Maand: december 2006

breng mij niet in verleiding

Eigenlijk heb ik geen enkel probleem om aan snoepgoed, chips, nootjes, canapés, en al die andere verderfelijke dingen te weerstaan. Maar zet zo’n schaal chips in mijn buurt, of studentenhaver, of Ferrero Rochers, Bouchées (muisjes), of godbetert een pak Double Lait, en de inhoud verdwijnt in minder dan geen tellen in mijn mond. Ik zal niet rusten voor de schaal leeg is, het multi-pack Bouchées geplunderd, en elke reep Double Lait afgebroken.

Let wel, als ik naar de GB (Carrefour) of Delhaize om boodschappen ga, heb ik geen enkel probleem om door de rayons snoepgoed te wandelen, of ze over te slaan. Mijn kar bevat aan de kassa niets wat mij thuis in verleiding zou kunnen brengen. Want de wil is sterk, zeer zeker, maar het vlees is zwak. Heel zwak. Het is trouwens niet dat ik mij iets ontzeg, ik heb er eenvoudig geen behoefte aan. Maar als het er is, dan moet het op. Weg met dat verderf, naar de cloaca ermee om zo snel mogelijk te worden gerecycleerd.

Sinterklaas is niet mijn favoriete periode van het jaar.

de draak (vi): de derde sessie

(Zie ook deel I, deel II, deel III, deel IV & deel V)

Tijd voor het (betere) schaduwwerk. De tweede sessie had plaatsgevonden vlak voor het Filmfestival, de derde viel er pal middenin, waardoor ik het grootste deel van het festival met een potje Tattoo Goo rondtrok.

Draak, sessie 2 (i)Voor die derde sessie heb ik overigens Henri meegenomen. Tessa moest te lang doorwerken om op tijd op de afspraak te kunnen zijn, en Henri vond het natuurlijk vet cool om in de tattoo shop binnen te stappen (+ hij mocht daardoor extra lang opblijven op een weekdag). Het zou best wel een tijdje kunnen duren, had ik hem gewaarschuwd. “Geeft niks”, antwoordde hij, onderwijl een stapel Jommekes in zijn rugzak proppend. “Ik pak wel wat lectuur mee.” (Lectuur! Snotneus!)

Draak, sessie 2 (ii)Schaduwwerk gebeurt met een kam, zoals u zich misschien van deel III (de eerste sessie) herinnert. Het doet dan ook bijlange niet zoveel pijn als de outlines, meer een soort stevig gekietel of gekrab dat dicht tegen en een beetje over de pijngrens rondhangt. Aan de binnenkant van de arm –het stukje dat zich het dichtst bij de oksel bevindt– was het heel verwarrend. Daar doet het zowat het meeste pijn, maar tegelijkertijd werden op bepaalde plekken mijn lachspieren (of zenuwen) zodanig geprikkeld dat ik bijna de slappe lach kreeg. Een zeer bizar gevoel.

De schaduwen staan erbij, en Tessa was toch nog op tijd om een aantal actiefoto’s te maken, én een foto van het resultaat, voor het werd ingesmeerd en met folie ingepakt.

Volgende week: the grand finale!

(Foto’s: Tessa)

gezwollen

De ganse dag zit ik al met een gezwollen gevoel. Nee, niet mijn nek; nee ik heb geen last van winderigheid; en nee, ook niet die zwellichaampjes —waar zit u met uw gedachten, vraag ik mij dan af.

Maar nu u daar toch zit, collega Martini is met vakantie. Dat betekent geen dubieuze woordspelingen (daar hebt u meteen de associatie met voorgaande gedachte) op het werk vandaag –want stagiair Johan wisselt enkel sigarettenrook en bacillen uit. Collega Martini reist vandaag naar Schotland, alwaar hij op een Scottish wedding werd uitgenodigd. Tenminste, zijn vriendin werd daarop uitgenodigd, en hij neemt maar al te gretig de kans te baat om een extra dag verlof aan te vragen. Flexitime zo heet dat bij ons, waardoor zijn werkuren volgende maandag op ongeveer min 7u55 komen te staan. Collega Martini gaat uiterst flexibel met zijn werkuren om.

De uitnodiging voor plechtigheid ging gepaard met een dringend verzoek tot naleven van een dress code. U raadt het al, collega Martini loop vandaag in een rok rond. “It’s a kilt!“, insisteerde hij nog, gisteren. Juist, ja.

Het gezwollen gevoel dus, met als enige symptomen dat mijn oorring vast zit (ik schep er groot plezier in dat ding rond te draaien als ik denk) en ik mijn ring niet van mijn vinger krijg (gelijkaardige uitleg). Heb ik al gezegd dat ik een hypochonder ben?

(panem et) circenses

En daarmee is ze weer weg, mijn madam. Op weg naar het jaarlijkse ASH congres op een ander continent. Ik hou mijn hart altijd vast, want ik vind dat ze daar niet echt over een democratisch bestuur beschikken, in dat gastland.

Vanochtend ben ik nog meegereisd tot aan de luchthaven, en nu is het aftellen tot woensdag. Waar ik maar meteen een verlofdag van heb gemaakt; niet alleen komt Tessa terug, om een of andere reden is de school gesloten, dus is ook Henri thuis. Ik kijk er al naar uit.

Vanavond heb ik het kot voor mij alleen, Henri is bij zijn grootouders en komt pas in het weekend terug. Geen nood, dinsdag nog had ik het weer getrotseerd om in de Nieuwstraat de Media Markt te bezoeken, vanwaar ik ben teruggekeerd met Call of Duty 3 en Gears of War. Genoeg om het ganse verlof mee door te komen als het moet.

popmuziek

Popmuziek is niet meteen mijn ding. Ttz ik luister er wel (graag) naar, maar ik zal toch eerder jazz of klassiek naar de luidsprekers sturen. Lijstjes daarentegen, zijn helemaal mijn ding. En als het dan nog om relatief oudere popmuziek gaat, wil ik best mijn kans eens wagen [via].

In vet de platen die ik al volledig heb gehoord, in vet+schuin de platen die bovendien ook in mijn collectie zitten.

  1. Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, The Beatles
  2. Pet Sounds, The Beach Boys
  3. Revolver, The Beatles
  4. Highway 61 Revisited, Bob Dylan
  5. Rubber Soul, The Beatles
  6. What’s Going On, Marvin Gaye
  7. Exile on Main Street, The Rolling Stones
  8. London Calling, The Clash
  9. Blonde on Blonde, Bob Dylan
  10. The White Album, The Beatles

Erm ja, ik heb zowat alles van The Beatles denk ik. Is het niet op CD, dan wel op LP. Van Dylan ben ik nooit een fan geweest, waarschijnlijk (verkeerdelijk) door het misbruik van zijn liedjes door de katholieke kerk tijdens eucharistievieringen e.d. “Allemaal meezingen jongens: The answer, my friend, is blowing in the wind. Allez, luider! Ik hoor u niet.”

  1. The Sun Sessions, Elvis Presley
  2. Kind of Blue, Miles Davis
  3. Velvet Underground and Nico, The Velvet Underground
  4. Abbey Road, The Beatles
  5. Are You Experienced? The Jimi Hendrix Experience
  6. Blood on the Tracks, Bob Dylan
  7. Nevermind, Nirvana
  8. Born to Run, Bruce Springsteen
  9. Astral Weeks, Van Morrison
  10. Thriller, Michael Jackson

Thriller komt rechtstreeks uit mijn tienerjaren. Wat mij betreft de eerste serieuze videoclip. Nirvana heb ik leren kennen in de Germaanse; Davis is jazz; Nico heb ik leren kennen door A.H. van Impakt/Netpoint, die daar een webpagina over gemaakt had (enfin een zeker M.V. had daar ook enige hand in); en Jimi Hendrix rules!

  1. The Great Twenty-Eight, Chuck Berry
  2. Plastic Ono Band, John Lennon
  3. Innervisions, Stevie Wonder
  4. Live at the Apollo (1963), James Brown
  5. Rumours, Fleetwood Mac
  6. The Joshua Tree, U2
  7. King of the Delta Blues Singers, Vol. 1, Robert Johnson
  8. Who’s Next, The Who
  9. Led Zeppelin, Led Zeppelin
  10. Blue, Joni Mitchell

Mijn voorkeur ging uit naar McCartney, al durft dat met ouder worden dichter naar Lennon te leunen. Berry en Brown ken ik wel, maar ik denk niet dat ik een volledige plaat van hen heb gehoord. Greatest hits misschien. En van U2 heb ik ook bijna alles, tot ergens een of twee LPs na The Joshua Tree.

  1. Bringing It All Back Home, Bob Dylan
  2. Let It Bleed, The Rolling Stones
  3. Ramones, Ramones
  4. Music From Big Pink, The Band
  5. The Rise and Fall of Ziggy Stardust, David Bowie
  6. Tapestry, Carole King
  7. Hotel California, The Eagles
  8. The Anthology, 1947 – 1972, Muddy Waters
  9. Please Please Me, The Beatles
  10. Forever Changes, Love

Van The Stones heb ik weinig, van Bowie ben ik niet echt een fan.

  1. Never Mind the Bollocks, The Sex Pistols
  2. The Doors, The Doors
  3. The Dark Side of the Moon, Pink Floyd
  4. Horses, Patti Smith
  5. The Band, The Band
  6. Legend, Bob Marley and the Wailers
  7. A Love Supreme, John Coltrane
  8. It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back, Public Enemy
  9. At Fillmore East, The Allman Brothers Band
  10. Here’s Little Richard, Little Richard

Ik ben niet zeker of ik die LP van The Sex Pistols heb. Het zou eigenlijk best kunnen. Van Patti Smith heb ik enkel recenter werk. Geen fan van reggae, en al zeker niet van rap.

  1. Bridge Over Troubled Water, Simon and Garfunkel
  2. Greatest Hits, Al Green
  3. The Birth of Soul, Ray Charles
  4. Electric Ladyland, The Jimi Hendrix Experience
  5. Elvis Presley, Elvis Presley
  6. Songs in the Key of Life, Stevie Wonder
  7. Beggars Banquet, The Rolling Stones
  8. Trout Mask Replica, Captain Beefheart
  9. Meet the Beatles, The Beatles
  10. Greatest Hits, Sly and the Family Stone

Trout Mask Replica heb ik eens meegekregen van collega Martini. Zijn dochterje, O., was een tijdje verschrikkelijk zot van die CD. Elke dag begon dan ook steevast met het gezaag achter ‘Fish! Fish!‘ (cfr de hoes), tot haar vader de CD opnieuw liet afspelen. Allemaal redelijk klassieke dingen in dit stukje van de lijst.

  1. Appetite for Destruction, Guns n’ Roses
  2. Achtung Baby, U2
  3. Sticky Fingers, The Rolling Stones
  4. Phil Spector, Back to Mono (1958 – 1969), Various Artists
  5. Moondance, Van Morrison
  6. Led Zeppelin IV, Led Zeppelin
  7. The Stranger, Billy Joel
  8. Off the Wall, Michael Jackson
  9. Superfly, Curtis Mayfield
  10. Physical Graffiti, Led Zeppelin

Guns n’ Roses waren hot in de jaren 80. Wij liepen dan ook met plezier door de middelbare schoolgangen al zingend van Take me down to the paradise city where the grass is green and the girls are pretty! Oh, won’t you please take me home.

  1. After the Gold Rush, Neil Young
  2. Purple Rain, Prince
  3. Back in Black, AC/DC
  4. Otis Blue, Otis Redding
  5. Led Zeppelin II, Led Zeppelin
  6. Imagine, John Lennon
  7. The Clash, The Clash
  8. Harvest, Neil Young
  9. Star Time, James Brown
  10. Odessey and Oracle, The Zombies

Naar Neil Young kan ik niet luisteren. Vooral die nasale stem vind ik verschrikkelijk. Prince, tsja, tijdens de puberteit, en dan kwam hij bovendien nog met Apollonia Six op de proppen ook. Hallo hormonen!

  1. Graceland, Paul Simon
  2. Axis: Bold as Love, The Jimi Hendrix Experience
  3. I Never Loved a Man the Way I Love You, Aretha Franklin
  4. Lady Soul, Aretha Franklin
  5. Born in the U.S.A., Bruce Springsteen
  6. Let It Be, The Beatles
  7. The Wall, Pink Floyd
  8. At Folsom Prison, Johnny Cash
  9. Dusty in Memphis, Dusty Springfield
  10. Talking Book, Stevie Wonder

Hehe, Stevie “I just called to say I love you” Wonder. En patriottische Springsteen. OK, Graceland is een belangrijke LP, maar ik had toch liever Simon mét Garfunkel.

  1. Goodbye Yellow Brick Road, Elton John
  2. 20 Golden Greats, Buddy Holly
  3. Sign ‘o’ the Times, Prince
  4. Bitches Brew, Miles Davis
  5. Green River, Creedence Clearwater Revival
  6. Tommy, The Who
  7. The Freewheelin’ Bob Dylan, Bob Dylan
  8. This Year’s Model, Elvis Costello
  9. There’s a Riot Goin’ On, Sly and the Family Stone
  10. In the Wee Small Hours, Frank Sinatra

Erm ja, Elton John. Maar Miles Davis! En Elvis Costello (ik heb twee-drie-vier andere albums van Costello). Sly and the Family Stone heb ik waarschijnlijk ook gehoord, maar ik kan het me nioet voor de geest halen.

Enfin, 63 albums volledig gehoord, waarvan er 28 in mijn platencollectie zitten. (En daarmee heb ik toch maar weer een lijstje kunnen afwerken.)

Bettie

Donderdagavond is er een optreden van Bettie Serveert in de Charlatan. Ik heb van die groep ooit één (1) CD gekocht (Dust Bunnies), die grijs heb gedraaid ten tijde van mijn zelfstandigheid in de jaren 90. Puike muziek om goed bij uit de bol te gaan. Sindsdien heb ik de groep niet echt meer gevolgd –veel roddels gehoord– en ondertussen is één van de mede-oprichters (drummer Berend Dubbe) gesplit, maar Bettie toert nog steeds ijverig verder (met boegbeeld Carol van Dijk).

Nu had ik de kans om donderdag foto’s te maken van het optreden (voor Het Project), maar ik heb opgezegd. Het optreden begint pas om 22u, en dat haal ik gewoon niet. Want 22u wil zeggen pas gedaan rond 00u, en dan moet ik nog van de Vlasmarkt naar huis zien te geraken (geen bussen of trams meer) en om 6u15 er opnieuw uit. Not an option.

De ochtend erop vertrekt Tessa bovendien op congres (ASH, in Orlando, USA), en dus gaan we er die avond toch even kort op uit (en vroeg terug naar huis). Dringend tijd om nog eens bij de Martino langs te gaan.