(panem et) circenses

En daarmee is ze weer weg, mijn madam. Op weg naar het jaarlijkse ASH congres op een ander continent. Ik hou mijn hart altijd vast, want ik vind dat ze daar niet echt over een democratisch bestuur beschikken, in dat gastland.

Vanochtend ben ik nog meegereisd tot aan de luchthaven, en nu is het aftellen tot woensdag. Waar ik maar meteen een verlofdag van heb gemaakt; niet alleen komt Tessa terug, om een of andere reden is de school gesloten, dus is ook Henri thuis. Ik kijk er al naar uit.

Vanavond heb ik het kot voor mij alleen, Henri is bij zijn grootouders en komt pas in het weekend terug. Geen nood, dinsdag nog had ik het weer getrotseerd om in de Nieuwstraat de Media Markt te bezoeken, vanwaar ik ben teruggekeerd met Call of Duty 3 en Gears of War. Genoeg om het ganse verlof mee door te komen als het moet.

popmuziek

Popmuziek is niet meteen mijn ding. Ttz ik luister er wel (graag) naar, maar ik zal toch eerder jazz of klassiek naar de luidsprekers sturen. Lijstjes daarentegen, zijn helemaal mijn ding. En als het dan nog om relatief oudere popmuziek gaat, wil ik best mijn kans eens wagen [via].

In vet de platen die ik al volledig heb gehoord, in vet+schuin de platen die bovendien ook in mijn collectie zitten.

  1. Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, The Beatles
  2. Pet Sounds, The Beach Boys
  3. Revolver, The Beatles
  4. Highway 61 Revisited, Bob Dylan
  5. Rubber Soul, The Beatles
  6. What’s Going On, Marvin Gaye
  7. Exile on Main Street, The Rolling Stones
  8. London Calling, The Clash
  9. Blonde on Blonde, Bob Dylan
  10. The White Album, The Beatles

Erm ja, ik heb zowat alles van The Beatles denk ik. Is het niet op CD, dan wel op LP. Van Dylan ben ik nooit een fan geweest, waarschijnlijk (verkeerdelijk) door het misbruik van zijn liedjes door de katholieke kerk tijdens eucharistievieringen e.d. “Allemaal meezingen jongens: The answer, my friend, is blowing in the wind. Allez, luider! Ik hoor u niet.”

  1. The Sun Sessions, Elvis Presley
  2. Kind of Blue, Miles Davis
  3. Velvet Underground and Nico, The Velvet Underground
  4. Abbey Road, The Beatles
  5. Are You Experienced? The Jimi Hendrix Experience
  6. Blood on the Tracks, Bob Dylan
  7. Nevermind, Nirvana
  8. Born to Run, Bruce Springsteen
  9. Astral Weeks, Van Morrison
  10. Thriller, Michael Jackson

Thriller komt rechtstreeks uit mijn tienerjaren. Wat mij betreft de eerste serieuze videoclip. Nirvana heb ik leren kennen in de Germaanse; Davis is jazz; Nico heb ik leren kennen door A.H. van Impakt/Netpoint, die daar een webpagina over gemaakt had (enfin een zeker M.V. had daar ook enige hand in); en Jimi Hendrix rules!

  1. The Great Twenty-Eight, Chuck Berry
  2. Plastic Ono Band, John Lennon
  3. Innervisions, Stevie Wonder
  4. Live at the Apollo (1963), James Brown
  5. Rumours, Fleetwood Mac
  6. The Joshua Tree, U2
  7. King of the Delta Blues Singers, Vol. 1, Robert Johnson
  8. Who’s Next, The Who
  9. Led Zeppelin, Led Zeppelin
  10. Blue, Joni Mitchell

Mijn voorkeur ging uit naar McCartney, al durft dat met ouder worden dichter naar Lennon te leunen. Berry en Brown ken ik wel, maar ik denk niet dat ik een volledige plaat van hen heb gehoord. Greatest hits misschien. En van U2 heb ik ook bijna alles, tot ergens een of twee LPs na The Joshua Tree.

  1. Bringing It All Back Home, Bob Dylan
  2. Let It Bleed, The Rolling Stones
  3. Ramones, Ramones
  4. Music From Big Pink, The Band
  5. The Rise and Fall of Ziggy Stardust, David Bowie
  6. Tapestry, Carole King
  7. Hotel California, The Eagles
  8. The Anthology, 1947 – 1972, Muddy Waters
  9. Please Please Me, The Beatles
  10. Forever Changes, Love

Van The Stones heb ik weinig, van Bowie ben ik niet echt een fan.

  1. Never Mind the Bollocks, The Sex Pistols
  2. The Doors, The Doors
  3. The Dark Side of the Moon, Pink Floyd
  4. Horses, Patti Smith
  5. The Band, The Band
  6. Legend, Bob Marley and the Wailers
  7. A Love Supreme, John Coltrane
  8. It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back, Public Enemy
  9. At Fillmore East, The Allman Brothers Band
  10. Here’s Little Richard, Little Richard

Ik ben niet zeker of ik die LP van The Sex Pistols heb. Het zou eigenlijk best kunnen. Van Patti Smith heb ik enkel recenter werk. Geen fan van reggae, en al zeker niet van rap.

  1. Bridge Over Troubled Water, Simon and Garfunkel
  2. Greatest Hits, Al Green
  3. The Birth of Soul, Ray Charles
  4. Electric Ladyland, The Jimi Hendrix Experience
  5. Elvis Presley, Elvis Presley
  6. Songs in the Key of Life, Stevie Wonder
  7. Beggars Banquet, The Rolling Stones
  8. Trout Mask Replica, Captain Beefheart
  9. Meet the Beatles, The Beatles
  10. Greatest Hits, Sly and the Family Stone

Trout Mask Replica heb ik eens meegekregen van collega Martini. Zijn dochterje, O., was een tijdje verschrikkelijk zot van die CD. Elke dag begon dan ook steevast met het gezaag achter ‘Fish! Fish!‘ (cfr de hoes), tot haar vader de CD opnieuw liet afspelen. Allemaal redelijk klassieke dingen in dit stukje van de lijst.

  1. Appetite for Destruction, Guns n’ Roses
  2. Achtung Baby, U2
  3. Sticky Fingers, The Rolling Stones
  4. Phil Spector, Back to Mono (1958 – 1969), Various Artists
  5. Moondance, Van Morrison
  6. Led Zeppelin IV, Led Zeppelin
  7. The Stranger, Billy Joel
  8. Off the Wall, Michael Jackson
  9. Superfly, Curtis Mayfield
  10. Physical Graffiti, Led Zeppelin

Guns n’ Roses waren hot in de jaren 80. Wij liepen dan ook met plezier door de middelbare schoolgangen al zingend van Take me down to the paradise city where the grass is green and the girls are pretty! Oh, won’t you please take me home.

  1. After the Gold Rush, Neil Young
  2. Purple Rain, Prince
  3. Back in Black, AC/DC
  4. Otis Blue, Otis Redding
  5. Led Zeppelin II, Led Zeppelin
  6. Imagine, John Lennon
  7. The Clash, The Clash
  8. Harvest, Neil Young
  9. Star Time, James Brown
  10. Odessey and Oracle, The Zombies

Naar Neil Young kan ik niet luisteren. Vooral die nasale stem vind ik verschrikkelijk. Prince, tsja, tijdens de puberteit, en dan kwam hij bovendien nog met Apollonia Six op de proppen ook. Hallo hormonen!

  1. Graceland, Paul Simon
  2. Axis: Bold as Love, The Jimi Hendrix Experience
  3. I Never Loved a Man the Way I Love You, Aretha Franklin
  4. Lady Soul, Aretha Franklin
  5. Born in the U.S.A., Bruce Springsteen
  6. Let It Be, The Beatles
  7. The Wall, Pink Floyd
  8. At Folsom Prison, Johnny Cash
  9. Dusty in Memphis, Dusty Springfield
  10. Talking Book, Stevie Wonder

Hehe, Stevie “I just called to say I love you” Wonder. En patriottische Springsteen. OK, Graceland is een belangrijke LP, maar ik had toch liever Simon mét Garfunkel.

  1. Goodbye Yellow Brick Road, Elton John
  2. 20 Golden Greats, Buddy Holly
  3. Sign ‘o’ the Times, Prince
  4. Bitches Brew, Miles Davis
  5. Green River, Creedence Clearwater Revival
  6. Tommy, The Who
  7. The Freewheelin’ Bob Dylan, Bob Dylan
  8. This Year’s Model, Elvis Costello
  9. There’s a Riot Goin’ On, Sly and the Family Stone
  10. In the Wee Small Hours, Frank Sinatra

Erm ja, Elton John. Maar Miles Davis! En Elvis Costello (ik heb twee-drie-vier andere albums van Costello). Sly and the Family Stone heb ik waarschijnlijk ook gehoord, maar ik kan het me nioet voor de geest halen.

Enfin, 63 albums volledig gehoord, waarvan er 28 in mijn platencollectie zitten. (En daarmee heb ik toch maar weer een lijstje kunnen afwerken.)

Bettie

Donderdagavond is er een optreden van Bettie Serveert in de Charlatan. Ik heb van die groep ooit één (1) CD gekocht (Dust Bunnies), die grijs heb gedraaid ten tijde van mijn zelfstandigheid in de jaren 90. Puike muziek om goed bij uit de bol te gaan. Sindsdien heb ik de groep niet echt meer gevolgd –veel roddels gehoord– en ondertussen is één van de mede-oprichters (drummer Berend Dubbe) gesplit, maar Bettie toert nog steeds ijverig verder (met boegbeeld Carol van Dijk).

Nu had ik de kans om donderdag foto’s te maken van het optreden (voor Het Project), maar ik heb opgezegd. Het optreden begint pas om 22u, en dat haal ik gewoon niet. Want 22u wil zeggen pas gedaan rond 00u, en dan moet ik nog van de Vlasmarkt naar huis zien te geraken (geen bussen of trams meer) en om 6u15 er opnieuw uit. Not an option.

De ochtend erop vertrekt Tessa bovendien op congres (ASH, in Orlando, USA), en dus gaan we er die avond toch even kort op uit (en vroeg terug naar huis). Dringend tijd om nog eens bij de Martino langs te gaan.

gemist

Om tien voor tien kwam collega Martini ons kantoor binnengewandeld. “Oh man, I can’t begin to list the things you missed last week.

Benieuwd kijk ik op. Veel gemist?

Hell yeah! Let’s see, we had… erm… there was… erm and then that fella… erm.. well nothin’ really. But I bet you had an interestin’ week hangin’ with your head down the loo and all.

de draak (v): de tweede sessie

(Zie ook deel I, deel II, deel III & deel IV)

De tweede sessie ging iets moeilijker van start. De eerste afspraak moest worden verplaatst, en toen ik mij voor de tweede keer aandiende, stond ik voor een gesloten deur. Door de etalage zag ik evenwel Hettie en Dagmar ijverig een zwaar bestofte winkel poetsen, dus waagde ik mijn kans maar en klopte ik aan. De voorgaande nacht was er een lek ontstaan aan een wasmachine op de eerste verdieping, en daardoor was het plafond op het gelijkvloers onder de druk van het insijpelende water ingestort. Ondertussen was het wel hersteld, maar de winkel zelf zat nog danig onder het stof. Gesloten wegens werkzaamheden.

Draak, sessie 2 (i)Tanne was onze afspraak evenwel niet vergeten, maar door de chaos duurde het nog even voor we aan de sessie konden beginnen. (Geen probleem, en dank om de afspraak alsnog te laten doorgaan in deze omstandigheden.) Geen sjabloon deze keer, maar de rest van de draak werd gewoon rond mijn arm getekend. Eerst in een vettig dik zwart potlood, nadien met een marker om de lijnen fijner aan te duiden. Het uur der waarheid, maar Tanne ging uiterst consciëntieus en secuur te werk, en ik zag dat ze de vorm en de kronkeling van de draak volledig door had. Ik had er het volle vertrouwen in.

Vandaag zouden we enkel de outline van het drakenlichaam zetten, en dan volgen er nog twee sessies, eentje voor de schubben en eentje voor het schaduwwerk.

Draak, sessie 2 (ii)Het deed nog steeds pijn. Wat zeg ik, in de plooi van de arm (de binnenkant van de ellenboog), deed het verschrikkelijk zeer. Meer nog dan de vorige keer, in de buurt van de tepel. Ook alles wat de binnenkant van de arm is (en dus tegen het lichaam ligt), liet zich goed voelen. De buitenkant (van de triceps en biceps) daarentegen, was een fluitje van een cent.

Deze keer duurde het amper twee uur, maar omdat de tekening een veel groter oppervlak besloeg dan de eerste keer, gaf het de indruk dat de pijn –een soort branderig gevoel nu– erger leek dan het was. Geen flammazine, want dat heelt te snel, maar wel bepantol. En voor de rest terug een beetje Tattoo Goo.

Nog twee sessies te gaan.

(Foto’s: Tessa)

de voorbije week

De voorbije week is allemaal een beetje vaag. Van dinsdag herinner ik mij zo goed als niks. Ik herinner mij dat ik opstond toen de wekker afliep (om 6u15), de badkamer ben ingelopen, en quasi onmiddellijk terug in bed ben gekropen. Woensdag ging het plots heel wat beter, en donderdag zakte ik weer ineen. Vrijdag ben ik dan toch maar wat pijnstillers beginnen nemen, en gisteren heb ik mij zelfs buitenshuis gewaagd voor Henri zijn eerste ‘optreden’.

Henri is overigens verschrikkelijk lief geweest. Zijn grootouders dropten hem hier elke avond aan de voordeur –op mijn uitdrukkelijke vraag, omdat ik de rust nodig had. Dinsdagavond –ik herinner mij niet veel, maar dit wel– kwam Henri boven met een potje waarin hij druiven had gelegd, en een mandarijn. De druiven waren van de tros gehaald, en de mandarijn gepeld (iets waar hij een hekel aan heeft), en ertussen had hij brokjes chocolade gestrooid. Ik kon er niets van eten, dus heeft hij het na een half uurtje maar zelf opgegeten, maar ik vond het ongelooflijk lief. De ganse week heeft hij van de kleine dingetjes gedaan ‘om zijn papa te verzorgen’.

Ondertussen voorzag mijn (t)huisarts mij van alle mogelijke medicatie om de pijn te bestrijden en de misselijkheid te laten overgaan –de eerste dosis heb ik uitgekotst, en pas vrijdag durfde ik echt de medicamenten te gebruiken.

Het was –zo wordt mij verteld– een combinatie van een beetje vanalles: uitputting, migraine, virale infectie, en daar bovenop die aften en een verkoudheid. ’t Is er ’t seizoen voor, nietwaar.