my kingdom for a camera

Zot word ik hier, zo zonder fototoestel. Zodra ik wat tijd heb, smijt ik mij op ebay en KEH, of herbekijk ik het aanbod van Adorama en consoorten. Ik heb al vijfendertig keer op Buy This Now willen klikken, maar tot nog toe heb ik mij ingehouden. Of ik dat nog lang zal kunnen blijven volhouden, is een andere zaak.

Temeer omdat ik van plan was om eindelijk eens iets te doen met de foto’s die ik hier zou hebben gemaakt. Temeer omdat de dollar wel ongelooflijk laag staat (1,6 USD krijgt ge voor 1 EUR hoor ik net op het nieuws). Temeer omdat ik zot word van enkel met mijn ogen foto’s te kunnen maken en al die schitterende taferelen niet op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen. Want oh ja, mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar film. (Het eerste wat ik overigens ga kopen, eenmaal we terug thuis zijn, is zo’n Rollei R³ Trial Test Set 120.)

Een week, meer geef ik het niet, eer ik ergens een spotgoedkoop iets dat 120 rolfilm gebruikt op de kop heb getikt.

5D from hell

Gisteren heb ik mijn 5D binnen gegeven bij Optechs Camera Photo-tronics. Ik was eerst bij Glazers Camera Supply binnengestapt, omdat mij dat werd aangeraden, maar die spraken van opsturen en een termijn van vier weken, en dat zag ik niet meteen zitten. Zij raadden mij Optechs aan, die offical Canon repairdinges zijn. Optechs was amper een blokje verder, dus zijn we nog even tot daar gestapt. (“Blokje? Zeg maar nen blok“, verbetert Henri mij.)

Vermoedelijk ligt het niet aan de lens –bij Glazer’s hebben ze er een andere lens op gestoken, en de fout bleef gelijk– maar aan de body. Leuk. Dat is dan al de tweede keer dat die body mij in de steek laat.

Daarnet belde Photo-tronics mij op, met hun price estimate voor de herstelling. “It’s a big camera, and we need to disassemble it completely to get to the circuit board”, meldde de man mij. Hij schatte de kostprijs op ergens iets van een 355 USD, “plus taxes, unfortunately.” Een kleine 400 USD dus. “We figure it shouldn’t take us longer than two weeks, probably less, but I’d rather say two than one, just in case. And next week is already pretty busy so…” Als ze hem niet kunnen herstellen, dan kost het mijn niks, verzekerde hij, en als het meer zou kosten dan voorzien, dan bellen ze mij eerst op. Wil ik niet doorgaan tegen de meerprijs, dan is dat geen enkel probleem. “Thanks for your trust in us”, zei de man nog. Fantastische customer service tot hiertoe in elk geval. Zelden meegemaakt.

De 5D is een fantastisch toestel, maar na alles wat ik er al mee heb meegemaakt, weet ik niet of ik het mij opnieuw zou open, mocht ik herbeginnen. Al is er niet echt een full frame alternatief.

omtrent 9xxx (i)

Hoe zit het nu alweer met negenduizend?

Ondertussen is er ook een negenduizend flickr groep (nu ja, ‘ondertussen’ is relatief: de groep bestaat al twee jaar). In elk geval, die flickr groep wordt eigenlijk een niet onbelangrijk onderdeel van het negenduizend gegeven. Iedereen kan zich lid maken (een flickr account is gratis), en iedereen kan foto’s in de groep submitten, voorlopig aan een frequentie van 1 foto per dag. De foto verdwijnt vervolgens even in een moderatie queue (eens zien hoe lang we daaraan gaan vasthouden), verschijnt dan in de groep, en kan dan vervolgens op de weblog gepost worden. Wie in de groep post, gaat ermee akkoord dat zijn foto(‘s) op negenduizend kunnen worden gepost.

Het principe is nogal gelijkaardig aan dat van de Film is not dead it just smells funny groep. Die groep heeft een aantal moderators, die de queue in de gaten houden, de foto’s naar de flickr groep laten doordruppelen, en vervolgens een selectie daaruit ook nog op de bijhorende weblog smellsfunny.net publiceren.

De nadruk ligt, zo u verkiest, op kwaliteit, niet kwantiteit, en ik zit er (voorlopig) helemaal niet mee in dat zoiets kan betekenen dat er een dag of een week geen nieuwe foto op de weblog verschijnt. Zit niet te veel in met die kwaliteit, waarschijnlijk maakt u betere foto’s dan u zichzelf toedicht. En raakt u in eerste instantie niet voorbij de moderator, geef dan vooral niet op.

(Of we de deadline halen? Geen idee.)

Mâäk eens een totaalspektakel

Mâäk’s Spirit

(Canon EOS 5D, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @105mm, f/2.8, 1/40s, 1000 ASA)

Sinds 2007 beschouwt Mâäk’s Spirit lichtman Sam Mary als vast lid van de groep. Zijn inbreng tijdens het concert vorige vrijdag bood een absolute meerwaarde aan het schouwspel –en een uitdaging aan de fotograaf. Een concert van Mâäk’s Spirit is iets dat moet worden beleefd, veel meer dan alleen beluisterd, en de intieme sfeer van de Domzaal in Vooruit heeft zeker bijgedragen tot het succes van de voorstelling.

De cd Stroke, waarrond de groep net drie voorstellingen heeft afgewerkt, is te koop via hun website (7,5 euro, verzendingskosten inclusief), of voor 5 euro na afloop van een concert. Doen!

Lees meer bij Het Project: Jazz is (a)live

Mintzkov

Mintzkov

(Canon EOS 5D, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @70mm, f/2.8, 1/60s, 1000 ASA)

Toen ik las dat Mintzkov naar de Vooruit kwam, had ik meteen “Dit wil ik zien” aangeklikt op mijn kalender. Dat The Go Find in het voorprogramma zat, maakte het alleen nog maar beter. Wegens vaderschap werd het voorprogramma gewijzigd naar General Mindy, maar dat mocht de pret van de main act niet drukken.

Josie was er ook bij (en Dimi), en zij pende volgend verslag neer voor Het Project: Mintzkov @ Vooruit.

Mintzkov Mintzkov

gemis. of net niet (ii)

la tour eiffel

(Yashica-Mat, 80mm f/3.5, Fujicolor Pro400H, 400 ASA)

La Tour Eiffel was hét monument waarvoor Henri naar Parijs was gekomen. Op zijn kamer prijkt nu een schaalmodel van de Eiffeltoren in drie verschillende stadia van opbouw. Dinsdag is hij met zijn oma N. met de lift tot de tweede verdieping gegaan –de derde was gesloten wegens hevige rukwinden– alwaar hij een “toch wel schitterend” zicht op Parijs had.

de omgeving uit mijn kindertijd

childhood

(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Fuji Reala, 100ASA)

Van mijn geboorte tot mijn tiende levensjaar woonde ik hier. Links, net niet op de foto, is het huis waar we woonden; rechts, net niet op de foto, maar wel op de foto hieronder, is de boerderij van onze buren. Op de foto daarnaast een imposante woning waar naar het schijnt Nand Baert woonde. Als je mijn straat uitreed (naar links op de foto), en dan rechts de Burgstraat in, dan woonde daar Paul Codde.

Op de foto hierboven zie je in de verte nog een signalisatietoren op het militair domain. Verder rechts daarvan bevindt zich die (tweede) vijver, waarvan eerder al sprake.

childhood childhood

(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Fuji Reala, 100ASA)

fuji vouwt ze

fuji 6x7

In a special exhibit, Fujifilm will feature a prototype of a new portable medium-format film camera. Even as the company innovates in digital imaging technology, Fujifilm remains true to its heritage and to the acknowledged superior image quality delivered by professional photographic film products. Fujifilm is committed to further expanding the world of imaging whether in digital or analog technologies. [viavia]

Een 6×7 compacte vouwcamera. Als er nu nog een lichtmeter zou op zitten (met Av), dan is dit alvast een toestel waarop ik geduldig zit te wachten. Maar hoeveel geld zouden daarvoor vragen?

de put uit mijn jeugd

Dat ‘verhaal’ van die put uit mijn jeugd had eigenlijk alleen maar een klein beetje op foto12 gestaan, dus de foto van gisteren kwam hier een beetje out of the blue op dit weblog te staan. Ik zeg u, dat internet, een mens zou er zichzelf in verliezen.

Mijn jeugd (van ergens 0 tot 20) speelde zich af rond deze plaatsen. In de Paardenstraat (groen huizeken) heb ik gewoond van mijn 0 tot 10 jaar (foto’s volgen nog); in de Kastanjedreef (geel huizeken), net over de grens met Lochristi, ergens van mijn 10 tot 20. De putperiode dateert van toen ik in Lochristi woonde.

Youth (i) heart

(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Fuji Reala, 100ASA)

Links de knotwilgen rond de E3-put op de grens tussen Destelbergen en Lochristi. Voor de foto van gisteren (nu de foto rechts), staat ge eigenlijk met uw rug naar die knotwilgen. Zoals David zei, zat daar vroeger een zeil- en surfclub (waarvan mijn overburen lid waren). Wij gingen daar destijds (nacht)zwemmen, iets wat vanzelfsprekend niet mocht. We hebben er meermaals de flikken moeten ontvluchten, maar we zijn nooit gepakt geweest.

Het was er effectief gevaarlijk: de gewapende betonblokken met uitstekende verroeste betonijzers lagen langs de oever te blinken, of zaten net onder de waterspiegel verscholen. Hoe daar niemand het leven heeft gelaten, mag gerust een wonder genoemd worden.

don't fence me in

(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Fuji Reala, 100ASA)

De (vis)put was het populairst, maar toen op een bepaald moment de politie daar in de zomer een week bijna dagelijks kwam patrouilleren in de ijdele hoop ons te betrappen, zijn we gedurende die periode uitgeweken naar de vijver aan het militair domein langs de spoorweg (een uitloper van de Burgstraat). We maakten iedereen die mee wou wijs dat daar militaire experimenten werden gehouden en dat de soldaten ons een paar keer bijna hadden betrapt. En dat we er één met kieuwen en vliesvingers hadden gezien. Tsja, wat wilt ge: het was de tijd van WarGames, Red Dawn en Rambo.