Categorie: muziek

concerten 201001

  1. Rios-Neve-Proesmans / 11-01-2010 / Concertzaal, De Bijloke, Gent / **
    Geslaagd entertainment van dit trio, maar het geluid stond vreselijk slecht afgesteld. Rios was vaak bijna niet te horen, en als hij te horen was, ging zijn stem gepaard met een snerpend slisgeluid. Bovendien was het volume veel te hoog, en werd de muziek pas genietbaar met de vingers in de oren.
  2. De Nolf-Sheppard-Pallemaerts / 16-01-2010 / De Werf, Brugge / **(*)
    Er zat iets te weinig evenwicht in deze groep. De Nolf was duidelijk de leider, maar met een dubbele ritmesectie en één saxofonist, gaat de aandacht van nature uit naar de blazer. Sheppard schitterde bij de vertolking van zijn eigen stukken, maar was wat aarzelender bij de interpretaties van de composities van de andere groepsleden; Pallemaerts schitterde tout court, van zijn nadrukkelijk ritme tot de stille solo’s en de onverhoedse foutjes; De Nolf complementeerde, nam de leiding, en toonde zelfs zijn talenten als dj in een dialoog met Sheppard. Het was goed, maar dit was geen hechte groep.
  3. Piero Delle Monache & Nicola Andrioli / 17-01-2010 / Opatuur, De Centrale, Gent / *(*)
    Er zit wel wat belofte in saxofonist Delle Monache, maar hij staat iets te vroeg op het podium. Zijn voortdurend staccato lijkt te veel op een manier om enige technische tekorten te verbergen. Geef hem nog wat tijd, en wie weet.
  4. Michael Moore Fragile / 20-01-2010 / Vooruit / *(*)
    Een beetje ontgoochelend, dat concert. Al zat er een heel muzikale drummer in.
  5. Wouter Vandenabeele & Anne Niepold / 21-01-2010 / Opatuur @ Mub’Art / **
    Interessante muziek, voornamelijk folk, maar dat mag geen bezwaar zijn. Onderhoudend en creatief concert.
  6. Rudresh Mahanthappa – Indo Pak Coalition / 22-01-2010 / De Werf, Brugge / ***
    Eén brok energie, die Mahanthappa (nadruk op de tweede lettergreep bij de uitspraak van zijn naam). Sommige mensen zouden dit omschrijven als schattig: “I am Rudresh Mahanthappa, and this is an alto sax” (aan het einde van het concert en nadat hij eerst de andere twee muzikanten heeft vermeld). Mahanthappa is één van de mensen die de alt sax boeiend maken.
  7. Sweet Hollywaiians / 23-01-2010 / ’t Ey, Belsele / ***
    Megabonuspunten voor ambiance. En wat een meesterschap van hun snaarinstrumenten.
  8. Bob Mover Quartet / 31-01-2010 / Opatuur @ De Centrale / *(*)
    Hij was niet zo in vorm, Bob Mover. Heel aarzelend, en vaak gaf hij de indruk alsof hij alleen zat de spelen, en de anderen hem maar moesten volgen. Ik heb maar één set gezien, ik was oververmoeid en ben na de eerste set in bed gekropen. Na eerst naar huis te zijn gekeerd, weliswaar.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Hawaiians

Ergens op de oude steenweg naar Antwerpen heb (of had) ik een paar takken familie wonen. Zusters en broers van mijn moeders moeder, in Waasmunster, in Sint-Niklaas, in Belsele. Tante M. in Waasmunster maakte heerlijke Normandische zeetong, en garnalencocktail (in een hoog glas met botersla), en vlaai, en we gingen er elk jaar naar de kermis in het dorp. In Sint-Niklaas woonde tante nonneke E., bij de Arme Klaren, één van de weinige buitenzusters, die dus geen absolute zwijgplicht had en niet steeds achter een gordijn diende verborgen te zitten als er bezoek kwam (hoe dat dan eigenlijk zat met die zwijgplicht en communicatie met het bezoek, dat kan ik me niet meteen meer herinneren). In Belsele woonde ook een tante, maar ik weet niet meer welke –‘men’ zal mij deze week nog wel op de vingers tikken daarvoor.

Gisteren moesten we dus net daar, in Belsele, zijn. In ’t Ey (denk niet ‘kip’, maar ‘eynde’), een muziekclub waar F. & V. mij naar hadden meegelokt op mijn werfbezoek. “Ukelelemuziek, Bruno, als ge zo eens een concert wilt meemaken…”

Er stonden vier Japanners op het podium voor een volle zaal (een kleine 100 luisteraars). De Sweet Hollywaiians speelden op (een geleende) bas, een steel guitar, een gewone gitaar, twee ukeleles, een banjo, en een mandolineachtig instrument. De muziek bracht flarden Elvis (Blue Hawaii), maar net zo goed Carol Reed (The Third Man) en was waanzinning ontspannend –ondanks het soms moordend hoge ritme.

Het verenigingsleven en de culturele centra zijn echt veel aanweziger dan ik had vermoed, zo ontdek ik steeds meer. Gisteren hoorden we opnieuw topmuzikanten voor een enthousiast publiek optreden, op een onderschatte plek. Blij dat we erbij konden zijn.

Digitale muziek

Naar aanleiding van de feedback van Frederik in de reacties bij mijn recentste cd-overzicht, ben ik op zoek gegaan naar muziekdownloadwinkels. De Apple iTunes store viel dus al uit de boot, toch zeker wat betreft jazz en klassieke muziek. Maar wat zijn de alternatieven? Ik ben op zoek naar muziek die op zijn minst de kwaliteit van cd haalt, volgens de Red Book Audio CD standaard is dat 2-channel signed 16-bit PCM sampled at 44,100 Hz. Beter mag ook, maar is geen noodzaak (iTunes downsampelt alles naar 16/44, en ik heb voorlopig geen zin om van software te veranderen). Het mp3 formaat komt niet in aanmerking, de bestanden moeten lossless zijn, ALAC (Apple Lossless), FLAC, of desnoods WAV of AIFF.

Voldoen (technisch) niet

Voldoen wel

  • The Classical Shop (Chandos)
    MP3, WMA lossless, WAV, FLAC and AIFF
  • iTrax
    MP3, WMA en WAV
  • Deutsche Grammophon
    Stream, MP3 en FLAC. Prijsvergelijking: de nieuwe Hilary Hahn, Bach : Violin And Voice kost bij amazon.fr 17,54 euro (gratis levering vanaf 20 euro aankopen); bij amazon.co.uk 8.88 pond (met btw en levering komt dat op 11,41 pond ofte 13,41 euro); en bij Deutsche Grammophon 12,99 euro (lossless).
  • Gimell Records
    Voor fans van The Tallis Scholars. Van MP3 tot FLAC.
  • HDTracks
    MP3, FLAC (tot 24bit/92kHz), AIFF
  • Linn Records
    Linn biedt downloads aan van mp3 tot lossless (FLAC, WMA) studio masters in bitrates tot 192kHz (vs de 44,1kHz in de Red Book vereisten). Een 24bit 96kHz studio master kost 21 euro en is 1,5 GB groot; een album in gewone cd kwaliteit, 16bit 44.1kHz, kost 11 euro en is 0,5 GB groot.
  • Naim Label
    MP3, WAV, FLAC
  • Passionato
    MP3, FLAC

Redelijk wat klassiek, bitter weinig jazz. Tips, iemand?

Jazz. What else.

144. Honderdvierenveertig. Zoveel concerten heb ik vorig jaar bijgewoond; elke 2-3 dagen één. Al valt er tijdens Gent Jazz en Jazz Middelheim en die andere festivals wel meer dan één concert per dag mee te maken.

Dit jaar zou ik er normaal gezien nog een pak meer beluisteren, behalve dan dat ik drie maanden naar de USA reis –maar ik ga ook daar op zoek naar jazz concerten. Want daar draait het om natuurlijk, jazz. Ik luisterde al langer naar jazz, zoals ik ook naar klassiek luisterde en soms naar wat gemelijk wordt omschreven als pop of lichte muziek. Toen ik via Gentblogt werd aangepord om eens bij Opatuur te gaan luisteren is het allemaal wat méér jazz geworden dan voorheen, en ging ik foto’s nemen, ook op de festivals, waar ik mij ondertussen al eens de officiële festivalfotograaf mag noemen. En ik zit in de Jong Jazz Talent Gent jury. Yeah!

Eind vorig jaar contacteerde Bertrand Flamang mij of ik geen zin had om los mee te werken in het programmateam, ik zou niet meer moeten doen dan nog wat meer naar cd’s luisteren en naar concerten gaan. En dus luister ik nog meer. En nu ook buiten Gent. Tot in Brugge zijn we al geraakt, morgen ga ik daar opnieuw naar toe, en binnenkort doen we ook eens Brussel aan. Zo wijs, maat!

Werfbezoek

Zonder gps had ik het niet gevonden. Het was niet alleen aardedonker, gisterenavond, het regende ook nog eens dermate hard, dat men met moeite de achterlichten van de wagen voor zich kon zien. De Werf ligt –hoe toepasselijk– in de Brugse Werfstraat. Ik had een anonieme ingang verwacht, met daarachter een knoert van een zaal in nostalgische seventies stijl. Dat van die ingang klopte alvast; buiten een weinig opvallende lichtbord en een binnendruppelende toestroom liefhebbers, was er weinig wat een concertzaal van bijna mythische jazzfaam liet vermoeden. Het voorgeborchte liet denken aan een voetbalkantine, maar rechtsachter was er een dubbele deur waarachter ongetwijfeld een fantastische zaal moest schuilgaan. Hoewel de kantine zich slechts traag opvulde met gegadigden voor het concert, was de wachtruimte een kwartier voor de aangekondigde aanvang van concert geheel gevuld. Het publiek was gedecideerd ruraal cd&v-eriger dan in Gent, waar de cultuurmens eerder weggelopen links of a-politiek schijnt. Individueel iets omvangrijker ook, zoals men dat op den buiten gewoon is.

De zaal was helemaal niet wat ik ervan verwacht had. Veel kleiner, met een gedeelte vaste, oplopende en traditioneel roodpluchen klapzetels, en daarvoor een paar zorgvuldig opgestelde rijen klapstoeltjes. Men was duidelijk voorzien op de hoeveelheid volk die zich in de antichambre had aangekondigd. De zaal is vergelijkbaar met het intieme zaaltje in de kelders van de Minard, waar we in september nog naar Kamikaze gingen luisteren. Het was er afgeladen vol, en hoewel de organisatie duidelijk voorbereid was, dienden er inderhaast nog stoelen worden bijgeplaatst aan de zijkant, en bezetten men (zo ook de achteraf pas opgemerkte F. & V.) ook de trapgang.

De klank was verrassend warm; de geluidstechniek onopvallend genoeg opdat de luisteraars in de voorste rijen niet door de luidsprekers werden overdonderd maar zelfs de naakte klank van de instrumenten konden opvangen. De muzikanten stonden op een kniehoog podium –hoog genoeg zodat ze duidelijk zichbaar waren voor de achterste rijen in het geïmproviseerd parterre, laag genoeg om de mensen uit datzelfde parterre niet met nekkramp te moeten opzadelen.

Net zoals Wim Wabbes dat doet in Vooruit, kondigde Willy Schuyten zélf de muzikanten aan. Het contact tussen de muzikanten en het publiek was redelijk direct en ongedwongen, al lag dat misschien voor een deel aan het publiek zelf, dat spontaan enthousiaster leek dan de meeste toehoorders in Gent. Het concert was overigens heel geslaagd, maar daarover leest u binnenkort op Gentblogt nog wel meer, in de aankondiging van hun passage in Gent.

Jazz & Sounds Festival, eerste editie

There’s a new kid on the block! Jazz & Sounds is een nieuw Gents festival voor creatieve muziek. Treffend, voor een stad die in juni 2009 door de UNESCO werd uitgeroepen tot Creative City of Music (er zijn er maar drie andere in de wereld met die titel).

Jazz & Sounds Festival, eerste editie

Vanmiddag werd het festival voorgesteld aan de pers, in de Miryzaal van het Conservatorium. Een aantal zaken waren heel opvallend:

(1) het betreft een samenwerking tussen vijf grote Gentse organisaties (Gent Jazz, Vooruit, De Bijloke, het Conservatorium, en het KASK), en zulk een samenwerking lijkt mij geen evidentie;

(2) het programma ziet er ronduit schitterend uit: van Reich tot Enescu; muzikanten zoals Peter Brötzmann, Joëlle Léandre, Ellery Eskelin; maar ook Ben Sluijs met Jules Deelder en Remco Campert, FES met John Watts van Fisher Z, Miroslav Vitous van Weather Report;

(3) het festival bevat een goede mix van zowel gevestigde waarden als ontdekkingen;

(4) het is meer dan concerten: er zijn video’s en installaties, en er worden documentaires getoond (over Charlie Haden, over Herman Leonard)

Dit is over het algemeen geen hapklare muziek, dat klopt. Maar dit wordt een festival om rekening mee te houden. Nu reeds is de samenwerking tussen de Gentse organisaties groot (er wordt ook samengewerkt met Logos, IPEM en El Negocito), voor volgend jaar wordt er gestreefd naar een nog exclusiever programma en samenwerkingen met buitenlandse partners en festivals.

Absolute aanrader!

Jazz & Sounds Festival, van 22 tot en met 28 maart 2010. Een vierdagenpas kost € 60 (vvk), een tweedagenpas (twee dagen Vooruit of Bijloke) € 35 (vvk) en een dagticket € 20 (vvk). Houders van een vierdagenpas mogen gratis binnen bij de concerten in het conservatorium; anderen betalen € 10. Wie bestelt via Vooruit of via De Bijloke betaalt geen reserveringskosten!

(Zie ook Gentblogt: Jazz & Sounds Festival, eerste editie.)

cds 200912

Oeps. Het is bijna half januari en ik was vergeten mijn aanwinsten van december 2009 op te lijsten. En zeggen dat ik eindelijk nog eens wat klassieke muziek heb gekocht. Alledrie schitterende platen, Szymanowski is een gelukkige ontdekking, Paganini is heerlijk opzwepend.

Het Darious Jones Trio wordt (werd) her en der binnengehaald als dé ontdekking van 2009, al ben ik zelf opgetogener met Rudresh Mahanthappa & Vijay Iyer (voor het eerst gehoord op Middelheim). Ik weet niet meer hoe ik bij Stéphane Kerecki terecht ben gekomen, maar dit is echt wel goed. Nieuw ook van bij ECM: Tomasz Stanko (Dark Eyes) en Jan Garbarek (Dresden) –allebei in huis te halen! Een paar klassiekers, en wat internetplaten (The Chris Kelsey 4, dat gratis te downloaden was & Plaistow, dat nog altijd gratis te downloaden valt) voor de meer avontuurlijke luisteraars.

2010 wordt waarschijnlijk het jaar waarin ik meer en meer digitaal begin te kopen. De iTunes versie is vaak (niet altijd) pakken goedkoper dan de cd versie –en ze zijn allebei lossless (maar niet van iTunes dus, dank u wel om dat op te merken Frederik). (Edoch, gespecialiseerde ‘winkels’ zoals Instant Jazz verliest u beter niet uit het oog.) 181 nieuwe platen overigens, in 2009. En in 2010 zouden het er best nog meer kunnen worden. Ik leg u binnenkort uit hoe dat komt. (Eerst nog wat cd’s digitaliseren; ik zit aan de ‘T’ voor jazz.)

  1. The Well-Tempered Clavier I / Johann Sebastian Bach / Maurizio Pollini, piano / 2009 / ***
  2. The Complete Music For Violin & Piano / Karol Szymanowski / Alina Ibragimova, violin; Cédric Tiberghien, piano / 2009 / ***
  3. 24 Capricci / Nicolò Paganini / Thomas Zehetmair, violin / 2007 / ***
  4. Chapter One: Latin America / Gato Barbieri / 1973 / ***
  5. Muse / Yaron Herman / 2009 / **(*)
  6. Man’ish Boy (A Raw & Beautiful Thing) / Darius Jones Trio / 2009 / ***
  7. Houria / Stéphane Kerecki Trio feat. Tony Malaby / 2009 / ***
  8. Apti / Rudresh Mahanthappa’s Indo-Pak Coalition / 2009 / ***
  9. Raw Materials / Rudresh Mahanthappa & Vijay Iyer / 2006 / ***
  10. Tragicomic / Vijay Iyer / 2008 / ***
  11. Dark Eyes / Tomasz Stanko Quintet / 2009 / ***
  12. Dresden / Jan Garbarek Group / 2009 / ***
  13. Ballads for Bass Clarinet / David Murray / 1991 / **(*)
  14. At The “Golden Circle” In Stockholm, Vol. 1 / Ornette Coleman / 1965 / ***
  15. Things Unseen! / Bob Mover / 1982 / **(*)
  16. Moker / Moker / 2009 / **(*)
  17. Not Cool / The Chris Kelsey 4 / 2009 / **
  18. Jack Bambi / Plaistow / 2009 / **

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

concerten 200912

Rêve d'Eléphant Orchestra, Vooruit, Gent, BE, 16/08/2009

  1. China Express – Voices / 02-12-2009 / Vooruit / **(*)
    Het laatste stuk was vermoeiender dan de rest, en daardoor moeilijker om er de aandacht goed bij te houden.
  2. Moker / 08-12-2009 / Vooruit / ***
    Goed opgebouwd concert, wat braafjes begonnen, even voor de pauze vonden ze hun élan, en dat werd enthousiast voortgezet in de tweede set.
  3. Rêve d’Eléphant Orchestra / 16-12-2009 / Vooruit / **(*)
    Damn. Ik ben dat vergeten bespreken. Maar ziet, ik heb hierboven een foto van de groep geplakt. En ik beloof plechtig dat het niet meer gaat gebeuren.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Digitale media

Interessanter dan de best of lijstjes van het jaar dat nog niet voorbij is, zijn de voorspellingen van het nieuwe jaar dat nog niet begonnen is. Verdere verdigitalisering van al uw media is een weggevertje natuurlijk. Van e-reader tot over het thuisnetwerk gestreamde muziek en film, het staat allemaal te springen om mainstream door te breken. The Death of CD Players? vroeg Gilad Tiefenbrun, de managing director van Linn zich af in een Q&A op 1 december. Eind november had Linn aangekondigd te stoppen met het vervaardigen van cd spelers.

We now have Linn DS [streaming audio] players […] each of which outperforms any CD player and offers more value than its CD-playing counterpart. We have far greater control over the supply-chain, with the benefit of far superior product reliability and longevity. […] When you bought a CD player, that’s all you got – a CD player. When SACD came along we were told we needed to buy a new player. Same again with DVD, same with Blu-Ray disc.

Tegenwoordig wordt alle audio geript naar de harde schijf, in iTunes bijvoorbeeld (en bij voorkeur lossless). Wie een huishouden heeft met meerdere computers in een netwerk, kan de bestanden opslaan op een NAS (network-attached storage), vanwaar ze voor elke computer beschikbaar zijn. Harde schijven zijn relatief goedkoop, al komt daar vanaf 1 februari een kopieertaks op USB-sticks, MP3-spelers en harde schijven bij (u mag 9 euro opleggen voor een harde schijf van 1 TB). Er zijn een heleboel oplossingen voorhanden om die bestanden ook op uw hifi-keten beschikbaar te maken, van de ongeveer 15.000 euro kostende Linn Klimax DS tot de Squeezebox Radio van 150 euro. En alles daartussen natuurlijk. In Nederland is er een winkel die zich alleen nog maar daarmee bezig houdt.

Sinds ik die DacMagic heb gekocht, luister ik zelf bijna uitsluitend nog via iTunes (lossless). Hoe luistert u tegenwoordig naar muziek?