Het was een geslaagd weekend, achteraf bekeken. Als we even in beschouwing nemen dat ik tegenwoordig stijf sta van de stress, denk ik dat ik mij de voorbije twee dagen redelijk heb kunnen ontspannen. (Het enige waar ik steeds meer mee in zit, is dat ik veel te weinig tijd vrijmaak voor Henri. Eigenaardig, met Tessa die een veel drukkere day time job heeft dan ikzelve, nietwaar.)
We zijn begonnen met een ontbijt bij Bloch. Een halflege zaak op zaterdagochtend vonden wij eigenlijk heel verdacht: normaal gezien zit het daar nokvol op dat moment, maar mogelijks zaten de solden en/of het gure weer daar voor iets tussen. Nadien zijn we achtereenvolgens Zara (een vest voor 35 EUR), AS Adventure (een muts), H&M (ondergoed), en Bellerose (een broek) binnengewandeld, en een controversiële winkel in de Sint-Pietersnieuwstraat. Lunch in de Vooruit, en terug huiswaarts om een nieuw speeltje te installeren (moet ik niet steeds met een koptelefoon opzitten als ik te lui ben om CDs te verwisselen).
Zondag was het zo mogelijk nog rustiger: uitslapen (!) terwijl mijn allerliefsten (jaja, meervoud) ontbijtkoeken haalden, een beetje klooien met het stokje dat ons uit twee verschillende bronnen werd toegeworpen (het komt eraan, het komt eraan), een bourgondische verjaardagslunch voor Tessa’s grootmoeder, een uurke thuis, naar Tuur voor een optreden, en tot 2u20 naar de video gekeken. Die digicorder van Telenet is niet noodzakelijk een zegen!
De belangrijkste aanschaf was evenwel een Moleskine: een Pocket 12 Month Red Weekly Planner Notebook. Exclusief voor (de planning van) Het Project. Tessa had een tijdje geleden voor zichzelf reeds een 12 Month Weekly Planner Notebook 2007 gekocht. Het ding zag er zeer handig uit: links staat de week, rechts een gelijnd blad voor notities. De (pocket) versie die zij gekocht had, was echter voorzien van een soft cover. Zo’n soft cover verputs ik binnen de kortste tijd, dus ik had het boekje links laten liggen, en voor mijzelf een (hardcover) Large Size Weekly Diary (whole week on two pages) aangeschaft.
Toen we zaterdag na het ontbijt bij Bon Marché binnenstapten, ontdekte ik een rode, hard cover (!) versie (die volgens de site een limited edition is). Ik heb geen seconde getwijfeld, en ben ondertussen druk bezig met de ganse planning voor Het Project naar het boekje over te sassen (voor mijn persoonlijke agenda gebruik ik nog steeds mijn grote versie). Want ik ben niet alleen hardhorig, mijn geheugen (vooral het korte-termijngeheugen) is zo lek als een zeef. En ik ben geen fan van PDA’s (die zijn enkel goed als wekker).
(Oh, en ik heb ook zo’n Pocket Ruled Reporter Notebook gekocht. Nog meer street credibility!)
