dia- vs negatieffilm

Wat is het verschil tussen een diafilm en een negatieffilm? Behalve the obvious dan wel. Anders gezegd, wat is het voordeel van het een tegenover het ander?

Kodachrome (diafilm) zou veel langer meegaan dan negatieffilm: tot 200 jaar. Zoals onderstaande foto (Shaftesbury Avenue from Piccadilly Circus, in the West End of London), gemaakt door Chalmers Butterfield in 1949. Negentien negenenveertig, jawel. En ik die dacht dat het leven zich toen in zwart/wit afspeelde.

Photo by Chalmers Butterfield

Kodachrome wordt echter niet meer gebruikt (er is nog één locatie die kodachromes ontwikkelt), en de alternatieven zoals ektachrome en fujichrome gaan blijkbaar minder lang mee dan hun negatieffilm-tegenhangers (30-50 jaar vs 50-70 jaar).

Maar dus wat is het verschil? De manier waarop ze met kleur (en saturatie) omgaan? Dat er minder exposure latitude is en de belichting dus correcter moet zijn?

Misschien is de vraag wel dit: zijn er nadelen aan diafilm? Of kan ik ze gewoon beschouwen als een manier om licht vast te leggen zoals negatieffilm? Waarbij elke film zijn eigen specifieke kenmerken heeft?

Daarover gesproken, bij de films die ik woensdag ging afhalen zat naast de dia ook een Kodak 160VC, en ik kan al meteen zeggen dat ik van die film alvast niks meer moet hebben. Verschrikkelijk tegenvallende kleuren en saturatie –geef mij maar Fuji.

6 gedachtes over “dia- vs negatieffilm”

  1. Ik denk dat de eerste kleuren-film ergens begin jaren 40 of eind jaren 30 al gemaakt werd. Zou eens in mijn boekjes moeten kijken om ’t exact te weten.

  2. De eerste productiekleurenfilm(volgens subtractieve methode) werd gemaakt vanaf 1935 door Kodak, en vlak daarna door Agfa. Daarvoor werd er al veel ge-experimenteerd door chemici en fotografen met andere procedé’s, (de additieve methode).
    Al vanaf rond 1850 werden er kleurenfoto’s gemaakt, maar het was slechts bij weinigen bekend hoe het procede was. Het gebeurde toen nog met glasplaten en daarop een emulsie gegoten.
    Maar het was er dus wel, en ook vaak heel mooie resultaten.
    (ik heb het wat op moeten zoeken in mijn boeken want het was weer al een poosje geleden:-)O.a. in de foto-en film encyclopedie van 800 blz. een ware “bijbel”.
    En dan nog dit, waarom die diafilms? Voor het digitale geweld begon, wilden de drukkers altijd diapositieven omdat dit druktechnisch de voorkeur had.
    En ook, omdat diafilm een diepere kleur en een grotere contrastomvang heeft. Dus voor veel onderwerpen was dit veel beter.

  3. Er werd reeds kleurenvideo gemaakt in de tweeden oorlog. Ik meen me te herinneren dat er eens kleurenbeelden van Hitler werden getoond…

  4. Paul Simon – Kodachrome

    “I know theyd never match
    My sweet imagination
    And everything looks worse in black and white”

    Schitterend nummer, de film nog nooit gebruikt

Reacties zijn gesloten.