twee manieren

Er bestaan twee manieren om iets te doen: goed of slecht (en dat heeft eigenlijk niks te maken met uw kennis van zaken). Gisterenavond heb ik met Michel en een derde partij samengezeten rond een Nieuw Project voor een weblog. Een potentieel zeer interessant project, op voorwaarde dat het goed wordt aangepakt. En weet u wat? Die derde partij wist wat luisteren was. Wat telde was immers: hoe kan ik mijn project de meeste kansen op slagen geven?

En dat is helemaal iets anders dan de aanpak van een verder niet nader genoemde krant (u hebt 50% kans) die in mei trachtte haar kanaal ‘Literatuur’ […] op het net door te trekken. Een medewerker van die krant heeft daartoe een schijnbaar persoonlijke e-mail naar een aantal webloggers gestuurd, met het verzoek even wat suggesties op te sommen.

Er is al flink wat gebrainstormd over dit project in eigen rangen, maar hoe meer meningen en ideeën hoe beter natuurlijk. Aan je blog te zien ben je iemand die zowel met boeken als met het internet redelijk intensief bezig is, dus vandaar mijn erg open vraag: wat zou jij graag zien op zo’n site?

Binnen de week heb ik die persoon van antwoord voorzien, maar tot op heden heb ik daar verder niets over vernomen. Beleefd vind ik dat niet.

7 gedachtes over “twee manieren”

  1. Soms krijg ik de indruk dat medewerkers van tijdschriften en kranten nogal gemakkelijk bij bloggers komen kloppen om hun werk te doen. Het getuigt van een lak aan inspiratie in mijn ogen. Ze sturen 50 mails naar blogs uit en wachten dan op wat er terug komt. Gaan ze dat ook met hun loon doen?

  2. Ah, die kerel kan er anders ook wat van, van in alle protocollen te zwijgen. Drie “he, $kerel, wat is er nu van?”-mails later heb ik het maar opgegeven.

Reacties zijn gesloten.