De winter is nu echt wel voorbij –en het was paasvakantie ondertussen ook– dus ik spendeer tegenwoordig minder lunches achter de televisie. En hoewel de kwantiteit is verminderd, is de gemiddelde kwaliteit erop vooruit gegaan. Misschien moet ik daar maar een les uit trekken en gewoon wat selectiever zijn.
- Don McKay / Jake Goldberger / 2009 / **
De plotwijzigingen zij zo talrijk en de geloofwaardigeheid zo gering, dat deze film er beter van wordt. Dit debuut van Jake Goldberger mag dan ook als geslaagd worden beschouwd, mede door de understated acteerprestaties van Thomas Haden Church en de ongeloofwaardigheid van Elisabeth Shue. Te bekijken. - The Dark Knight / Christopher Nolan / 2008 / ***(*)
Het blijft een schitterende film; ik heb zin om Batman Begins opnieuw te bekijken. Volgend jaar komt deel drie uit, The Dark Knight Rises, ook al door Nolan geregisseerd. Fantastisch geacteerd. - Orphan / Jaume Collet-Serra / 2009 / ***
Wat zich liet aankondigen als een op alle vlakken voorspelbare film, weet blijvend te verrassen. Mooie rol van Vera Farmiga, maar een glansrol voor de piepjonge Aryana Engineer en vooral voor een al niet zoveel oudere Isabelle Fuhrman. Heel erg geloofwaardig. - Trailer Park of Terror / Steven Goldmann / 2008 / 0
Bon, een mens kan die dingen maar een kans geven en hopen op een goede film hé (al was het al duidelijk na anderhalve minuut dat het brol was). - Frozen / Adam Green / 2010 / **
Drie jongeren worden op een skilift vergeten, en het ziet ernaar uit dat ze daar een weekje in weer en wind zullen blijven hangen. Niet meteen origineel of spitsvondig, maar ik heb al erger gezien. - Unthinkable / Gregor Jordan / 2010 / ***
Oh-oh: Samuel L. Jackson dat wordt understated overacting, en Carrie-Anne Moss dat wordt pseudo-intellectueel gezwets. En ziet, het komt er wel een beetje in voor, maar dit is een aangrijpende en soms een beetje een schokkende film ook. Aan de oppervlakte lijkt dit een gewone terroristenfilm –maar ‘extra erg’ want de terrorist is een tot de islam geconverteerde blanke Amerikaan die op eigen bodem een paar kernbommen tot ontploffing wil laten brengen. Een beetje dieper gaat het eigenlijk over het trolley problem (vermengd met de kleinburgerlijke vraag ‘heiligt het doe de middelen’): mogen we —kunnen we– één mens (of twee of drie mensen, waaronder een *gasp* vrouw en kinderen) zomaar opofferen om miljoenen mensenlevens te redden? Een fantastische filosofische en levensbeschouwelijke vraag, waar ik het antwoord in theorie er zomaar kan uitfloepen, maar waarmee ik het in de praktijk waarschijnlijk nog veel moeilijker zou hebben dan de personages van deze film. En dat maakt dit eigenlijk toch wel een beter film dan op we het eerste gezicht zouden gedacht hebben. Zonder moraliserend en/of pseudo-intellectueel gezwets. - Solomon Kane / Michael J. Bassett / 2009 / *(*)
Half interessant, al veel anders en beter gezien, strijd tegen goed en kwaad, moraliteit, etc. Verdoe er uw tijd niet mee. - Honey, I Shrunk the Kids / Joe Johnston / 1989 / **
Jeugdsentiment waar ik samen met Henri naar heb gekeken. - Icarus / Dolph Lundgren / 2010 / *
Deze B-movie is van en met Dolph Lundgren, en mist elke originaliteit. - Hunger / Steven Hentges / 2009 / *
De al te schaarse context biedt geen houvast voor de structuur van de film en barst van de clichés. De enige manier om mensen die dertig dagen zonder eten te komen zitten, geloofwaardig te laten over te komen, is door ze effectief uit te hongeren –niet iedereen heeft het stamina van Christian Bale natuurlijk. Geef ons dan maar een vroege Saw, of The Killing Room van Jonathan Liebesman. - Brotherhood / Will Canon / 2010 / *(*)
Uit de hand gelopen studentengrap escaleert nog verder dan u had gedacht –in de moreel-saaie richting. Er zitten wel degelijk interessante fotografie en een paar goede acteurs in dit langspeeldebuut verscholen, maar verhaaltechnisch moet er nog aan het een en het ander gesleuteld worden. Niettemin benieuwd naar de evolutie van Canon. - Valhalla Rising / Nicolas Winding Refn / 2009 / *
Het zal ongetwijfeld een diep-existentialistische film zijn, maar het geven is mij toch iets te statisch en kunstmatig om interessant te zijn. - Shutter Island / Martin Scorsese / 2010 / **(*)
Het zit mooi ineen, al moet ik er toch maar aan denken om zelf eens zo’n scenario te schrijven (of een boek), want ik had het al door na (zo goed als letterlijk) drie minuten. Puike acteerprestaties, en de regisseur slaagt erin de kijker geheel verward en wantrouwig achter te laten. Niet mijn ding evenwel.
0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)
(films vorige maand)