Categorie: computers & internet

Die flutvriend

Heeft de madam amper een weblog, staat ze al op de site van dé Debby en dé Nancy van televisie. En kijk, ze vermelden mij ook.

Debby & Nancy hebben af en toe een soft spotje ergens..een moment dat wij harde tantes, ook eens week worden. Bijvoorbeeld wanneer we weer rondsurfen en plots op een blogje komen dat www.morgenkomtpolly.be heet. Een soort dagboek van ene Tessa Kerre (genoemd naar haar denkbeeldig vriendinnetje dat Polly heette). Schoon hé, maar het wordt nog schoner.
Op haar blogje stoeft ze dolgelukkig dat Debby & Nancy echt iets gepost hebben bij haar. Die flutvriend die ze heeft doet er natuurlijk schamper over. Stomme gast. Tuurlijk waren wij het echt!!

Zwaait vrolijk. Dag jongens meisjes Debby & Nancy.

vrijkaarten: de statistiek

De vrijkaarten zijn al lang verdeeld en opgesoupeerd, maar ik geef toch maar even deze info mee, getoetst aan de Gouden Tips

  • 38% had een verkeerde subject line
  • 8% gebruikte een pseudoniem ipv de echte naam
  • 8% werd verwijderd wegens twee pogingen tot deelname (onder dezelfde naam)
  • 2% verzond een lege mail

Slechts 44% van de deelnemers is door de ‘begrijpend lezen’-selectie geraakt.

shuffle

Met al die mp3-spelers, iPod en shuffle-toestanden, en gezien de promiscuïteit op pakweg last.fm, vraag ik mij af: wordt er nog wel naar albums geluisterd? Of stelt iedereen zijn playlist in op party shuffle?

Mij lijkt het op zijn minst een beetje raar. Ik stam uit de tijd waarin LPs voor het overgrote deel concept albums waren, die door de luisteraar als een samenhangend geheel dienden te worden gezien. Een aantal archetypevoorbeelden in de populaire muziek (een werk uit de klassiek muziek is bijna per definitie een samenhangend geheel) zijn: Sgt. Peppers van The Beatles, Tommy van The Who en The Dark Side of the Moon van Pink Floyd. Maar ook de studioplaten van The Alan Parsons Project (Tales of mystery and imagination, Gaudi, Freudiana), en verder The Kinks, David Bowie, Peter Gabriel en –in het recente werk– Daft Punk hebben dergelijke albums op het publiek losgelaten.

Op een LP stonden voor mij altijd al liedjes die doelbewust in een bepaalde volgorde werden geplaatst, en waarvan het de bedoeling was ze in die volgorde te beluisteren. Ik ben –zoals u wel al weet– grote Beatlesfan, en bij hen was het ‘concept’ overduidelijk. Het voornoemde Sgt. Peppers, maar ook The White Album, Abbey Road, en zelfs op de Grote Verzamelaars the Red Album en the Blue Album lijken de nummers een eenheid te vormen. Laat mij overigens een Beatlesalbum horen, en ik kan u telkens zeggen welk liedje er volgt.

Nu nog, als ik een plaat CD koop, verwacht ik een eenheid. Singles waren nooit aan mij besteed, tenzij als collectors item (ik heb hier nog wat EPs van Duran Duran bijvoorbeeld). Misschien is het ook dat wat mij zo sterk in jazz aantrekt: indien niet thematisch, zijn de nummers op zijn minst lyrisch en/of stylistisch verbonden, al mag het resultaat soms wat eclectisch overkomen –zeker in de moderne jazz varianten.

gevlagd en beklad

Het lijkt wel kermis, of Vlaemsche koers, met al die vlaggetjes in mijn inbox.

Bij gebrek aan beters, en omdat het zich allemaal gesycnd op ten minste twee platformen (drie als we browser based meetellen) moet afspelen, beheer ik de dringendste zaken van mijn todo list in mijn (IMAP) e-mail.Als ge wilt dat ik iets doe of onthoud, zeg ik altijd tegen mijn madam, dan moet ge mij een e-mail sturen. Als het in mijn e-mail niet zit, dan weet ik het niet.

Hebt u tips voor de(r)gelijk todo-beheer –zonder 27 verschillende applicaties te gebruiken? Outlook is *geen* optie. Op het werk gebruik ik bijvoorbeeld Thunderbird Portable: past op een USB stick, en laat zo goed als geen sporen na op de computer van het werk. Nee, dat is geen paranoïa, maar zelfbehoud!

(Ook de Lightning Extension is niet meteen wat ik zoek.)

In wordpress is het een beetje van hetzelfde laken een broek. Ik had het gisteren nog over mijn drie+ vrouwen, maar er staat (natuurlijk!) nog meer in draft.

Vandeweekend, zeg ik dan altijd. Dan zal ik tijd hebben om ’t een en ’t ander uit te schrijven. (Maar kijk, zondag is er al iets te doen, zaterdag wil Tessa naar de solden.)

begrijpend lezen

Als u dit ziet staan, in de maandagse “deze week gratis in Gent“-nieuwsbrief van Use-It…

Opatuur > zondag 21 januari > 20:00
Vijf tickets voor jazz bij Tuur: gitarist Frederik Leroux en Christian Mendoza (de pianist van Lady Linn). Mail met de groeten van Use-it: “Opatuur Opatuur Opatuur! Oe A! Opatuur Opatuur Opatuu-uur!” naar opatuur [apedinges] volume12 [punt] net

…wat zou u dan gebruiken als subject line van de e-mail die u sito presto verstuurt?

Dacht ik het niet.

druk vandaag

Grbml. En daar bovenop is het nog een beetje druk ook, vandaag (eigenlijk al de ganse week, maar kom).

A. Dagtaak 1: Het Project

  1. Van planning en eindredactie en al. (Dat klinkt alsof het twee minuten werk is, vindt ge ook niet?)

B. Dagtaak 2: de blogs (heb ik al de ganse week voor mij uit geschoven)

  1. Aankondigingstekstjes schrijven over jazz
  2. Server- en andere dinges (cryptisch, ik weet het, maar ’t is nodig én dringend)
  3. imaginaryJazz-update (mogelijks lumis Gallery installeren als frontend/gateway voor flickr)

C. Dagtaak 3: het (betalend) werk

  1. CRM contactdatabase nakijken op fouten (alle gegevens van 300+ contactpersonen één per één aflopen en vergelijken met drie verschillende bronnen)
  2. Exceldoc met landen maken, en indelen in regio’s (1 regio per sheet), die –hoewel ze wel dezelfde naam hebben– afwijken van de geografische regio’s
  3. Feedback krijgen vragen eisen ivm offerte IT-infrastructuuranalyse
  4. Voorlopig rapport over badge-probleem congres opstellen

En dat heb ik al een heleboel gedaan (al bezig sinds 7u45), maar bovenstaande moet eigenlijk allemaal afgewerkt raken vandaag. Deel C zelfs vóór 16u. (En er is nog, maar ik heb geen tijd meer over om lijstjes te maken.)

ze zijn er (apple)

Jawel, ze zijn er eindelijk, de twee media devices waar iedereen op zat te wachten. Enfin, ik toch. Al spoed ik mij om te zeggen dat ik op zijn minst de 2nd Gen versies ga afwachten.

Waarover het gaat?

De iPhone

iPhone combines three products — a revolutionary mobile phone, a widescreen iPod with touch controls, and a breakthrough Internet communications device with desktop-class email, web browsing, maps, and searching — into one small and lightweight handheld device.

Ga zelf maar eens kijken op de Apple iPhone produktpagina.

De iPhone is een …jawel, telefoon, met een van de meest gebruiksvriendelijke van het moment. Bellen, voicemail, de organisatie van SMSjes, het is allemaal intuïtief en vanzelfsprekend. Geen zevenduizend menu’s waarachter evenzoveel submenu’s schuilgaan.

Maar de iPhone is (vanzelfsprekend) ook een iPod (video iPod eigenlijk), met een nog betere interface dan de originele iPod.

En tot slot is de iPhone ook nog een Internet Device: Safari voor browsing, (e-)mail (POP3 en IMAP), Google Maps, en widgets (zoals we gewoon zijn van OS X).

Het toestel heeft een multi-touch interface, voorzien om geheel met de vingers te worden bediend, en voorzien van een soft keyboard, wat bijvoorbeeld het tikken van tekst (voor SMS en mail) veel gemakkelijker maakt. Het geheel draait op OS X, is quad-band, 802.11b/g Wi-Fi, en Bluetooth 2.0 met EDR. Moet er nog zand zijn? Ewel, nu ge er toch om vraagt, het dingt ‘voelt’ of het zich in landscape of portrait bevindt (staand of liggend); of ge het aan uw oor houdt (en dus het display afzet om het verbruik te optimaliseren); en pas de lichtsterkte van het scherm aan uw omgeving aan.

Het komt in een 4 en 8GB versies, met een 2 megapixel camera, en een batterij die gemiddeld vijf uur meegaat bij gemengd gebruik (dus ja, ik wacht zeker op een volgende versie).

Apple TV

Het media centre dat door Apple al eerder werd gesuggereerd.

Apple TV puts your iTunes library — movies, TV shows, music, and podcasts — plus movie trailers from Apple.com on your TV. And your digital photos from iPhoto on a Mac or Adobe Photoshop Elements or Adobe Album on a Windows PC appear in high definition, so you can put on a stunning big-screen slideshow.

Films, series, muziek, podcasts, foto’s, u bekijkt het allemaal op uw TV via Apple TV, wat op zich op zijn (haar?) beurt dan weer draadloos –of via ethernet kabel– met uw computer verbindt. Apple TV heeft overigens maar één HDMI kabel nodig om zich met uw TV te verbinden, zowel voor audio als video –al kan het ook met meerdere kabels voor ‘oudere’ systemen (geen SCART precies).

Ach, u hoeft mijn enthousiasme niet te delen, maar binnen een jaar of twee-drie heb ik beide toestellen in huis. Wedden?