(Canon EOS 5D, EF 70-200mm f/2.8L IS USM @115mm, f/2.8, 1/60s, 1000 ASA)
Elliott Sharp hamert zich lustig een weg door het oeuvre van Monk –vele keren doorleefder dan op zijn akoestische cd. Na de pauze werd hij afgelost door Michiel Braam.
Lees er alles over bij Het Project: It’s Monk, Jim, but not as we know it.
(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Fuji Reala 100, 100ASA)
Het Museum voor Schone Kunsten, Gent, bij nacht en ontij. Charles had gelijk toen hij zich afvroeg of het niet wat overbelicht was. Het is allemaal wat nieuw, nachtfotografie op film, en ik heb een beetje met de natte vinger belicht. Eerst heb ik een proefje gemaakt met de 5D, en die belichtingstijd heb ik dan als rode draad genomen voor de belichting van de (dia-)film. Wel heb ik telkens eerst de belichting ook met de lichtmeter nagemeten, zowel ambient als spot, om dan een compromis te zoeken tussen die factoren en de lighting ratio. En dan is er natuurlijk nog de reciprocity van de film. En het feit dat de belichtingstijd plots verschuift van een schaal waar er een gigantisch verschil is tussen 1/60 van een seconde en 1/500 van een seconde, en dat we voor nachtfotografie plots gaan belichten op ghôh… een second of 15-20…
Zeer intrigerend allemaal; ik ga dat zeker nog meer doen (allez, ik heb het al gedaan, dit weekend, aan zee –ik ga straks mijn filmpjes ter ontwikkeling afgeven).
(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Fuji Provia 100F, 100ASA)
Allez, ’t was met de auto, want er waren net iets te veel tassen en zakken te verhuizen. Rechtstreeks aansluitend op haar Romereis diende dokter doctor in Oostende te zijn voor een congres van de BHS. Alwaar zij trouwens vlotweg –in het laatste jaar waarin dat voor haar nog mogelijk was– nog een poster award wegkaapte. Dus zakten Henri en ikzelf gisteren al naar Westende/Middelkerke af (vlak bij de Rotonde), om er in verdiende rust van een woelige zee te genieten.
En dan ga ik naar zee, en neem ik mee: een statief, een cable release, een hasselblad, twee 120 filmmagazijnen, een 50mm lens, een 150mm lens, een lichtmeter, en …amper één filmrolletje (z/w).
Terwijl mijn zwart-witfilms boven bij mijn fotogerief liggen, bevinden mijn kleurenfilms zich netjes beneden in de ijskast –alwaar ik ze vanzelfsprekend ben vergeten. Nog goed dat ik nog een halve (z/w) film op één van de twee magazijnen zitten had, en nog vier onbelichte vakjes mocht vullen op de (kleuren-)film die mijn Leica herbergde.
De beste film is de film die ge mee hebt!
(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Kodak 160VC, 160ASA)
(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Fuji Provia 100F, 100ASA)
Gisteren nog foto van de dag bij Het Project, vandaag worden ze hier vergeleken. (Meer volgt, maar geen vergelijking meer.)
Edoch. Welke versie verkiest u?
Op 3 november 2005, toen de .be domeinnamen nog net niet gratis werden weggeven, en nauwelijks drie dagen na de lancering van drieduizend.be, heb ik het domein negenduizend.be aangekocht. We zaten toen in volle expansie met Het Project, waarvoor we reeds een FVDD (foto van de dag) onderdeel hadden, en we zagen het toen niet meteen zitten om daar nog een afzonderlijk photoblog bij te nemen ook. Negenduizend werd op de lange baan geschoven.
Een heel lange baan, zo zou blijken, want ondanks een paar schampere pogingen om het nieuwe project leven in te blazen en ijverig mouwgetrek achter de schermen, is negenduizend.be er vandaag nog steeds niet. Daar komt binnenkort evenwel verandering in.
Neem alvast uw agenda, beste jongens en meisjes, want op 29 februari 2008 gaat ook negenduizend.be van start.
Edoch! Menige berg dient tegen dan nog te worden verzet. Gaan we voor de look & feel van de rest van de familie duizend (twee, drie, acht), of pakken we het anders aan? Gaan we voor een FVDD, of werken we (ook) met series? Wat doen we met de hosting? En, duizend maal (hebt u hem?) belangrijker: wie heeft zin om mee te werken?
Negenduizend is aldus op zoek naar
Het basisprincipe: de bedoeling van negenduizend.be is een om –net zoals de rest van de familie duizend– een online fotocollectief te worden waar iedereen aan kan meewerken. De rode draad is de inhoudelijke of visuele band met Gent.
U voelt zich hopelijk aangesproken? Laat dan iets weten op info [at] negenduizend [punt] be. Als er véél respons komt, beleggen we binnenkort mogelijks zelfs een informele bijeenkomst.
(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Kodak 160VC, 160ASA)
(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Kodak 160VC, 160ASA)
Dit had wel iets, vond ik. Bovendien is de straat waar ik woon naar hem genoemd.
(En heb ik al gezegd dat ik dat vierkante fotoformaat het leukste vind om mee/in te werken?)
(Hasselblad 500c/m, Zeiss Distagon CF 50mm f/4 T*, Kodak 160VC, 160ASA)
Dit was echt fantastisch licht. Eigenlijk had ik niet echt tijd om deze foto te maken, want ik had vijf minuten later een afspraak, maar ik kon gewoon aan dit licht niet weerstaan. Het licht op de grond komt van de reflectie in de glasbouw achter mij. Alleen jammer dat deze Kodak VC de scène tot die van een in de jaren 70 glossy magazine heeft geschapen.
Binnenkort (als er minder wolken aan de hemel staan) ga ik er nog eens terug, om het met Fuji te proberen.
Nog eentje uit de reeks, toen ik een dik uur later wat verder het park in trok (foto van de dag bij Het Project):
Wat is het verschil tussen een diafilm en een negatieffilm? Behalve the obvious dan wel. Anders gezegd, wat is het voordeel van het een tegenover het ander?
Kodachrome (diafilm) zou veel langer meegaan dan negatieffilm: tot 200 jaar. Zoals onderstaande foto (Shaftesbury Avenue from Piccadilly Circus, in the West End of London), gemaakt door Chalmers Butterfield in 1949. Negentien negenenveertig, jawel. En ik die dacht dat het leven zich toen in zwart/wit afspeelde.
Kodachrome wordt echter niet meer gebruikt (er is nog één locatie die kodachromes ontwikkelt), en de alternatieven zoals ektachrome en fujichrome gaan blijkbaar minder lang mee dan hun negatieffilm-tegenhangers (30-50 jaar vs 50-70 jaar).
Maar dus wat is het verschil? De manier waarop ze met kleur (en saturatie) omgaan? Dat er minder exposure latitude is en de belichting dus correcter moet zijn?
Misschien is de vraag wel dit: zijn er nadelen aan diafilm? Of kan ik ze gewoon beschouwen als een manier om licht vast te leggen zoals negatieffilm? Waarbij elke film zijn eigen specifieke kenmerken heeft?
—
Daarover gesproken, bij de films die ik woensdag ging afhalen zat naast de dia ook een Kodak 160VC, en ik kan al meteen zeggen dat ik van die film alvast niks meer moet hebben. Verschrikkelijk tegenvallende kleuren en saturatie –geef mij maar Fuji.