Maand: april 2008

Summer in Seattle

24 graden (Celsius jawel), dat was de temperatuur die we hier officieel mochten noteren. In de zomer moet het hier verzengend heet zijn –hoewel Seattle omgeven ligt door meren, en vlakbij de Pacific Ocean, was er geen zuchtje wind te bespeuren.

Tessa had vandaag vrij –voor u gaat steigeren, binnenkort draait ze ook weekendwachten– dus besloten we af te dalen naar downtown. De shopping area bevindt zich tussen 6th en 1st, en strekt zich dan grofweg uit van Pine Street tot Main Street: een dikke kilometer, maar dan maal zes (voor alles tussen 1st en 6th).

I-5

Reken er wel eerst nog de kleine drie kilometer stappen bij, om te komen van waar wij wonen, aan Union & 15th, tot Pike & 1st (Pike Place Market). Leutig wandelen op een zonnige dag als vandaag, minder leuk om (uphill) terug naar huis te trekken, de armen vol zakken groenten, fruit, of ander erm… shopping materiaal.

De Interstate 5 (ofte I-5 –foto hierboven) ligt op ongeveer twee derde van ons huis. Een paar kilometer verder, in dezelfde richting waarnaar u op de foto kijkt, ligt het Fred Hutchinson Cancer Research Center (het FHCRC ofte the Hutch), waar Tessa de namiddagen slijt. De voormiddag brengt ze door in het University of Washington Medical Center, nog wat kilometers verder. Ze begin om 7u30 aan haar rondes, we staan hier rond 6u op.

Rainier Square on 5th Ave Rainier Square on 5th Ave Rainier Square on 5th Ave

We zijn begonnen al die straten af te wandelen –we waren downtown nog nooit zuidelijker gestapt dan Union (wat niet echt dezelfde Union is als die waar wij wonen), maar we hebben het al gauw opgegeven, om snel helemaal af te zakken naar 1st. Maar niet zonder eerst de comic book store Zanadu op 3rd te bezoeken. We hebben er voor Henri wat Disney strips gekocht, een goede manier om hem aan te zetten wat Engels te leren.

En op Rainier Square aan 5th vonden we bovenstaand gebouw, dat wel op zijn kop lijkt gezet, en onderdeel is van een chique shopping mall (waar we niet zijn binnen gestapt).

Seattle Central Library

Over gebouwen gesproken, dit troffen we nog een eind verder aan op 5th, en ik had geen idee wat het was, tot ik daarnet het adres op Google ingaf. Dit, beste lezers, is de Seattle Central Library, ontworpen door Rem Koolhaas (de architect die niet goed genoeg was voor Gent). Binnenkort gaan we er ook eens binnen.

(Ook mijn fototoestel was er behoorlijk ondersteboven van, want na deze foto besliste hij (zij?) geen k(l)ik meer te geven. Jawel, mijn 5D heeft het opnieuw laten afweten –of liever, waarschijnlijk de lens, want ik krijg een Err 01 en diafragma 00. Dat is een communicatieprobleem tussen de lens en de body, maar alle lapmiddeltjes die worden aangeraden, helpen mij niet vooruit. Ik zal weer eens een fotowinkel moeten binnenstappen. “Die Canon en Amerika, dat gaat precies niet goed samen”, merkte Tessa terecht op.)

Niettemin een geslaagde dag, met tropische warmte, relaxed shopping (zelfs voor mij, en dat is al veel), en heerlijk uitpuffen in het buurtparkje. Maar daarover leest u ook bij mijn doktertje.

verschillen

Nog zoiets dat bigger is in Amerika: ik eet heel graag ajuin, maar zelfs ik opteer ervoor zo’n Amerikaanse ui over twee dagen gespreid te eten/in ons voedsel te verwerken. Op de foto, zo zonder context, ziet het er gewoon uit als een normale ajuin, maar ik kan u verzekeren dat hij net zo groot is als de appels alhier, en die zijn twee keer zo groot als de appels bij ons. Amerikanen en size, het blijft iets bijzonders.

we're in Seattle, baby we're in Seattle, baby

“Er zijn drie dingen die ik nodig heb in huis, om mij op mijn gemak te voelen”, vertelde ik onlangs aan Tessa naar aanleiding van onze tijdelijke woonst hier in Seattle. “Een goed toilet, een ruime badkamer, en een grote keuken. Dus op dat vlak heb ik hier alvast mijn goesting.” Een bed mag ook niet ontbreken natuurlijk, maar dat was ik even uit het oog verloren.

Voor u over die andere puntjes uitroept “maar dat is toch evident”, wil ik even opmerken dat we wat keuken en badkamer betreffen, hier eigenlijk beter zitten dan bij ons thuis. Die douche is gewoon subliem. Hier tegenover thuis geeft dat: een walk in regendouche, die bij iedereen in de smaak valt, vs een bad-slash-douche waaruit het water op de vloer spettert; een keuken met veel bewegingsruimte vs de vier vierkante meter waarop alles bijeen gekramd staat. Niet dat ik daarover klaag (ik zou wel zot zijn, met ons huis in Gent), maar het is gewoon iets gerieflijker hier.

we're in Seattle, baby we're in Seattle, baby

Ons bed thuis valt dan weer veel meer in de smaak, zelfs al is het hier wel heel erg romantisch ingericht. De slaapkamer is een fractie van de oppervlakte van onze slaapkamer thuis, maar ze wordt hier dan ook alleen maar gebruikt om in te slapen –thuis staat er ook nog een halve bibliotheek in en een tv-toestel. Nochtans is het hier relatief ruim, maar dat komt omdat elke vierkante centimeter erm… inch functioneel –maar mooi– werd benut.

we're in Seattle, baby we're in Seattle, baby

De zon schijnt, ik heb wireless internet, dus ik verhuis even naar ons terras voor het einde van deze post, terwijl Henri zijn huistaak maakt. De voordelen van home schooling. Vandaag hadden we het overigens over lengte- en breedtegraden en tijdzones voor de les WO (dat staat voor Wereld Opvoeding –of iets dergelijks). Niet dat het in het lespakket stond, maar hij vroeg ernaar, dus ik kan het hem net zo goed uitleggen.

Aaah! De lente is hier duidelijk aangebroken. Tot later!

aanpassen

De eerste Taaldrop die ik correct heb beantwoord deze week, betreft een Engels woord.

Heb je je email al gelezen? Hij heeft je over dat itempje gisteren nog te elfder ure een berichtje gestuurd.

Zou ik me dan toch aan het aanpassen zijn, hier in den Ameriek?

bigger aka size matters

Een doos Kellogg’s Shredded Cinnamon Apple Wheat Squares was wat Tessa mij meebracht, eeuwen geleden, toen ze met haar ouders ergens in Amerika op reis was geweest. Dat reizen naar buitenlandse congressen kreeg ze al van kindsbeen mee, want haar vader ging zijn Fuzzy Logic gospel ook al overal ter wereld zoeken en verspreiden.

Anyway, sindsdien zoek ik op elke Amerika-reis in elke winkel naar die Wheat Squares, maar die zijn nergens meer te vinden. Gewone Shredded Wheat Squares wel, en dat is wat wij nu als ontbijt nuttigen. De eerste doos is reeds op, en toen ik vanochtend de tweede doos aanbrak, die ik van bij de QFC had meegebracht, mocht ik ontdekken dat die dingen in twee maten bestaan: bite sized (ofte mini-wheats) en normal. De tweede doos die ik had meegebracht bevatte de normal sized versie. Waaronder u mag verstaan dat zo’n Wheat Square bijna een vuist groot is, vergelijkbaar met een kleine loempia. Tessa en Henri barstten in luid gelach uit toen ze eerst mijn verrast gezicht, en dan de ene Wheat Square zagen die ik in mijn ontbijtkom gelegd had.

Shredded Wheat Shredded Wheat Shredded Wheat

Everything’s bigger in Texas Seattle.

(“Papa, ge zijt nu juist een paard in een stal, dat hooi eet.”)

wp administrativa

De nieuwe interface van WordPress vind ik best te doen. Een paar uitzonderingen niet te na genomen.

  • Op het dashboard in wp-admin –waar u heen gaat om een nieuwe post te schrijven– staan rechts twee knoppen, één met Write a New Page en een tweede met Write a New Post. Heel verwarrend, ik ben al meermaals aan een nieuwe pagina i.p.v. een nieuw bericht begonnen. De mogelijkheid om die andere knop weg te laten zou welkom zijn.
  • De nieuwe Write Post interface is niet meteen beter dan de voorgaande. Ik mis de categorieën aan de rechterkant. Nu staan die onder de nieuwe post, waardoor ik moet scrollen om ze aan te vinken, terwijl ik vroeger niet hoefde te scrollen. Ambetant.
  • Ook Tags toevoegen is trager dan met de plugin die daar vroeger voor gebruikt kon worden. Vaak heb ik de bewuste tag al geheel ingetikt voor er ook maar iets verschijnt.

Enfin, ’t is altijd wat natuurlijk, de mens is een gewoontedier, maar ik denk niet dat ik de enige ben die daarmee wat verveeld zit.

Oh, en ik heb zopas iWPhone WordPress Plugin and Theme geïnstalleerd. Kwestie dat als u dit blog met uw iPhone zou bezoeken, u sneller bediend wordt.

Graag gedaan.

amerikaans brood

Brood is hier vreselijk: zowel duur als slecht. Voor een industrieel voorgesneden (klein) brood betaalt ge maar liefst 5 tot 6 USD (not kidding –helaas), en vanaf er iets of wat artisinaals (lees: handbewerkt) aan te pas komt, gaat die prijs de hoogte in. Voor drie –weliswaar lekkere– koffiekoeken, één met poppy seeds, één met noten en één met cinnamon apple, betaalde ik eergisteren maar liefst 11,44 USD. En dan vond u Bloch aan de dure kant?!

cakebrood

Laat ik toch maar zelf brood bakken zoals thuis, dacht ik toen. Gist is hier momenteel echter onvindbaar, en een winkeljuffrouw aan wie ik de vraag stelde –erop lettende dat ik vroeg do you sell yeast, i.p.v. do you have yeast om elke mogelijke verwarring te vermijden– hield mij voor dat gist een seasonal product is. Euh?

Dus ben ik maar naar huis gegaan met droge gist (yuk) en iets wat voor bloem moest doorgaan. Ik heb mij rotgezocht naar zonnebloemolie, maar dat heb ik moeten opgeven. Canola verkopen ze hier bij de gallon, dus heb ik het daarmee gedaan. En grote eieren zijn hier kleiner dan de verse eieren die ik thuis van mijn schoonvader krijg (hoe zit dat daar nu met die dioxine?).

cakebrood cakebrood

De weegschaal kan overweg met zowel het metrisch als het Amerikaanse stelsel (dat nog verschillend is van het oude Britse imperiaal systeem), en het enige waar ik nog wat naar moest zoeken, was hoe die gasoven werkt. 220°C is zo’n 428°F hielp google mij verder, en dan was het nog juist raden naar hoe lang zo’n gasoven moest voorverwarmen (ik heb op een kwartier gegokt).

Zeer handig overigens is dat er tussen de twee branders aan de linkerkant en die aan de rechterkant, een soort warmhoudplaat is, die constant een 25 of zo graden (celcius) heeft. Eergisteren had ik dat nog niet ingezien, maar dat lijkt mij perfect voor het rijsproces. De volgende keer zet ik daar de kom brooddeeg op.

cakebrood

Ik heb mijn challe/briocherecept gebruikt, en wat eruit kwam was wel degelijk brood, maar een beetje cakeriger (lees: dense) dan zou moeten. Vandaag probeer ik het zonder canola.

—

Update: vandaag zijn we naar QFC gestapt, en daar hebben we voorwaar echte, verse gist gevonden! (En marmite, maar dat heb ik niet gekocht.) En terwijl ik dit schrijf, staat mijn deeg op die middenplaat mooi te rijzen. Juich!

The perfect library

In 110 boeken beweert de Engelse Telegraph een perfecte bibliotheek te kunnen samenstellen. Laten we even voorbij gaan aan het feit dat ik denk dat het vooral om boeken van Engelstalige auteurs gaat, en eens zien wat we daarvan al gelezen hebben. Lijstjes, lijstjes, lijstjes, ik ben er verzot op.

110 best books: The perfect library. From classics and sci-fi to poetry, biographies and books that changed the world… we present the ultimate reading list.

CLASSICS

  1. The Illiad and The Odyssey, Homer: geheel gelezen en herlezen en nog en nog, en met wreed veel goesting. Net zoals Gustav Schwabs Griekse Mythen en Sagen. Mag niet ontbreken in uw opvoeding. Allez, kom, het begint goed.
  2. The Barchester Chronicles, Anthony Trollope: nope. Ik ken Trollope vanuit de lessen Engelse literatuur, but that’s it.
  3. Pride and Prejudice, Jane Austen: gelezen in het middelbaar, en minstens twee filmversies van gezien, de laatste waarvan mij niet zo beviel. Ook gelezen: Sense and Sensibility, Emma en Persuasion
  4. Gulliver’s Travels, Jonathan Swift: deel van de lecturama kinderboekenserie uit mijn jeugd. En (veel) later ook de Gullivera versie van Milo Manara –maar die geeft u misschien beter niet aan uw jongste.
  5. Jane Eyre, Charlotte Brontë: jawel, net zoals Wuthering Heights van zusje Emily.
  6. War and Peace, Tolstoy: tuurlijk, tijdens mijn (late) adolescentie, net zoals Anna Karenina. Tolstoy lezen brengt vooral geduld bij, en een goed geheugen.
  7. David Copperfield, Charles Dickens: yep. En Oliver Twist, A Christmas Carol, Bleak House, A Tale of Two Cities, en mij favoriet Great Expectations
  8. Vanity Fair, William Makepeace Thackeray. Voor Engelse literatuur, en Barry Lyndon ook, nadat ik de filmversie van Kubrick had gezien.
  9. Madame Bovary, Gustave Flaubert: ik meen mij niet te herinneren dat ik dat met plezier heb gelezen. Salammbô ligt nog steeds half geopend ergens op een tafel.
  10. Middlemarch, George Eliot: nope. Net zoals Trollope ken ik hem haar enkel uit de les.

8/10 van de klassiekers. Nogal conservatieve keuzes, maar darom zijn het klassiekers zeker?

POETRY

  1. Sonnets, Shakespeare: allemaal gelezen. Schoon hoor.
  2. Divine Comedy, Dante: helemaal gelezen, éénmaal zelfs in een geannoteerde versie; aangename literatuur.
  3. Canterbury Tales, Chaucer: wreed plezant als adolescent. Ze hebben mij gezegd dat die taferelen ergens in Engelend nagemaakt werden, compleet met 14e-eeuwse geur en al, en ik heb dat altijd al eens willen meemaken, maar ben er nog nooit geraakt.
  4. The Prelude, William Wordsworth: niet volledig, maar wel grote stukken.
  5. Odes, John Keats. Als ze daarmee zaken zoals Ode on a Grecian Urn bdoelen, dan heb ik dat gelzen, net zoals Hyperion en Endymion overigens. Ik ben een tijdje fan van Keats geweest.
  6. The Waste Land, T. S. Eliot. Ik weet niet meer hoe ik bij Eliot uitgekomen ben, maar ik zat nog op het middelbaar, en ik denk dat het via Ellen Gilchrist was (Drunk with Love en In the Land of Dreamy Dreams). En dan ontdekte ik de Preludes bij The Love Song of J. Alfred Prufrock. Vooral dat eerste stuk greep mij om een of andere verder ondefineerbare reden aan: The winter evening settles down // With smells of steaks in passageways. // Six o’clock. // The burnt-out ends of smoky days. // And now a gusty shower wraps // The grimy scraps // Of withered leaves across your feet
  7. Paradise Lost, John Milton: dat is zoiets waaraan ge begint, en dat ge niet gemakkelijk neerlegt. Raar, ik had dat niet echt met andere epische gedichten, behalve met Gorters Mei.
  8. Songs of Innocence and Experience, William Blake. Dat klinkt zeer bekend, maar niet bekend genoeg om te beweren dat ik het zou gelezen hebben.
  9. Collected Poems, W. B. Yeats: ik heb daar wel het één en het ander van gelezen, maar wat juist? Ik herinner mij ‘iets’ met Maud Gonne en revoluties en zo.
  10. Collected Poems, Ted Hughes. Is dat niet de man van Plath? Nee, niet gelezen.

6/10 voor de gedichten. Ik mis veel Nederlandse poëzie, maar dat was te verwachten.

LITERARY FICTION

  1. The Portrait of a Lady, Henry James. Ik lees James heel graag, en heb ook nog deze verslonden: The American, The Europeans, The Bostonians, The Ambassadors, The Aspern Papers en The Turn of the Screw
  2. A la recherche du temps perdu, Proust. Niet gelezen: geen madeleinekes voor mij.
  3. Ulysses, James Joyce. Een paar keer aan begonnen, nooit echt ver in geraakt.
  4. For Whom the Bell Tolls, Ernest Hemingway. Ja, maar ik vond er niks aan.
  5. Sword of Honour trilogy, Evelyn Waugh. Nee, maar wel Brideshead Revisited.
  6. The Ballad of Peckham Rye, Muriel Spark. Nope.
  7. Rabbit series, John Updike. Nope.
  8. One Hundred Years of Solitude, Gabriel García Márquez. Ja, en destijds graag gelzen.
  9. Beloved, Toni Morrison. Yukkie. Was verplichte lectuur en zeer politically correct.
  10. The Human Stain, Philip Roth: heel graag gelezen zelfs.

5/10, net de helft. Alweer: zeer conservatief.

ROMANTIC FICTION

  1. Rebecca, Daphne du Maurier. Nee, en zelfs de film niet gezien. Wel Jamaica Inn, in het middelbaar.
  2. Le Morte D’Arthur, Thomas Malory. Nope.
  3. Les Liaisons Dangereuses, Choderlos de Laclos. Fantastisch book. Heb ik gelezen rond de tijd dat de twee filmversie uit werden gebracht. Wreed wijs!
  4. I, Claudius, Robert Graves. Zou ik nog eens moeten herlezen, eigenlijk.
  5. Alexander Trilogy, Mary Renault. Nope
  6. Master and Commander, Patrick O’Brian. Nope.
  7. Gone with the Wind, Margaret Mitchell. Ja, dt zat i mijn moeder haar collectie. Enfin, het zit er waarschijnlijk nog in, samen met Wheels van Arthur Hailey.
  8. Dr Zhivago, Boris Pasternak. Jaja. Next.
  9. Tess of the D’Urbervilles, Thomas Hardy. Ook al. En ook Far from the Madding Crowd en Jude the Obscure. Horen die dingen niet bij de klassiekers thuis?
  10. The Plantagenet Saga, Jean Plaidy. Nope.

5/10, alweer. Twee hele goeie, hierboven: Les Liaisons Dangereuses en I, Claudius. Al zal het geen spek voor ieders bek zijn.

CHILDREN’S BOOKS

  1. Swallows and Amazons, Arthur Ransome. Nee
  2. The Lion, the Witch and the Wardrobe, C.S. Lewis. Nee; zelfs Narnia niet.
  3. The Lord of the Rings, J.R. R. Tolkien. Natuurlijk wel!
  4. His Dark Materials, Philip Pullman
  5. Babar, Jean de Brunhoff. Euh, nee, denk ik, Alleen op tv.
  6. The Railway Children, E. Nesbit. Nee
  7. Winnie-the-Pooh, A.A. Milne. Ja.
  8. Harry Potter, J.K. Rowling. Ja, maar nog niet allemaal.
  9. The Wind in the Willows, Kenneth Grahame
  10. Treasure Island, Robert Louis Stevenson. Nog één uit de lecturama-reeks. The Black Arrow ook gelezen overigens.

4/10: tsja, ik las meer Nederlands(talig)e auteurs.

SCI-FI

  1. Frankenstein, Mary Shelley. Ja.
  2. Twenty Thousand Leagues Under the Sea, Jules Verne: ik zal ze ver allemaal gelezen hebben, de boeken van Verne.
  3. The Time Machine, H.G. Wells. Ja.
  4. Brave New World, Aldous Huxley. Ja.
  5. 1984, George Orwell. Ja.
  6. The Day of the Triffids, John Wyndham. Ja.
  7. Foundation, Isaac Asimov. Ja.
  8. 2001: A Space Odyssey, Arthur C. Clarke. Ja.
  9. Do Androids Dream of Electric Sheep?, Philip K. Dick. Ja.
  10. Neuromancer, William Gibson

9/10: dat is nu eenmaal het soort boeken waar ge als jongen naar overstapt van avonturenromans. Ik heb hopen boeken van bovenstaande auteurs gelzen, en van vele andere die niet op die lijst staan.

CRIME

  1. The Talented Mr Ripley, Patricia Highsmith. Ik heb bijna alle Ripleys gelezen.
  2. The Maltese Falcon, Dashiell Hammett. Ja.
  3. The Complete Sherlock Holmes, Sir Arthur Conan Doyle. De omnibus gekocht in De Slegte in het middelbaar, en meteen uitgelezen.
  4. The Big Sleep, Raymond Chandler. De enige die ik van Chandler gelezen heb.
  5. Tinker, Tailor, Soldier, Spy, John le Carré. Nee, maar wel The Spy Who Came in from the Cold, The Russia House, The Tailor of Panama en The Constant Gardener
  6. Red Dragon, Thomas Harris. Ja; geen fan van.
  7. Murder on the Orient Express, Agatha Christie. Mijn moeder heeft ze bijna allemaal, en ik heb ze dan ook bijna allemaal gelezen.
  8. The Murders in the Rue Morgue, Edgar Allan Poe. Zoals bij Sherlock Holmes: de omnibus gekocht en verslonden.
  9. The Woman in White, Wilkie Collins. Nee.
  10. Killshot, Elmore Leonard. Nee.

6/10: er moet ergens een keuze gemaakt worden zeker?

BOOKS THAT CHANGED THE WORLD

  1. Das Kapital, Karl Marx
  2. The Rights of Man, Tom Paine
  3. The Social Contract, Jean-Jacques Rousseau
  4. Democracy in America, Alexis de Tocqueville
  5. On War, Carl von Clausewitz
  6. The Prince, Niccolo Machiavelli
  7. Leviathan, Thomas Hobbes
  8. On the Interpretation of Dreams, Sigmund Freud
  9. On the Origin of Species, Charles Darwin
  10. L’Encyclopédie, Diderot, et al

Niks van dat alles. Ik vraag mij overigens af wie de gehele Encyclopédie al heeft gelezen.

BOOKS THAT CHANGED YOUR WORLD

  1. Zen and the Art of Motorcycle Maintenance, Robert M. Pirsig: wijs.
  2. Jonathan Livingston Seagull, Richard Bach
  3. The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy, Douglas Adams: hilarisch.
  4. The Tipping Point, Malcolm Gladwell
  5. The Beauty Myth, Naomi Wolf: dwaas.
  6. How to Cook, Delia Smith
  7. A Year in Provence, Peter Mayle: interssant, maar of dat boek nu in dit lijstje een plaats heeft?
  8. A Child Called ‘It’, Dave Pelzer
  9. Eats, Shoots and Leaves, Lynne Truss
  10. Schott’s Original Miscellany, Ben Schott

4/10, en ik ben best benieuwd naar Delia Smiths How to Cook.

HISTORY

  1. The Decline and Fall of the Roman Empire, Edward Gibbon
  2. A History of the English-Speaking Peoples, Winston Churchill
  3. A History of the Crusades, Steven Runciman
  4. The Histories, Herodotus
  5. The History of the Peloponnesian War, Thucydides
  6. Seven Pillars of Wisdom, T. E. Lawrence
  7. The Anglo-Saxon Chronicle
  8. A People’s Tragedy, Orlando Figes
  9. Citizens: A Chronicle of the French Revolution, Simon Schama
  10. The Origins of the Second World War, A.J.P. Taylor

Niks. Ik ben niet aan non-fictie.

LIVES

  1. Confessions, St Augustine
  2. Lives of the Caesars, Suetonius
  3. Lives of the Artists, Vasari
  4. If This is a Man, Primo Levi
  5. Memoirs of a Fox-Hunting Man, Siegfried Sassoon
  6. Eminent Victorians, Lytton Strachey
  7. A Life of Charlotte Brontë, Elizabeth Gaskell
  8. Goodbye to All That, Robert Graves
  9. The Life of Dr Johnson, Boswell
  10. Diaries, Alan Clark

…en ook al niet aan biografieën.

49/110. Maar vraag mij niet wat dat cijfer nu over mij zegt. Edoch? En u? Hoeveel hebt u er al van gelezen?

wisselvallig

De zon schijnt vanochtend! Niet dat het zal blijven duren, want het weer is hier nogal ‘wisselvallig’. Dat laatste woord is een eufemisme, zelfs voor de mensen die het Belgische ‘klimaat’ gewoon zijn. (Let op het subtiele en totaal overbodige gebruik van de ironietekens-vermomd-als-aanhalingstekens.)

Maar bon, het is hier dus ochtend, terwijl julie stilletjesaan de werkdag afsluiten. Handige truc, die niet geheel klopt, maar haar doel dient: als jullie opstaan, gaan wij slapen, als jullie gaan slapen, zijn wij opgestaan. Berichten in de (jullie) namddag werden hier ’s ochtends gepost, etc. Bel ons dus ook niet voor 17u aub –dan is het hier 8u, heeft iedereen ontbeten, is Tessa gaan werken, en ben ik al terug van het lopen– en dan zijn we bereikbaar tot ge daar gaat slapen. Onze Belgische nummers worden overigens niet beantwoord; we hebben hier een at&t GoPhone chip gekocht.

Maar ’t is hier wisselvallig. En dat, gecombineerd met de jetlag –die er stilletjes aan denkt uit mijn systeem te verdwijnen– is niet meteen positief voor mijn aften. Gans mijn smoelwerk doet weer pijn. Maar geen nood, ik ga er niet over beginnen zagen.

Het weer zag er al goed uit, toen we vanochtend opstonden. Een beetje donker (het was 5u45), maar de wolken waren dunner bezaaid dan gisteren. Wel koud, want toen ik vertrok om te lopen, zijn mijn duimen er zowat afgevroren. Natuurlijk had ik geen handschoenen mee, het is lente! In tegenstelling tot zondag ben ik niet meteen drie kilometer lang een berg afgedaald, maar heb ik mij ertoe gehouden een genummerde straat af te lopen. De hoogteverschillen bevinden zich –zo heb ik ontdekt– voornamelijk in de genaamde straten. Dat zal ons leren redelijk op de top van Capitol Hill een huis te gaan betrekken.

En lap, de zon is alweer weg. Maar kijk, niet dat ik jullie jaloers wil maken, maar de weersvoorspelling gaat hier van zon naar zonniger vanaf vrijdag, met (voorspelde) tempertaturen van gemiddeld 16 tot 18 graden (celcius, ja), terwijl ik bij dezelfde weersvoorspeller voor Gent vanaf vandaag bewolkt zonnig krijg met gemiddelden van 12-13 graden en zo’n wolkje met een bliksemschichtje in vanaf zaterdag. Hey, en daar is onze zon terug!

En terwijl ik dit schrijf zegt de man op de locale radio: “It looks like about 50 right now, it’s gonna climb to 60 aaaaand it looks like 68 on Saturday. Rejoyce! And find your shorts.“

thanks for bagging

Het is hier duur, zo hebben wij de indruk. Never mind de goedkope dollar, wij hebben ons hier –na nauwelijks vier dagen– al vaak de bedenking gemaakt wat het zou geweest zijn als de dollar zo sterk zou gestaan hebben als vroeger. Cd’s, boeken, electronica, de meeste luxegoederen zijn hier inderdaad –na omrekening– pakken goedkoper. Basiszaken zoals voedsel, of gereedschap voor manuele arbeid (i.c. koken), kosten gemakkelijk evenveel. De eerste dag stapten we buiten uit Madison Market met een rekening voor 56,92 USD, goed voor een gallon melk (net geen twee liter), anderhalf pond appels, peren en tomaten, een doosje thee, boter en een gallon cranberry juice. Trader Joe’s is gelukkig wat goedkoper, en ik ga binnenkort toch ook eens een Safeway en een QFC binnen stappen.

Pike Place Market –een soort overdekte markt waar veel spel van wordt gemaakt maar eigenlijk weinig variatie aan stalletjes en waren biedt– viel veel beter mee: voor 13 USD had ik een goed gevulde plastic zak die op de terugweg mijn arm een paar centimeters langer heeft gemaakt, en bij de slager aldaar bracht ik een drie rib eyes (today’s special) ofte entrecôtes mee, en een hanging tender ofte onglet die langer was dan het gemiddelde varkenshaasje en minstens twee keer zo dik (anderhalf pond), voor 18 USD in totaal. Ik weet waar ik in het vervolg mijn groeten en fruit (en vlees) ga kopen. Ze hebben er ten andere ook een paar visstalletjes, met vis aan zeer betaalbare prijzen (scallops voor Geen Geld).

Wat ook opvalt is dat er bijzonder weinig voetgangers zijn. Seattle is een grote stad, maar nergens is het druk. Het is dan wel Spring Break, maar ik kan mij niet voorstellen dat gans Amerika dat in Fort Lauderdale doorbrengt. Iedereen doet hier ook alles met de wagen, dat is een cliché dat geheel klopt. Wij zijn de uitzondering die met boodschappen beladen door de straten stapt. Die boodschappen worden overigens voor u netjes gezakt, niet alleen in winkels waar ge dat zoudt verwachten, maar ook in de grootwarenhuizen. Toen ik Madison Market spontaan de boodschappen in een zak begon te laden, beantwoordde de cool dude achter de kassa mijn impuls meteen met een “hey, thanks for bagging”. De verwondering op zijn gezicht voor mijn actie was minstens net zo groot als de mijne voor zijn opmerking.