Tag: gent

Gent Jazz Festival

Voor wie het nog niet wist (misschien heeft het ondertussen al in alle kranten gestaan): Blue Note Festival wordt Gent Jazz Festival. Ik neem even het persbericht over:

Het Blue Note Records Festival in Gent verandert van naam en wordt Gent Jazz Festival. Het Gent Jazz Festival zal plaatsvinden van 10 tot 20 juli in de vertrouwde concerttent op de Bijloke site. Het Gent Jazz Festival vindt dus opnieuw plaats net voor de Gentse Feesten, het laatste weekend valt samen met de Gentse Feesten. Voor het eerst zullen op het podium ook de Django d’Or-prijzen worden uitgereikt. Tijdens het eerste luik (10 tot en met 13 juli) focust het Gent Jazz Festival op de pure jazz. Op de affiche staan onder meer Herbie Hancock, Pat Metheny Trio, Saxophone Summit en het Wayne Shorter Quartet. Tijdens het tweede deel van het Gent Jazz Festival wordt aandacht besteed aan de fusion. Dan zijn onder andere Erykah Badu, Omara Portuondo, Orquesta Buena Vista Social Club®, Marcus Miller en CocoRosie van de partij. Eerder reeds werden de namen van Diana Krall en The Neville Brothers bekendgemaakt.

Dat klinkt verdomd veelbelovend. Toen ze vorig jaar of twee jaar geleden een rondvraag hebben gedaan naar wie we tijdens het festival nog graag op het podium zouden zien, stond Pat Metheny hoog op mijn lijstje. Een aantal zaken hebben we dit jaar al in Vooruit kunnen beluisteren en bekijken, en ik kan zonder enige vorm van twijfel of aarzeling meteen al meegeven dat het ganse jazzparcours van donderdag 10 t.e.m. zondag 13 juli fameus de moeite zal zijn. U leest er (heel) binnenkort meer over bij Het Project.

Ah, en in de persmap leest u ook nog iets over het jaarlijkse Jong Jazz Talent in Gent concours, waarvan de laureaat een aantal concerten in de schoot geworpen krijgt en een tournee met de JazzLab Series. “Deze laureaat wordt gekozen door een jury die bestaat uit”, zo lezen we, “professionele jazzkenners, met onder andere Mik Torfs (JazzLab Series), Giovanni Barcella (jazzdrummer) en Frederik Goossens (Klara), Bruno Bollaert (Gent Blogt) en Simon Korteweg.”

Bekijk het programma alras op de site van het Gent Jazz Festival

vrijen

Vanochtend min of meer wakker geworden met Fire van Bruce Springsteen in de versie van de Pointer Sisters, dat speelde op radio 1 toen ik moederziel alleen aan de afwasbak stond. En hoewel dat een Wreed Schoon Liedje™ is, moet ik daar altijd bij terugdenken aan de Gentse versie uit de jaren 70.

Begin jaren 70 voorzag Luc Soens de muziek van een aantal Engelstalige hits van een Gentse tekst voor zijn (Gentse) covergroep Jawadde, en hoewel vele van die liedjes (herinner u ook Mina, schuune ballerina) groot in Vlaanderen worden, zal er geen enkel zo immens populair worden als Vrijen:

‘k zat in de cinema, een schuune mokke neverst mij
Ze zat naar mij te lonken en mijn hertse ging aan ’t bonken
En ‘k schove dichterbij en zij die schoof naar mij
In ienen kier begost ze te vrijen.
Van guul diene film die hè’k nie vele gezien
Wa zoede gij willen want ze wreefd’ op mijn billen
‘k Was gejaagd deur de wind mee zu een schuun kind
In den entract die hemme zitten vrijen
A zu nen goeien toes hè’k van mijn leven nie g’had
Mijn knienen knikten en mijn kake was nat
Die schuune mokke bracht mijn huufd op hol
En al die toesen van heur die maakten mij zu dol….
Ze tot zu goe als Zuliet
Beter dan Jeanine
Veel harder dan Mariette
En langer dan Carine
Veel natter dan Yvette
en hieter dan Nadine
Ze toest zu goe…OE…Vrijen.
En in de cinema moede vrijen
En mee eu lief die moede vrijen
Mee euwen otto moede rijen.
VRIJEN……..

 

Geen YouTube, maar de man heeft wel een MySpace account, waar u het liedje nog eens kunt beluisteren.

NAVO-missie naar Gent

In de Gentenaar werd het volgende gespot: NAVO-missie naar dag van Gentse onafhankelijkheid.

De Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) zal tijdens de dag van de Gentse Onafhankelijkheid op 30 maart een oogje in het zeil houden. Althans, zo klinkt het in een vals NAVO-persbericht. Jan Beke, voorzitter van de Nieuw-Gentse Alliantie (N-GA), de stuwende kracht achter de Gentse onafhankelijkheidsverklaring, zegt niets met het bericht te maken te hebben, maar vindt de aankondiging ‘zeer grappig’.

Consternatie alom (nu ja, de omschrijving vals NAVO-persbericht was al een duidelijke hint). Het spijtige aan internetgrappen is het internet zelf natuurlijk. Het bericht is gebaseerd op een persbericht dat door NATO-OTAN zou zijn doorgestuurd, en te lezen is op de perswebsite nato-press.com: NATO sends Observer Mission to the city of Ghent

Een klein beetje zoeken brengt ons bij WHOIS, en dan lezen we daar dat het domein nato-press.com pas eergisteren werd geregistreerd (created: 2008-03-27 19:03:11) door een zekere Tobias Bezemer. Niet alleen klinkt die naam verschrikkelijk bekend in de oren, het telefoonnummer van meneer Bezemer is ook nog eens hetzelfde als dat van de contactpersoon die in het persbericht werd opgegeven:

Contact NATO Observer Mission: General Michael Smith +32-488-246267

Maar toch goed geprobeerd.

WoFo

WoFo

(Canon EOS 5D, EF 70-200mm f/2.8L IS USM@90mm, f/2.8, 1/60s, 1250 ASA)

WoFo ofte Michel Mast (sax), Mattias Laga (klarinet), Xavier Verhelst (bas), Walter Verschaeren (gitaar), en Tom De Wulf (drums), speelden dinsdag in Mineral Jazz. Hun cd The Complete Hamsessions is te koop voor 12 euro via de website (en gedeeltelijk voorbeluisterbaar). Doen!

Lees meer over het concert bij Het Project: Mineral Jazz (#4)

WoFo WoFo

dead(line)

I love deadlines. I like the whooshing sound they make as they fly by.
Douglas Adams (11/03/1952 – 11/05/2001)

Het is vandaag 29 februari, en hebt u hier al gekeken? Inderdaad: geen sikkepit veranderd. Ik heb gewoon geen tijd. Ik ben er wel degelijk mee bezig, heb visies en andere ideeën, maar ik ben te oud geworden om iets wereldkondig te maken dat niet is zoals het hoort. Er is een forum, waarvoor ik nog geen tijd heb gevonden om zelfs maar introductieteksten te schrijven; er zijn denkpistes, waarvoor ik nog geen tijd heb gevonden om ze presentabel te ordenen zodat meerdere mensen erover kunnen brainstormen; en er zijn al een handvol mensen gevonden die zich erachter willen zetten.

Maar weet u wat? Gent en al die andere 9xxx postnummersteden en -gemeenten zullen nog wel een hele tijd blijven bestaan. En fotografie ook al. En niemands leven staat er stil van als die negenduizend er (nog steeds) niet is. Het komt er wel. Maar als het er staat zal het er deftig staan, en niet als een van mijn zoveelste inderhaast erbij gesleurde hobbyprojecten.

Maak ondertussen nog wat foto’s, of lees nog eens een boek. U hebt The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy toch al gelezen?

omtrent 9xxx (i)

Hoe zit het nu alweer met negenduizend?

Ondertussen is er ook een negenduizend flickr groep (nu ja, ‘ondertussen’ is relatief: de groep bestaat al twee jaar). In elk geval, die flickr groep wordt eigenlijk een niet onbelangrijk onderdeel van het negenduizend gegeven. Iedereen kan zich lid maken (een flickr account is gratis), en iedereen kan foto’s in de groep submitten, voorlopig aan een frequentie van 1 foto per dag. De foto verdwijnt vervolgens even in een moderatie queue (eens zien hoe lang we daaraan gaan vasthouden), verschijnt dan in de groep, en kan dan vervolgens op de weblog gepost worden. Wie in de groep post, gaat ermee akkoord dat zijn foto(‘s) op negenduizend kunnen worden gepost.

Het principe is nogal gelijkaardig aan dat van de Film is not dead it just smells funny groep. Die groep heeft een aantal moderators, die de queue in de gaten houden, de foto’s naar de flickr groep laten doordruppelen, en vervolgens een selectie daaruit ook nog op de bijhorende weblog smellsfunny.net publiceren.

De nadruk ligt, zo u verkiest, op kwaliteit, niet kwantiteit, en ik zit er (voorlopig) helemaal niet mee in dat zoiets kan betekenen dat er een dag of een week geen nieuwe foto op de weblog verschijnt. Zit niet te veel in met die kwaliteit, waarschijnlijk maakt u betere foto’s dan u zichzelf toedicht. En raakt u in eerste instantie niet voorbij de moderator, geef dan vooral niet op.

(Of we de deadline halen? Geen idee.)

de perspas

Marc vraagt zich af wat de invloed van een perspas is op de berichtgeving. Een logische vraag, maar het antwoord kan bondig zijn: op mijn kritiek heeft zo’n zo’n perspasje geen enkele invloed. Veel hapjes en drankjes komen overigens er niet aan te pas, aan die persconferenties, al krijg ik wel elke week een kopje koffie tijdens de persconferentie van het Gentse stadsbestuur. Net zoals alle andere perslui.

Wat zo’n perspas wel vermag, is dat het zaken onder mijn aandacht brengt die ik anders mogelijks zou missen. Maar daar begint en stopt de invloed dan ook. Het is zoals met een recensie-exemplaar van een cd. Als ik een jazz-cd thuis gestuurd krijg, komt die op zijn minst terecht in mijn maandelijkse bespreking, maar vaak bespreek ik die ook wel in een afzonderlijke post –positief of negatief. Vaak is het immers belangrijker dat een cd besproken wordt dan dat hij positief besproken wordt.

Dat is geen vriendendienst, dat is gemakzucht. De cd die mij toegestuurd wordt, maakt grotere kans dat hij besproken wordt, dan de cd die ik zelf moet gaan zoeken. Het staat iedereen vrij om mij (of de redactie van Gentblogt) een cd toe te sturen –al biedt dat geen enkele garantie op bespreking.

Geen invloed op de inhoud dus. Maar wat Hans zegt klopt ook wel: met Gentblogt schrijven we liever over de positieve dan over de negatieve zaken, dus het kan al eens gebeuren dat ik bijvoorbeeld over een slecht concert helemaal niet schrijf. Zoek daar echter geen systeem achter.

Mijn recensies tracht ik te schrijven met de mensen voor ogen. Dat kan zowel de lezer zijn als de artiest, die men vaak nadien nog onder ogen moet komen. Afbreken is gemakkelijk, maar constructieve kritiek geven, vraagt een pak meer moeite. Vandaar zal ik vermijden echt negatieve kritiek te schrijven zonder op zijn minst één opbouwend element daarin verwerkt. Maar als het slecht is, dan is het slecht. En geen perspas die daar iets tegen in kan brengen.

principes

U weet dat ik de fnac niet meer frequenteer. Een mens heeft zo zijn principes, zelfs wanneer hij zichzelf als een voddenbaal eerst laat manipuleren, eens komt die spreekwoordelijke druppel die de emmer laat overlopen. Ik kan de tijd niet meer zeggen, dat ik laatst nog een voet in de fnac had gezet, maar het zal waarschijnlijk dan nog in de Brusselse geweest zijn. Voor één aspect van mijn leven is dat een groot ongemak –dat evenwel toch een voordeel heeft: ik koop veel minder muziek –de fnac is zowat de enig plaats in Gent waar men een beetje jazz en klassiek kan vinden (ik heb het er al meermaals over gehad. Het voordeel zijnde –uitleg ter wille van de gefortuneerde medemens– dat ons budget daaraan niet meer wordt gespendeerd (geen nood, het wordt vanzelfsprekend elders gealloceerd).

Grappig werd het wel dat –bij ons bezoek aan Parijs laatst– wij door de hotelier met glinsterogen en zonder enige vorm van twijfel linea recta de fnac werden aangeraden als bron voor de jazz cd’s die ik in Parijs had verhoopt te vinden. Tessa proestte het uit.

Diezelfde Tessa had evenwel de hand weten te leggen op een aantal bonnen –recompensatie voor een of andere noeste arbeid die zij had gepleegd en waarvan ik de vruchten mag plukken– die konden worden ingewisseld in een uiterst verscheiden aantal winkels, waarvan de meeste zich evenwel in… Parijs bevonden (al had dat niets met onze recente trip te maken), met uitzonder (of moet dat zijn: inclusief) de fnac.

In de roes van het geslaagde feest van vrijdag, trokken wij gisteren –onze geest half slaap- of anders dronken– het oord des verderfs binnen, om binnen de kortste keren opnieuw buiten te belanden –minus de bonnen.

Nee, we hebben geen lidkaart, mevrouw. Ja, men heeft ons al uitgelegd hoe dat systeem in elkaar zit. Nee, we zijn niet geïnteresseerd in een lidkaart. Nee, echt niet, mevrouw, dank u. Zelden heb ik een verbaasder mens gezien.

In ons bezit zijn nu:

  • twee jommekes die Henri nog niet had, en nergens anders in Gent te vinden waren
  • de nieuwe kiekeboe
  • twee Murakami’s in de editie die ik wil
  • de dvd van Ratatouille (gisteren al bekeken: wijs!)
  • vijf cd’s: Aanrijding in Moscou (soundtrack door Tuur Florizoone); It is time for a revolution (Lenny Kravitz); Day Trip (Metheny, McBride & Sanchez); Pan Harmonie (Dré Pallemaerts); A time for everything (Yaron Herman Trio)

Een kleine excursie naar amazon.fr leert evenwel dat die cd’s ook daar te verkrijgen zijn (behalve die van Tuur F.), én dat ze er zonder uitzondering allemaal goedkoper zijn. Idem voor de Murakami’s.

En dát, beste vrienden, is zeer goed om weten.

fijn feestje

Maar mensen was dat een plezant verjaardagsfeest. Het Project is een gemeenschap van allemaal mensen die de website draaiende houden, van schrijvers over fotografen, organisatoren, commentatoren en trouwe bezoekers tot sympathisanten, en ik had zo de indruk dat iederéen zich gisteren wreed geamuseerd heeft.

Wij lagen om half vijf vanochtend in ons bed, en om half negen waren we er al opnieuw uit. Fris als een hoentje, maar daar schiet nu niet veel meer van over. Bedankt aan iedereen die op de uitnodiging is ingegaan, het was heel aangenaam jullie (nog eens) te zien! Jullie hebben er een fijn feestje van gemaakt.

(Tijd voor ons schoonheidsslaapje.)

dingen des levens

“Ge hebt u toch al ingeschreven”, vroeg Dirk gisteren toen ik mijn filmpke ging afgeven. Ik had geen flauw idee waar hij het over had.

“Ewel, voor dat programma van Canvas. Ze zoeken kunstenaars, een beetje gelijk De Bedenkers, maar dan voor kunst.”

Canvas Collectie: Canvas zoekt, samen met het MuHKA, PMMK, S.M.A.K. Wiels en Z33 nieuw talent en gevestigde namen voor een tentoonstelling in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Inschrijven kan nog tot vandaag middernacht.

—

Als we het toch over foto’s hebben, gisteren opende een tentoonstelling met foto’s van Hans Dekeyser, Edwin Koster en Peter Waterschoot. Gaat dat zien bij Axel Lenaerts, Kortrijksesteenweg 269, 9000 Gent. Sommige foto’s komen beter uit als er voldoende daglicht is, aldus één van de exposanten (voorsmaakje).

—

“Geen reden tot klagen over verlies koopkracht”, aldus gouverneur Guy Quaden van de Nationale Bank. “Voor de meerderheid van de bevolking zijn de prijsstijgingen zeker niet aangenaam. Maar ze zijn zeker niet ondraaglijk”, zo laat de man –die de laatste twintig jaar waarschijnlijk zelf geen boodschappen meer heeft gedaan– optekenen op de voorpagina van De Morgen.

—

“Vlaams Belang vraagt verbod op Fenomenale Feminateek in Vooruit”, lezen we in diezelfde krant.

Op de Oost-Vlaamse provincieraad van 20 februari zal het VB een motie voorleggen waarin het de provincieraad voorstelt om de raad van bestuur van Vooruit te verzoeken af te zien van de tentoonstelling, of ze minstens ontoegankelijk te maken voor minderjarigen en in ieder geval de naaktfoto’s van minderjarigen te verbieden.

Onder het motto als een kliksite niet mag, hangen we wel op een andere manier het klein kind uit. Al blijft de grens voor die tentoonstelling duidelijk: pornografische foto’s van minderjarigen kunnen niet. Niet alleen is dat moreel verwerpelijk, het is bovendien ook nog eens wettelijk verboden. Schoon argument voor de pedofilie anders: “maar meneer de rechter, die foto’s op mijn computer zijn kunst, ze komen allemaal uit de Fenomenale Feminateek!”

—

En we gaan door. “Profielen op Facebook of MySpace kunnen argument voor rechter zijn.” Ofte: “Alles wat u op het internet zet, kan tegen u gebruikt worden.” Door uw (toekomstige) werkgever bijvoorbeeld. U vergeet mijn disclaimer niet?

—

“Dat zal wel zijn”, verkondigde een andere dan tentoongestelde fotograaf op de vernissage gisterenavond. “Ik heb al een paar weken geleden mijn foto’s doorgestuurd naar de selectiecommissie. Doe jij niet mee aan die Canvascollectie dan?”

—

(Met dank aan De Morgen voor de berichtgeving.)