Tag: piepkonijn

geradbraakt

Ai. Ik ben geradbraakt. Om maar liefst twee redenen, waarvan ik er één nog even voor u verborgen houd. Maar die andere. Als aanvulling op mijn assisted sit-ups en push-ups, ben ik een tijdje geleden met wat krachttraining begonnen. Eerst in het wilde weg, maar dan heb ik in een lukraak boek even wat oefeningen opgezocht. Mijn training is dus uitgebreid met armbuigen dumbbells, rechtop roeien dumbbells, zijwaarts heffen dumbbells, telkens in 3 sets van 15 (per arm).

Eergisteren had ik het lumineuze idee de oefeningen verder uit te breiden naar crunches, knieheffen met indraaiend crunchen, en ten slotte hurken met dumbells –kwestie van de benen ook wat werk te geven. Nog steeds in 3 sets van 15.

Hoe graag zou ik zeggen dat ik mijn benen niet meer voel. Maar helaas trekken ze bij elke stap tegen, zodat ze mij met veel graagte op hun deficiet wijzen. Nog een geluk dat ik moet zitten om naar de film te kijken, en gratis van het openbaar vervoer gebruik kan maken om mij naar en van de zalen te begeven.

Spierpijn dus. En nu moet ik mijn benen tijd geven om te herstellen. Anders hebben die oefeningen geen zin, zo zegt het boek mij.

when you were out there

Terwijl ik braafjes de films zat te volgen op het Filmfestival was onze Pietel nog eens op de radio te beluisteren. Ik zoiets al half vernomen, maar op de mailing list van Het Project werd er vandaag verder gewag van gemaakt. Pietel was immers zo vriendelijk, niet alleen dit weblog te vermelden, maar er zich bovendien in lovende bewoordingen over uit te laten.

Nieuwsgierig? Of, zoals ik, Net Gemist? U kan het nog beluisteren via de Radio 1 website (naar onderen scrollen), of –voor het geval het ondertussen verdwenen is– ook van hier downloaden (440 Kb).

Bedankt voor de vermelding Pietel.

(Oh, en jawel, de titel verwijst wel degelijk naar Blackadder’s Christmas Carol, meer bepaald dit fragment. )

krachttraining

Daarnet kreeg ik mijn inbox een aanbieding voor Pilates-lessen op het werk (80 EUR voor 10 lessen van ongeveer een uur), wat mij ertoe aanzette even bij Wikipedia wat meer info op te snorren.

Sinds september (eigenlijk sinds eind augustus) doe ik een beetje aan krachttraining. Stel u daar vooral niet teveel bij voor, want het beperkt zich tot drie oefeningen (waarvan twee dagelijks): push-ups, assisted sit-ups (we hebben ons ooit eens zo’n wiebelding gekocht in promotie bij Decathlon), en ‘gepruts’ met de dumbbells.

De sit-ups wissel ik af met crunches, telkens in reeksen van 32 (ik heb iets met bepaalde getallen), waarvan ik er normaal gezien twee doe. Voor de push-ups kom ik aan 23, maar ook daar zou ik aan 32 willen geraken. (Hoewel 23 niet slecht is, volgens deze tabel.) Ik wissel af tussen gewone, en met mijn voeten op armhoogte; en ik heb net een derde manier ontdekt (diamond push-up), die ik ook eens wil proberen.

Bij Wikipedia heb ik overigens nog een aantal (standaard) oefeningen gevonden (Weight training exercises), en twee interessante concepten: High intensity training & Training to failure. (Maar nee, ik ben niet geïnteresseerd in bodybuilding; enkel in physical fitness.)

twee manieren

Er bestaan twee manieren om iets te doen: goed of slecht (en dat heeft eigenlijk niks te maken met uw kennis van zaken). Gisterenavond heb ik met Michel en een derde partij samengezeten rond een Nieuw Project voor een weblog. Een potentieel zeer interessant project, op voorwaarde dat het goed wordt aangepakt. En weet u wat? Die derde partij wist wat luisteren was. Wat telde was immers: hoe kan ik mijn project de meeste kansen op slagen geven?

En dat is helemaal iets anders dan de aanpak van een verder niet nader genoemde krant (u hebt 50% kans) die in mei trachtte haar kanaal ‘Literatuur’ […] op het net door te trekken. Een medewerker van die krant heeft daartoe een schijnbaar persoonlijke e-mail naar een aantal webloggers gestuurd, met het verzoek even wat suggesties op te sommen.

Er is al flink wat gebrainstormd over dit project in eigen rangen, maar hoe meer meningen en ideeën hoe beter natuurlijk. Aan je blog te zien ben je iemand die zowel met boeken als met het internet redelijk intensief bezig is, dus vandaar mijn erg open vraag: wat zou jij graag zien op zo’n site?

Binnen de week heb ik die persoon van antwoord voorzien, maar tot op heden heb ik daar verder niets over vernomen. Beleefd vind ik dat niet.

conditie

We beginnen met kleine stapjes, maar de conditie moet terug naar boven (ik durf niet schrijven: op peil komen). Vanaf vandaag beginnen we met crunches en sit-ups, te rekenen twee maal daags (hoewel zonder doktersvoorschrift).

Ik heb de eerste sessie net achter de rug, en het is (1) verbazingwekkend hoe vermoeiend dat is, maar (2) helaas minder verbazingwekkend hoe slecht het met mijn conditie is gesteld.

Hoe is het met uw conditie gesteld? Doet u nog aan sport?

verteerd

Jawel, de pepers zijn verteerd, al wil het hoofd eigenlijk nog niet mee en aanvaardt de maag voorlopig enkel niet al te vast voedsel. Vanavond ga ik met de madam opnieuw op stap (is de Martino nu al terug open of niet), maar het zullen tapas worden vrees ik. Ehm, of net niet, bij nader inzien.

damn you, scoville

In een zoektocht naar endorfines heb ik gisteren iets overdreven met de zelfgekweekte pepers, vrees ik. Drie van die dingen met zaad en al naar binnengewerkt: heerlijk, daar niet van, maar in de strijd maag vs capsaïcine heeft laatstvernoemde duidelijk gewonnen. Niet alleen heeft vannacht voornoemde maag haar inhoud moeten prijsgeven, vanochtend was ik nog steeds geheel van de kaart.

U vindt mij vandaag dan ook in bed.

eruit (bis)

Dat van die zwangerschap is nog zo dwaas niet. Het is ochtend, en die misselijkheid is er terug. Alle andere ‘pijnen’ zijn wel verdwenen, en zolang die misselijkheid ook tegen vanavond onbestaande is, ben ik al tevreden. We gaan nog eens stappen, mijn madam en ik. (Vorige week ook al, straks wordt het een gewoonte.)

Is de Martino al uit vakantie?

knikkebollen

Het was misschien toch beter geweest ook vandaag vrij te nemen. Na tien dagen ‘feesten’ kom ik in een Monday Blues terecht om u tegen te zeggen. Het effect is een beetje vergelijkbaar met een jet lag: ik was net geacclimatiseerd aan het patroon van Het Festival, en nu word ik meteen opnieuw in het ondiepe van het bureauleven gesmeten.

Mijn foto’s liggen van thuis naar mij te schreeuwen om te worden verwerkt, mijn laatste twee analoge filmpjes mag ik vanavond afhalen. Ik heb zin om een terrasje te doen, of gewoon in de tuin te zitten; te lezen, een film te kijken, mijn werktafel thuis op orde te stellen (wat een varkensstal), naar muziek te luisteren, te zwemmen. Ooit zal ik toch eens een paar knopen moeten doorhakken.