Auteur: bruno

chronologisch

De Morgen blogt! Of liever: laat bloggen, politici nog wel.

In alfabetische volgorde mogen 6 toppolitici […] exclusief voor De Morgen bloggen: Bert Anciaux, Karel De Gucht, Bart De Wever, Freya Van den Bossche, Herman Van Rompuy, en Mieke Vogels. In hoeverre ze dat ook zelf doen is weer iets anders, maar doet eigenlijk maar weinig ter zake.

Maar wil er alstublieft iemand aan de mensen van De Morgen diets maken dat commentaar op zo’n blogpost chronologisch wordt getoond, met de meest recente onderaan?! Ik denk eigenlijk niet dat ik, op het hele wijde interweb, ook maar één weblog ben tegengekomen waar de commentaar andersom werd getoond. Waarom ook, want het gaat geheel tegen de normale leesrichting in: je leest eerst het artikel, dan scroll je verder de commentaar in, die je ook chronologisch naar onderen toe verwerkt.

Grmbl. Alsof het al niet erg genoeg is dat ze mij hun krant niet eens kunnen bezorgen.

Gentblogt zoekt

Het Project zoekt –net als vorig jaar– mensen die tijdens de komende Gentse Feesten willen meewerken aan Vlaanderens leukste stadsblog. Gent slaapt niet tijdens de Feesten, dus er is meer dan genoeg te doen. En het maakt niet uit of je nu één artikel wil schrijven per uur, per dag, of per Gentse Feesten, elke bijdrage is welkom.

Zodus: heb je zin om mee te werken aan Gentblogt tijdens de Feesten? Laat maar iets weten in de commentaar of via mail (public [at] volume12 [punt] net) .

lens te koop

Een tijdje geleden heb ik de switch gemaakt naar Canon. Schoon gerief, de 5D is een gigantische stap vooruit op de D70 –groter dan naar de D200 volgens mij (al klets ik uit mijn nek, want ik heb nog nooit echt intensief met de D200 gewerkt). Maar goed, de cashflow staat ondertussen laag, en ik heb nog een groothoek nodig.

nikon 70-200En kijk nu, toeval wil dat ik zonder Nikon-toekomst eigenlijk geen nood meer heb aan mijn fantastische Nikkor AF-S VR 70-200 f/2.8G IF-ED. Dit is zonder twijfel –en zonder overdrijven– één van de beste Nikon-objectieven. Als ik bij Nikon bleef, en ik mocht maar één lens hebben, dan was het wel die. Ideaal voor concert- en sportfotografie, met snelle AF-S én VR.

Maar voor ik ze op ebay smijt, zo dacht ik, bied ik ze aan op mijn weblog. Bij ’t Konijn kost ze 1.888 EUR, bij Foto Rembrandt 1.949 EUR –ik bespaar u de prijs bij Focilux (of nee, toch niet: 2.306 EUR).

Hoewel ze zeer frequent werd gebruikt, verkeert de lens in nieuwstaat (hey, ik draag zorg voor mijn zaken). De koper krijgt er alles bij, inclusief verpakking, originele lenstas, alsook een 70mm UV filter.

Geïnteresseerd? Mail mij: public [at] volume12 [punt] net.

Oh, en ik heb ook nog een extender te koop voor daarbij, de Nikkor TC-14E II (379 EUR bij ’t Konijn).

(update 01/08/2007: de lens is ondertussen verkocht. Dank u voor de interesse.)

community

Hm. Ik was eens aan ’t rondkijken, want tegenwoordig moet een mens bijna lid zijn van tig communities als hij een beetje op de hoogte wil blijven. Eens zien, ik heb een (aantoonbaar) profiel bij:

  • † yahoo, sinds 24 juni 1996
  • † firefly.net, sinds 1 april 1998
  • † hotwired.com, sinds 27 september 1998
  • † ICQ, sinds 21 september 1999
  • † blogger, sinds maart 2000
  • † evolt.org, sinds november 2001
  • photo.net, sinds 7 maart 2003
  • del.icio.us, sinds 22 september 2004
  • * Flickr 01, sinds 12 januari 2005
  • * last.fm, sinds 27 januari 2006
  • Lightstalkers, sinds 11 februari 2006
  • YouTube, sinds 2 mei 2006
  • LinkedIn, sinds 31 juli 2006
  • * Twitter, sinds ergens in 2006
  • * Flickr 02, sinds 23 november 2006
  • * Vooruit, sinds 4 april 2007
  • StuBru, sinds 11 mei 2007
  • * MySpace, sinds 20 mei 2007 (Vandaag, jawel. Ge weet nooit waar het handig voor kan zijn.)
  • NowPublic, sinds mei 2007

En ik ben er ongetwijfeld nog vergeten (update: zoals een wordpress.com account waarvan ook ik de URL niet weggeef).

Die met een asterisk (*) voor worden actief gebruikt (lees: minstens één keer per week bezocht, maar veelal zelfs dagelijks). Die met een dagger (†) zijn geheel inactief (lees: in minstens één jaar tijd niet meer bezocht, en vaak al langer geleden).

Hebt u ook zo overal accounts rondslingeren?

changement de décor

Bij momenten moet ik de scène wat wijzigen. Gisteren stond links op mijn bureau nog een televisie, maar die heb ik er ’s avonds af gehaald. De Xbox360 hing eraan, en dit was niet meteen de meest geschikte locatie/situatie om spelletjes te spelen. Makkelijk om af te wisselen tussen werk en spel misschien, maar op die manier kwam ik bijna niet meer van achter mijn bureau vandaan.

bureau

De Beolabs (luidsprekers) stonden gisteren nog bovenop die kast links in beeld. Nu heb ik ze aan weerszijden van mijn scherm geplaatst, wat een duidelijke verbetering in het klankbeeld geeft (duh!). En kijk, plots heb ik ook meer plaats om mijn fotogerief te etaleren –alles binnen handbereik.

Oh, let vooral niet op de andere rommel, dat probeer ik ook te doen. Het is maar tijdelijk.

de brug

Een tijd geleden heb ik een extern bedrijf hier een audit laten doen van de IT infrastructuur. Dat paste perfect bij mijn jobomschrijving én in de planning van een project dat ik nu al bijna een jaar tracht verkocht te krijgen. Eén van de zaken die in die audit naar boven kwam was –zoals in bijna elk bedrijf– de iets te losse manier waarop met paswoorden werd omgesprogen. De paswoorden waren te eenvoudig en gingen te lang mee. In de maand volgende op het rapport van die audit werd iedereen verplicht zijn paswoord aan te passen, aan de hand van een aantal richtlijnen, waaronder een verplichting van aantal en soort te gebruiken tekens.

Als laatste maatregel –in een reeks die ik niet ga opsommen– werd vorige week ook de code van de deur gewijzigd (die deur is een binnendeur, eer ge hier binnen geraakt moet ge langs een rist conciërges en receptionisten passeren). Die code was 5050*. Die asterisk is geen censuur, maar het laatste teken dat ge moest induwen voor het slot lossprong.

De stations in Gent en Brussel Noord waren verlaten, en er zat ook bijna niemand op de trein die ik gewoontelijk van Gent naar Brussel neem. De meeste broodjeszaken waren dichtgebleven, al was de Panos in Gent wél open (en stond daar eigenaardig genoeg wel de gebruikelijke file), en die ene zaak in Noord die open was, verkocht slechts een minimum aan ontbijtmateriaal.

Ook bij ons op het werk, om 7u40, was er niemand aan de receptie. De nieuwe code had ik nog niet gekregen, en pas iets voorbij achten kwamen de eerste collega’s er aan. Ook zij hadden de nieuwe code niet. De receptioniste kwam er pas om 8u30. Zij had de code wel, mooi op een gele post-it genoteerd, die ze behendig uit haar handtas viste. Ze weigerde de code met ons te delen, maar ik heb geniepig haar vingers gevolgd toen die over het keypad gleden. Nu heb ik ook zo’n post-it.

stadsloop

stadsloopNet zoals vorig jaar heeft Henri meegedaan aan de stadsloop in Gent. En net zoals vorig jaar ben ik ook vandaag langsgegaan om foto’s te nemen voor Het Project. Het ligt me eigenlijk niet zo, die massa-sportmanifestaties fotograferen. Veel te veel mensen, veel te veel beweging, en niet eens tijd om mijn eigen kind te zien lopen. Te veel doelloos geklik-klik-klik.

(Hoe meer ik overigens bezig ben met fotografie, hoe meer ik evolueer naar portret en vooral enscenering. Daar merkt u voorlopig nog niet veel van, maar dat komt, geloof mij.)

Maar goed, ik was een beetje van de kaart omdat ik Henri alweer gemist had, zodat ik geen zin meer had om foto’s te maken van de volwassenen. We zijn nog even blijven hangen in de Vooruit, maar iedereen bleek dermate moe of uitgeput, dat we eigenlijk relatief snel naar huis zijn gegaan. We worden een dagje ouder, geloof ik.

(Het was trouwens tijd voor cocooning, met dit ‘gure’ weer.)

zin in toast

Mijn madam kreeg dit in haar inbox:

Gezocht: gemotiveerde dokter (die eventueel nog specialiseert)!

Voor het VTM programma “Toast Kannibaal“, waarin een vlaams gezin 3 weken bij een authentieke stam gaat leven, zijn we op zoek naar een enthousiaste dokter met zin voor avontuur.

Het is de bedoeling dat je zorgt voor de deelnemende families en crew als er zich medische problemen voordoen. Daarbuiten richt je een soort veldhospitaaltje in waar de lokale bevolking, die meestal geen enkele toegang tot medische hulp heeft, gratis op consultatie kan komen. Wij zorgen voor heel wat medicatie om hen te behandelen.

Vergoeding af te spreken.

Tom Cloeckaert
0477 51 84 01
leenentom [at] hotmail [punt] com

Stel nu voor dat (1) het gezin van die dokter mee mocht en (2) die dokter zich kon vrijmaken, dan zou ik daar wel ongelooflijk veel goesting in hebben. Met welk een prachtige foto’s zou ik niet naar huis kunnen komen.

Meet je buikomtrek

Wat doet een mens zonder gazet? Juist, hij gaat online soelaas halen. Meet je buikomtrek, zo vinden we bij De Morgen.

De buikomtrek is een alarmsignaal voor onze gezondheid. Vrouwen met een buikomtrek gelijk aan of meer dan 80 cm en mannen met een omtrek gelijk aan of meer dan 94 cm lopen een verhoogd risico.

Te weinig Belgen zijn zich daarvan bewust, en daarom is dinsdag de campagne mijnbuikomtrek.be gelanceerd.

Een instructiefilmpje later gaan we aan de slag met een lintmeter een stukje touw en een meetlat.

De versie op de site:

Vandaag gaan we leren om de buikomtrek te meten. De buikomtrekmeeting is een gemakkelijke meting die thuis kan gebeuren en waarvoor u geen arts nodig hebt. Om de meting uit te voeren gaan we eerst de onderste rib gaan zoeken. We zoeken de plaats van de onderste rib en we glijden met onze vinger langzaam naar voor tot op de hoogte van ongeveer twee centimeter boven de navel. En dat is de plaats waarop dat de meting zal gebeuren. Vervolgens nemen we dus de lintmeter en we plaatsen hem exact op de vooraf bepaalde plek. We leggen de meter aan mooi parallel evenwijdig met de grond en we gaan in een comfortabele positie staan en we gaan volledig uitademen. De meting gebeurt op het einde van een volledige uitademing. Vervolgens gaan we kijken en dan kunnen we het resultaat aflezen. Het resultaat bedraagt hier 90 centimeter. We kunnen besluiten dat het meten van de buikomtrek een zeer gemakkelijke meting is en die men thuis zelf kan uitvoeren. De maximum toegelaten waarde voor een vrouw is 80 centimeter en voor een man 94 centimeter. Indien de buikomtrek groter is dan deze waarden is het zeer belangrijk om een arts te consulteren.

Mijn kortere –waarschijnlijk minder wetenschappelijk onderbouwde– versie:

Leg de lintmeter horizontaal aan op ongeveer twee centimeter boven de navel. Adem uit, en lees af. Als de waarde meer is dan 80 (vrouw) of 94 (man) centimeter dan hebt u een gezondheidsrisico.

79 cm, volgens mijn meetlat: tijd voor wat buikspieroefeningen. En bij u?

(Wie trouwens eens fun wil hebben met al die maten, moet maar gaan spelen met het virtual model van H&M.)

afwimpelend

Sinds vrijdag staakt de Post in Gent centrum. Tijdens de onderhandelingen vanochtend werd het voorakkoord niet aanvaard, waardoor wij ook vandaag nog geen brieven of kranten ontvangen.

Sinds vrijdag heb ik dus geen (ochtend)krant meer gezien –zaterdag zat ze wel in de bus– en dat vind ik toch een beetje van het goede teveel. Twee van de 6 goede redenen om een abonnement te nemen, zijn immers: (2) U krijgt de krant elke morgen netjes in uw bus (3) en U mist geen enkele krant.

“Hallo met De Morgen?”

“Al onze operatoren zijn momenteel bezet…”

Na een kwartier elke vijftien seconden dezelfde boodschap te hebben gehoord, waarna telkens hetzelfde liedje wordt ingezet, wordt de verbinding abrupt verbroken on n’est pas dans la possibilité de vous aider. Ik bel onmiddellijk terug, en kijk, ik word onmiddellijk verder geholpen door een vermoeid klinkende mevrouw.

“Ja meneer, daar kunnen wij niet aan doe hé. Dat is een duidelijk geval van overmacht.”

“Euh, dat kan best zijn mevrouw, maar ik heb een abonnement genomen omdat u zelf vermeldt…”

“Weet u wat,” (het klinkt alsof ze me een grote gunst verleent) “ik zal uw abonnement verlengen met de duur van de staking.”

“Dankuwel mevrouw.”

Het was weer een boeiende voormiddag.