meelezers

’t Is een hekel ondewerp: natuurlijk leest u mijn blog, maar het doet altijd wat raar als ik daarvan op de hoogte ben. Mijn teksten en foto’s zijn vrijblijvend, maar op een bepaald moment worden die geconsulteerd, niet langer als curiosum of cursiefje, maar tevens als bron. Meer en meer moet ik op mijn tanden bijten of de lippen tot bloedens toe op elkaar geperst houden over de informatie waarvan ik op de hoogte ben. Het gaat niet over vertrouwenskwesties: van kindsbeen af zijn uw geheimen steeds veilig bij mij geweest, en wie een weetje de wereld in wil sturen zal mij dat expliciet moeten vragen voor ik de wetenswaardigheid vermeld. Nee, het gaat over mijzelf, en u kan daarmee iets te maken hebben, maar dat is in deze niet relevant.

Misschien moet ik gewoon eens een dagje wat langer in mijn bed blijven liggen.

Bond, James Bond

In mei had ik algauw de nieuwe Bond uitgelezen. Vroeger ging ik met plezier naar de nieuwe Bondfilms kijken, maar de laatste drie is het er niet meer van gekomen. Om de 100e verjaardag van Bonds geestelijke vader, Ian Fleming te vieren, had uitgeverij Penguin het plan opgevat om alle (Fleming) Bondboeken opnieuw uit te geven (zie ook de speciale website). Sommige zaken kunt ge niet aan u laten voorbij gaan, en toen amazon de boeken aan een special prijs verkocht (amper iets duurder dan de pocket uitgave), kon ik niet langer aan de Bondlokroep weerstaan. Zo’n bestelling is gauw geplaatst, en voor ik het wist hing een besteller aan mijn deurbel en kreeg ik een pakketje in mijn handen geduwd.

Vier Bondboeken, zo dacht ik, groot was mijn verwondering toen niet alleen het eerste, maar ook het tweede, en het derde en het vierde boek geheel niets met Bond had te maken. De faktuur lag helemaal onderaan, en loste het mysterie op: verkeerde bestelling. Snel de naam van de geadresseerde even door Google gehaald, en jawel, daar kreeg ik een GSMnr terug. Gelukkig had die mens mijn bestelling –en moesten we niet verder zoeken naar nog andere mensen die nog andere verwarde pakjes hadden gekregen– en gisteren mocht ik dan eindelijk mijn pakje in ontvangst nemen.

Morgen begin ik eraan, denk ik. Met een boekje in de zon. Nadat ik gaan lopen ben, mijn foto’s heb verwerkt en mijn laatste review voor All that jazz! heb geschreven. Dinsdag dus –nog goed dat tijd releatief is.

oeps: iBrick

Het is niet zo verstandig om in een waarschuwingsvenster zomaar op enter te drukken of OK te klikken. Gisteren kondigde iTunes aan dat de nieuwe iPhone software beschikbaar was, en of ik wou installeren. Dus klikte ik maar door.

Het resultaat is dat ik nu met een onbruikbare iPhone 2.0 zit, want Jailbreak voor versie twee is nog niet uit. Downdgraden naar de vorige versie lukt blijkbaar niet, dus ik zal nog even geduld moeten uitoefen. Euh, ik ben dus tegelijk telefonisch even niet bereikbaar. Toch tot maandag, want dan is Tessa niet langer van wacht, en kan ik de haar wachtGSM gebruiken voor mijn SIMkaart.

Uh-huh.

[Update 13u10] Opgelost! Terug naar versie 1.1.4 dank zij deze instructies: How to Downgrade Your 2.0 iPhone to 1.1.4

[Update 14u30] …maar toch niet helemaal. Het toestel werkt helemaal, behalve het telefoongedeelte. “No service” zegt het ding mij.

[Update 13/07 10u] Geheel terug. Alles opnieuw gedaan met PwnageTool: How to Unlock Your iPhone With PwnageTool (Mac)

ritmestoornis

Goedemorgen. Ik zit er nog helemaal niet in, in dat Belgische ritme. Vanochtend –na een redelijk late nacht– veel te vroeg wakker geworden, gaan lopen, ontbeten, en vervolgens opnieuw in slaap gevallen, terwijl ik dacht gauw nog iets van de digicorder te bekijken. Euh, en ik moet nog foto’s doen en een artikel schrijven. Ik spreek u later. Over jazz en zo en dinges. Goedemorgen, nogmaals.

(Bij Tessa is het niet veel beter. Zij is bovendien van wacht, waardoor we dan ook frequent uit onze aarzelslaap worden gehaald.)

evolutie

Hmpf. Ik zou kunnen neuten over het weer, hoe de kilte ons achtervolgt en de zon achter de wolken verdwijnt, maar dan zou ik ontkennen dat er achter de schermen al een tijdje een goede evolutie bezig is. En dat ik hier een zonnetje in huis heb lopen waar geen zonnebril tegen opgewassen is. (Allez, twee zonnetjes, haast ik mij te zeggen.)

Summer

(Rolleiflex FX 80mm f/2.8, Fuji Reala, 100ASA)

Anyway, in Seattle is het zomer, en België zal straks ook wel volgen. Zo gauw we een regering hebben die naam waardig. Of zo.

Parkjazz: internationaal

(Zie ook deel 1: Parkjazz: nationaal)

Parkjazz: Ben AllisonBen Allison is the coming man, en terecht. De man bedrijft een hevige liefde met zijn instrument, daar midden op het podium, en de klanken die hij aan zijn stijlvolle dame weet te onlokken zouden zelfs de meest doorwinterde New Yorker laten blozen. Helaas –voor mij dan– ben ik niet meteen een fan van die New Yorkse klankkleur die perfect past in een club, maar ook dan nog mijn oren niet kan verleiden.

Jammer (voor mij, alweer), want dit was een uitstekend concert, en de organisatie had met Ben Allison een schitterende naam op de affiche en op het podium. Het publiek kon het best smaken, en dan leg ik mij daar heer gewillig bij neer. Allison had zijn groep zeer goed in de hand, en vanuit de centrale positie die hij op het podium innam, zagen we hem bedaard maar dwingend de juiste wendingen aangeven.

De cd die hij recent heeft uitgebracht (Little Things Run the World) heeft ook goede kritieken gekregen –u kan er overigens fragmenten uit beluisteren op zijn site— en ik neem aan dat hij daar redelijk uit heeft geput voor het concert.

Parkjazz: Zim Ngqawana Parkjazz: Zim Ngqawana Parkjazz: Zim Ngqawana

Zim Ngqawana: man, wat is mij dat. De groep had de TGV vanuit Parijs genomen om naar het festival te reizen, maar kreeg dat ding toch geen panne onderweg zeker? Eerst mochten ze terug naar Parijs trekken, om vandaaruit een andere trein opnieuw richting Kortrijk te nemen. Waar ze wonder boven wonder nog op tijd toekwamen voor hun optreden.

Bij ons sloeg onderhand de jetlag zwaar toe. Vooral Henri werd overmoedig, u kent dat wel, op dezelfde manier als u zegt “maar ik heb helemaal niet te veel gedronken”, was hij nog helemaal niet moe. We hebben na het derde of vierde liedje helaas afscheid moeten nemen om de voorlaatste trein naar Gent te nemen. Maar op die viertal muziekstukken hebben we zowat alles gehad wat er te krijgen viel –al is dat geen waar, werd mij achteraf verteld. Ngqawana speelt mondharmonica, fluit, saxofoon, en zingt nog ook. De stijl gaat van jazz naar etnisch-Afrikaans, van stilzitten naar wild opspringend dansen en zonder twijfel ook scanderen. Wat een afsluiter, welk een ambiance, maar toen het bisnummer werd ingezet, lagen wij waarschijnlijk al ijverig te snurken.

Parkjazz is een zeer gemoedelijk, klein, festival, dat het naar eigen zeggen weliswaar van minder bekende, maar wel kwalitatief hoogstaande groepen moet hebben. Wat Parkjazz 2008 betreft zijn ze daar alvast weer in geslaagd, en hopelijk kijkt u ook mee uit naar de editie van 2010.

blufboeken

Boeken! Lijstjes! [viavia]

Honderd hoogtepunten uit de moderne literatuur. Voor in uw boekenkast, op recepties en bij vrienden., zo omschrijft De Standaard haar blufboekenlijstje. Van de 100 uit de lijst heb ik net de helft niet in mijn bezit. Daarvan heb ik er zeven niet gelezen (gemarkeerd met minstens één asterisk), al zijn twee daarvan pas recente aanwinsten die heel binnenkort zullen verslonden worden (met twee asterisken).

  1. William Golding, Lord of the Flies *
  2. Umberto Eco, De naam van de roos
  3. Truman Capote, In Cold Blood **
  4. Bret Easton Ellis, American Psycho
  5. E.L. Doctorow, Billy Bathgate *
  6. Gabriel Garcia Marquez, Honderd jaar eenzaamheid
  7. Gyorgy Konrad, Het tuinfeest
  8. John Irving, The World According to Garp
  9. A.S. Byatt, Possession
  10. Ian McEwan, Atonement
  11. Paul Auster, New York Trilogy
  12. James Ellroy, The Black Dahlia
  13. Evelyn Waugh, Brideshead Revisited
  14. W.F. Hermans, De donkere kamer van Damokles
  15. Walter van den Broeck, Brief aan Boudewijn
  16. George Orwell, Nineteen Eighty-Four
  17. Milan Kundera, De ondraaglijke lichtheid van het bestaan
  18. Julian Barnes, Flaubert’s Parrot
  19. Kazuo Ishiguro, The Remains of the Day
  20. Haruki Murakami, Sputnik Sweetheart **
  21. Ernest Hemingway, The Old Man and the Sea
  22. Hugo Claus, Het verdriet van België
  23. Jeroen Brouwers, Bezonken rood
  24. Willem Elsschot, Het dwaallicht
  25. Marguerite Yourcenar, Mémoires d’Hadrien
  26. Michel Tournier, Le Roi des Aulnes
  27. John Fowles, The French Lieutenant’s Woman
  28. R.M. Pirsig, Zen and the Art of Motorcycle Maintenance
  29. Michel Houellebecq, Les partiules élémentaires *
  30. Douglas Coupland, Generation X
  31. Tom Lanoye, Kartonnen dozen
  32. Françoise Sagan, Bonjour tristesse
  33. Donna Tartt, The Secret History
  34. A.F.Th. van der Heijden, De tandeloze tijd
  35. Douglas Adams, The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy
  36. Harry Mulisch, De ontdekking van de hemel
  37. Cesare Pavese, Leven als ambacht
  38. Pascal Quignard, Tous les matins du monde
  39. Albert Camus, La peste
  40. Kurt Vonnegut, Slaughterhouse 5 *
  41. Marguerite Duras, L’amant
  42. Günter Grass, De blikken trommel
  43. Graham Greene, The Heart of the Matter
  44. Thomas Pynchon, Gravity’s Rainbow *
  45. Vladimir Nabokov, Lolita
  46. Patrick Süskind, Het parfum
  47. Jack Kerouac, On the Road

Van sommige schrijvers heb ik er meerdere gelezen, en van sommige schrijvers die in het bluflijstjes werden opgenomen, heb ik een ander boek gelezen (V.S. Naipaul, Toni Morrison, Margaret Atwood, Leo Pleysier, Primo Levi, Samuel Becket, J.M. Coetzee, Italo Calvino, Martin Amis, Mario Vargas Llosa). O, en ik –vanzelfsprekend (?)– heb niet de hele cyclus van A.F.Th. van der Heijden gelezen.

Uitpakken doe ik daar normaal gezien niet mee (maar weblog + lijstjes, daar kan ik niet aan weerstaan). Meestal sta ik met mijn mond vol tanden als de mensen mij vragen wat ik aan het lezen ben –tenzij ik het boek op dat moment in mijn handen heb. En meestal sta ik met mijn mond vol tanden tout court –en dat is geen woordspeling. Helaas.