Apple inflexibele paranoia

Laat ik eens Bad Piggies, dat nieuwe Rovio spel, proberen, dacht ik gisteren. Henri zal dat zeker zien zitten om op zijn iPad te spelen.

Toen ik de purchase knop indrukte, en vervolgens mijn paswoord ingegeven had, floepte een pop-up op mijn scherm. “Improve Apple ID Security“, zei het ding. Op “Not Now” klikken, bracht mij terug naar het infoscherm, maar mijn aankoop ging niet door. Op “Continue” klikken bracht mij naar een nieuw scherm, waar ik drie voorgeformuleerde Questions moest beantwoorden.

Sorry, Apple, maar ik heb geen antwoorden op die vragen. Al die “first” toestanden liggen al bijna een half leven achter mij, en de uitkomst van de zeldzame vragen waar ik een antwoord op heb, gaat u gewoon niet aan. Laat mij desnoods zelf een vraag ingeven, maar nu moet ik antwoorden verzinnen en die ergens bijhouden, wat weinig efficiënt en vooral minder veilig is –of heel erg veilig, als ik ze niet opschrijf en daardoor zelf het antwoord niet meer herinner.

Nee maar, serieus:

Where did you go the first time you flew on an airplane?
What is the name of your favourite elementary or primary school teacher?
What is your dream job?
Who was your favourite singer or band in school?
In what city did your parents meet?
What is the name of the first beach you visted?

Wie verzint die dingen?

Apple security door Bruno Bollaert

Apple security door Bruno Bollaert Apple security door Bruno Bollaert

Apple security door Bruno Bollaert Apple security door Bruno Bollaert

iPhonefile bij Mobistar

Toen ik een week geleden in Vooruit een e-mail van Mobistar ontving om de iPhone 4S te reserveren, heb ik niet lang getwijfeld. Exact twaalf minuten nadat Mobistar de mail had rondgestuurd, zat er een nieuwe mail in mijn inbox:

Je zal je iPhone in het MOBISTAR GENT VELDSTRAAT kunnen komen afhalen en betalen. Dit Mobistar Center gaat op vrijdag 28 oktober van 8 tot 10 uur ’s morgens alleen open voor jou.

Let op die alleen open voor jou wat natuurlijk betekende: alleen voor jou en de andere mensen die er een hebben gereserveerd. Ik dacht vanochtend slim te spelen, en een uurtje te wachten zodat de ergste file wel voorbij zou zijn. Rond 9u10 was de file echter een meter of twintig-dertig lang. Dat ze gemiddeld tien minuten, een kwartier, nodig hadden per persoon, vertelde een mevrouw van de winkel, maar dat ze wel met ongeveer vijf tegelijk bezig zijn.

Rond elf uur, half twaalf zag het er nog zo uit:

iPhonefile bij Mobistar door Bruno Bollaert

Maar de sfeer zat goed.

iPhonefile bij Mobistar door Bruno Bollaert

Er werden caprisonnekes uitgedeeld en koffiekoeken…

iPhonefile bij Mobistar door Bruno Bollaert

…en wie te moe was, ging er gewoon even bij zitten.

iPhonefile bij Mobistar door Bruno Bollaert

En met deze mensen heb ik een uur of drie-vier van mijn leven doorgebracht. Ze hadden allemaal verlof gepakt, of recup, of hadden hun vergaderingen tot vlak na de middag verzet.

iPhonefile bij Mobistar door Bruno Bollaert

Er was ook een mevrouw uit Koksijde (niet op de foto), die rond tien uur terug naar de kust is vertrokken, nadat ze voor haar geregeld hadden dat ze haar nieuwe toestel ook in Oostende kon oppikken. En rond half één, kwart voor één stond ook ik buiten met een nieuwe telefoon. Nooit gedacht dat ik ooit zo zot had kunnen zijn.

MacBook update

MacBook door Bruno Bollaert

De onderkant van mijn anderhalf jaar oude MacBook (ondertussen worden enkel nog MacBook Pro’s en MacBook Airs verkocht), begon eruit te zien als een minigolf parcours. Door de hitte hadden zich bubbels gevormd onder de rubberen onderkant (die daardoor losgekomen was). Niet langer comfortabel om op de schoot te houden maar evenmin handig om op een pakweg een tafel te leggen.

Een beetje rondzoeken bracht mij bij het MacBook Bottom Case Replacement Program. Het probleem was gekend bij Apple, en wie in aanmerking kwam, kreeg gratis een vervanging opgestuurd, met duidelijke instructies erbij.

MacBook door Bruno Bollaert MacBook door Bruno Bollaert

Terwijl ik daarop zat te wachten, was ik ook nog gestoten op dit artikel van Chris Rawson, Intensive surgery on an old MacBook Pro yields huge performance gains. Sinds ik het nieuwe macOS, Lion, had geïnstalleerd, was de laptop merkelijk trager geworden –vooral Safari zuipt geheugen– en dus besloot ik maar om tegelijkertijd ook maar het geheugen te upgraden, en zo’n SSD in huis te halen.

MacBook door Bruno Bollaert MacBook door Bruno Bollaert

Vanochtend heb ik de oude harddisk gecloned, en achteraf het ding ontmanteld (duidelijk instructies zijn te vinden bij iFixit –MacBook Unibody Model A1342 Repair Manual). Nog goed dat Henri erbij zat, want ik was bijna vergeten iets opnieuw te monteren (“Wat is dit, papa?”) en de batterij opnieuw aan te sluiten (“Moet dat daar los blijven hangen, papa?”).

MacBook door Bruno Bollaert

Maar kijk alles is in orde. Een mooie onderkant, en een veel snellere binnenkant –het snelheidsverschil is duidelijk merkbaar, niet alleen bij het opstarten. Juij!

iPad als bibliotheek (2)

Een digitaal boek laat zich eigenlijk op dezelfde manier lezen als haar papieren voorloper. Een boek bestaat uit een tekst opgedeeld in hoofdstukken, vaak met een titel, die dan (meestal toch) nog eens verder zijn opgedeeld in paragrafen.

In de gedrukte versie werd dat –hopelijk– allemaal mooi vorm gegeven, inbegrepen de keuzes van het lettertype, lettergrootte, woord- en regelspatiëring, en algehele bladschikking. Bij digitale boeken is de vormgeving veel beperkter.

Er zijn drie iPad apps waarmee ik momenteel mijn digitale bibliotheek opbouw: iBooks van Apple; Kindle van Amazon, en Kobobooks waarmee ook Borders in zee gaat. Alle apps houden (vanzelfsprekend) bij tot waar u in het boek gevorderd bent; bij alledrie kan de lichtsterkte aangepast worden en de grootte van het lettertype.

Om Apple iBooks te kunnen gebruiken, heb ik een Amerikaanse iTunes account aangemaakt (met een adres uit één van de taxvrije staten), dat ik spijs met iTunes gift card gekocht in de Safeway. Werkt tot nog toe zonder enig probleem. Kindle boeken kopen werkt gewoon zoals een ander boek kopen, behalve dat ik enkel de boeken voor de Europese markt kan kopen en ze vaak duurder zijn dan bij Apple –maar Amazon heeft méér boeken. Mogelijks kan ik die beperking omzeilen op een gelijkaardige manier als bij Apple. Kobobooks werkt zoals Amazon. Op de drie systemen kan het begin van een boek als voorproef gratis worden gedownload. Veelal gaat het om een tiental bladzijden, in elk geval genoeg om te zien of de schrijfstijl u ligt. Heel handig.

Apple iBooks is, wat leesgemak betreft het meest interessant. Er zit een woordenboek ingebouwd (woord selecteren en dan op ‘dictionary’ klikken voor uitleg, zonder de applicatie te verlaten of zelfs maar het boek te sluiten); er kan een bookmark gemaakt worden van een stuk tekst (niet van een blad); er kan gezocht worden op tekst.

Het minst geslaagd is de manier waarop Apple de boeken presenteert: in een lelijk nagemaakte boekenkast die zelfs min of meer blijft staan als men de boeken als lijst bekijkt. Rangschikken op auteur lijst de gekochte boeken op aan de hand van de familienaam, en de samples aan de hand van de voornaam: verwarrend, en eigenlijk waardeloos. Ook de interface waarin men een boek leest is zoveel mogelijk gemaakt om aan een echt boek te herinneren. Het stoort niet, maar het hoefde niet echt.

Wel schitterend is dat er twee bladzijden worden getoond als men de iPad van portret naar landschap modus heroriënteert. De twee andere apps smeren het boek desgevallend gewoon over de lengte van het scherm uit, wat het lezen moeilijker maakt (te lange regels).

De regelafstand is bij iBooks ruim genoeg; naast de lettergroote kan ook het lettertype zelf gewijzigd worden. De interface toont ook de titel van het boek bovenaan, en het aantal bladzijden onderaan (pagina zoveel van zoveel). Desgewenst wordt ook getoond hoe ver men in het boek zit, of hoeveel bladzijden er nog in het hoofdstuk overblijven. Zeer handig.

De Kindle leest het minst comfortabel: de regels plakken net niet aaneen, en dat stoort vaak. Er wordt ook niet getoond hoeveel bladzijden er zijn, maar wel op welke positie men zich bevindt (bijvoorbeeld het nietszeggende position 1128 – 1139) en het percentage waarin men gevorderd is in het boek. Amazon heeft wel een mooie presentatie van de boekenlijst; er kunnen notities gemaakt worden en bookmarks geduid. Grote troef van het Kindle systeem: whispersync, dat niet alleen dient om de boeken te downloaden, maar ook de positie waar u zich in het boek bevindt markeert. Op die manier kan u bijvoorbeeld gewoon verder lezen op een andere computer (windows, mac, kindle, iPad, iPhone).

Kobobooks leest het meest comfortabel, maar het doet ook niet veel meer dan dat. De tekst is luchtig, net goed geschikt; het lettertype kan gewijzigd worden net zoals de lettergrootte. Er kunnen bookmarks gemaakt worden (enkel een pagina), maar er wordt nergens getoond hoever men reeds in het boek is gevorderd (enkel in het hoofdstuk –redelijk vervelend). Maar het heeft de meest aangename bladschikking.

Het is jammer dat Apple geen iTunes voor boeken heeft gemaakt. Cover flow boven een lijst van boeken was veel interessanter geweest dan zo’n fake boekenkast. iBooks is jong, hopelijk komt Apple dra met een verbeterde versie uit, toch wat book management betreft.

Jammer ook, dat er geen obvious manier is om de boeken te beheren. Op het eerste gezicht is er geen mogelijkheid om de boeken die in de drie systemen worden aangekocht samen te brengen. Een groot hiaat!

Het ander probleem is momenteel een beetje het aanbod; zowel inhoudelijk als de manier waarop de inhoud wordt verstrekt. De digitale boeken zijn voornamelijk op de Amerikaanse markt afgestemd, al hoop ik dat er binnenkort verandering in komt, eenmaal de iPad ook in Europa beschikbaar komt. Voorlopig krijg ik overigens vaak ook nog dit soort boodschappen te zien: “Unfortunately, based on your geographic location, the publisher of this content has not granted us the right to sell this content to you.

De uitgevers lijken wel in dezelfde valkuilen te zullen trappen als die waarin hun gewaardeerde collega’s uit de muziekindustrie al zijn getrapt. Een te duur, te beperkt, en te restrictief aanbod. Hoewel ze zich voorlopig nog niet echt zorgen moeten maken over ebook piracy, is het nu hét moment om aan klantenbinding te denken. Voor het te laat is en ze, met grote, koude krokodillentranen op de wang, iedereen voor dief gaan uitmaken.

Lees ook:

Ter referentie, ik heb ondertussen al zes boeken via iBooks gelezen, twee via Kindle, en twee via Kobobooks.

iPad als bibliotheek (1)

Twee jaar geleden verbleven we reeds gedurende drie maanden in Seattle. Ik herinner mij nog dat ik een aantal boeken had meegebracht uit België, niet te veel, maar wel genoeg om mij tijdens de vliegreis bezig te houden, en tijdens de begindagen aldaar. Tijdens de eerste maand had ik amper twee boeken gelezen, maar in de twee maanden daarna heb ik er negentien boeken doorgejaagd. De meeste daarvan had ik in Seattle gekocht, en die moesten dus ook allemaal mee naar huis. Gelukkig kwamen mijn schoonouders op bezoek, en werden die bereid gevonden om toch al een deel van die boeken mee naar Gent te nemen.

Dat probleem is deze keer van de baan –enfin, toch gedeeltelijk. Ik heb geen papieren boeken gekocht (op drie na, waarvan twee tweedehands), maar Henri heeft de schade ingehaald. Ik lees al mijn boeken nu op de iPad, en ik neem mij voor om geen papieren exemplaren meer te kopen –mits enige uitzonderingen. Op papier koop ik enkel nog non-fictie boeken (genre: filosofie, muziek, naslagwerken, e.d.); literaire boeken die ik echt in handen wil en/of digitaal niet beschikbaar zijn; en tweedehands.

Eén van dé grote voordelen van de digitale bibliotheek is dan ook bookshelf 2.0. Een iPad herbergt voor een paar gigabyte aan boeken, mogelijks meer dan u er in uw leven leest. We kunnen een boompje (een gans bos waarschijnlijk) opzetten over de tactiele sensualiteit van het gedrukte boek, de geur van verse inkt, en de witte maagdelijkheid van de bladen. Ik ben daar zeer aan genegen, maar ik denk dat ik de mentale knop heb omgedraaid. Het overgrote deel van mijn boeken ligt stof te verzamelen en woonruimte in te nemen. Ik herlees mijn boeken zelden. 1% zal al veel zijn, vermoed ik –er is al zoveel geschreven, er is zoveel te ontdekken dat het soms wel zonde lijkt om boeken te herlezen. Mogelijks is Henri er nog in geïnteresseerd (het ziet ernaar uit van wel), maar dan nog kunnen zijn literaire interesses geheel verschillend zijn van de mijne –het is tussen Tessa en mijzelf al behoorlijk verschillend.

Dus kan ik ze net zo goed digitaal lezen.

(Morgen ga ik dieper in op het lezen zelf.)

iPad

Het zal nu zo ongeveer een maand geleden zijn, dat ik in Redding, CA een iPad heb gevonden. We hadden eerst een paar Apple Stores aangedaan, waar Henri de dingen wel gretig bepotelde, maar waar ze telkenmale waren uitverkocht. Ik had er mij al bij neergelegd dat het tot in Seattle zou duren eer ik er één kon bemachtigen, tot Tessa in Redding een onooglijk klein plakkaat zag met daarop Apple Store, now open! (dat zwarte appeltje, links op de foto).

Seattle, USA 2010

We waren alledrie redelijk verbouwereerd toen we er een grote stapel onverkochte iPads troffen, in alle toen beschikbare maten (dus geen 3G’s).

De eerste dagen dat we in Seattle zaten, heb ik Tessa meermaals aan de telefoon naar huis begeleid. Aan de hand van de standaard Maps app (gevoed door de wifi), kon ik haar perfect vertellen welke richting ze uit moest om de bus te halen, inclusief de trappen die ze zou tegenkomen, of het restaurant dat ze “waarschijnlijk zo nu ongeveer” aan haar linkerkant zou voorbij stappen. En het ding is snel. Maps is sneller dan via Google Maps op de computer, en is veel groter op het scherm.

Seattle, USA 2010

De iPad is geen vervanger van de computer. Het is een informatie hub, waarop ik mijn newsfeeds lees (NetNewsWire dat synchroniseert met Google Reader) en eventueel de langere stukken naar Instapaper stuur (of verder lees); mijn mail check; rap wat informatie opzoek (via Safari); documenten op mijn Dropbox account bekijk; wat notities neem in Evernote; een spelletje speel (Angry Birds, Labyrinth 2); mijn adresboek, kalender en passwoorden (1Password) gesynchroniseerd heb, en boeken (iBook, Kindle en Kobobooks) en ook al eens een stripverhaal (via Comixology) of een tijdschrift lees (foto hierboven: de PDF versie van Downbeat via GoodReader, ligt broederlijk naast de papieren versie –die ik nu niet meer koop).

Er zijn ongetwijfeld vele nadelen aan verbonden (de beperkte bruikbaarheid in volle zon bijvoorbeeld), maar ik ben ongelooflijk content van de iPad. Op 28 mei is de iPad ook te koop in o.a. Frankrijk, Italië en het VK; België moet nog wachten tot juli. Afgaande op bijvoorbeeld de Franse prijsstelling, wordt het dollarteken naar gewoonte simpelweg vervangen door een euroteken –nuja, zoveel scheelt dat tegenwoordig niet meer.

(En hoe het meevalt om boeken te lezen op een iPad? Dat is voor een volgende keer.)

Een appel alstublieft

Toen we drie jaar geleden in Las Vegas zaten, had Tessa zich een MacBook aangeschaft. Anderhalf jaar later heb ik er koffie over gemorst, en daarmee was het exit Apple laptop. Geen probleem, we hebben thuis nog wel een laptop of twee, waarmee Tessa kan werken en ik kan surfen. Ze kwamen allebei mee naar de USA, maar algauw bleek dat ik gewoon niet langer overweg kon met die windowsdingen als het om normale workflow gaat (mee dan alleen maar surfen of Evernote of DropBox gebruiken).

Vorige vrijdag bezochten we de mall, The Houston Galleria. We waren destijds al behoorlijk onder de indruk van de Fashion Show Mall in Las Vegas, maar dit was toch eventjes iets anders. The Galleria, vanuit downtown of het hotel een dik half uur ver met taxi, is groot. En dat is een eufemisme zoals u er maar zelden één hebt gehoord. Het winkelcentrum is het grootste in Texas, en het zevende grootste in de USA. Iets meer dan 210.000 m2, goed voor 375 winkels en waanzinnig veel parkeerplaatsen. Op het lower level bevindt zich een ijsschaatsbaan van 24 op 55 meter. Wij spotten er (op de shopping mall directory) onmiddellijk een Lego Store (Henri), een Urban Outfitters (Tessa) en een Apple Store (ikke).

Op Tessa’s aandringen (heus!) gingen we de Apple Store binnen. Voor hem een laptop, leek ze te beamen naar één van de verkopers, en voor ik het wist had ik een kleine witte doos in mijn handen met daarin een 13″ MacBook. Die ik meteen daar mocht laten, gezien Citibank VISA besloot om onze betaling te declinen. Niet dat de limiet overschreden was (niet met de f-cking onbereikbare limiet die wij op onze kaart hebben en waarvan ik een hartinfarct zou krijgen als ik ze ooit benader), niet dat we slechte betalers zijn (ik betaal vaak voor ik de afrekening krijg, zeker als het om grotere bedragen gaat), maar omdat –zo verteld men mij dinsdag aan de telefoon– de USA opgelijst staan als een fraudegevoelig land. Vrijdag was er vanzelfsprekend niemad bereikbaar bij Citibank; het was 16u in Houston (23u in België), en Citibank is enkel bereikbaar tot 20u, en dan nog enkel op werkdagen (dus ook niet op paasmaandag). Er ís een speciaal nummer waarlangs ge uw kaarten kunt laten blokkeren en dat is wél 24/24 bereikbaar, maar daar kunnen ze dan ook weer niets anders dan dat: uw kaart blokkeren. Dát had ik niet nodig. Uiteindelijk hebben we Citibank gewoon verschalkt. In de Apple Store hebben we het bedrag (onevenredig) laten splitsen, en hebben we een deel met mijn kaart en een deel met Tessa’s kaart betaald. Toen ik dinsdag belde kreeg ik geen excuses (wel een uitleg), en noteerden ze in hun systeem dat we nog een tijd hier in de USA zitten. Nee, ze konden niet garanderen dat het geen problemen ging opleveren bij verdere betalingen (zoals voor onze huurauto).

Houston, Texas

The Galleria is dus groot. Zo groot, dat zelfs ik erin verdwaalde. Erin geraken is overigens eenvoudiger, dan het ding te verlaten. Op een bepaald moment stonden we buiten, maar blijbaar geheel aan de andere kant als die waarlangs we waren binnen gekomen. Ik kan u verzekeren dat het ver stappen was, om buiten de omtrek van het gebouw af te stappen tot aan de juiste kant om daar terug een taxi te vinden. Onderweg kwamen we geen levende ziel tegen (laat staan een taxi).

“I.p.v. The Galleria zouden ze het beter The Gigantia genoemd hebben”, merkte een vermoeide Henri nog op, puffend onder de hitte en het gewicht van zijn Legodoos.

MediaTablet

Een veelheid aan bronnen plaatst de lanceringsdatum voor de legendarische Apple tablet in Q2, of zelfs al zo vroeg als maart. De tablet, dat is het mythische draagbare Applescherm, die ergens het midden moet houden tussen een MacBook (laptop) en de iPhone. John Gruber (van Daring Fireball) heeft naar gewoonte de meest overwogen argumenten (cfr Tablet Musings en The Tablet).

Wifi & internet (browsing, mail, twitter); een solid state harde schijf; elektronische publicaties (magazines, boeken); en iPod (muziekspeler, filmspeler); de kans is groot dat de tablet een (media)hub wordt, niet ongelijk aan de functionaliteit van de iPhone, maar dan uitgebreider. De tablet komt waarschijnlijk zonder telefonie, al is het niet ondenkbaar dat er meerdere versies van de tablet komen, waaronder –waarom niet– ééntje met telefoon (via bluetooth bijvoorbeeld).

Het lijkt mij ook niet onwaarschijnlijk dat Apple aan een vervolg (of uitbreiding) werkt van AppleTV, een hardware ‘hub’, die uw films (en andere multimedia) beschikbaar maakt voor uw televisie, en uw muziek op uw hifi. iTunes kan u besturen via de iPhone (of iPod Touch), maar wat als die beheersfunctionaliteit ook beschikbaar komt voor de tablet? Films en muziek staan op uw hoofdcomputer (een desktop of een laptop), op AppleTV of op een NAS (network-attached storage), en die kan u perfect aansturen met de tablet via iTunes, om zo alles te streamen waarheen u wilt.

De verwachtingen over de Apple tablet zijn groot. Benieuwd wat het uiteindelijk gaat worden. Zolang het maar geen SlatePC wordt (dat ding is net een foute Tablet mockup –engadget berichtte live over Steve Ballmer’s CES 2010 keynote waar een elektriciteitspanne het spannendste was wat er te beleven viel).

daarom

Ondertussen heb ik de iPhone wel naar versie 2.0 laten updaten. Ttz, ik heb Pwnage 2.0.1 gebruikt en de instructies op iClarified gevolgd: How to Unlock/Jailbreak Your 2.0 2G iPhone (Mac). De update verliep probleemloos.

De enige reden waarom ik 2.0 heb geïnstalleerd, is omdat ik nu iPhone apps kan gebruiken. Een paar jaar geleden had ik nog gezworen enkel een nieuwe gsm aan te schaffen, als die alles wat ik nodig had in één toestel kon bevatten. Toen ik de iPhone heb gekocht, was dat nog niet 100% het geval, maar ondertussen zijn we toch wel al héél dichtbij gekomen.

Wat heb (had) ik nodig? (Gerangschikt in volgorde van belang –belangrijkste eerst.)

  1. telefoon: duh, maar het blijft wel dé belangrijkste functie van een gsm
  2. sms: ik ben geen sms-junkie, maar soms is het wel onmisbaar handig. Bij de iPhone worden de smsjes in dialoogvorm bewaard, wat het gemakkelijker maakt om de conversatie te volgen.
  3. adresboek: gesynchroniseerd in de telefoon en op de computer (en desgewenst op internet). De wijzigingen worden naadloos uitgewisseld en kunnen –even naadloos– in andere toepassingen worden gebruikt. Eindelijk!
  4. mediatheek: nee, geen mp3-speler, maar mijn lijst met boeken en strips, cds, en dvds. Vorig jaar heb ik mij de Bruji pedia’s aangeschaft, en recent heeft het bedrijf een Pocketpedia voor de iPhone uitgebracht. Het ding synchronseert tussen de applicaties op de computer en op de iPhone, en het is voorlopig het enige programma dat dit doet (al is het zeker nog voor verbetering vatbaar). Met zo’n uitgebreide collectie kan ik gewoon niet zonder een dergelijke toepassing.
  5. kalender: gesynchroniseerd in de telefoon en op de computer (en desgewenst op internet). Zie ook: adresboek.

Vijf zaken dus, en het heeft jàren geduurd eer die in één toestel konden worden bevat. Een primitief adresboek zat wel op elke gsm, maar bij het wisselen van merk –of soms zelfs gewoon van gsm binnen hetzelfde merk– kon ik vaak opnieuw beginnen samenstellen.

Aan zo’n mediatheek moest ik zelfs niet denken.

Added bonus:

  • mp3-speler/videodinges: ik kan mij voorlopig niet voorstellen dat ik films zal bekijken op die iPhone, maar bon, het kan, naar het schijnt. Muziek beluisteren, doe ik wél.
  • mail & browser: handig als ik in de buurt van een (gratis) hotspot ben (zoals Vooruit), en ik iets moet opzoeken of zo. Voorlopig geen must voor mij, maar dat komt ongetwijfeld nog wel.
  • iPhone apps, al dan niet gratis. Things bijvoorbeeld, dat wel al voor iPhone bestaat, maar nog niet synchroniseert; evernote, dat synchroniseert op computer, internet en iPhone; nog even wachten op 1Password; en Henri is vanzelfsprekend gek op de PhoneSaber
  • spelletjes: van Sudoku over Bejeweled tot Crash Bandicoot

Bottom line: de internet-toestanden zijn (voor mij althans) voorlopig geheel bijkomstig. Als de dataprijzen naar beneden en de -snelheden naar boven gaan, zullen we de zaak herbekijken. Maar ik kan u niet zeggen hoe content ik ben dat ik eindelijk mijn mediatheek kan meesleuren.