Tag: leica

gecertifieerd

Op de pro-forma factuur van De Beukelaer (sa H. De Beukelaer & Co nv) is te lezen:

Uitgevoerd volgens bestek.

  • ALGEMEEN NAZICHT
  • HERSTELLING SLUITER
  • REGELING SLUITER
  • REGELEN RANGE FINDER
  • VERVANGEN LICHTDICHTINGEN
  • HERSTELLEN COUNTING UNIT
  • REGELINGEN
  • TEST

Prijs: 677,85 EUR
BTW: 142,35 EUR
Totaal: 820,20 EUR

Erbij geleverd was een Grote Rode Leicapunt die met een touwtje als een zegel aan het toestel was aangebracht, én een Service Certificate:

Dear Leica customer
Your Leica product has been repaired or serviced by the Customer Service of Leica Camera AG in accordance with Leica’s stringent testing and acceptance regulations and by specially trained staff. Any spare parts that had to be fitted are from original Leica stock. All settings and adjustments have again been made to comply with the tight tolerances specified fot this product.
This servicing work will help to preserve or enhance the value of your Leica instrument. If any fault should occur within a year, we will remedy it free of charge, providing it has not been caused by external influences.

Your Leica instrument.
Ze weten het toch mooi in te kleden, daar in Solms. Maar goed, ik heb eindelijk weer een camera om altijd op zak te hebben (de Hasselblad is daar toch iets té groot voor). Het filmrolletje zit er al in (Kodak BW400CN).

tweeduizend tweehonderd

Tweeduizend tweehonderd euro –plus BTW– dat is het bedrag dat ik dien op te hoesten om twee van mijn fototoestellen terug te krijgen.

De Leica M6, waarvan werd verondersteld dat de revisie en herstelling zo’n 300 euro zou kosten, heeft een bestek gekregen van 800 euro. Dat is 800 euro voor een CLA (Clean-Lube-Adjust), de herstelling van de teller, en een nieuw shutter curtain. Nieuw kost zo’n Leica M6 TTL iets van een 2.500 €; de M7 kost ergens rond de 3.300 €.

De Canon 5D, waarvan werd uitgegaan dat herstellingen aan een toestel van (toen) nog vijf maand oud onder garantie vielen, heeft een bestek gekregen van 1.400 euro. Nieuw kost de Canon 5D 2.200 €.

In het geval van de Leica ga ik mijn spaarcenten aanspreken. Mijn dofroze en ondertussen anorectische spaarvarken bibbert reeds op haar broze pootjes. In het geval van de 5D weet ik echt niet wat ik moet doen. Het is een fantastisch toestel, maar ik ga geen 1.400 euro (+ BTW) ophoesten voor een herstelling van een toestel dat ik, mits opleg van 500 euro helemaal nieuw kan kopen (BTW inbegrepen).

> vloekt <

conversatie

“Uw Leica is helaas nog niet binnen. Hij zit bij Solms, maar ik heb verder nog geen nieuws gekregen.”

– “Oh, dat verwachtte ik niet hoor, u had er mij duidelijk voor gewaarschuwd.” (Wijst naar de etalage.) “Die 40D daar, is die te koop?”

“Een zeer mooi toestel. Ik heb er al een paar verkocht ondertussen. Maar ja, die is inderdaad nog te koop.”

– “Ah, nu niet meer dus. U mag hem meegeven.”

Zo ging dat, vrijdag bij Foto Verstraeten in de Hoornstraat. Zeer vriendelijke mens, vakman/verkoper van de oude stempel, die graag een babbeltje slaat. De verkoop was op vijf minuten voltrokken, maar ik heb er nog een dik half uur staan babbelen over Leica. Over de tri-elmar die niet meer gaat gemaakt worden, de ‘goedkopere’ Summarits die binnenkort (eind november) op de markt worden gebracht, de 75mm die momenteel bijna niet verkrijgbaar is, en natuurlijk de M8 die volgende maand een flink pak duurder wordt.

When it rains, it pours.

De titel van deze post brengt me meteen terug naar de 2e moderne, waarin ik was verzeild geraakt nadat ik –na een tweede keer de 1e Latijnse– het verdict op mijn rapport had gekregen waarin te lezen stond dat ik mocht over gaan naar het tweede jaar, maar dan niet langer de Latijnse richting mocht volgen. Dat eerste jaar heb ik overigens moeten herdoen omdat ik de eerste zes maanden –waartijdens ze die basis Latijnse woordjes in uw strot stampen– in het hospitaal had mogen doorbrengen met een acute aanval van aften (denk sondevoeding en andere aangename toestanden). Het is aan het jaar in die 2e moderne –het kan eigenlijk ook het 3e geweest zijn– dat ik Engels heb geleerd. De betreffende leraar, Jan Van Herreweghen (ondertussen overleden), deelde toen riemen stencils uit, met daarop ganser lijsten vol idiomatisch Engels die we werden verondersteld geheel en al te kennen. Niks dan goede herinneringen. En een gedegen basiskennis Engelse taal.

—

Edoch, terzake. Inderdaad, ik draag zorg voor mijn materiaal. Maar dan nog kan het verkeerd gaan, blijkbaar. Een lichtlek in een Hasselblad magazijn, een sensor probleem, en nu ook mijn Leica. Toen ik er gisteren een film had ingestoken, merkte ik dat het niet mogelijk was de sluiter op te spannen. Ik haal er de film opnieuw uit, laat de achterkant open, en probeer op te spannen. In het sluitergordijn zit een klein kreukje, en als ik de sluiter verder opspan, ontdek ik dat het gordijn bij de verbinding enkel nog bovenaan vast zit. Net zoals hier beschreven: M6 TTL shutter curtain coming apart. Onmogelijk om foto’s te maken met een gat in uw sluiter, ik hoef het u niet uit te leggen waarschijnlijk.

Wilt u mij geloven dat ik begin te denken dat er een vloek op mij rust?

service en taal

Taal is toch zo mooi. Neem nu dit Franse voorbeeld –hoewel er ook Nederlandse zijn, en ik eigenlijk het Frans niet machtig genoeg ben, maar goed, het dient meteen als inleiding tot het tweede deel van de titel.

Notre équipe d’ingénieur a recherché l’origine des effets gênants obeservés et, a développé et testé une solution efficace pour en éliminer tout risque de réapparition. Nous avons pris toutes les précautions pour non seulement éliminer le problème, mais que la solution permette à tout M8 de satisfaire et de dépasser les exigences de performances LEICA.

Vooral die a recherché l’origine des effets gênants obeservés, heerlijk. En dan gaat het nog om een eerder technische tekst ook.

De brief werd verstuurd door Leica, en is gericht aan de kopers van de M8 –de langverwachte digitale meetzoeker. Leica heeft immers een –zelden voorkomend– probleem ontdekt (lees: klachten gekregen over) bij de M8, en schrijft de bezitters ervan aan, om ze een de mogelijkheid te bieden hun toestel –kostenloos– te laten herstellen. Zo’n service mag ook wel –hoewel het lang niet (meer) vanzelfsprekend is– voor een toestel dat 4.200 EUR kost. Enkel voor de body, welteverstaan!

Leica biedt de onfortuinlijke early adopters overigens verdere recompensatie aan. Wie zijn M8 bij (voor 31 december 2006) bij een officiële Leica dealer heeft gekocht, mag rekenen op een korting van maar liefst 30% bij de aankoop van een nieuw objectief (en als u weet hoeveel die objectieven kosten: 2-3.000 EUR) én krijgt twee UV/IR filters naar keuze (en die kosten een 100 EUR per stuk).

(’t Blijft niet mooi natuurlijk, zo’n duur toestel met een default, maar Leica doet tenminste moeite.)

leica/panasonic

Leica introduceerde niet alleen de M8, maar bracht meteen ook een update voor de rest van de digitale line-up.

Er is het nieuwe D-systeem, dat deel uitmaakt van de 4/3-alliantie (Fuji, Kodak, Leica, Olympus, Panasonic, Sanyo, Sigma), waarbinnen Leica de Digilux 3 introduceert, en in de compacte serie zijn er de V-Lux 1 en de D-Lux 3 (een beetje een onhandige naam, die laatste, gezien het niet tot het D-systeem behoort).

Al zijn die toestellen grotendeels gelijkaardig aan de Panasonic equivalenten: DMC-L1, DMC-FZ50 en DMC-LX2.

U zegt? Nee, de M8 kan je tot nader order niet in Panasonic versie kopen.