit nog te stijgen.

Een normale mens is overigens geheel vóór de auteursrechten. Zorg er dan misschien ook eens voor dat ze uitbetaald worden.

—

Mijn nieuwslezer biedt mij net een vervolg aan: Sabam vraagt wet voor auteursrecht op internet én een reactie van Bart Tommelein: Voorstel Sabam strijdig met EU-regelgeving.

—

Hebt u deze ook al gelezen: How Much Do Music Artists Earn Online? & The Paradise That Should Have Been

Noodles

Dit blog begon net iets te veel spam te krijgen dan ik zin had om na te kijken op false positives (zaken die als spam gemarkeerd worden, maar het eigenlijk niet zijn). Eerst switchte ik van Spam Karma naar Akismet, maar dat haalde niet veel uit. Dus heb ik er nog iets anders tussengeplaatst: Simple Spam Filter (SSF) van Tan Tan Noodles.

Het ding werk samen met Akismet: indien een reactie als spam wordt getriggerd, biedt SSF een captcha aan, zodat wie verkeerdelijk als spam werd aangeduid alsnog zelf zijn commentaar kan goedkeuren. Wie niet als spam gebrandmerkt werd, zou normaal gezien van dat alles niets mogen merken.

Tenzij er ondertussen massaal reacties niet verschijnen natuurlijk. Laat in dat geval eens iets weten; mijn e-mail adres staat in het colofon, onderaan op elke pagina.

Digitale media

Interessanter dan de best of lijstjes van het jaar dat nog niet voorbij is, zijn de voorspellingen van het nieuwe jaar dat nog niet begonnen is. Verdere verdigitalisering van al uw media is een weggevertje natuurlijk. Van e-reader tot over het thuisnetwerk gestreamde muziek en film, het staat allemaal te springen om mainstream door te breken. The Death of CD Players? vroeg Gilad Tiefenbrun, de managing director van Linn zich af in een Q&A op 1 december. Eind november had Linn aangekondigd te stoppen met het vervaardigen van cd spelers.

We now have Linn DS [streaming audio] players […] each of which outperforms any CD player and offers more value than its CD-playing counterpart. We have far greater control over the supply-chain, with the benefit of far superior product reliability and longevity. […] When you bought a CD player, that’s all you got – a CD player. When SACD came along we were told we needed to buy a new player. Same again with DVD, same with Blu-Ray disc.

Tegenwoordig wordt alle audio geript naar de harde schijf, in iTunes bijvoorbeeld (en bij voorkeur lossless). Wie een huishouden heeft met meerdere computers in een netwerk, kan de bestanden opslaan op een NAS (network-attached storage), vanwaar ze voor elke computer beschikbaar zijn. Harde schijven zijn relatief goedkoop, al komt daar vanaf 1 februari een kopieertaks op USB-sticks, MP3-spelers en harde schijven bij (u mag 9 euro opleggen voor een harde schijf van 1 TB). Er zijn een heleboel oplossingen voorhanden om die bestanden ook op uw hifi-keten beschikbaar te maken, van de ongeveer 15.000 euro kostende Linn Klimax DS tot de Squeezebox Radio van 150 euro. En alles daartussen natuurlijk. In Nederland is er een winkel die zich alleen nog maar daarmee bezig houdt.

Sinds ik die DacMagic heb gekocht, luister ik zelf bijna uitsluitend nog via iTunes (lossless). Hoe luistert u tegenwoordig naar muziek?

Instant

Waarschijnlijk was ik tien minuten weg toen DHL voor de deur stond, donderdag. Mijn ‘sprinter’ moest die dag binnengebracht worden in de Gentse (hoofd)biblitoheek aan de Zuid, en gezien het zachte zomerweer had ik gedacht de laatste 150 bladzijden uit te lezen in het Zuidpark, om op die manier afleidingen (zoals internet) tot een minimum te beperken. Toen ik rond twee uur terug thuis kwam –na een lunch in Vooruit– vond ik een briefje in de bus.

“Nee meneer, de chauffeur kan vandaag niet meer bij u langskomen. We kunnen morgen reeds bij u terug komen, maar we kunnen niet zeggen wanneer. Nee, ook niet of dat in de voormiddag of de namiddag zou zijn.”

Ze konden het wel in de bus steken (maar dat ging niet lukken, dat wist ik al), ik mocht het komen afhalen in Merelbeke, of ze konden het in een Shell station naar keuze achterlaten. Ik opteerde voor dat laatste, en dan kon ik daar vrijdag rond 13u achter, evenwel niet voordat ik een Nederlander van voor mij poort liet wegtakelen. Het is een beetje moeilijk om dwars door een Volvo C70 te rijden.

Nescafé Instant Koffie

Mijn pakje, dat ik eigenlijk net zo goed in de Sint-Pietersnieuwstraat had kunnen afhalen ipv in de Shell, werd door DHL geornamenteerd met een groot aantal extra stickers. Van homodhlroze tot shellgeel werd mijn pakket beschouwd als exceptioneel, updated en op andere manieren aangepast aan de noden van de niet thuiszijnde mens. Ik besloot te wachten tot Henri ook thuis was, om hem deel te maken van de out-of-box experience. Ondertussen wist ik al lang wat het was, want een (groot) aantal collega-bloggers hadden ook het Is het ok als ik jou een pakje stuur?-mailtje van Stefan van doggybites gekregen.

Nescafé Instant Koffie

Achter de flappen van de doos zaten twee tassen, een paar staafjes Gold, een pak Espresso, een pak Cappuccino, en een pak Frappé. Even wachten op Tessa, en ieder kon proeven.

Nescafé Instant Koffie

We kunnen kort en duidelijk zijn: zowel Cappuccino als Frappé zijn grote bucht. De poederkes bevatten veel te veel suiker, waardoor die dingen eigenlijk totaal ondrinkbaar worden.

Gold en Espresso zijn echter zeer behoorlijk.

Ach, ik beken, ik ben eigenlijk wel een beetje fan van Nescafé. Vroeger dronk ik vaak van die instantkoffies, en ik vind ze nog steeds beter dan sommige brouwsels die voor koffie moeten doorgaan in niet nader genoemde drank- en eetgelegenheden. En ’t is gemakkelijk en snel. En beter dan suikerrijke frisdank (zolang ge wegblijft van de frappé- en cappuccinobucht tenminste).