bruno – Pagina 127

concerten 201002

Soms is het moeilijk om al die ervaringen te quoteren (zeker al voor film). In den beginne vroeg ik mij gewoon af of ik de muziek al dan niet graag heb gehoord, en eigenlijk is dat nog steeds mijn belangrijkste criterium. Maar naarmate ik steeds meer te horen krijg, spelen ook andere factoren mee. Enfin, die hebben altijd al meegespeeld waarschijnlijk, het is gewoon zo dat naarmate de tijd vordert ook mijn referentiekader groeit.

Louter technisch valt er meestal weinig op te merken. Maar hoe zit het met de creativiteit? Dit is tenslotte jazz, dus zijn we benieuwd hoe de muzikant omgaat met het beschikbare materiaal. Standaards herspelen zoals ze op de plaat zijn vastgelegd, dat is goed voor een beginnende muzikant, maar voor de twintigste keer Giant Steps beluisteren, noot voor noot zoals Coltrane het op zijn album heeft voorgespeeld… Zit er daarentegen evolutie de muziek/muzikant? Of klinkt het nog steeds zoals vijf jaar geleden?

Er is zoveel goede muziek beschikbaar, dat de terughoudendheid waarmee sterren worden uitgedeeld aan het arrogante grenst. Een recensent toetst zijn onderwerpen echter aan zijn eigen ervaringen en aan een ideaalbeeld dat hij voor ogen heeft. Het is aan u om daar eventueel rekening mee te houden.

Augusto Pirodda / 07-02-2010 / Opatuur @ De Centrale, Gent / *
Ach wel, daar vond ik dus niets aan. Ik zou een vernietigende bespreking kunnen schrijven, maar ik ben niet geheel vertrouwd met de stijl en de muziek van Pirodda, zodat het best kan dat dit een soortement try-out was. Misschien moet ik hem in zijn kwartet maar eens beluisteren.
Avishai Cohen Quartet / 10-02-2010 / De Bijloke, Gent / *(*)
Een beetje ontgoocheld eigenlijk. Ik wist dat er zang ging bij zijn, maar naast Karen Malka, zingt Cohen ook zelf. Dat hoefde voor mij niet meteen. Ik hoor graag zijn cd Gently Disturbed uit 2007, maar er was maar weinig van die drive tijdens dat concert merkbaar. En het geluid was slecht afgesteld, dat ook.
Dans les arbres / 11-02-2010 / Vooruit, Gent / **
Sommigen waren hier waanzinnig enthousiast over. Mijn geestdrift was iets minder; het was een heel aangenaam concert, maar ik zou niet meteen de cd in huis halen. Iets te kabbelend voor mij.
Mostly Other People Do the Killing / 18-02-2010 / Vooruit, Gent / **(*)
De cd is beter. Enfin, het concert was fantastisch, maar het kwam mij iets te gemaakt over. Het was entertainment, maar is dat hun stijl, of evolueert dat nog? Echt waar, schitterend spektakel en ik heb mij rot geamuseerd. Maar is het een gimmick of is het meer?
Go West! / 23-02-2010 / Vooruit, Gent / ***
Dit is niet vooruitstrevend of cutting edge, maar wel zoals het hoort. Een schone film, met schitterende muziek. Mogen ze van mij veel meer programmeren.
Murray / Gayle / Booth / 24-02-2010 / Beursschouwburg, Brussel / **
Murray was ziek en werd vervangen door Roger Turner. Een luid concert, en dat hoeft voor mij niet. Booth stond er wat apathisch bij, Turner was zijn tegenpool. Was het Charles Gayle alleen geweest, dan had dit zonder meer drie sterren gekregen, maar als groep…
Takase / Sclavis / 25-02-2010 / Beursschouwburg, Brussel / ***
That’s more like it. Een hechte samenwerking tussen beide muzikanten, op dat podium, tot het encore toe, dat veel van een weliswaar voorspelbare, maar toch grappige sketch weg had. Mooie balans tussen de basklarinet en de wervelende piano.
Mâäk’s Spirit feat. Joachim Kühn & Guillaume Orti / 25-02-2010 / Beursschouwburg, Brussel / **
Mâäk’s Spirit maakt (no pun intended) herkenbare muziek. ’t Is te zeggen: luister naar een paar maten of wendingen, en hop: dat is onomstotelijk Mâäk’s Spirit. De herkanbaarheid was groot, tijdens dit concert –hoewel het interessant was om ze eindelijk eens zonder gitarist Jean-Yves Evrard te horen. Vooral saxofonist Guillaume Orti was interessant om volgen, maar er was zoals gewoonlijk een aangenaam samenspel tussen de muzikanten.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

boeken 201002

Twee maal spanning, één maal non-fictie. En vooral dat laatste boek heeft mij wat ontgoocheld. Niet getreurd, ik kan alvast The Secret Speech aanraden voor aangenaam tijdverdrijf.

Maléfices / Maxime Chattam / 2004 / **(*)
Wat minder sterk dan de vorige (iets meer clichés), maar leest toch heel vlotjes en bevat de nodig spanning. Graag gelezen.
The Secret Speech / Tom Rob Smith / 2009 / ***
Het vervolg op Child 44, kan probleemloos los van het eerste deel gelezen worden. Minder ‘literair’, iets meer richting pulp, en vooral meer thriller/onderzoeksroman. Spannend, leest vlot, en ik kijk uit naar de verdere avonturen van Leo. Redelijk filmisch geschreven.
Why Look at Animals? / John Berger / 2009 / *
Dit was totaal anders dan wat ik ervan verwachtte. Het is een soort sociologisch schrijven om ons met dieren te laten meevoelen. Ik had gedacht dat er meer parallellen zouden getrokken worden met de mens, of dat er wat historisch onderzoek zou in zitten over hoe de mensen met dieren omsprongen, maar niets van dat alles. Komt heel anekdotisch over.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Boekenpost

We gaan eens bestellen bij The Book Depository i.p.v. bij Amazon. Het was al een fractie goedkoper, en dan komt er bovendien nog Free worldwide shipping bij ook (bij amazon is dat enkel als ik via amazon.fr bestel).

Toen de postbode daarnet aanbelde, kreeg ik een boel pakjes in mijn handen gestopt. Elk boek wordt afzonderlijk verpakt en gepost. Niet goed voor het milieu, en waarschijnlijk ook niet voor hun portemonnee. Wel goed voor de boeken zelf, al moet ik vermelden dat ik nog maar zelden een beschadigd boek heb ontvangen met amazons bulkverpakking.

Drie boeken voor Tessa, drie boeken voor mij. Eerlijk verdeeld.

films 201002

Weinig ophefmakends, vorige maand. Het enige wat ik mij nog wil herinneren, is Astro Boy. Een weinig aanvaardbaar waren verder ook Twilight, National Treasure: Book of Secrets, Oorlogswinter, Død snø en Charlie Bartlett, maar niets dat in mijn geheugen zal gebrand blijven. Wat een tijdverlies.

Quarantine / John Erick Dowdle / 2008 / Prime / *(*)
Quarantine is een remake van het Spaanse [Rec], dat ik een jaar geleden zag. Minder geslaagd dan het origineel, vooral in het begin, waar het pseudo-amateurisme niet echt werkt. Zoals de vorige keer reeds opgemerkt, dient dit vooral als inleiding, en ben ik benieuwd naar het vervolg.
Reeker / Dave Payne / 2005 / 2BE / *(*)
Zo van die films met een einde waarin als gelijk een droom blijkt te zijn geweest, het is een verschrikking. Die ‘reeker‘ als figuur is niet eens geheel slecht gevonden, maar er wordt totaal niks van achtergrond informatie bij het concept/verhaal gegeven. Er zit nochtans best wat potentieel in. Ik ga eens naar deel twee kijken, dat is beschikbaar op Prime.
Twilight / Catherine Hardwicke / 2008 / Prime / **
Vampieren in Seattle als allegorie voor voorhuwelijkse abstinentie, zo wordt gezegd. Het boek had ik al gelezen, en dat is eigenlijk spannender dan de film. Uitermate geschikt voor het doelpubliek (puberende meiskes). En hoewel ik dus niet tot het doelpubliek behoor, ga ik het tweede boek toch ook maar eens lezen.
The Heartbreak Kid / Bobby Farrelly & Peter Farrelly / 2007 / VT4 / *
Euh ja. Geen commentaar.
Bolt /
Byron Howard & Chris Williams / 2008 / Prime / **
Heel leutige film, maar ik mis wat inhoud, deels omdat de kijker moet kiezen tussen identificatie met Bolt (die meer voorkomt in de film) of diens baasje, Penny (die veel minder voorkomt, maar erm een ‘echte’ mens is). Of misschien moet ik het gewoon meer als een road movie bekijken. Best aangenaam tijdverdrijf.
Impact Point / Hayley Cloake / 2008 / Prime / *
Brett Merryman (written by) staat er op de IMDB pagina voor deze film. Verbazingwekkend eigenlijk, dat iemand zo’n nietszeggend scenario geschreven heeft. Maar goed, het is een pretentieloze zero content film, wat niet kon gezegd worden van RocknRolla of The Spirit, ongeïnspireerde films van regisseurs die hard hun best deden om hun eerdere successen te herkauwen. Langer dan een kwartier kon mijn retina van geen van beide films verdragen. In Impact Point krijgen we tenminste nog wat vrouwelijk (volleyballend) schoon te zien, en Brian Austin Green, die nog steeds hetzelfde kneusje speelt als destijds in het tienjarig hollywoodepos Beverly Hills 90210. Maar kan iemand mij de titel uitleggen alstublieft?
Swimming Pool / Boris von Sychowski / 2001 / 2BE / *
Ach, ik dacht heel even dat het om de gelijknamige film van François Ozon ging, maar het Duitse Engels van een aantal hoofdpersonages stuurde mij al gauw richting Swimming Pool – Der Tod feiert mit, het debuut van Boris von Sychowski. Waarom niet meteen die mensen gewoon Duits laten spreken, vroeg ik mij af. Euh ja, select feestje in een zwembad na sluitingsuur, meiskes, jongetjes, waarvan er één een moordenaarke is. Het tien kleine negertjes thema, waarbij op het einde de moordenaar vanzelfsprekend zelf dood gaat. Spaar u de moeite.
National Treasure: Book of Secrets / Jon Turteltaub / 2007 / Prime / **
Ik dacht dat ik die al gezien had, maar het was enkel het begin. Niet onaardige familiefilm, perfect voor tijdens een smeltsneeuwerige krokusvakantie.
Oorlogswinter / Martin Koolhoven / 2008 / Prime / **(*)
Henri had het boek gelezen, nu mocht hij de film zien. “Zo verschillend”, was zijn reactie, maar hij vond de film wel goed. Voor was het iets langer geleden dat ik het boek gelezen had, dus ik had niet echt een referentiepunt. Maar de fotografie zat goed, de acteerkunsten waren beter dan gemiddeld, dus ook ik was best tevreden.
Astro Boy / David Bowers / 2009 / Sphinx, Gent / ***
Heel verdienstelijke film, die best wat meer bijval mocht krijgen. Astro Boy is een futuristische versie van Pinokkio, heel humoristich en spannend; gebaseerd op de destijds waanzinning populaire manga en (nadien) anime serie. Voor alle leeftijden, wat een betere en kwalitatievere omschrijving is dan u denkt.
The Day the Earth Stood Still / Scott Derrickson / 2008 / Prime / *(*)
Een remake van het gelijknamige origineel uit 1951, dat ik niet heb gezien, maar waar ik nu wel naar benieuwd ben. Het is een weinig opmerkelijke remake geworden, zeer moralistisch, en met een tamelijk vervelende Keanu Reeves in de hoofdrol. Nog goed day Jennifer Connelly meespeelde. Denk ik.
Eden Lake / James Watkins / 2008 / Prime / **
Beangstigende film, die helaas soms wat vaart mist. Mooi en jong koppeltje dat op trouwen staat, wordt afgeslacht door een bende onopgevoede tieners, die zich door de grootste bully onder hen op sleeptouw laten nemen. Bijna voelbaar pijnlijk, op sommige momenten.
Linewatch / Kevin Bray / 2008 / Prime / *
Van sommige films vraagt een mens zich af waarom iemand de moeite gedaan heeft om ze te maken.
Død snø (Dead Snow) / Tommy Wirkola / 2009 / Prime / **
Waarom niet. Een horrorfilm met humor. Pretentieloze inhoud met zombies in nazi-uniform, liters bloed en ontelbare afgehakte ledematen. Leutig tijdverdrijf terwijl ge uw boterhammekes opeet.
Clubbed / Neil Thompson / 2008 / Prime / **
Bof. Ik heb al veel slechter gezien. De invloed van Guy Ritchie is ontegensprekelijk, maar wie weet zet deze mens zich daar nog wel over. Weinig opmerkelijke film, van een behoorlijk weekendfilm niveau.
Charlie Bartlett / Jon Poll / 2007 / Prime / **(*)
Ach, het is geen brat pack film natuurlijk (al speelt Robert Downey Jr. mee), maar het biedt een aardige portie jeugdsentiment. Zonder de goedkope en geridiculiseerde oversekste zever van de pseudoparodiefilms die regisseur Jon Poll toch ook geproduceerd heeft.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

Ovenvers

“Pas op, Henri, ze zullen warm zijn!”, roep ik nog, waarop de jongen reflexmatig zijn handen terugtrekt. Ik haal de bakplaat uit de oven met een handdoek, en begin er de chocoladebroodjes af te plukken. Ze hangen wat vast aan de schaal, dus ik moet wat wrikken eer ze willen meegeven. Er lekt wat chocolade uit, tussen duim en wijsvinger, en voor ik het weet zit ik met mijn vingers onder de kraan. Versgebakken chocolade is warm. En kleeft hardnekkig aan de vingers. Damn.

Een flikse lik flammazine, wat windsels en wat plakband, en ik voel er bijkanst niks meer van.

(“Geen weer om de hond uit te laten”, zei Sabine tijdens het weerbericht. Wij zijn dus wijselijk thuis gebleven, en hebben het grootste deel van de dag opgeruimd, maar ook naar twee afleveringen Komen Eten gekeken –dat we al volgen van toen het nog op Vitaya was en Catharina Segers konijnenvoer serveerde. )

Op aanvraag

Omdat ons Tessa –druk aan het congressen in de USA– nog eens een foto wou zien van de zoon.

Verlicht

Gisteren was het alweer van dat, op dag twee van JustJAZZiT in de Beursschouwburg. De deuren gingen pas na 20u30, de vooropgestelde aanvangstijd van het concert, open. Een dubbelconcert dat om 20u30 begint, het is al wat aan de late kant; als het dan nog niet op tijd begint…

Pas op, er zal een goede uitleg voor zijn. Zo had de Thalys, die Louis Sclavis naar Brussel moest brengen, bijvoorbeeld vertraging. (Maar wil dat zeggen dat hij pas vijf minuten voor het concert in de Beursschouwburg was, of dat hij er pas om 18u was terwijl hij er om 17u30 had willen zijn?) Misschien liep er iets mis met de techniek. Misschien had men het gewoon niet goed ingeschat.

In elk geval, het liep uit. Het tweede concert begon bijna een uur later dan voorzien, ergens rond 23u. Mijn trein naar Gent was om 22u27, 23u, 23u27 en dan pas om 00u27; ik was thuis om 1u37.

Misschien moeten de organisatoren (meervoud, want het gebeurt heus niet alleen in de Beursschouwburg; het viel mij enkel extra op omdat ik nog een treinreis naar huis moest maken) van dergelijke evenmenten daar toch ook maar eens aan denken. De zaal liep druppelgewijs leeg, naarmate het tweede concert vorderde. En dat hij niet echt iets met de muziek, maar alles met het late tijdstip te maken. Spijtig.

En wat is dat –terwijl ik toch op dreef ben– in godsnaam met de podiumverlichting. Het volstaat tegenwoordig niet meer dat er naast wit licht ook rood en blauw en geel op de artiest wordt afgevuurd. Neen, steeds vaker worden er ook spots achter de artiest geplaatst, op het podium, direct op het publiek gericht. Knal, boem, pats: u wordt niet alleen doof van zo’n concert, maar meteen ook blind. (Bij Mâäk’s Spirit was er niets aan de hand, maar die hebben een eigen lichtkunstenaar –Sam Mary– mee; bij Takase en Sclavis konden de onderste rijen publiek niks zien door de spots.)

Wat is er mis met een eenvoudige witte spot op de muzikant? Voor Clouseau of Natalia in het Sportpaleis kan ik nog aannemen dat er lichtshow aan te pas komt. Maar voor jazz? Laat ons alstublieft gewoon van de muziek genieten.

JustJAZZiT (editie 2)

De Beursschouwburg, dat is een beetje gelijk in de jaren 80 binnenstappen. Had ik mijn –ondertussen ongetwijfeld vintage– new wave outfit nog, dan had ik nog beter in de omgeving ingepast. Vooral de bar, met zijn dambordgeïnspireerde zwart/wit tegels stuurden mij meteen richting jeugd.

In die Beursschouwburg ging gisteren de tweede editie van JustJAZZiT van start. Ik ging er luisteren naar Sunny Murray en Charles Gayle en Juini Booth, behalve dan dat Sunny Murray twee dagen geleden ziek was geworden en derhalve vervangen werd door Roger Turner. Free jazz, luid en snel en met verschrikkelijk weinig houvast. Niet meteen mijn ding, al luisterde ik heel graag naar de stillere stukken van een vermoeide Charles Gayle. Helemaal op alt sax, terwijl ik net zo naar de tenor had uitgekeken.

Om 19u was er nog een gratis film, over Charlie Haden, maar dat had ik uit het oog verloren, en heb ik dus gemist. Wel jammer dat de timing helemaal in de soep liep. De film duurde anderhalf uur, reken daarbij nog wat overhead, wat maakt dat we mochten wachten tot 21u alvorens we de zaal binnen konden, terwijl de aanvang van het concert voor 20u30 aangekondigd was. Op tijd zijn in jazz, het lijkt nooit te lukken; maakt niet uit waar het concert plaats vindt. Is dat bij andere muziekt ook zo, vraag ik mij dan af.

Vanavond spoor ik opnieuw daarheen, voor een dubbel concert waar ik erg naar uitkijk.

Wit brood, zuurdesemachtig

Hoewel ik vond dat het brood bij Joy er wat cake-achtig uitzag, besloot ik toch maar eens af te wijken van mijn gebruikelijke recept. Joy heeft al een heleboel heerlijke dingen op het internet losgelaten, dus dit zou ook wel goed zijn, zeker? Bovendien was het een goede trainig voor onze reis naar de USA, waar ik waarschijnlijk wel opnieuw geen verse gist zou vinden.

Benodigdheden

4 cups (500g + 37g) witte (brood)bloem
2 koffielepels droge gist
2 koffielepels zout
1 1/2 cups (400ml) (iets-warmer-dan) lauw water

Zo gemaakt

Het recept gaat uit van een elektrische mixer (genre Kitchenaid), maar u kan net zo goed het brood meteen met de hand kneden.

Voeg 500g bloem in de mengkom, en doe er aan de ene kant de gist, en aan de andere kant het zout bij. Of dat belang heeft, dat ben ik niet zeker, maar ik houd best van wat symmetrie. Giet het water in het midden erbij, en meng op lage snelheid. Als het deeg goed samenklit, mengt u op medium snelheid nog een tweetal minuten verder. Laat dan het deeg vijf minuten rusten, en kneed (of laat elektrisch kneden) nog drie minuten langer.

Giet de rest van de bloem (37g ongeveer) uit op het aanrecht, stort er het deeg over, en kneed even verder met de hand. Als het deeg te vochtig zou zijn, kan u er altijd nog wat extra bloem bij doen. Let wel: het deeg mag niet droog worden.

Doe het deeg in een kom, en laat gedurende anderhalf uur rusten op een warme plaats.

Sla het deeg neer, vorm opnieuw in een bal, en laat het een half uurtje rusten op een warme plaats. Ik heb telkens weinig meer gedaan dan het deeg vluchtig neergeslaan. Daardoor bleef er behoorlijk wat lucht in het deeg zitten, wat het uiteindelijke brood een luchtige structuur gaf, zoals bij een zuurdesembrood.

Sla het deeg opnieuw neer, en verdeel het eventueel in twee stukken (ik heb het in zijn geheel gelaten). Leg het deeg opnieuw te rusten, gedurende een klein uurtje.

Het deeg rijst nog behoorlijk wat, in de oven. Zit er dus niet mee in als het deeg wat ‘uitgelopen’ lijkt, vouw eventueel de randen van het deeg wat onder zichzelf.

Verwarm de oven voor op 230° C.

Vlak voor u het deeg in de oven plaatst, snijdt u er met een mes een diep kruis in (dieper dan op de foto). Als u het brood in de oven zet, kan u altijd paar soeplepels water op de bodem van de oven gieten (als die daarvoor geschikt is; het water mag vanzelfsprekend niet met het deeg in aanraking komen). Op die manier creëert u stoom, wat voor een knapperiger korst zorgt.

Bak gedurende 20-30 minuten, tot de korst mooi goudbruin geworden is.

Laat geheel afkoelen, alvorens aan te snijden.

Smakelijk!

Go West!

Na het entertainment van Mostly Other People Do The Killing vorige donderdag (de drumsticks vlogen ons rond de oren), kan (moet) u vanavond naar Vooruit voor het combo pack film&jazz. Als u (bijna) alle trappen in Vooruit bent opgeklommen, komt u terecht in de domzaal, alwaar Johan Derycke & Kamikaze voor de muziek zullen zorgen bij de projectie van de stille film Go West van Buster Keaton uit 1925.

Misschien herinnert u zich even levendig als ikzelf, de opvoering van Cyclophonics bij de duinencross in Koksijde op 25 november 2006. Op het podium in het café van Vooruit was een groot doek gespannen, waarop de koers live werd geprojecteerd. Op dat podium zaten ook vijf muzikanten, geheel getooid in koerskostuum (inclusief ‘klak’), om er –onder leiding van componist en muzikant Johan Derycke– het verloop van die koers met muziek te begeleiden. Ik heb er tot vandaag nog goede herinneringen aan.

Vanavond wordt in de Domzaal zitten alweer vijf muzikanten, waarvan er drie ook tijdens Cylophonics bij waren: Johan Derycke, Kristof Rosseeuw en Filip Wauters. Ze worden vergezeld door Tom Wouters (drums) en Bart Maris (trompet), en in die beztting kent u de groep misschien reeds als Kamikaze.

Een uitstekende film, avontuurlijke muziek, (slechts) anderhalf uur van uw tijd, en een betaalbare prijs. Niet aarzelen: gaan.

Johan Derycke & Kamikaze – Go West, op dinsdag 23/02/2010 om 20u in de Domzaal van Vooruit. Toegang € 12 / 8 (vvk)