recensies – Pagina 28

Boeken 201105

Eindelijk opnieuw wat meer boeken gelezen, waarvan meer dan de helft dan nog echt interessant blijkt ook. Lacy zal misschien enkel voor muzikanten interessant zijn –en dan nog voornamelijk de (sopraan)saxofonist; de biografie/het tijdsdocument van Patti Smith is echt wel iets heel erg goed; en Maberry wordt, zoals ik hieronder schrijf, steeds beter in zijn Joe Ledger serie (maar begin bij nummer één, als u besluit de reeks aan te vatten).

Naked Heat / Richard Castle / 2010 / **
Het tweede boek zoals vermeld in de Castle tv serie ligt geheel binnen de verwachtingen. Ietwat anders dan wat we van de personages in de serie gewoon zijn, maar zoals Castle zegt: Nikki Heat is Kate Beckett niet.
Findings – My experience with the soprano saxophone / Steve Lacy / 1994, 2005 / ****
Een korte inleiding voor de beginner, maar dit richt zich toch meer tot de ietwat gevorderde saxofonist die wil weten hoe hij instrument onder de knie krijgt. Een levenswerk, volgens Lacy.
The King of Plagues / Jonathan Maberry / 2011 / ***
Maberry wordt steeds beter in zijn Joe Ledger serie. Niet alleen komt het personage heel geloofwaardig over, Maberry schrijft intelligente plotten met soms filosofisch verwijzingen (het is absoluut niet noodzakelijk om die te herkennen).
Carnages / Maxime Chattam / 2005 / **
Een wat vereenvoudigde Chattam, dit dunne boekje, met behoorlijk standaard plot, dat toch heel leesbaar is. Mijn gebruikelijke Franstalige leesvoer om de taal een klein beetje machtig te blijven.
Just Kids / Patti Smith / 2010 / ****
Patti Smith schrijft over haar intense relatie met Robert Mapplethorpe op einde van de jaren 60 en het begin van de jaren 70. Een fenomenaal tijdsdocument, dat heel erg vlot leest. Ik schreef er eerder al iets over: Jesus died for somebody’s sins, but not mine

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Films 201105

Het was een drukke maand, op andere dan de gebruikelijke vlakken, dus ik heb weinig tijd gehad om films te bekijken. Ik heb wel seizoen 3 van Fringe en seizoen 2 van The Vampire Diaries uitgekeken, en dat blijft de moeite waard. (Op 7 juni begint het tweede seizoen van Covert Affairs, met Piper Perabo.)

Ook de moeite waard is L’immortel van Richard Berry, en al helemaal de moeite waard is Polanski’s The Ghost Writer, één van de betere in het genre.

L’immortel / Richard Berry / 2010 / ***
Honour amongst thieves, en al die andere dingen vroeger zo vanzelfsprekend deel uitmaakten van een goede film. De kijker zal meer dan één keer aan Léon moeten terugdenken, en ja, dat is die film met de destijds 13-jarige Natalie Portman.
Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief / Chris Columbus / 2010 / **
Leutig, beetje licht, met potentieel. Er komt een vervolg.
The Devil Wears Prada / David Frankel / 2006 / **
’t Is de tweede keer dat ik hem zie. Blijft een goede chick flick.
Growth / Gabriel Cowan / 2010 / **
Bwah, dat viel nog mee. Geen hoogvlieger, noch wat bereft plot, noch wat betreft acteerprestaties, maar het zit allemaal niet geheel onaanvaardbaar ineen. En op het einde is venzelfsprekend al ruimte gelaten voor een sequel.
Camp Hell / George VanBuskirk / 2010 / *
Camp Hell of Camp Hope, de regisseur had al last om over de titel te beslissen, laat staan dat de film interessant genoeg is. De kijker zit voortdurend op een verhaal te wachten, maar anders dan een subplots die met elkaar niet veel gemeen hebben anders dan dat ze voornamelijk op dat kamp voorvallen, komt er van verhaal niet veel in huis.
The Ghost Writer / Roman Polanski / 2010 / ***(*)
Dat zijn films zoals ik ze graag zie. Een hommage aan de films uit de jaren 60, en een gigantische sleutelroman waarin met het personnage van de ex-premier Lang zonder enige twijfel naar Tony Blair wordt verwezen. Zelfs –of vooral– zonder die double entendre is de film een klein meesterwerkje van structuur en opbouw, met mooie fotografie en puike acteerprestaties toe.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

Cd’s 201104

*kuch*

Ik kon twee dingen doen: (1) mij verder laten overmeesteren door het groeiend aantal onbesproken cd’s (2) alles van vóór 2011 toch al verwijderen, zonder verder veel uitleg, en eindelijk aan de cd’s van dit jaar beginnen. Ik heb dan maar voor dat laatste gekozen. De kans is groter dat u dan volgende maand toch op zijn minst bij de helft van de albums wat meer uitleg krijgt.

Met de cd’s uit de ‘bovenlaag’ kan u niet echt verkeerd doen. Als ik er eentje moet tippen, is het misschienFive Pedals Deep van Dan Tepfer (die overigens net zo goed een heel persoonlijke Bach speelt).

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=yt6OPEI3D3s&w=500&h=314]

Werden van de harddisk verwijderd

End Times / Eels / 2010
The House / Katie Melua / 2010
Miss Meteores / Olivia Ruiz / 2009
It Takes a Thief / Thievery Corporation / 2010

Cd’s pre 2011 –de bovenlaag

Sun Rooms / Jason Adasiewicz / 2010 / ***(*)
The Carnegie Hall Concert (1971-06-18) / Carole King / 1996 / ***(*)
Initiate / Nels Cline Singers / 2010 / ***(*)
At Temple University 1966 / John Coltrane / 2010 / ***
Ritual / Avram Fefer / 2009 / ***
The Rub And Spare Change / Michael Formanek / 2010 / ***
And If / Anat Fort / 2010 / ***(*)
Voyager Live by Night / Eric Harland / 2010 / ***(*)
The Meadowlands / Luke Howard / 2010 / ***
Ashcan Rantings / Adam Lane’s Full Throttle Orchestra / 2010 / ***
Deluxe / Chris Lightcap’s Bigmouth / 2010 / ***
Apex / Bunky Green & Rudresh Mahanthappa / 2010 / ***(*)
To the One / John McLaughlin / 2010 / ***
Tasty ! / MSG / 2010 / ***
Shut Up And Dance / Orchestre National de Jazz / 2010 / ***
Silent Movies / Marc Ribot / 2010 / ***(*)
Five Pedals Deep / Dan Tepfer / 2010 / ***(*)
Some Place Simple / Martina Topley-Bird / 2010 / ***
Onecept / David S. Ware / 2010 / ***

Cd’s pre 2011 –nét niet

Circles and Calligrams / Benoît Delbecq / 2010
All In One / Bebel Gilberto / 2009
Boom Tic Boom / Allison Miller / 2010
Home / Jane Monheit / 2010
Couleurs sur Paris / Nouvelle Vague / 2010
Equilibrium / Mikkel Ploug / 2009
Pianoworks/Pianoworksn’t / Rawfishboys / 2010
Purcor: Songs for Saxophone and Piano / Trygve Seim & Andreas Utnem / 2010
Bauhaus Dessau / Schlippenbach Trio / 2009
Yes We Can / World Saxophone Quartet / 2010
Ghost Dance / Zanussi Five / 2010
Hammersmith Odeon / Frank Zappa / 2010

Cd’s pre 2011 –de rest

Cycle Of Silence / Frøy Aagre / 2010
Bach – Violin and Voice / Johann Sebastian Bach (Hilary Hahn) / 2009
Brötzmann / Drake / Peter Brötzmann & Hamid Drake / 2010
Reverse Thread / Regina Carter / 2010
Avishai Cohen Introducing Triveni / Avishai Cohen / 2010
Empire / Scott Colley / 2009
Contact / Five On One / 2010
National Ransom / Elvis Costello / 2010
La Musica Di Noi / Stefano Di Battista / 2010
Golden / Kit Downes Trio / 2009
Nina / Kellylee Evans / 2010
Homefree / Nnenna Freelon / 2010
Lou Harrison – A Portrait / Lou Harrison / 1997
Domador De Huellas / Guillermo Klein / 2010
Haunted Heart / Hilary Kole / 2009
You Are There / Hilary Kole / 2010
Ornette Plus / David Liebman / 2010
Something Like Reality / Lyambiko / 2010
Music Redeems / The Marsalis Family / 2010
Bold As Light / Stephan Micus / 2010
Between Worlds / Andy Middleton / 2010
Far Side / Roscoe Mitchell & Note Factory / 2010
Re-Dial Live In Hamburg / Quest / 2010
Adventures Trio / Alessio Menconi, Aldo Romano, Luca Mannutza / 2010
Complete Communion To Don Cherry / Aldo Romano / 2010
Own Side Now / Caitlin Rose / 2010
Flæchten / Taro / 2009
Remembering Weather Report / Miroslav Vitous Group / 2009
All Days Are Nights: Songs For Lulu / Rufus Wainwright / 2010
No Beginning No End / Kenny Werner / 2010
Anomaly / Lenny White / 2010
[em] live / Michael Wollny, Eva Kruse, Eric Schaefer / 2010
Fellowship / Lizz Wright / 2010

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Films 201104

De winter is nu echt wel voorbij –en het was paasvakantie ondertussen ook– dus ik spendeer tegenwoordig minder lunches achter de televisie. En hoewel de kwantiteit is verminderd, is de gemiddelde kwaliteit erop vooruit gegaan. Misschien moet ik daar maar een les uit trekken en gewoon wat selectiever zijn.

Don McKay / Jake Goldberger / 2009 / **
De plotwijzigingen zij zo talrijk en de geloofwaardigeheid zo gering, dat deze film er beter van wordt. Dit debuut van Jake Goldberger mag dan ook als geslaagd worden beschouwd, mede door de understated acteerprestaties van Thomas Haden Church en de ongeloofwaardigheid van Elisabeth Shue. Te bekijken.
The Dark Knight / Christopher Nolan / 2008 / ***(*)
Het blijft een schitterende film; ik heb zin om Batman Begins opnieuw te bekijken. Volgend jaar komt deel drie uit, The Dark Knight Rises, ook al door Nolan geregisseerd. Fantastisch geacteerd.
Orphan / Jaume Collet-Serra / 2009 / ***
Wat zich liet aankondigen als een op alle vlakken voorspelbare film, weet blijvend te verrassen. Mooie rol van Vera Farmiga, maar een glansrol voor de piepjonge Aryana Engineer en vooral voor een al niet zoveel oudere Isabelle Fuhrman. Heel erg geloofwaardig.
Trailer Park of Terror / Steven Goldmann / 2008 / 0
Bon, een mens kan die dingen maar een kans geven en hopen op een goede film hé (al was het al duidelijk na anderhalve minuut dat het brol was).
Frozen / Adam Green / 2010 / **
Drie jongeren worden op een skilift vergeten, en het ziet ernaar uit dat ze daar een weekje in weer en wind zullen blijven hangen. Niet meteen origineel of spitsvondig, maar ik heb al erger gezien.
Unthinkable / Gregor Jordan / 2010 / ***
Oh-oh: Samuel L. Jackson dat wordt understated overacting, en Carrie-Anne Moss dat wordt pseudo-intellectueel gezwets. En ziet, het komt er wel een beetje in voor, maar dit is een aangrijpende en soms een beetje een schokkende film ook. Aan de oppervlakte lijkt dit een gewone terroristenfilm –maar ‘extra erg’ want de terrorist is een tot de islam geconverteerde blanke Amerikaan die op eigen bodem een paar kernbommen tot ontploffing wil laten brengen. Een beetje dieper gaat het eigenlijk over het trolley problem (vermengd met de kleinburgerlijke vraag ‘heiligt het doe de middelen’): mogen we —kunnen we– één mens (of twee of drie mensen, waaronder een *gasp* vrouw en kinderen) zomaar opofferen om miljoenen mensenlevens te redden? Een fantastische filosofische en levensbeschouwelijke vraag, waar ik het antwoord in theorie er zomaar kan uitfloepen, maar waarmee ik het in de praktijk waarschijnlijk nog veel moeilijker zou hebben dan de personages van deze film. En dat maakt dit eigenlijk toch wel een beter film dan op we het eerste gezicht zouden gedacht hebben. Zonder moraliserend en/of pseudo-intellectueel gezwets.
Solomon Kane / Michael J. Bassett / 2009 / *(*)
Half interessant, al veel anders en beter gezien, strijd tegen goed en kwaad, moraliteit, etc. Verdoe er uw tijd niet mee.
Honey, I Shrunk the Kids / Joe Johnston / 1989 / **
Jeugdsentiment waar ik samen met Henri naar heb gekeken.
Icarus / Dolph Lundgren / 2010 / *
Deze B-movie is van en met Dolph Lundgren, en mist elke originaliteit.
Hunger / Steven Hentges / 2009 / *
De al te schaarse context biedt geen houvast voor de structuur van de film en barst van de clichés. De enige manier om mensen die dertig dagen zonder eten te komen zitten, geloofwaardig te laten over te komen, is door ze effectief uit te hongeren –niet iedereen heeft het stamina van Christian Bale natuurlijk. Geef ons dan maar een vroege Saw, of The Killing Room van Jonathan Liebesman.
Brotherhood / Will Canon / 2010 / *(*)
Uit de hand gelopen studentengrap escaleert nog verder dan u had gedacht –in de moreel-saaie richting. Er zitten wel degelijk interessante fotografie en een paar goede acteurs in dit langspeeldebuut verscholen, maar verhaaltechnisch moet er nog aan het een en het ander gesleuteld worden. Niettemin benieuwd naar de evolutie van Canon.
Valhalla Rising / Nicolas Winding Refn / 2009 / *
Het zal ongetwijfeld een diep-existentialistische film zijn, maar het geven is mij toch iets te statisch en kunstmatig om interessant te zijn.
Shutter Island / Martin Scorsese / 2010 / **(*)
Het zit mooi ineen, al moet ik er toch maar aan denken om zelf eens zo’n scenario te schrijven (of een boek), want ik had het al door na (zo goed als letterlijk) drie minuten. Puike acteerprestaties, en de regisseur slaagt erin de kijker geheel verward en wantrouwig achter te laten. Niet mijn ding evenwel.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

Boeken 201104

Slecht één boek uitgelezen, in april, maar met nog twee andere tegelijk bezig geweest. Steek het op de paas… erm verfvakantie.

Total Control / David Baldacci / 1997 / ***
Slechts één boek dus, maar wat voor één. Het tweede boek van Baldacci is nog beter dan zijn debuut, Absolute Power. Het hoofdpersonnage, Sidney Archer, moet zich door een gigantisch complot een weg zien te banen, om onderwijl de onschuld van haar verdwenen echtgenoot, Jason Archer, aan te tonen. Een spannend en intrigerend boek van de eerste tot de laatste bladzijde, met een plot dat heel intelligent in elkaar zit. Aanrader.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Cd’s 201101-03

Dit lijkt een lange lijst, ik weet het. Het is echter slechts een fractie van mijn achterstand. iTunes vertelt mij dat ik –bovenop deze lijst– nog 103 albums moet vermelden/verwerken, en ja, ik besef dat sommige mensen niet eens zoveel albums in huis hebben.

Absolute toppers zijn: Sophisticated Ladies van het Charlie Haden Quartet West; Chamber Music Society Esperanza Spalding; Saturn Sings van Mary Halvorson; …for the ghosts within’ van Wyatt, Atzmon & Stephen; en Seasons of My Soul van Rumer…

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=jvYUfwMBCrU&w=500&h=311]

…dicht gevolgd door o.a. Lágrimas Mexicanas van Bill Frisell & Vinicius Cantuária; Baïlador van Michel Portal; en Parity door Ben Sluijs & Erik Vermeulen.

Lees ook eens de volgende interessante berichten: Criticizing the critics at length (or because of it); en het daarmee verband houdende Commenters’ Lament (aka How many times should a reviewer listen to a CD?).

Werden van de harddisk verwijderd

21 / Adele / 2011
The Constant / I Blame Coco / 2010

Cd’s

{Hooked!} / Lucy Woodward / 2010 / *(*)
Leutige deuntjes, die op zijn best wat aan de vroege Kylie Minogue laten denken. Beetje te licht bevonden voorlopig –leutige album cover.
Featuring Norah Jones / Norah Jones / 2010 / *(*)
Inwisselbare achtergrondmuziek; de juffrouw stelt live niet veel voor, zoals we vorig jaar mochten getuigen op Gent Jazz.
Bye Bye Blackbird / Melody Gardot / 2010 / ***
Niets nieuws, maar wel iets goeds –ik blijf ervan genieten, van haar stem en zangidioom. Het blijft voorlopig evenwel wachten op een nieuwe worp, en het wordt helemaal niet evident om Worrisome Heart en My One and Only Thrill op te volgen, en al zeker niet op een manier waaruit zou blijken dat ze geëvolueerd is. Ondertussen zingt ze een commercial voor Renault.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=F7Vtx7SSbzI&w=500&h=311]

Lágrimas Mexicanas / Bill Frisell & Vinicius Cantuária / 2011 / ***(*)
Niet meteen jazz, maar wel het betere gitaarwerk. Let wel, geen stevige riffs of bruut geweld, maar voorzichtige ingetogen muziek. Er zit geen boekje bij de cd, wat behoorlijk jammer is, gezien ik toch wel wat meer achtergrond over dit project had gekregen. Lágrimas Mexicanas betekent zoveel als Mexicaanse tranen, maar in de achtergrond van de muzikanten hoeven we daarvoor mogelijks niet te grasduinen: Vinicius Cantuária is een Braziliaan die in New York woont, en Bill Frisell is een Amerikaan die zowat overal heeft gewoond, van New York tot Seattle tot België. John Fordham van The Guardian omschrijft het als volgt: Lágrimas Mexicanas is Cantuária’s collection of aural snapshots of Hispanic life in New York, traditional Latin materials sublimely transformed by cross-genre borrowings, which Frisell colours from his inimitable palette of jazz, blues and country sounds.
In Between / Erik Truffaz / 2010 / **
Truffaz verglijdt veel te gemakkelijk in een soort loungey fusion gedoe, een beetje alsof hij blijven steken is in één Miles Davis periode. Op deze plaat heeft hij Sophie Hunger uitgenodigd, wat voor minstens twee popperige liedjes zorgt, en mee helpt om dit album toch wat afwisselender te maken.
Providencia / Danilo Pérez / 2010 / ***
Redelijk groots opgevat werk van Pérez met een indrukwekkende cast. En dan hebben we het over pakweg Ernesto Diaz (congas), maar vooral ook over altsaxofonist Rudresh Mahanthappa en vocaliste Sara Serpa. Dit is een doordacht stuk muziek, dat soms naar klassiek neigt, maar voldoende energie uitstraalt.
Sophisticated Ladies / Charlie Haden Quartet West / 2010 / ****
Dit is zonder meer een meesterwerkje, waarop zelfs Norah Jones (track 3 – Ill Wind) zich van haar beste kant toont. Een geslaagde mengeling van instrumentaal en vocaal werk, geheel in de wijze van de jaren 60, met gasten als Cassandra Wilson, Diana Krall, Melody Gardot, Norah Jones, Renee Fleming en Ruth Cameron; een strijkorkest; en naast contrabassist Charlie Haden ook nog Ernie Watts (tenor sax), Alan Broadbent (piano), Rodney Green (drums). Zonder enige twijfel in huis te halen.

[vimeo 10785366 w=500 h=281]

Saturn Sings / Mary Halvorson / 2010 / ***(*)
Veel minder evidente muziek dan de Sophisticated Ladies, maar deze Saturn Sings bevestigt de belofte van Mary Halverson. Jon Irabagon (van Mostly Other People Do The Killing) speelt altsax en John Hébert plukt aan de bass. Dit is veeleisende muziek: deze plaat schreeuwt om aandacht en laat zich niet zomaar eventjes opleggen terwijl u onderwijl uw kamer op orde brengt. Maar luister, en geniet! (Zie ook: Mary Halvorson: Rules And The Unruly)
The Observer / Jon Irabagon / 2009 / **
Foxy / Jon Irabagon / 2010 / ***
En hier is hij dan zelf, die Jon Irabagon. The Observer werd iets minder positief onthaald in 2009, en voor wie nadien naar Foxy luistert, kan het verschil niet groter zijn. Foxy begint en eindigt heel abrupt, alsof de muzikant een momentopname heeft gemaakt op een een continue doorspelende plaat. De opdeling in tracks lijkt geheel arbitrair –wat vanzelfsprekend alleen maar schijn is– maar het draagt bij tot een groter structureel geheel van deze plaat. The Observer is er alleen voor de fans, maar Foxy is beslist de moeite van het beluisteren waard.
Narcissus No.2 / Robin Verheyen / 2010 / ***
Een heel andere sound, nu Harmen Fraanje door Jozef Dumoulin is vervangen: intiemer, lyrischer bijna. De composities van Verheyen blijven steeds een ontdekkingsreis.
Parity / Ben Sluijs & Erik Vermeulen / 2010 / ***(*)
Dit duo had zichzelf live al meermaals bewezen, en dit album bevestigt de reputatie. Sluijs speelt lyrisch maar nooit klagerig; Vermeulen verliest zichzelf, maar nooit helemaal. Twee boezemvrienden vertellen elkaar een verhaal en versterken elkaar zonder het schijnbaar zelf te beseffen. Dit is een heel evenwichtig en tegelijk boeiend album geworden.
HNH / Joe Hertenstein / 2010 / **(*)
Aansprekelijk debuut van Joe Hertenstein met Pascal Niggenkemper en Thomas Heberer. Intimistisch en emotioneel, voorzien van typisch getiktok, gebroken akkoorden en climaxgolven; lijkt mij zeer interessant om live te zien.
Oto / Decoy & Joe McPhee / 2010 / ***
All right! Geheel en al impro: Oto werd live opgenomen in het Londense Café Oto. Saoxphonist Joe McPhee speelt niet alleen op de typisch razendsnel free-manier, maar weet net zo goed subtieler uit te pakken. Decoy bestaat uit Alexander Hawkins, John Edwards en Steve Noble. Hawkins weet dat orgel van hem volledig in te tomen en slaagt erin dat ding geheel subtiel en daardoor veel waardevoller aan het woord te laten komen. Free zonder overvloedig cymbaalwerk lijkt nog steeds niet te lukken, maar gelukkig werd het geluidsniveau wel op aanvaardbare hoogtes gehouden t.o.v. de andere instrumenten. Zelfs de bas is hoorbaar! Heel evenwichtig album.
Eldorado Trio / Louis Sclavis, Craig Taborn, Tom Rainey / 2010 / ***
We hadden Taborn met zijn eigen trio op Jazz Brugge gehoord, en hoe weinig verrassend die muziek toen klonk, des te verfrissender klinkt dit album. Jazz zoals het hoort, met uitgeschreven stukken en ruimte voor improvisatie, en met een heel scala aan klankkleuren en ritmes. Sclavis bepaalt in grote mate de sound, maar Taborn en Rainey hebben meer dan een ondersteunende rol.
Imaginary Sketches / Chad McCullough – Bram Weijters Quartet / 2011 / **
Catchy, popachtige mainstream songs, maar ik ben niet overtuigd van Chad McCullough.
Small Zoo / Hamster Axis of the one-click Panther / 2011 / ***
Energieke en veelzijdige jazz, van de betere soort op de jonge Belgische jazzscène.
Turtle Music / Koen Nys Quintet / 2011 / *** (zie ook)
Standaard aanvoelende jazz; deze plaat barst van de energie, zit vol goed geregelde afwisseling tussen piano en gitaar en sax, en heeft oog en gehoor voor een uitgekiende ritmesectie. Van de eenvoudige opener Jaja tot de stevige afsluiter Under cover weet dit album moeitloos de aandacht van de luisteraar vast te houden.
I Speak Because I Can / Laura Marling / 2010 / ***
West Coast Seattle Boy / Jimi Hendrix / 2010 / ***
The Deep Field / Joan As Police Woman / 2011 / **
Haar vorige vond ik heel goed, maar op dit album doet ze te veel haar best om een mengeling te wezen tussen Sheryl Crow en PJ Harvey.
James Blake / James Blake / 2011 / **
Helemaal niet slecht, al springt zijn hit Limit To Your Love er serieus uit.

Vinyl

Master / Drums are for parades / 2010 / **
Mooi artwork, en geperst op witte vinyl! –wat natuurlijk niks zegt over de muziek. Stevige drive stuwende ritmes; ik heb een voorkeur voor de tracks waarop niet gezongen wordt, maar dat is een beetje naast de kwestie, vrees ik.
Creator / BRZZVLL / 2010 / **(*) (zie ook)
The Gentle Side / John Zorn & The Dreamers / 2010 / ***
Een Special Collection (limited edition, 180g), alweer met prachtig artwork (door Chippy), dat ook op het vinyl werd aangebracht. Het bevat de meest lyrische tracks uit de drie Dreamers platen (The Gift, The Dreamers, O’o), zonder het kleffe van pakweg In Search Of The Miraculous. Very nice!
…for the ghosts within’ / Wyatt, Atzmon, Stephen / 2010 / ****
Toen ik voor het eerst luisterde naar Wyatts nasale en initieel monotoon aanvoelende stem, vreesde ik voor een eerder slaapverwekkende Mose Allison plaat. Niets is minder waar (u hoorde mij al aankomen) –deze plaat is enorm verscheiden, zowel in repertoire als in muzikale opzet. Voor wie niet vertrouwd is met Wyatt, is het even wennen, maar dit is absoluut de moeite!
Philharmonics / Agnes Obel / 2010 / ***
Eén van de meest opmerkelijke debuten van vorig jaar. Ze trekt uitverkochte zalen, maar als u niet binnengeraakt bent in de AB of in Hasselt, hoeft u nog niet te wanhopen: ze komt naar Gent Jazz!
Seasons of My Soul / Rumer / 2010 / ***(*)
Over debuut gesproken, is dit er ook wel één om u tegen te zeggen. Sarah Joyce is de dertig voorbij, en heeft de voorbije 10 jaar zitten knokken voor haar muzikale carrière. Haar muziek brengt associaties op met Bacharach, Karen Carpenter en Carole King, en sleurt de luisteraar meteen bij zijn kippenvel de ganse plaat binnen. Er is geen saai moment te horen (ook niet na herhaaldelijk beluisteren), dit album laat zich beluisteren als was het een selectie van de beste nummers uit een carrière. Het wordt alvast een hele opgave om hiervoor een opvolger te maken.
Eleonore / The Bony King of Nowehere / 2011 / ***
Mensen die het kunnen weten vertellen mij dat Bram Vanparys enorm geëvolueerd is op deze plaat. Ik heb zijn vorige niet gehoord, maar van deze ben ik in elk geval onder de indruk. Mocht het nog niet gebeurd zijn: dit is een internationale doorbraak helemaal waard.
Chamber Music Society / Esperanza Spalding / 2011 / ***(*) (zie ook)
De cd had ik al in huis gehaald de dag dat hij uitkwam, en dit jaar verscheen eindelijk ook de LP versie. Zeer verzorgd, een 180g persing, en heel goede geluidskwaliteit. Op kant D staat een extra nummer, Morning, en een behind the scenes dat wel interessant is, maar grotendeels van mindere geluidskwaliteit is. Schitterende plaat evenwel.
Smoke Ring For My Halo / Kurt Vile / 2011 / ***
Ach kijk, ik ben een sucker voor dit soort muziek. Indie Rock, zegt wikipedia. Het is vaak semi-akoestisch, neigt naar singer-songwriter, met een vleugje country. Ik ben al verzot op dit soort muziek sinds de vroege Lloyd Cole & The Commotions.
Kiss Each Other Clean / Iron & Wine / 2011 / ***
En dit sluit daar wat bij aan. Iron & Wine is iets meer alternative gone mainstream, maar het blijft erg genietbaar.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=6nT911jkWEo&w=500&h=311]

Binnenkort op Gent Jazz

Pathways / Dave Holland Octet / 2010 / ***
Hollands kwintet blijft uitbreiden, eerst naar zes en nu naar acht op dit album, dat grotendeels manageable klinkt. Niet zo chaotisch als een echte big band, maar met voldoende power van de ruime blazerssectie.
Baïlador / Michel Portal / 2010 / ***(*)
Het leuke aan dit album is dat de composities zo verhalend zijn. Dit is geen zwaar energieke jazz, maar ook niet meteen verbloemend lyrisch; Portal vertelt, en wie het hoort kan niet anders dan geboeid luisteren.
Down the Way / Angus & Julia Stone / 2010 / **
Soms doet het mij wat aan Damien Rice denken, bijvoorbeeld gelijk de afsluiter The Devil’s Tears begint. Ik hoor iets liever Julia zingen en ben vanzelfsprekend benieuwd naar wat dat allemaal live gaat geven.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Klassiek? Jazz?

Gisteren zat ik in De Bijloke voor Pascal Schumacher & Friends – Reflections on Brandenburg 3. Schumacher verwierf vooral bekendheid door zijn samenwerking met Jef Neve, en is een verdienstelijk vibrafonist. Hij neigt nogal naar de loungey kant van het spectrum, maar ook dat kan op tijd en stond heerlijk resoneren.

Op vraag van De Bijloke schreef hij een compositie rond het 3e Brandenburg Concerto van Johann Sebastian Bach: Reflections on Brandenburg 3. Het half uur durende werk werd –tijdens het eerste deel van het concert– uitgevoerd door het Pascal Schumacher Quartet, bijgestaan door een strijkersorkest (voornamelijk mensen uit het Spectra Ensemble en het Spiegel String Quartet). Allemaal kwaliteit!

Klassiek en jazz, het blijft evenwel een moeilijk huwelijk. De strijkers werden op het instrument versterkt –het aanbrengen van het microfoontje op de viool ging bij de ene al wat makkelijker dan bij de andere– en dat brengt meteen al een andere klankkleur met zich mee. Voeg daarbij een vurige drum en een vibrafoon, en voor we het goed beseffen, zitten we richting elektronisch klassiek (herinner u het Rondò Veneziano).

Bach laat zich ook gemakkelijk herwerken naar dat drummerig opzwepend gedoe. Hoor die gezwinde toonladdereffecten, zie die strijkstokken op en neer zwiepen. Als het op den duur wat gaat klinken zoals de synthetische begeleidingscd die bij de bovenstaande partituur werd geleverd, dan gaat het toch wat de verkeerde kant uit. (Overdrijf ik? Natuurlijk overdrijf ik. Ik doe dat als het goed was, en dan mag dat ook als ik kritiek heb.)

Eens de inleiding voorbij werd de muziek interessanter, maar veel meer dan een aangenaam kabbelende soundtrack werd het evenwel nooit. Het tweede deel, een vierdelige suite getiteld JS, was muzikaler. Het werd gespeeld zonder strijkers, en ook dat kwam de muziek ten goede. Geen kwaad woord over die strijkers overigens, en al evenmin over de andere muzikanten; ik ben echter niet meteen enthousiast over de composities. Bij een werk zoals die suite had ik graag meegegeven dat Bach nooit veraf was, en dat de componist dat subtiel herwerkt had. Helaas was Bach al te prominent aanwezig, en dat vertaalde zich dan weer in een eclectisch soort schizofrenie waaronder vooral de luisteraar te lijden had.

Als encore kregen we een stukje uit de binnenkort te verschijnen cd van het Pascal Schumacher Quartet. Via Metamorphosis kondigt die cd zich aan als aangenaam te beluisteren muziek, en uit dat stuk blijken alvast invloeden zoals de lyrische Zorn (met The Dreamers) en het energieke The Bad Plus. We zijn benieuwd.

Concerten 201102-03

Ghôh, ik ben vorige maand vergeten mijn concertbezoeken op te lijsten (en mijn nieuwe albums heb ik dit jaar nog helemaal niet vermeld). Eind februari stond ik –op heel bescheiden wijze– zelf op de planken, en hoewel dat een goed concert was, hoort het niet in dit lijstje thuis. Er is een dvd gemaakt die ik binnenkort in handen moet krijgen, ik zal eens horen of ik daar dan een fragmentje uit mag tonen.

Edoch, het echte werk: er zaten een paar pareltjes tussen, maar ook veel middenmootwerk. (Ook middenmootwerk is vaak aangenaam om naar te luisteren.)

Emile Parisien Quartet / 05-02-2011 / De Werf / *** (zie ook)
Goed: de verrassing van februari.
BRZZVLL / 06-02-2011 / Vrijstaat O. / **
Minder goed; de verwachtingen lagen hoog, maar BRZZVLL was vooral rolbevestigend bezig.
Peter Ehwald & Stefan Schultze feat. Frederik Leroux / 06-02-2011 / Opatuur / **(*) (zie ook)
Amina Figarova Sextet / 12-02-2011 / De Werf / *(*) (zie ook)
Beetje saai en voorspelbaar.
Karl Van Deun / Ruben Machtelinckx / 13-02-2011 / Opatuur / ***
We hebben de verrassing van februari al gehad, dit is een dichte runner-up.
Pierre Vaiana & Salvatore Bonafede / 27-02-2011 / Opatuur / ** (zie ook)
Christian Mendoza Group / 03-03-2011 / Vooruit / **(*) (zie ook)
Minder goed dan verwacht (ttz afgaande op wat ik vorig jaar op Gent Jazz had kunnen horen). Ik heb de cd ondertussen, ik ga die eerst eens wat beluisteren voor ik mijn oordeel vel.
Yaron Herman Trio / 03-03-2011 / Vooruit / **(*) (zie ook)
Ook al minder goed dan verwacht, voornamelijk omdat Yaron Hertman zich iets té nadrukkelijk als Keith Jarrettkloon profileerde.
Tutu Puoane ‘It Began in Africa’ / 05-03-2011 / De Werf / ** (zie ook)
Goed, maar weinig opmerkelijk.
Kristof Roseeuw & Christian Mendoza feat. Lode Vercampt / 13-03-2011 / Opatuur / ** (zie ook)
James Carter Quintet / 16-03-2011 / De Bijloke / *(*)
Na de verrassingen van februari, is James Carter toch wel de ontgoocheling van maart. De man kán spelen, maar legt iets te veel nadruk op techniek en arrogante pocherij over zijn instrumentele kennis. Heel spijtig.
Stefano Bollani: Sheik Yer Zappa / 24-03-2011 / De Roma / ** (zie ook)
Wreed plezant concert, opmerkelijk door het materiaal dat ze brengen en door de keure aan fantastische jazzspelers die meedoen. Helaas lossen die niet meteen de verwachtingen in.
Koen Nys Quartet / 26-03-2011 / De Werf / *** (zie ook)
Kijk eens aan, toch nog een heuse positieve verrassing in maart. Energieke standaard jazz, zeker de moeite om eens van naderbij te beluisteren.
Francesco Bearzatti Quartet / 28-03-2011 / De Werf / *** (zie ook)
Niet zo goed als vorig jaar, maar behoort zeker tot de betere concerten van maart.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Boeken 201103

The Fermata / Micholson Baker / 1994 / ***
Zien staan bij Guy, in zijn lijstje van de beste boeken van 2010. Geïntrigeerd door de titel (een fermata is een stijlfiguur in de muziek, waarin een noot zo lang wordt aangehouden als het de dirigent belieft), en door zijn beschrijving. Het hoofdpersonage kan de tijd stilzetten, en gebruikt die gave voornamelijk om vrouwen te bestuderen. Verwacht u aan een hoge dosis magisch realisme, gefilosofeer en jawel: pornoachtige toestanden. Ik had de publicatiedatum ergens jaren 70 verwacht, want in deze voorzichtige stijl vermoedt de lezer geen moment de yuppie-decadente jaren 90.
The Rachel Papers / Martin Amis / 1973 / NA
Blijkbaar is dit geen boek dan men moet lezen op mijn leeftijd. Ik heb ervan genoten toen ik net geen jaar of twintig was, en ik mij beter kon inleven in het gegeven. En dan de film achteraf, met Dexter Fletcher (speelde mee in Hotel Babylon) en *zucht* Ione Skye –ik ben gelijk bang om die opnieuw te bekijken, nu.
Heat Wave / Richard Castle / 2009 / **
Dit boek is niet geschreven door Richard Castle natuurlijk, gezien de man een personage in de gelijknamige serie is. In die serie is hij echter schrijver, en in het kader daarvan werden ondertussen twee boeken gereleased, waarvan deze Heat Wave de eerste is. Het verhaal ligt volledig binnen de verwachtingen van de serie, wat wil zeggen dat het aannemelijke pulp is.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Films 201103

The Collector / Marcus Dunstan / 2009 / **
Debuutfilm van Marcus Dunstan, die meeschrijft in de Saw-franchise, en dat is aan deze film duidelijk te merken. Oorspronkelijk was het scenario bedoeld als prequel voor Saw, maar het werd om een of andere reden afgewezen. Dunstan besloot de film zelf te maken, en als debiuut kan dit zeker tellen. De fotografie is absoluut in orde, maar de onhoudelijke context laat wel wat te wensen over. Misschien ga ik gewoon zinloos op zoek naar een reden of context voor de Collector, die wat betreft gore spelletjes gerust aan Jigsaw kan tippen. Er is een vervolg in de maak, benieuwd of dat meer –inhoudelijk– soelaas brengt.
Summer’s Blood / Lee Demarbre / 2009 / 0
Amateuristisch op zijn best, maar met potentieel –zo zijn er veel natuurlijk. Het grootste probleem zijn de weinig geloofwaardige acteerprestaties in een al moeilijk verkoopbare plot. Het is een -ahem- psychologisch drama met wat bloedvergieten in. Met Ashley Greene, die Alice Cullen speelt in de Twilight films.
TRON: Legacy / Joseph Kosinski / 2010 / **
Een visueel aantrekkelijk spektakel, een heel goede soundtrack van Daft Punk, maar ik heb niet gevoel dat deze film inhoudelijk veel meer biedt boven het origineel. Het is allemaal wat ‘moderner’ gemaakt, maar de charmes van de oorspronkelijke animaties halen het ruimschoots boven het digitale in deze legacy. Een goede film, maar geen opmerkelijke –Kosinski werkt ondertussen aan een TRON televisieserie.
Alvin and the Chipmunks: The Squeakquel / Betty Thomas / 2009 / 0
Daar zat nu eens *niets* in dat de moeite was.
*batteries not included / Matthew Robbins / 1987 / **
Jeugdfilm uit de jaren 80; niet bijster veel inhoud, en zeer kernmerkend voor de periode, maar onderhoudend genoeg voor de doelgroep.
The Clinic / James Rabbitts / 2010 / **
Niet eens half slecht. Er zitten goede elementen in, met het uiteindelijk toch voorspelbare cyclische einde. De acteerprestaties zijn degelijk voor het genre. Met Andy ‘Spartacus’ Whitfield; het langspeel debuut voor regisseur Rabbitts.
Twilight / Catherine Hardwicke / 2008 / *
Lees liever het boek.
Rampage / Uwe Boll / 2009 / **(*)
Bevreemdende film over een (jonge)man die aan het schieten slaat als protest (‘wraak’) tegen een hersendode maatschappij.
No-Do / Elio Quiroga / 2009 / **(*)
Orfanato-kloonachtig gegeven, een beetje verwarrend, maar goed geacteerd. Niets memorabel evenwel.
Kung Fu Panda / Mark Osborne & John Stevenson / 2008 / ***(*)
Deze zomer komt de sequel uit.
Hierro / Gabe Ibáñez / 2009 / **(*)
Het langspeelfilm debuut van Ibáñez, met Elena Anaya (Lucía y el sexo, Hable con ella), vindt plaats op het eiland (El) Hierro, één van de Canarische Eilanden. Ingrediënten zij de prachtige fotografie, een donker en emotioneel verhaal, en wat van die mystiek die zo typerend lijkt voor de Spaanse cinema. Hierro heeft haar thema met No-Do gemeen: het verlies van een kind.
Monsters / Gareth Edwards / 2010 / *
Wie op een spannende film zit te wachten, slaat dit gedoe beter over. De synopsis? Man moet vrouw tegen zijn goesting ergens naar toe brengen, en tijdens de reis groeien ze helemaal naar elkaar toe –dat resulteert in een climax die kus heet. De monsteres komen er amper aan te pas –jaja, ze spelen een sleutelrol op het einde, zal u inbrengen– en dan nog bij voorkeur als het heletegans donker is. Een klein puntje voor de deftige (overdag-)fotografie. Wie wild werd van District 9, zal ook hier zeker zijn goesting in vinden.
The Resident / Antti Jokinen / 2011 / *(*)
Vrouw huurt huis van man die door haar geobsedeerd blijkt te zijn. Weinig verrassende uitwerking van een al even onorigineel script. Het blijkft bekijkbaar, al zitten er een paar weinig geloofwaardige elementen in, en duurt het lang eer de film de nodige vaart krijgt.
Vanishing on 7th Street / Brad Anderson / 2010 / *
De regisseur van het verschrikkelijk goede The Machinist (en een handvol Fringe-episodes) kan dus ook inhoudelijk oninteressante dingen maken. De inhoud? ’t Is donker, en iedereen verdwijnt. Voila, u hebt de film gezien.
RV / Barry Sonnenfeld / 2006 / **
Aangename familiefilm met een genietbare Robin Williams. Van de regisseur van Get Shorty en Men in Black.
New Moon / Chris Weitz / 2009 / *
Dit kan toch niet op tegen de pulp fiction van het boek.

The Tourist / Florian Henckel von Donnersmarck / 2010 / ***
Anthony Zimmer / Jérôme Salle / 2005 / ***
Beide verfilmingen (The Tourist is een remake van Anthony Zimmer) zijn heel gewaagd aan elkaar; beide kennen we een bijna totaal andere invulling van hetzelfde verhaal. In de Amerkaanse versie is Angelina Jolie de sterke vrouw in de hoofdrol; in de Franse versie is Yvan Attal de sterke man in de hoofdrol. Wat verschrikkelijk stortend is in de Amerikaanse versie, is de verschrikkelijk karikaturale uitwerking van Inspector John Acheson. Het veel sterkere Franse personage Akerman (Sami Frey) wordt in de Amerikaanse versie ontdubbelt in de twee weinig interessante tegenpolen van Inspector John Acheson (Paul Bettany) en Chief Inspector Jones (Timothy Dalton). De Amerikaanse versie bevat meteen ook een veel hoger James Bond gehalte, maar meer nog een Hitchcock gevoel, mede door de soundtrack van James Newton Howard die voor deze film sterk aanleunt bij de composities van Bernard Herrmann. Tom Cruise ging eerst de hoofdrol spelen, dan Sam ‘Avatar’ Worthington, maar uiteindelijk is het Johnny Depp geworden, die de rol met glans vervult. Een geslaagde remake, maar het had nog beter gekund, door de toegankelijkheid van de remake beter te combineren met elementen uit de plot van het orgineel.
The Sound of Music / Robert Wise / 1965 / ***(*)
Kijk eens wat er nog op de digicorder stond. Met één van mijn favoriete stukjes muziek. Wist u al dat de familie Von Trapp echt heeft bestaan?
Beyond a Reasonable Doubt / Peter Hyams / 2010 / **
Beyond a Reasonable Doubt behoort normaal gezien tot het soort films waar ik verzot op ben: stevig detectivewerk, een scheutje courtroom, verkeerde veroordelingen, intriges en complot. Origineel kan dit soort films al lang niet meer zijn, maar ik vond deze tegen het midden aan wat slapjes worden, alsof de regisseur er zelf niet meer in geloofde. Jammer, want tot zowat de helft bleef het er beloftevol uitzien. Dat gezegd, is dit nog altijd pakken beter dan pakweg de Twilight verfilming(en) of het pretentieuze Monsters. Het laat vol heimwee terugdenken aan het vroegere werk van Hyams, zoals Capricorn One, 2010, The Relic, en zelfs zijn JVC films. Muscles from Brussels, yeah!
127 Hours / Danny Boyle / 2010 / ***
Heel mooi in beeld gebrachte film over Aron Ralston, die 2003 met zijn linkerarm kwam vast te zitten tijdens een solo tocht in de Canyonlands in Utah (wij waren daar vorig jaar nog; wel in een ander deel). Na 127 uur besloot hij zijn arm zelf te amputeren (met een bot mes), en kon hij uit zin benarde positie vrijkomen. Zijn wedervaren beschreef hij in Between a Rock and a Hard Place, dat als inspiratie diende voor deze film. Hij canyoneert nog steeds.
Pirates of the Caribbean: At World’s End / Gore Verbinski / 2007 / **
Wilt ge geloven dat ik die nog niet gezien had! Leutig tijdverdrijf, maar meer ook niet. Dit jaar komt de vierde film uit, benieuwd wat dat gaat geven.
Case 39 / Christian Alvart / 2009 / *(*)
Niet halfslecht; Zellweger weet af en toe zelfs te overtuigen, maar met een gigantisch voorspelbaar en verschrikkelijk onorigineel einde. Er zitten heel veel mogelijkheden in, die weinig tot hun recht komen. Gelijk in het gros van de films.
Devil’s Playground / Mark McQueen / 2010 / (*)
Pft. Flutzombiefilm, met ietwat potentieel maar weinig beklijving.
The Traveler / Michael Oblowitz / 2010 / 0
Miljaar, ze maken ze niet veel slechter dan dit, vrees ik. Een film vol over- en underacting, met als top of the bill het personage van Val Kilmer dat pas kan gedood worden nadat zijn naam wordt uitgesproken. Michael Oblowitz heeft zijn inspiratie uit een vijftal andere films genomen, en er dan maar dit gedrocht van gemaakt.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)