Het was misschien toch beter geweest ook vandaag vrij te nemen. Na tien dagen ‘feesten’ kom ik in een Monday Blues terecht om u tegen te zeggen. Het effect is een beetje vergelijkbaar met een jet lag: ik was net geacclimatiseerd aan het patroon van Het Festival, en nu word ik meteen opnieuw in het ondiepe van het bureauleven gesmeten.
Mijn foto’s liggen van thuis naar mij te schreeuwen om te worden verwerkt, mijn laatste twee analoge filmpjes mag ik vanavond afhalen. Ik heb zin om een terrasje te doen, of gewoon in de tuin te zitten; te lezen, een film te kijken, mijn werktafel thuis op orde te stellen (wat een varkensstal), naar muziek te luisteren, te zwemmen. Ooit zal ik toch eens een paar knopen moeten doorhakken.