Mijn naam staat op de recent verschenen cd van het Koen Nys Quintet. Eén van mijn foto’s werd gebruikt binnen op de hoes, vertelde Benny mij zaterdag toen ik in De Werf wachtte op het begin van het concert. Voor de rest heb ik met dat album niets te maken, en dat schrijf ik niet omdat ik mij ervan zou willen distantiëren… of toch, maar dan enkel om u enige vorm van objectiviteit aan te praten.
Nys is ocharme een half decennium ouder dan ikzelf, vertrok in 1987 naar Montréal, en zwalpte vervolgens langs Tokio, Korea, de Verenigde Emiraten en New York terug naar België. Sinds 2001 geeft hij weer les, en sinds 2003 jamt hij in de Hnita Hoeve in Heist-Op-Den-Berg. HODB, dat ligt volgens Google anderhalf uur van Gent verwijderd, en hoewel men mij verzekert dat Christus wél al gepasseerd is in Antwerpen, weet men nooit of dat om de stad (hét stad, volgens de lokale bevolking) dan wel de provincie gaat. Het is een onverlichte weg die naar de Hnita leidt, heeft men mij ooit eens wijsgemaakt –want zelf ben ik nog nooit tot in de Kempen geraakt (op Bokrijk na, en dát ligt dan weer in een andere provincie). In die Hnita Hoeve stelde Nys in 2007 voor de eerste keer zijn kwintet voor, dat zaterdag (vier jaar later dus) hun eerste cd, Turtle Music (W.E.R.F. 091) presenteerde in De Werf in Brugge (en dat ligt amper op een dik half uur van Gent).
Bram Weijters (piano); Koen Nys (tenor saxofoon); Yannick Peeters (contrabas); Yves Peeters (drums); Hans van Oost (gitaar)
De muzikanten werden er heel hartelijk ontvangen door het publiek; zó hartelijk dat ik bijna begon te vermoeden dat ze allen hun naaste familie hadden uitgenodigd. Na zowat elke solo werd er duchtig en gemeend geapplaudisseerd, maar het moet gezegd: de muzikanten stonden er heel erg hun best te doen. De muziek zelf is standaard: degelijk gestructureerd en met weinig luidruchtige geforceerd-creatieve escapades, en biedt aan de luisteraar vooral houvast en luisterplezier (daar moet een duur Duits woord voor bestaan dat eindigt op -vergnügen). Het album ligt hier sinds zondag op heavy rotation, en het voorwaar, dat doet géén pijn aan de oren.
De meeste composities (vijf van de elf nummers) komen van Bram Weijters. Dit lijkt wel het (voor)jaar van Weijters, eerst was er zijn (evenwel minder geslaagde) album met Chad McCullough, dan het Hamsters-debuut, en nu dit. Hans van Oost en Koen Nys zelf nemen ook twee composities voor hun rekening, de overige twee zijn standards: Ask me now (Thelonious Monk) en All or nothing at all (Arthur Altman). Met dat laatste nummer werd ook het concert afgesloten.
Geen geforceerde escapades, schreef ik hierboven, maar dat betekent allerminst dat het om een futloos album gaat. Integendeel: deze plaat barst van de energie, zit vol goed geregelde afwisseling tussen piano en gitaar en sax, en heeft oog en gehoor voor een uitgekiende ritmesectie. Van de eenvoudige opener Jaja tot de stevige afsluiter Under cover weet dit album moeitloos de aandacht van de luisteraar vast te houden.
Koen Nys Quintet, Turtle Music (W.E.R.F. 091. Koen Nys (tenor saxofoon); Bram Weijters (piano); Hans van Oost (gitaar); Yannick Peeters (contrabas); Yves Peeters (drums).
Het Koen Nys Quintet speelt nog op 8/04 in die Hnita-Hoeve, en op 30/04 in de Rataplan
