Categorie: algemeen

concerten 200904

  1. Baba Sissoko tama-orkest & Aka Moon / 01-04-2009 / Vooruit / ***
    Bespreking bij Het Project: Baba Moon: als muziek samen hoort
  2. Joe Higham, Jacques Pirotton en Chris Mentens / 02-04-2009 / Opatuur @ Mub’Art / **
    Nu met extra punten voor humor.
  3. Misha Mengelberg & Jean-Yves Evrard / 19-04-2009 / Vooruit / **(*)
    Bespreking bij Het Project: Oe! Oe! Oe! De driedaagse Mengelberg/Evrard in Vooruit: jazz of theater?
  4. Misha Mengelberg & Jean-Yves Evrard / 20-04-2009 / Vooruit / **
    Het minste van de drie concerten, al bleef het intrigerend (daarmee meteen hét woord voor april).
  5. Misha Mengelberg & Jean-Yves Evrard / 21-04-2009 / Vooruit / ***
    Bespreking bij Het Project: Duo! Nee: trio! Euh: kwartet! (Mysterieuze verdubbeling in de balzaal.)
  6. Christian Mendoza, Ben Sluijs & Lode Vercampt / 26-04-2009 / Portaal M.S.K. / ***
    Wreed goed, schitterende galm, die voor sommige stukken inderdaad de subtiliteit wat weghaalde, maar niettemin zeer geslaagd als onbedoeld concept. Prachtig overigens, de muziek en het geroezemoes van de passanten op doortocht naar het museum –het had een film kunnen zijn.
  7. Paavo / 23-04-2009 / Vooruit / *(*)
  8. Flat Earth Society / 23-04-2009 / Vooruit / **(*)
    Bespreking bij Het Project: FES met oempf
  9. Horbaczewski – Baily – Ravier – Massot Kwartet / 26-04-2009 / Opatuur @ De Centrale / **
    ’t Was een experiment, maar ik was niet overtuigd van dat clavecimbel. Don’t ask.
  10. Robin Verheyen International Quartet feat. Bill Carrothers / 29-04-2009 / Vooruit / ***
    Bespreking bij Het Project: Robin Verheyen was er. En u?

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

lustrum

Een lustrum is een zoenoffer, zo leert van Dale u desgewenst. Oorspronkelijk was het een zoenoffer dat elke vijf jaar werd gebracht in de tijd van de Oude Romeinen. Niet toevallig viel dit offer –dat vaak als een reiniging werd omschreven– samen met het beëindigen van de vijfjarige ambtstermijn van de censoren. Zo’n censoren waren onder meer belast met het bijhouden van lijsten van dienstplichtigen, het schatten van fortuinen, en het al dan niet ontnemen van stemplicht, en zelfs het aanduiden van de senaat. Hoewel dit lang niet al hun macht omschrijft, volstaat deze bondige opsomming reeds om in te zien dat men nood heeft om zich aan het einde van zo’n termijn te laten reinigen –of verzoening te zoeken.

Later is men hetzelfde woord gaan gebruiken om een periode van vijf jaar te omschijven.

In september vorig jaar, zo heb ik daarnet ontdekt, was het vijf jaar geleden dat ik dagelijks voor dit weblog ben beginnen schrijven i. Er is sindsdien geen dag voorbij gegaan dat ik niet heb gepost ii.

Sommige van die dingen zijn gelukkig goed in de hoeveelheid berichten weggestoken, andere zijn leutig om terug te vinden. Het is een zeer verscheiden aanbod, waarin bepaalde, soms cyclische, tendenzen zijn terug te vinden. Zo is er in de zomer veel concertfotografie (het jazz-seizoen), en wordt er in de winter meer gepost over eten. Ik heb het gehad over audio en hifi, over film, over fotografie, over eten, over lopen, en zelfs over politiek –al ben ik altijd enorm blij als ik erin slaag het daar niet over te hebben.

Er zijn al (vele) momenten geweest waar ik heb gemeend om mijn interesses op te splitsen over even zoveel weblogs. Vorig jaar nog heb ik geprobeerd om opnieuw een photoblog op te starten –ik heb gemerkt dat ik veel te wispelturig en ongedisciplineerd ben om dat vol te houden.

Dus u zal het hiermee moeten doen iii. Met fotografie. Maar ook met eten. En met faits divers.

—

  1. Ik was er (veel) langer mee bezig, want ergens in 1996 of zo was ik begonnen met wat later december.org zou worden, een soortement weblog over minimalistische muziek. Veelal toegankelijk minimalisme, van het genre Michael Nyman en Wim Mertens –en dat begonnen was met Peter Greenaway– al kwam daar later bijvoorbeeld ook Gavin Bryars bij.
  2. volume12.net bestaat sinds februari 2001; oorspronkelijk nam het de functionaliteit van december.org (dat op een eigen domein werd gehost sinds maart 1998) over. Pas sinds november 2002 ben ik (bijna geheel) van het Engels op het Nederlands overgeschakeld.
  3. Maar als u graag hebt dat ik meer schrijf over een bepaald onderwerp, dan hebt u bij dat onderwerp maar wat meer reacties achter te laten. Ik kan niet rieken wat u graag leest. En sta ik heel erg open voor nog meer (van hetzelfde of van iets anders). U hebt het maar te vragen, al kan het altijd wel eventjes duren voor u antwoord krijgt.

griep on sale

Het griepseizoen groeit zo stilletjesaan naar een climax. In een vlaag van idiotie ben ik vanochtend met het openbaar vervoer naar het centrum getrokken, op zoek naar solden.

Met het openbaar vervoer. Tijdens het griepseizoen. Jaja.

Geniepig was de hele tram zichzelf aan het begluren, en toen één onverlaat niet langer een hoestbui kon onderdrukken –hij zat al tien minuten zacht te schokken– sloeg de rest eerst vol argwaan en vervolgens met afgrijnzen de diepe en aanslepende roffel gaande. Of de man er bij de volgende halte echt af moest weet ik niet, maar onder afkeurende blikken koos hij toch maar voor een aftocht.

Veel solden heb ik niet gevonden, of ben ik de enige die een jeans van 80 euro niet echt solden vindt. En dat was al mét 50% korting. Bijna kocht ik mij nog een steelpan (in een andere winkel), maar de pan die ik op het oog had was enkel beschikbaar in een set (van 900 naar 700 euro gereduceerd weliswaar), en de alternatieven hadden ofwel geen steel ofwel een te groot volume. Dat doet er mij aan denken dat ik nog altijd iets over pannen moet schrijven.

Een kale reis dus, maar dat is goed voor de portemonnee. (Zolang het maar niet slecht is voor de gezondheid.)

coltrane & lateef

De externe harde schijven zaten vol, dus ik moest er wel twee nieuwe bestellen. Twee (interne) SATA’s, van elk 1 TB (i). Sneller, groter, én goedkoper per twee dan de stukprijs van de 250 GB schijven die boordevol foto’s zaten. Zoveel goedkoper zelfs dat ik voor (veel) minder dan hetzelfde geld nog wat RAM (2x2GB) kon bijkopen én een snelle grafische kaart (ii) –ebay is echt wel handig, als ge geduld hebt tenminste. Het is alsof ik een nieuwe computer heb.

—

(i) Samsung SpinPoint F1, 7200RPM, 32MB buffer; Coltrane is de werkdisk, en Lateef de backup. Misschien moet ik nu maar de nieuwe wordpress ook installeren.

(ii) NVIDIA GeForce 8800 GT; lightroom is erm… fameus veel sneller.

dagboek

Gisteren heb ik spaghetti gemaakt. Dat was gemakkelijk. Ik had overschot van de saus van de dag ervoor. Die dag had ik osso buco gemaakt. Mijn vriendin had dat gezien bij Madame Zsa Zsa. Ze was vergeten dat ik zelf ook een goed recept had. En dat ik wou haar bewijzen dat ik dat ook kon. Ze vond het lekker. Ook de spaghettisaus vond ze lekker. Het was met verse groenten gemaakt. De dag van de osso buco heb ik ook muffins gemaakt. Muffins van chocolade en muffins van appels. Want het was Henri zijn verjaardag geweest en ze waren voor de kindjes van zijn klas. Hij kreeg van ons ook appels en mandarijnen mee. Alle muffins waren op. Bijna alle appels niet. Ik weet nog niet wat ik vandaag ga maken. Hopelijk wordt het ook lekker. Tot morgen.

dinges van vandaag

Vandaag is een recuperatiedag (gisteren inderdaad in slaap gevallen; zelfs niks op tv gezien). Recuperatie betekent dat ik niet heb gesport, en dus maar vanalles in orde heb gebracht en een paar dingen heb afgewerkt. Foto’s bearbeitet en beschikbaar gesteld, mij ingeschreven voor de halve marathon (alwaar ik mij met genoegen zal laten voorbijsteken), de finale hand aan een vzw aan ’t leggen, en kookdinges aan ’t doen.

Zo ben ik –eindelijk(!)– een zuurdesembrouwsel begonnen (nu nog twee tot vier dagen wachten om te zien of het gaat lukken), en staat de taart, die ik eigenlijk gisteren maken wou, in de oven te bakken. Het recept volgt later vandaag, ik kan u nu al toevertrouwen dat mijn recipient iets te klein was uitgevallen.

Henri heeft twee gigantische Lego Star Wars tuigen ineen gestoken. Eén daarvan was hij gisteren begonnen met zijn meter N.; dat was deze voormiddag reeds afgewerkt, tussen een eerste aerosolsessie, zijn tijplessen en het middageten in; het tweede had hij een uurtje geleden af –na zijn tweede aerosol en zijn inhaaloefeningen van school (afwezig wegens ziekte, nietwaar). Een Imperial AT-ST (All Terrain Scout Transport) –de museum versie! moest daar van hem zeker bij– en een Republic Attack Gunship. Dikke fun, maat!

twee uur, twee jaar

Twee uur heb ik gisteren in de file gestaan. Een file van eerst twee, dan drie baanvakken, maar dat betekende nog niet dat ze alledrie werden bediend. Er waren drie man personeel voor die drie baanvakken namelijk, terwijl er eigenlijk twee mensen per baanvak nodig zijn om die goed te kunnen bedienen. Een garagist, die de wagen van een klant voorreed, heeft het mij allemaal piekfijn uit de doeken gedaan.

Toen onze Lancia aan de beurt was, werd er midden tijdens de behandeling van ploeg gewisseld. Schafttijd. Geen probleem, de kaart was vrij van blaam, en toen ik mijn keuringbewijs ging afhalen/betalen, vermeldde de kassajuffrouw dat ze geldig is tot 2010! Zonder voorafgaandelijk onderhoud, is onze Lancia niet alleen geslaagd, maar mag zij meteen een jaartje keuring overslaan. Schitterend.

Van contentement ben ik doorgereden naar Fietsen Godefroot, alwaar ik mij heb verlekkerd aan de tweewielers. Deze Bianchi Via Nirone 7 Alu Carbon, doet bijvoorbeeld geen pijn aan de ogen, of deze Pinarello FP3 Carbon, of deze Trek Madone 5.2 Pro. En er was een deftige deal op de Ridley Orion. Een week eerder had ik bij Moving Store deze Specialized Tarmac Comp Double gezien. Wat een schoonheid.

passend

Goedemorgen. Ik ben geen nachtmens (meer), is niet langer een veronderstelling, maar steeds meer een feit. Ik hou ervan met het ochtengloren op te staan (niet dat zulks vaak voorvalt), en eigenlijk ook om bij avondval te gaan slapen (dat valt erm… nooit voor, kunnen we gerust stellen). Al was het maar omdat ik steevast te laat aan mijn brood begin.

Begin vorige maand had ik een broodmix (iets Italiaans, met olijven) gekocht bij het Gents Bakkershuis, en we kregen daar zo’n broodmandje bij, dat u misschien al eens heeft gezien bij uw bakker. Bij de laatste rijs gaat het brood in dat mandje, en dan met mandje en al de oven in.

We hadden het nog niet gebruikt, dat mandje. Het is nogal klein, maar ik dacht bij het laatste restje mix dat mij restte: ik mag niet vergeten dat mandje te gebruiken. Het deeg pastte er net in, en goh, als dat rijst, dan komt dat er een beetje bovenuit, maar dat zal wel lukken. Behlave dan dat het deeg meer dan een klein beetje rijst, én nog wat extra in de oven ook. (Dat wist ik wel al, maar ik had besloten dat bij het vullen van het mandje even te negeren.) Dit was het resultaat:

it's bread, baby it's bread, baby

Het brood was net niet tot tegen de bovenzijde van de oven gerezen.

gelijk een roes

Als ik loop, dan dwaal ik helemaal af met mijn gedachten. Soms begint dat met een specifiek iets waar ik aan denk, maar op een bepaald moment is het net alsof ik uit een diepe slaap wakker word. Die vergelijking gaat best op: als ge ’s avonds gaat slapen, dan weet ge dat ge gaat slapen, maar toch is het volgende waar ge u bewust van zijt enkel dat uw wekker afloopt. Fantastisch toch. Lopen is net hetzelfde. Plots zijt ge rond de Blaarmeersen of de Watersportbaan gelopen, en voor ge het weet staat ge thuis uit te blazen.

En goede muziek in het algemeen, of een goed concert in het bijzonder, dat is ook weer een beetje hetzelfde. Het maakt uw hoofd leeg, en ge denkt eigenlijk alleen maar aan de volgende stap of de volgende noot, maar dan geheel onbewust.

’s Ochtends gaan lopen, en ’s avonds naar een concert. Of zou ik dan een overdosis krijgen?