Categorie: jazz

Albums 2011 (fin)

We klokken af op 304 albums voor 2011, net 10 minder dan in 2010. Tot 231 staan ze wat in volgorde (beste eerst), nadien staan ze alfabetisch op familienaam van de artiest. Binnenkort maak ik een top 10 op, misschien zelfs twee, eentje jazz en eentje niet jazz. Al wordt dat weer gevaarlijk, dat hokjesdenken.

  1. Green And Grey / Julia Kent / 2011
  2. Live Au Tracteur / Raphael Imbert Project / 2010
  3. Metals / Feist / year
  4. Let England Shake / PJ Harvey / 2011
  5. Avenging Angel / Craig Taborn / 2011
  6. Good Days At Schloss Elmau / Gwilym Simcock / 2011
  7. Ipos: The Book Of Angels Vol.14 / John Zorn / 2010
  8. Faithful / Marcin Wasilewski / 2011
  9. Progressive Patriots / Progressive Patriots / 2011
  10. Arbr’-en-Ciel / Christian Mendoza Group / 2010
  11. Quiet Tiger / Kit Downes Trio / 2011
  12. Being / Silke Eberhard Trio / 2010
  13. Give Till It’s Gone / Ben Harper / 2011
  14. Canada Day II / Harris Eisenstadt / 2011
  15. When The Heart Emerges Glistening / Ambrose Akinmusire / 2011
  16. Night Song / Ketil Bjornstad / 2011
  17. Itinerari Siciliani / Pierre Vaiana & Salvatore Bonafede / 2011
  18. At The Olympia / Lisa Ekdahl / 2011
  19. Monday Night Live At The Green Mill, Vol.2 / Patricia Barber / 2011
  20. Paper Airplane / Alison Krauss / 2011
  21. Don’t Fence Me In / Bohuslän Big Band / 2011
  22. Moon at Noon / Anne Wolf / 2011
  23. What’s It All About / Pat Metheny / 2011
  24. Tutu Revisited / Marcus Miller / 2011
  25. My One And Only Love / Robert Majewski / 2011
  26. Light My Fire / Eliane Elias / 2011
  27. Bear Run EP / Bear Run / 2011
  28. Mistico Mediterraneo / Paolo Fresu, A Filetta & Daniele Di Bonaventura / 2011
  29. 101 / Keren Ann / 2011
  30. Battles / Gloss Drop / 2011
  31. The King is Dead / The Decemberists / 2011
  32. Love To Beg / Dana Fuchs / 2011
  33. Trigger and Fly / Muffler Men / 2011
  34. Have One On Me / Joanna Newsom / 2010
  35. I Am Very Far / Okkervil River / 2011
  36. The King Of Limbs / Radiohead / 2011
  37. Last / The Unthanks / 2011
  38. The Errant Charm / Vetiver / 2011
  39. Within Without / Washed Out / 2011
  40. The Harrow & The Harvest / Gillian Welch / 2011
  41. The Whole Love / Wilco / 2011
  42. Mission: Impossible And Other Thrilling Themes / Lalo Schifrin / 2008
  43. Arco Iris / Amina Alaoui / 2011
  44. The River of Anyder / Stefano Battaglia Trio / 2011
  45. Post Scriptum / Wolfert Brederode / 2011
  46. A Night At The Village Vanguard / Bill Carrothers Trio / 2011
  47. Andando / CMS Trio / 2009
  48. Universal Consciousness & Lord Of Lords / Alice Coltrane / 2011
  49. Orvieto / Chick Corea & Stefano Bollani / 2011
  50. Passagio / Sylvie Courvoisier / 2001
  51. About / Day & Taxi / 1997
  52. Scala / Mathias Eick / 2011
  53. Walking Voices / Equilibrium / 2011
  54. It Just Happens / Eva’s Sparrow / 2010
  55. Mixtuur / Tuur Florizoone / 2011
  56. All We Are Saying / Bill Frisell / 2011
  57. Sign Of Life – Music For 858 Quartet / Bill Frisell / 2011
  58. Vespers / Iro Haarla / 2011
  59. Colour Yes / Matthew Halsall / 2010
  60. Glow / Pablo Held / 2011
  61. Long Tales and Short Stories / Manuel Hermia / 2011
  62. Alone At The Vanguard / Fred Hersch / 2011
  63. Everybody’s Song But My Own / Fred Hersch Trio / 2011
  64. Voice / Hiromi Feat. Anthony Jackson & Simon Phillips / 2011
  65. Imprint / Julia Hulsmann / 2011
  66. Ifa Y Xango / Ifa Y Xango / 2011
  67. James Farm / James Farm / 2011
  68. Cosmic Lieder / Darius Jones & Matthew Shipp / 2011
  69. Themes From The Songbook / Giya Kancheli / 2010
  70. Patience / Stéphane Kerecki & John Taylor / 2011
  71. Chalaba / Joachim Kühn / 2011
  72. Songs Of Freedom / Nguyên Lê / 2011
  73. Vitoria Suite / Lincoln Center Jazz Orchestra / 2010
  74. Here We Go Again: Celebrating The Genius Of Ray Charles / Willie Nelson & Wynton Marsalis Featuring Norah Jones / 2011
  75. Play the Blues: Live from Jazz at Lincoln Center / Wynton Marsalis & Eric Clapton / 2011
  76. Celestial Circle / Marilyn Mazur / 2011
  77. Cornell 1964 / Charles Mingus Sextet / 2007
  78. The Lost And Found / Gretchen Parlato / 2011
  79. The Talented Mr. Pelt / Jeremy Pelt / 2011
  80. Mama Africa / Tutu Puoane & Brussels Jazz Orchestra / 2011
  81. May / Qu4tre / 2011
  82. Shoot Them All / Rackham / 2011
  83. Live At The Bimhuis / Joris Roelofs Quartet / 2011
  84. Inner Smile / Aldo Romano / 2011
  85. The Gathering / Diane Schuur / 2011
  86. A Moment’s Peace / John Scofield / 2011
  87. Live In New York 2011 * Season 8 / Sfjazz Collective / 2011
  88. There Was… / Aram Shelton’s Arrive / 2011
  89. Wo!Man / Archie Shepp & Joachim Kuhn / 2011
  90. Art of the Improviser / Matthew Shipp / 2010
  91. Henri Texier / Henri Texier Nord-Sud Quintet / 2011
  92. Letters To Herbie / Viktoria Tolstoy / 2011
  93. The Gentle War / Trichotomy / 2011
  94. Queskia? / Tricycle / 2011
  95. Backatown / Trombone Shorty / 2010
  96. Rruga / Colin Vallon Trio / 2011
  97. Aorta / Paul Van Gysegem Sextet / 2011, 1971
  98. Trinity / Robin Verheyen NY Quartet / 2011
  99. Mumbai / Jaume Vilaseca Quartet / 2010
  100. State of Art / Ben Williams / 2011
  101. Bark / Wofo / 2011

(vorige lijst)

Concerten 201112

Ik heb niet zoveel concerten meer bijgewoond, in december –ik bouw meestal af, als het echt te kioud begint te worden en de winterdepressie toeslaat. Edoch, dat dubbelconcert van Bens Sluijs & Erik Vermeulen met LABTrio in De Werf was beslist de moeite. Leutig om zien hoe LABTrio gegroeid is; ik geloof er al in sinds ik ze zag stuntelen tijdens het Jong Jazz Talent concours in 2008 (en nog eens in 2010).

Geri Allen was euh… niet zo erg geslaagd –“haha, veel plezier met de tapdanser”, had iemand mij gezegd toen ik vertelde dat ik naar dat concert ging. En het was niet zozeer de tapdanser die mij stoorde, maar wel de inhoud van het concert en de manier waarop de stukken werden gebracht. En what the hell deed dat kerstlied in het repertoire?

Dual Identity was vele keren interessanter, ik had zowat het gevoel dat Steve Lehman op leercontract zat bij Rudresh Mahanthappa. Dat was boeiend, maar we kregen soms wel het gevoel dat Lehman wat tekort schoot –de man heeft recentelijk nochtans een paar fantastische platen gemaakt.

Ach ja, en Rackham. Waarom beginnen die gasten bijna een uur te laat zeg?

  1. Bens Sluijs & Erik Vermeulen / 03-12-2011 / De Werf, Brugge
  2. LABTrio / 03-12-2011 / De Werf, Brugge
  3. Geri Allen / 07-12-2011 / De Bijloke, Gent
  4. Rackham / 08-12-2011 / Charlatan, Gent
  5. Dual Identity / 14-12-2011 / deSingel, Antwerpen

(concerten vorige maand)

26 concerten minder dan in 2010; en net evenveel concerten als in 2009!

Ha!

De MacBook is terug! Euh, ik bedoel: Tessa is terug. Maar bon, nu kan ik eindelijk weer van overal in huis werken. Behalve dan vanavond, want dan zit ik in Antwerpen voor een concert. En alle andere avonden, want dan is Tessa thuis en ze is zoals verwacht redelijk te spreken over de MacBook.

Edoch, vanavond kan u voor Dual Identity (Rudresh Mahanthappa & Steve Lehman) terecht in deSingel, en morgen spelen Erik Vermeulen en Ben Sluijs & LABtrio in double bill in Vooruit –zeer de moeite om te gaan luisteren, LABtrio blijft groeien! En nadien zakt u gewoon af naar La Resistenza voor een concert van De Beren Gieren. Geniet ervan!

Kom vooral op tijd!

Gisteren trok ik naar een cd releaseconcert van de formatie Rackham, met de onversaagde Toine Thys (broer van Nic) op de sax, en Steven Cassiers aan de drums. (Voeg daaraan toe: Benjamin Clement – gitaar; Eric Bribosia – keyboards; Dries Laheye – electric bass.)

Om 22u in de Charlatan, stond er op de elektronische flyer. Verschrikkelijk laat vind ik dat, maar voor één keer kwam dat goed uit. Het zijn examens, en terwijl Tessa op congres is in de VS, wil ik er zeker zijn voor Henri. Dus kon ik niet naar Opatuur in Mub’Art (waar nochtans het nieuwe trio van Michel Mast speelde dat ik zo graag had gezien, met Bas Gommeren en Jan-Sebastiaan Degeyter), maar terwijl Henri ligt te slapen, kan ik wel weg.

“Excuseer, waar is dat concert hier ergens eigenlijk,” vroeg ik aan een jongeman die alleen aan het enige tafeltje van het café zat.

Hij keek mij even aan alsof hij het in Keulen hoorde donderen, kreeg toen een aha-erlebenis (om in de Keulse sfeer te blijven), en hielp mij vervolgens met pretlichtjes in zijn ogen: “de Charlatan is hiernaast hé, meneer.”

Right.

Charlatan door Bruno Bollaert

In de Charlatan was het donker en zo goed als leeg. In de zaal achteraan het café stonden wel instrumenten opgesteld, maar verder was daar helemaal niemand. Het was ondertussen 22.03 u. en ik had gedacht mij een baan te moeten zoeken tussen al het volk dat op dit gratis concert was afgekomen. Niet dus.

De man achter de toog verwachtte duidelijk dat ik op zijn minst gin bij mijn tonic zou bestellen, en keek ietwat beteuterd toen ik bevestigde dat ik “ja, gewoon een tonic” wou. Gelukkig is er mobiel internet, al had ik op dat uur niemand meer om wordfeud tegen te spelen. Het werd gezapig later, en tegen 22.20 u. begon ik mij af te vragen of er niet nog ergens een zaal in de Charlatan was –ik zat tenslotte eerst in het verkeerde café, misschien zat ik nu in de verkeerde zaal te wachten. (Nee dus –goed dat er mobiel internet is, zei ik dat al?)

Om 22.35 u. was plots beweging op het podium –was dat niet Toine Thys? En om 22.42 u. was er presentator, die in onvervalste vrije radio stijl het concert aankondigde. Er was wel zeker 15 man in de zaal.

Het ligt aan mij, ik weet het. Heel erg normaal vind ik het niet, dat een concert, dat om 22u. staat aangekondigd, pas om 22.42 u. begint. Ik heb het nog uitgehouden tot ergens 23.15 u., maar dan ben ik toch naar huis getrokken. Het was een aangenaam concert, alhoewel bijzonder erg veel te luid alweer (ik stond helemaal achteraan, met oordoppen in; volgende keer meet ik eens de decibels). Ik zal gewoon niet tot de doelgroep behoren.

Concerten 201111

Een goede maand, al heb ik niet zoveel gezien (gehoord) als ik had gewild, met dank aan mijn migraine. Goed voornemen (nog voor het nieuwjaar is): meer tijd vrijmaken voor Opatuur en La Resistenza.

  1. Giovanni Barcella, Yuko Oshima & Daysuke Takaoka / 07-11-2011 / La Reisistenza, Gent (bespreking: La Resistenza Barcella)
  2. BYJO plays Michel Herr / 08-11-2011 / Flagey, Brussel (bespreking: BYJO plays Michel Herr)
  3. Nathan Daems Quintet / 09-11-2011 / Vooruit, Gent (bespreking: Nathan Daems Quintet)
  4. Nate Wooley, Marc Ducret, Andrew D’Angelo & Teun Verbruggen / 14-11-2011 / La Reisistenza, Gent (bespreking: Why so serious?)
  5. Esa Pietilä / 17-11-2011 / Jazz & Sounds, Vooruit, Gent (bespreking: Jazz & Sounds 2011, dag 1)
  6. Henry Threadgill – Zooid / 17-11-2011 / Jazz & Sounds, Vooruit, Gent (bespreking: Jazz & Sounds 2011, dag 1)
  7. Lisa Cay Miller solo / 19-11-2011 / Jazz & Sounds, De Bijloke, Gent (bespreking: Jazz & Sounds in De Bijloke)
  8. Lisa Cay Miller impro / 19-11-2011 / Jazz & Sounds, De Bijloke, Gent
  9. Robin Verheyen Septet / 19-11-2011 / Jazz & Sounds, De Bijloke, Gent
  10. Lisa Cay Miller Project with Jean-Yves Evrard, Joachim Badenhorst, Audrey Chen / 19-11-2011 / Jazz & Sounds, De Bijloke, Gent
  11. FES – Hearsee / 24-11-2011 / Vooruit, Gent
  12. Baloni / 20-11-2011 / Opatuur @ De Centrale (bespreking: Baloni)
  13. Neil Cowley Trio / 28-11-2011 / Vrijstaat O., Oostende (bespreking Power jazz met Neil Cowley)

(concerten vorige maand)

Ben en Erik en Lander en Anneleen en Bram

Drumstel door Bruno Bollaert

Ben Sluijs en Erik Vermeulen toeren samen met Lander Gyselinck en Anneleen Boehme en Bram de Looze in het kader van de JazzLab Series. Gisteren stonden ze in De Werf (Brugges), op 15 december staan ze in de Balzaal van Vooruit. Ze zijn goed bezig, alletwee + drie. Als ik u was zou ik maar eens gaan luisteren.

Power jazz met Neil Cowley

Neil Cowley in Vrijstaat O. door Bruno Bollaert

Het was een staand concert, in Vrijstaat O., vanavond, en het Neil Cowley Trio mocht in het begin nog tegen de prachtige achtergrond van de ondergaande zon spelen. “Thanks so much all of you for being here… to watch this beautiful sunset. I know, I know, we’re in the way”, gaf Cowley toe voor ze aan de set begonnen.

Het trio vloog er meteen in, met een niet aflatende power trip waarin de voet van Cowley slecht zelden de sustain pedaal van de piano losliet. Fortissimo volstond niet, was er een partituur geweest dan was die van Cowley voorafgegaan door fff (fortissimo possibile), net zoals die van drummer Evan Jenkins overigens. Voor subtiliteit is er niet meteen plaats in dit trio, al komt dat op de albums beter tot zijn recht. Ook de ballads zitten vol sustain en volume, zoals het minder repetitieve Box Lily, dat hij heeft geschreven voor zijn prematuur geboren dochter (die ondertussen vier jaar oud is).

De gebruikelijke songs passeerden de revue, te beginnen met Clumsy Couple, en Hug The Greyhound, Kenny Two Steps, hun ‘hit’ His Nibs en She Eats Flies over de spin achteraan in de tuin die ondertussen gigantisch groot is geworden. Cowley intoduceerde ook een aantal nummers van hun nieuwe album, The Face of Mount Molehill, dat op 23 januari 2012 verschijnt op het Naim label. Er komen strijkers aan te pas, en voor één keer lijkt mij dat een kans te hebben om te werken. Ik ben normaal geen fan van strijkers in jazz, maar het voortdurende staccato van het Neil Cowley Trio lijkt evenwel bijzonder geschikt voor een aanvulling van strijkers.

De kracht van het Neil Cowley Trio live, schuilt voor een groot deel ook in het entertainment. Cowley reikt uit naar het publiek, dat hem met open armen ontvangt. Vrijstaat O. leent zich daar uitermate voor –het is er klein genoeg– maar ook in de grote zalen, zoals in Luik eerder dit jaar, krijgt Neil Cowley probleemloos iedereen mee. In Oostende zwaaide hij naar de passanten buiten op de dijk, grapte met de geluidstechnicus –“Bob? Bob!” gesticuleerde hij omdat zijn microfoon niet aan stond, en kreeg het publiek zover dat het met hem mee scandeerde– en schudde de ene grap na de andere uit zijn mouw. Het publiek was er totaal wild van.

Het Neil Cowley Trio speelde in Vrijstaat O. op 27/11

Neil Cowley Trio in Vrijstaat O. op 27/11

Neil Cowley @ Vooruit door Bruno Bollaert

“Volgend jaar komt hij hoogst waarschijnlijk naar Oostende”, vertrouwde Pieter Kooten van Vrijstaat O. mij toe, nadat het Cowley trio vorig jaar in Vooruit had opgetreden. De datum staat ondertussen al een paar maanden in mijn agenda ingevuld, en alleen de meest hevige migraine-aanval *ever* kan mij nog uit de Koningin der Badsteden weghouden, zondag.

Cowley, geschoold als klassiek pianist, speelde als tienjarige reeds voor een uitverkochte Queen Elizabeth Hall, en participeerde in talloze groepjes –muzikaal niet allemaal even interessant. Zijn jazztrio sloeg meteen aan. Displaced, hun debuutalbum uit 2007, won zonder verpinken de BBC Jazz Award, opvolger Loud… Louder… Stop uit 2008 werd overladen met superlatieven, en Radio Silence uit 2010, finds the Trio at the peak of its power, aldus All About Jazz. “It rarely gets better than this“, besluit hun bespreking.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=KYeP1vnrXHI&w=500&h=369]

Het Neil Cowley Trio speelt in Vrijstaat O. op zondag 27 november om 17:00u. Toegang € 7/9

Baloni

Gisteren speelde Baloni –vorig jaar heetten ze nog Voladores– bij Opatuur in De Centrale. Joachim Badenhorst (rieten), Frantz Loriot (viool), Pascal Niggenkemper (contrabas) speelden er een afwisselende, dynamische set. Net zoals vorig jaar was Opatuur de start van hun toernee; hun cd is zonet verschenen bij Clean Feed (in België verkrijgbaar bij Instant Jazz). Ze komen in mei 2012 terug naar Gent en toeren ondertussen in Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk en Nederland.

Pascal Niggenkemper, Baloni @ Opatuur door Bruno Bollaert Pascal Niggenkemper, Baloni @ Opatuur door Bruno Bollaert

Ha! En ik heb ook twee stukjes opgenomen. Het eerste vindt u hieronder, het tweede alhier.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=yWl2NMupfGQ&w=500&h=284]

Voor de volgende Opatuur sessie begeeft u zich op zondag 4 december rond 20 u. naar De Centrale, alwaar u dan Bart Maris (trompet) & Peter Vandenberghe (piano) aan het werk kan zien.

Jazz & Sounds in De Bijloke

Het grootste deel van de concerten vandaag staan in het teken van Lisa Cay Miller. Zopas speelde ze haar eerste van drie concerten in het pas geopende Kraakhuis. Om 20u speelt Robin Verheyen in de Concertzaal. Allen daarheen voor de derde dag van Jazz & Sounds.

Lisa Cay Miller @ Jazz & Sounds door Bruno Bollaert

Lisa Cay Miller speelde solo, op extended piano. Het verschil met prepared piano, zo maakte programmator Kristof Roseeuw ons Diets, is dat er voor extended piano geen harde maar wel zachte materialen worden gebruikt om de piano aan te pakken. Al vind ik niet meteen iets zachts aan een pot jam, een pot met spijkers erin, of dichtingsringen van een confituurpot (de rode draad blijkt confituur). Volgens mij is extended piano gewoon een term om gelijk welke uitbreiding van de piano mee te duiden (inclusief prepared piano). Semantics, hoor ik u schreeuwen.

Het stuk was gebaseerd op de kortverhalen van Doris Lessing, en Miller (of nmoet dat zijn Cay Miller?) had aan mensen in het publiek gevraagd om voor elk stuk (er waren er tien) een paar regels voor te lezen. Haar extended piano klonk vaak wat als een clavecimbel, of –met die pot spijkers op de snaren– als een soortement analoge synthesizer. Ik was er met de minste verwachtingen heen getrokken, maar op één of andere manier kon ik mij in dit concert wel vinden. De extendedness kwam niet te gemanieerd over, en onder de toevoegingen school een bijwijlen interessante partituur, waarin vaak zelfs enige uitbundigheid naar boven kwam. Misschien was het omdat ik met de soundtrack van The Pirates of the Caribbean (het thema van The Black Pearl) in mijn kop zat, die ik luttele minuten eerder zelf nog thuis op sopraansax had zitten vermangelen. Wat Miller bracht was niettemin doordacht, van de snerpende plombatiemeetrillende pianosnaarpijnigingen tot de zachte balladestukjes zonder extensions. Het maakt mij in elk geval benieuwd naar de rest van de avond.

Kom het vooral zelf ontdekken tijdens deze laatste Jazz & Sounds avond, in De Bijloke. Ik kan u verzekeren dat er nog plaatsen beschikbaar zijn.

Excuses voor eventuele fouten, ik heb geen tijd om na te lezen, ik moet terug voor het volgende concert.