de draak (iii): de kop

(Zie ook deel I & deel II)

Het doet pijn. Jawel. I kid you not. De ene plaats is al gevoeliger dan de andere, en blijkbaar behoort de borstkas tot de gevoeliger gedeeltes. Hoe dichter bij de tepel, hoe erger –vooral bij mannen, zo werd mij toegefluisterd. Maar ik loop op de zaken vooruit.

Daar gaat mijn borsthaar: een klein gedeelte van mijn pectus werd gekortwiekt. Vervolgens werd er –met iets wat eruit zag als een deostick– één of ander goedje op gesmeerd dat nog het meeste aanvoelde als vaseline. Daar werd de tekening tegenaan gedrukt, zodat Tanne (de tattoeur) een sjabloon had om op te werken. Die stond eerst net niet zoals ik het wou, dus werd de tekening gewist, en we begonnen opnieuw. Zonder morren –integendeel– want de tattoo blijft er voor de rest van je leven opstaan natuurlijk.

De sessie duurde ongeveer drie uur, met twee pauzes. In het begin was het redelijk lastig, maar naarmate de sessie vorderde raakte ik de pijn min of meer gewoon. De huid voelde wel verschrikkelijk rauw aan, en op den duur was het een beetje alsof er iemand op een open wonde zat te wrijven. Tijdens het derde deel werden de schaduwen geplaatst, met een kam (zo heet die naald), en dat was niks in vergelijking met wat voorafging. Aangenaam werd het evenwel nooit.

(Waarmee kan je dat gevoel vergelijken? Je kan het waarschijnlijk het beste omschrijven alsof er iemand is die met een scheermesje in je huid snijdt. Tenminste, zo stelde ik me voor, want ervaring heb ik daar niet mee.)

Regelmatig kreeg ik een stuk ‘huishoudrol’ over mijn tattoo, waarover een ontsmettingsmiddel werd verstuifd. Zeer verfrissend in het begin, maar tegen het einde balanceerde ook dat maar wankel op de grens tussen pain and pleasure.

Mijn tattoo heeft niet gebloed. Er kwam wel een minimale hoeveelheid wondvocht vrij, maar bloed hebben we niet gezien. Uitzonderlijk blijkbaar, al hangt het af van persoon tot persoon.

Op het einde werd de tattoo nog eens goed ontsmet, ingesmeerd met zalf, en ingepakt in folie. Eens thuis diende ik de folie en de zalf te verwijderen, en in te smeren met Tattoo Goo, een mengeling van o.a. olijfolie, zonnebloem olie, bijenwas, cacaoboter, vitamine E, rozemarijn, en lavendel. (Verkrijgbaar via amazon overigens.)

Wordt vervolgd.

(Foto’s: Tessa)