Met de titel van vandaag begon ik de post van gisteren. Vandaag de ganse dag foto’s bewerkt, het verslag (van Roel) staat klaar om door de planner van Het Project gepubliceerd te worden.
De foto’s van de optredens gisteren werden ondertussen op flickr gepost, in de BNRF 2007 set. Ik zet hier ook nog wel het een en het ander online. Maar eerst opnieuw naar het (BNR)Festival.
Tot later!
Druk! Vergeef mij dan ook dat ik –terwijl ik dit schrijf– mijn middageten naar binnenspeel. Ik heb net een interview achter de rug –samen met Huug— over Het Project, dat (binnen een tweetal maand) in een vooraanstaand weekblad wordt gepubliceerd. En binnen een klein uur moet ik reeds aanzetten naar de Bijlokesite voor de openingsavond van het BNRF.
Vanochtend ben ik gaan lopen: 7,58 km in 44:40 minuten met een gemiddelde hartslag van 153 bpm. Daarna ging het ijlings richting binnenstad: twee geheugenkaarten gekocht (met de bonnen die ik ten afscheid op mijn werk had gekregen); vervolgens (ontbijten om 11 uur) een koffie met croissant in de Barista; om uiteindelijk te eindigen bij mijn fotomeneer om mijn filmpje binnen te geven en mijn nieuw speelgoed af te halen.
Jawel, sinds vandaag ben ik de trotse bezitter van een Hasselblad 500c/m met Sonnar 4/150. De –Nederlandstalige– gebruiksaanwijzing zat er nog bij in fantastische jaren 70 typeset, én een briefje met daarop handgeschreven de belangrijkste tips voor het gebruik. Om rug van body te halen schuif terug insteken.
Schitterend!
Voorlopig geen tijd om foto’s te maken van het toestel of de handleiding of het papiertje, en al evenmin met het toestel. Maar die schade haal ik binnenkort wel in.
Vandaag is een dag van opruimen en afscheid. Vandaag is mijn laatste dag. Mijn contract loopt pas af eind augustus, maar gezien de vele verlofdagen die ik nog heb opgespaard en een beetje goodwill van de werkgever, kan ik straks de deur zacht, maar definitief, achter mij toetrekken.
Vandaag heb ik ook veel papier verwerkt, waarvan er een deel door de versnipperaar is gehaald (paswoorden en andere gevoelige informatie), maar waarvan het grootste deel toch in de papiermand is verzeild geraakt. Met Collega Martini (en Henri) ben ik daarnet een laatste keer chapati gaan eten in de kelders van de City2.
“En wat gaat ge nu doen”, was de veel gestelde vraag vanochtend bij de koffiekoeken.
Ach, ik loop al een tijd met grootse plannen rond, waar ik voorlopig nog niets over kwijt wil. Maar kijk, we beginnen met vakantie. Het BNRF! De Gentse Feesten! De trip naar Amerika! Het verblijf aan de kust! Jazz Middelheim! Jazz in ’t Park! Het wordt een gezellig drukke zomer.
..of hoe men van ’s ochtends tot ’s avonds in het centrum kan vertoeven en toch erin kan slagen de solden te ontwijken. (Morgen hang ik er evenwel aan voor de moeite, vrees ik.)
—
Bij mijn fotoboer heb ik vandaag een toestel gezien dat mij verschrikkelijk interesseert: een Hasselblad 500c/m met Sonnar 4/150. En ik heb het meteen laten opzij zetten ook, zodat ik er een tweetal nachtjes over kan slapen.
—
Amai wat een dag. Gisteren tot ergens tegen tweeën uitgezeten (wreed gezellig), vanochtend om 7u15 opgestaan, ontbijtkoeken gehaald, met de tram rondgereden, in de Progrès gaan eten, twee z/w filmpjes binnengestoken (1 rolfilm, 1 kleinbeeld), twee nieuwe bruggen in de buurt van de Reep bekeken, koffie gedronken, stripwinkel binnengestapt, platenboer binnengestapt, drie parken doorkruist, en subiets vertrekken we naar een drink. Ik bevestig: het is dra vakantie. Dat moet wel, want ik ben mij van mijn dagen niet meer bewust.
Nog even over sport, ja. En ik ben er mij bewust van dat ik dingen schrijf die door (ervaren) sporters mogelijks hoofdschuddend worden gelezen. Lopen is nieuw voor mij, en ik wil niet doen alsof ik het warm water heb uitgevonden. Maar ondanks alle hype die er momenteel –nog steeds– over lopen bestaat, vond ik het niet evident om aan informatie over looptrainingen te geraken. Schema’s van beginner tot 5k of 10k zijn er met hopen op het internet of in de informatiebrochures te vinden, maar waar je nu precies op moet letten tijdens het trainen, en hoe lang je jezelf maar beter als beginner beschouwt, wordt er niet bij vermeld.
Luister naar je lichaam, lees je overal, maar hoe kan je in godsnaam naar iets luisteren dat je niet kent. Of anders gezegd, gesteld dat je hoort dat er iets wordt gezegd, hoe kan je het interpreteren? Ik heb een paar weken getraind met een hartslag die veel te hoog lag, en het enige wat mijn lichaam me vertelde, was dat het aan het einde van de training vermoeid was. De recuperatie kwam –volgens mijn interpretatie– snel genoeg, maar kennelijk was ik toch verkeerd bezig. Train als beginner niet te hevig, wordt je vanop de zijlijn toegeschreeuwd. Maar wat is te hevig?
Hele hopen internetsites heb ik erop nageslaan, en twee boeken –die alom werden aangeprezen– heb ik uitgelezen. Maar zowel Loop! van Mieke Boeckx als het gelijknamige boek van Gerard Nijboer en Kees Koman handelen over het belang van voeding en kledij en hartslagmeters en zones en stretchen en krachttraining, maar er is –op die standaard trainingsschema’s na– niks in terug te vinden over hoe je nu best aan zo’n loopcarrière begint. Langzaam aan (hier zijn we weer), maar wat betekent dat in godsnaam.
Gisteren vond ik dan in De Slegte het boek Ren je fit, een vertaling van Jamie Bairds Running Fit. Ondertussen heb ik het uitgelezen, en ik kan het aan iedereen aanraden (te koop in de kelderverdieping van De Slegte voor iets meer dan 5 €). Het bevat de standaard uitleg over voeding en stretchen en krachttraining (deze keer met duidelijke foto’s, en oefeningen waarvoor je niet naar de gym hoeft), maar tevens de broodnodige uitleg over hoe je je conditie –en daarmee gelijktijdig je training– opbouwt.
Vandaag heb ik dus de raad van Mike, Bru, Gryzo, en Jamie Baird opgevolgd. De Suunto t3 is daarbij een fantastisch werkinstrument (ongetwijfeld net zoals hartslagmeters van andere merken met dezelfde functies). Ik heb de HR limits ingesteld tussen 140 en 155 bpm, wat mij in het aerobe gedeelte van de training moet houden. Het toestel piept wanneer de onder- of bovengrens wordt overschreden, zodat je meteen weet of je sneller dan wel trager moet lopen. En kijk, mijn gemiddelde hartslag is plots maar 151 bpm meer (met een piek van 156). Ik heb in 32 minuten 5,66 km gelopen aan een gemiddelde snelheid van 10,5 km/u. Aan het einde voelde mijn lichaam alsof ik nog een hele tijd kon doorgaan, maar ook de duur van je runs bouw je beter geleidelijk op.
In elk geval ben ik al een stuk verder op weg. Bedankt voor tips, en als u er meer hebt, laat ze gerust komen.
Voor de eerste keer rond de Watersportbaan gelopen, vandaag. Op het programma stond 25 min jog, en ik dacht dat die tijd wel zou volstaan om een toertje te maken. Van traag joggen is vanzelfsprekend weer niet veel in huis gekomen –ik moet misschien wat meer zonetraining doen– met een gemiddelde snelheid van 11,4 km/u over 5,82 km in 30 min. Dertig, jawel, want ik ben van de Watersportbaan nog naar huis teruggelopen ook –ik was in 25 min rond (net geen 5km volgens de GPS). Er waren overigens geen rustpauzes, deze keer.
Een hartslag van 163 bpm gemiddeld, met een piek van 171 bpm (en dat was omdat ik snel de baan moest oversteken). Met die pieken gaat het alvast de goede richting uit, want die dalen; nu nog de gemiddelde hartslag wat lager krijgen? Of kan dat enkel door voldoende (niet: te veel, dus zeker niet meer dan ik nu al doe) te trainen? Tips zijn welkom.
100 Pushups for breakfast. Daar geraak ik bijlange niet, maar deze website beweert dat ge met hun schema in zes weken aan honderd press ups kunt geraken. Voor ge uw ontbijt binnen hebt nog wel.
(’t Is al een tijdje geleden dat ik nog eens press ups heb gedaan.)
Er zijn twee dingen waar ge niet op moogt bezuinigen, schreeuwt het op elke informatieplaats over hard- en duurlopen: loop in goede schoenen, en loop met een hartslagmeter. (En de leuze: “eerst water, de rest komt later”.)
Dus hebben we ons gisteren een hartslagmeter aangeschaft, zowel de madam als ikzelf. Voor ons beiden was het al min of meer een uitgemaakte zaak: Tessa wou de goedkoopste, ik wou er één die mij bij de trainingen net dat ietsje meer informatie zou bieden.
Dus ging zij naar huis met de Polar FS2 (het toont het uur, de looptijd, en meet uw hartslag), en ik met het Suunto Multisport Pack, met daarin de Suunto t3 en de GPS Pod (ik heb die Garmin Forerunner 305 gezien en gewogen, en jongens is dat ding groot en zwaar). De afstandsmeter heb ik nog niet getest (het was te bewolkt voor een deftig signaal, en ik had geen zin om er mij te veel door te laten afleiden), maar de hartslagmeter, de Training Effect module (TE), en de intervalfunctie werken zoals verwacht.
Voor vandaag stonden er 40 minuten op het programma, telkens twee minuten lopen, en één minuut wandelen, net zoals vorige week. Goed voor 7,17km en 516 calorieën (volgens Nike+iPod) ofte een gemiddelde hartslag van 160 en 472 calorieën (volgens Suunto).
Eigenlijk een iets te zware training voor mijn niveau, en morgen staan er 20 ononderbroken minuten op het programma. Ik heb al voorgenomen dat ze in TE 2.0 zullen gelopen worden, een lichte training, met nadruk op herstel en opbouwen van de basis (max. TE = 5.0).
(Deze week heb ik 16,63km gelopen in 1:26’50” met een gemiddelde van 5’13” / km.)
We gaan eens zien hoe serieus hij is met dat lopen van hem, moeten ze daarboven gedacht hebben voor ze de sluizen openzetten. Mogelijks waren ze vergeten dat ik zelf een god ben (ik pak die draad nog wel eens op), want een regenbuitje gaat mij voorlopig niet tegenhouden.
Groot was dan ook mijn ontgoocheling toen ik, voorzien van een lichte regenjas, gedurende gans mijn tocht geen spatje water ben tegengekomen. (Een slechte run, dat wel, veel te hevig begonnen, en mij te pletter gezweet in die regenjas. Morgen ga ik eens kijken naar zo’n hartslagmeter.)
Het lijkt me toch interessant om zo’n HRM aan te schaffen. Ik train eigenlijk mijn tempo nog steeds wat op het gevoel, en dat is waarschijnlijk niet ideaal.
Dit beschouw ik voorlopig als mijn opties:
De kans is groot dat ik voor de Suunto t3 ga. De afstand+snelheid info die ik van de Nike+iPod krijg volstaat, en het (potentieel veel betere) GPSsysteem ziet voorlopig nog te groen achter de oren om geld aan uit te geven. Bovendien train ik op tijd en niet op afstand (en om die afstand te meten –binnen drie weken moet/mag ik een afstand van 5k lopen– zal de Nike+iPod wel volstaan). Als ik ver genoeg gevorderd ben, wordt zoiets nuttig, maar zover staan we nog lang niet.
Het ware bovendien helemaal interessant mochten Polar en Suunto eens aan Mac software voor hun toestellen denken. En aan een deftige web interface. En dan communities uitbouwen, zoals NikePlus reeds tracht (overigens, in de linkerkolom vindt u sinds vandaag mijn statistieken, dank zij een wordpress plugin).