Google Buzz mag weer in de kast. Ik heb het net geen 24 uur gebruikt, lang genoeg (te lang) om te zien dat ik vooral nog veel meer clutter krijg. Ik ‘volg’ al genoeg mensen via facebook –twitteren doe ik niet (meer)– en websites via Google Reader. Als ik bookmarks wil delen, doe ik dat wel via delicious (waar is de tijd dat het nog del.icio.us heette).
Als ik u dus ‘unfollow‘ op Buzz, is het niet omdat u mij niet interesseert, maar omdat ik u reeds elders –en op een betere manier– volg.
Huh. Door al dat genikeplus raak ik weer meer geïnternetwerkt (ik voel mij helemaal retro). Mijn facebook is wat actiever, ik heb twitter geheractiveerd (met Tweetdeck) en meteen per abuis een oude run via Twiike gepost (edoch bedankt voor de suggestie, Ardi XIV).
Mijn boeken staan op Goodreads en bij LibraryThing; mijn links op delicious; en mijn muziek op last.fm. Ik heb een myspace, en een Linkdin profiel, en smijt mijn foto’s op Flickr. Op twee accounts zelfs. En ze komen ook nog eens allemaal op mijn tumblr. (En dan heb ik nog niet eens over de hopen minder actieve of inactieve accounts.)
Och, geef maar toe: het is bij u net zo erg!
Voor Het Project woon ik elke vrijdag de persconferentie van het Gentse stadsbestuur bij. Dat duurt maximaal een uurtje, en ge krijgt er toelichting bij wat er gebeurt in uw stad. Wreed interessant, vind ik dat. Soms zijn er ook persconferenties-op-locatie, en een aantal daarvan probeer ik ook mee te pikken (zoals die van Buth, in november).
Gisteren werd er aan de pers een perslunch aangeboden. Er moest voor ingetekend worden, maar blijkbaar was er in die communicatie iets misgelopen, waardoor men mij in de eerste week van het jaar opbelde met de vraag of ik mijn komst wou bevestigen. De lunch ging door in de Hotelschool, die een uitstekende reputatie heeft, dus ik moest wel zot zijn om daar niet op in te gaan.
Het schepencollege gaf bijna voltallig present (op een paar zieken na), dus het was de perfecte gelegenheid om een beetje aan networking te doen (wie mij kent weet dat het niet mijn fort is, maar gelukkig zijn de politiekers daarin wél enorm bedreven). Er was een speech van onze sympathieke burgemeester, gevolgd door een ’tegen’speech van de journalisten (door de al even sympathieke Karel Van Keymeulen) –de twee moesten voor elkaar niet onderdoen.
Het begon met een aperitief in de ontvangstruimte van het Lieven Bauwens Restaurant, gevolgd door een Walking dinner. Enfin, eerder standing dan walking, want de gangen werden aan de tafeltjes geserveerd, maar men werd geacht zich nu en dan naar een andere tafel te verplaatsen (networking dus). Zeer gemoedelijk en ontspannen allemaal.
We begonnen met een gesmaakte bouillabaisse –ik moet dat toch ook eens maken– en dan volgden drie voorgerechtjes.
Spiesje van ratatouillequiche en mozzarella kroket op een bedje van courgette tagliatelle: lekker, mooie variatie, en de quiche was net goed van consistentie. De courgette tagliatelle was een beetje moeilijk om op het vork te krijgen.
Rolletjes gemarineerde zalm: zalm en kruiden en kaas in een flensje gerold. Ondertussen klassiek, maar fris. Opnieuw een beetje onhandig om enkel met een vork op te eten.
Croque met truffel tapenade gerookte ham en kruidentuiltje: het beste voorgerecht, wat mij betreft. De croque was een soort rollade (met die tapenade erin gedraaid) die dan in schijfjes was gesneden en gebakken/geroosterd. Daar bovenop lag een ruime portie gerookte-hamsnippers.
Het hoofdgerecht was een croustillant van forel, spinazie en ricotta op een aardappel mousseline met lamskoteletjes op een Griekse groententaart. Het lamsvlees was goed rosé, en ging gemakkelijk van het been –waarrond een stukje zilverpapier zat voor handgebruik.
Ter afsluiting was er koffie, vergezeld van een assortiment patisserie (bijna allemaal met chocolade –hmmm).
—
Op de site van de Hotel- & Bakkerijschool Gent, merk ik dat men er ook terecht kan voor een businesslunch (in het restaurant ‘Keizer Karel’) of een gastronomisch 4-gangenmenu (in het didactisch restaurant ‘Lieven Bauwens’). De menu’s zien er alvast lekker (en betaalbaar) uit, misschien moet ik dat maar eens proberen in het kader van een reportage voor Het Project.
Browse by name is een feature van de Google Toolbar. Het zit standaard bij Mozilla Firefox, en bestaat als plugin voor Internet Explorer (misschien zit het ook standaard in MS IE7, maar ik beschik niet over XP noch over Vista dus ook niet over MS IE7).
Het is een feature die ik een beetje uit het oog verloren was, tot ik vandaag wou nagaan of Koen Fillet een van mijn foto’s had gebruikt, die ik hem in de commentaren had aangeboden, nadat hij in zijn post had vermeld dat hij naar een foto van Wilco op zoek was (amai, wat een uitleg). Zijn blog zit hier op het werk niet in mijn bookmarks (geen enkele blog overigens), en ik had geen zin om via Google op zijn naam door te klikken (veel luier dan dat kun je niet worden, denk ik). Maar tiens, wat zou er gebeuren als ik gewoon zijn naam in de address bar zou ingeven. En voila, ik kwam meteen bij het juiste weblog uit.
Misschien is dat wel een interessante test voor B.V.L.G.. Niet eens zo lang geleden had hij het immers nog over voornaam surfing.
Browse by name (bbn), ik heb het dan maar eens lukraak geprobeerd voor een aantal mensen (ik laat een aantal mensen uit deze lijst, van wie ik niet zeker ben of ze wel met naam en toenaam willen verschijnen).
Het werkt alvast wel voor koen fillet (bbn), gentblogt (bbn), bruno bollaert (bbn), michel vuijlsteke (bbn), henk rijckaert (bbn), lien braeckevelt (bbn), sandra pattyn (bbn), pietel (bbn)
Het werkt niet voor tessa kerre (bbn), ilse baetslé (geen link op haar volledige naam want dat wil ze niet, zo weet ik —bbn), peter de croubele (bbn), joke renneboog (bbn), bart de waele (bbn –ook niet voor ondernemer in gent of metatale), peter forret (bbn), maarten schenk (bbn), luc van braekel (bbn), pieter baert (bbn), ine dehandschutter (bbn), cindy de smet (bbn), claudia schiepers (bbn)
En dan was ik heb beu van naampjes in te tikken. Maar kijk, ik heb mijn tijd weer nuttig besteed.
Hm. Ik was eens aan ’t rondkijken, want tegenwoordig moet een mens bijna lid zijn van tig communities als hij een beetje op de hoogte wil blijven. Eens zien, ik heb een (aantoonbaar) profiel bij:
En ik ben er ongetwijfeld nog vergeten (update: zoals een wordpress.com account waarvan ook ik de URL niet weggeef).
Die met een asterisk (*) voor worden actief gebruikt (lees: minstens één keer per week bezocht, maar veelal zelfs dagelijks). Die met een dagger (†) zijn geheel inactief (lees: in minstens één jaar tijd niet meer bezocht, en vaak al langer geleden).
Hebt u ook zo overal accounts rondslingeren?
Ondertussen blijven we met Het Project het BNRF terdege opvolgen. U vindt er de volgende besprekingen van de voorbije concertdagen (opgeluistered met foto’s van uw dienaar):
Mijn foto’s worden ook gebruikt op JazzPodium.nl, waar Liesbeth gisteren dit artikel heeft geplaatst. Gisterennacht ben ik nog op stap geweest met o.a. een recensent van JazzWise (van networking en al, nietwaar). Het zal mijn enige dag Feesten geweest zijn, vrees ik.
Over de Feesten gesproken, bij Het Project doen we ijverig ons best –en slagen we er zeer goed in– om over die Feesten te berichten, me dunkt!
Straks om 11u ‘moet’ ik in het Duvel Droomschip zijn (optreden van Bram Weijters –deed mee aan het Jong Jazz Talent 2004 met Atatchin) –al zal het pas voor de tweede set zijn, vrees ik. Om 14u is daar dan Jong Jazz Talent in Gent, en om 16u30 begint het BNRF circus weer. Vannacht misschien beter toch wat vroeger in bed kruipen, dan kan ik morgenochtend hopelijk weer foto’s editeren. Nu is er amper tijd om de geheugenkaarten te downloaden (zielig hé).
Maar allez, dat hoeft allemaal toch niet lang te duren?
Sinds gisterenavond is het beginnen binnensijpelen, en het moet allemaal vóór maandag klaar zijn. Want er moet feedback op komen, en daarna ben ik een tiental dagen met vakantie.
Ach ja, vakantie:
Ook allemaal tegen maandag. En zonder naar mijn melklijst te kijken.
(Maar eerst lunch. Tijd voor een broodje Exki.)
[Update] Note to self: niet vergeten: foto i. en foto Bram W.
Gisteren heb ik op drie verschillende bootjes meegevaren in het Nederlandse Voorburg, als deelname aan het 13e KBenP Event, met als gastvrouw Loretta Schrijver. Ongeveer vier uur heen, en vier uur terug, over het Belgische en Nederlandse spoorwegnet.
Nederland bestaat voornamelijk uit water. Tenminste toch de delen waar ik doorheen ben getrokken (Roosendaal – Rotterdam – Den Haag – Voorburg). Navenant zijn er ook veel (water)vogels. Zoals die reiger, aan De Vliet midden in het drukke Voorburg, die op zo’n twee meter van de mensen roerloos stond te observeren (“gooit hij me nou een visje of niet?”). De WCs op de trein zijn niets meer dan een tochtgat in de vloer, waar je maar beter niet op gaat zitten (maar of dat in België beter is?). Bovendien waren er op de trein security camera’s. Je zal er maar beter niet in je neus peuteren. En Daisy heeft er niks met Cocoon te maken, maar betekent gewoon Decoratie Aanvraag Informatie Systeem voor de Kanselarij der Nederlandse Orden die u tervindt op lintjes.nl. Wist u dat een of ander controle-orgaan van een of ander landbouw ministerie (in NL) uitgerust is met een hele resem tablet PC’s en drie verschillende telefoonkaart (per PC, één voor elke telcom) voor wireless connectie naar hun database waardoor ze mesttransporteurs op heterdaad kunnen betrappen? Very impressive allemaal, met satellietfoto’s en instant PDFs en samenwerkingen tussen drie verschillende ministeries, enz.
Geen karnemelk met droog brood, maar gratis lunch en drank en boottochtjes en demo’s, en walking dinner achteraf. Al hebben we dat laatste overgeslaan wegens te laat op de avond (zodat we onze maag dan maar hebben gevuld in de Burger King in het Station van Den Haag).
Om 8u ’s ochtends vertrokken, om 22u terug thuis. Snipverkouden bovendien. Hoe was uw dag?
Het is niet geheel meer voor mijn leeftijd, zo ganse (week)dagen uitzitten. Het viel nochtans mee, gisteren. Eerst bij Pascaline in de Martino (pizza Martino voor haar en een cheese-egg voor hem), en daarna opnieuw naar de Vooruit afgezakt (of opgeklimd) voor Lila dit ça. (Om ergens 1 uur waren we thuis.)
Niet zo onder de indruk van de film, iedereen die ook maar het greinste beetje ervaring heeft met prille liefde had het scenario meteen volledig door. Maar goed, ik denk dat het qua geëngageerde en stichtende film voor de cliché nietsuitvoerende banlieu-jeugd waarin niet alleen rotte maar ook één goede appel verborgen zit, kan tellen. “Uw afkomst bepaalt niet wie gij zijt”, schreeuwt de pellicule naar u toe. En “geloof nooit de vrouw die u verleidt”, maar dat is ietwat complexer en vraagt enige uitleg waarvoor ik nu geen tijd meer heb.
Want vandaag vindt u mij ergens bij onze noorderburen, een uur of zo voorbij Roosendaal, op een bootje op een of andere rivier, alwaar ik iets ga doen van networking. En ronddobberen op het water. (Of is dat hetzelfde?)
Ewel, ik woon hier [via via], ik vermoed zo ergens aan de ‘n’ van Albertlaan.
(De coördinaten heb ik gewoon van mijn ICBM Address, dat ik ooit nog eens heb opgezocht voor de GeoURL meta-tag. Michel heeft dat ook, Huug ook, Bart ook, en nog een heleboel mensen in mijn buurt.)