Net toen het er g*dverd*mme naar uitzag dat het lente ging worden, worden we weer in de vriestemperaturen geklopt.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=n5fQYw1ZBio&w=500&h=311]
Nog twee weken.
Tag: het weer
Canicule
Die zomerhete dagen waartegen geen afkoeling vermag, dat doet mij denken aan mijn werk in Brussel, twee jaar (of zo, I’m not counting) geleden. Toen de temperatuur *in* de bureaus de 30 graden overschreed, mochten wij naar huis. Tijdens de zomer leek iedereen wel een thermometer op zak te hebben, maar er was een officiële, waarmee in de vertrekken werd rondgegaan om de opmars van de warmte in de gaten te houden.
“La canicule!”, verzuchtte men met een nauwelijks verholen glimlachje, dra gevolgd door een “it’s time to go home folks” over het aankondigingssysteem. Eén enkele keer werd het gevolgd door een “don’t bother to come in tomorrow.” Dat waren nog eens tijden.
Min
“Koud hé”, zegt de meneer die mij mondwolkjesgewijs passeert. Ik knik overtuigd.
Waarmee u in één klap op de hoogte bent van de belangrijkste gebeurtenissen in mijn leven, deze zaterdag.
wederzien
Allez, soit, bon, voor het goede weer moesten we dus eigenlijk niet terugkomen. Ik kan mij niet voorstellen dat ik de laatste drie maand nog in de regen ben gaan lopen. Tot vanochtend…
Lopen was effekens aanpassen. De steilste helling is voolopig dat stukje of twee aan de Blaarmeersen, het ene waar het pad opwaarts gaat naar de geluidsdijk tussen de R4 en de vijver, en het tweede stukje daar zowat diagonaal tegenover, langs het stuk vijver dat nog niet werd heraangelegd. Drie maand geleden ging mijn hartslag daar nog 15 tot zelfs 20 bpm van naar boven, maar tegenwoordig ben ik er al voorbij voor ik het heb gemerkt. Ik heb wel te weinig versnellingen (intervals, fartleks) ingebouwd in het heuvelige Seattle, want ik moet dringend wat doen aan mijn tempo-snelheid. Niet gevreesd, we zijn ermee bezig.
Het blijft verslavend, dat lopen. Mijn workout zit er nog maar op, of ik kijk al uit naar de volgende. En morgen is een rustdag (cfr het schema). Misschien moet ik maar eens beginnen fietsen om die gaten op te vullen.
Ondertussen mag het weer gewoon verbeteren hoor. Met 22-25°C en wat zon ben ik al zeer tevreden. Het was toch zomer hé?
wisselvallig
De zon schijnt vanochtend! Niet dat het zal blijven duren, want het weer is hier nogal ‘wisselvallig’. Dat laatste woord is een eufemisme, zelfs voor de mensen die het Belgische ‘klimaat’ gewoon zijn. (Let op het subtiele en totaal overbodige gebruik van de ironietekens-vermomd-als-aanhalingstekens.)
Maar bon, het is hier dus ochtend, terwijl julie stilletjesaan de werkdag afsluiten. Handige truc, die niet geheel klopt, maar haar doel dient: als jullie opstaan, gaan wij slapen, als jullie gaan slapen, zijn wij opgestaan. Berichten in de (jullie) namddag werden hier ’s ochtends gepost, etc. Bel ons dus ook niet voor 17u aub –dan is het hier 8u, heeft iedereen ontbeten, is Tessa gaan werken, en ben ik al terug van het lopen– en dan zijn we bereikbaar tot ge daar gaat slapen. Onze Belgische nummers worden overigens niet beantwoord; we hebben hier een at&t GoPhone chip gekocht.
Maar ’t is hier wisselvallig. En dat, gecombineerd met de jetlag –die er stilletjes aan denkt uit mijn systeem te verdwijnen– is niet meteen positief voor mijn aften. Gans mijn smoelwerk doet weer pijn. Maar geen nood, ik ga er niet over beginnen zagen.
Het weer zag er al goed uit, toen we vanochtend opstonden. Een beetje donker (het was 5u45), maar de wolken waren dunner bezaaid dan gisteren. Wel koud, want toen ik vertrok om te lopen, zijn mijn duimen er zowat afgevroren. Natuurlijk had ik geen handschoenen mee, het is lente! In tegenstelling tot zondag ben ik niet meteen drie kilometer lang een berg afgedaald, maar heb ik mij ertoe gehouden een genummerde straat af te lopen. De hoogteverschillen bevinden zich –zo heb ik ontdekt– voornamelijk in de genaamde straten. Dat zal ons leren redelijk op de top van Capitol Hill een huis te gaan betrekken.
En lap, de zon is alweer weg. Maar kijk, niet dat ik jullie jaloers wil maken, maar de weersvoorspelling gaat hier van zon naar zonniger vanaf vrijdag, met (voorspelde) tempertaturen van gemiddeld 16 tot 18 graden (celcius, ja), terwijl ik bij dezelfde weersvoorspeller voor Gent vanaf vandaag bewolkt zonnig krijg met gemiddelden van 12-13 graden en zo’n wolkje met een bliksemschichtje in vanaf zaterdag. Hey, en daar is onze zon terug!
En terwijl ik dit schrijf zegt de man op de locale radio: “It looks like about 50 right now, it’s gonna climb to 60 aaaaand it looks like 68 on Saturday. Rejoyce! And find your shorts.“
geveld
Kijk, dat komt ervan als men ’s ochtends voor het licht vertrekt, en ’s avonds na het licht (hoewel dat toch nog vroeg is) thuiskomt. Dan staat een mens op zaterdagochtend op –na het licht– en ontdekt men dit op zijn pelouze:
Jawel, ook bij ons heeft de storm een slachtoffer gemaakt. Even spannend, want wij dachten dat deze boom de muur van stabiliteit voorzag.
(Jammer dat het niet een van de zonnerovende bomen van buurman was, die u links in beeld over onze muur ziet sluipen –de boom, niet buurman, al komt die ’s ochtends ook graag binnenpiepen vanop zijn plat dak.)
klimatologisch
Het Nationaal Instituut voor de Statistiek publiceerde vandaag een tabel met het Klimatologisch jaaroverzicht (1998-2006). Daarbij is het al even schrikken wat betreft het verschil van de ‘normale waarden’ met de opgetekende gegevens voor bijvoorbeeld 2006, al valt op dat die verhoogde waarden sinds 1998 geen uitzondering zijn. De temperaturen zijn allemaal hoger, terwijl het aantal uren zonneschijn eigenlijk mooi binnen die normale waarden blijft (1.559 in 2006 vs 1.555 normaal).
Veel opvallender zijn de afwijkingen (van het normale gemiddelde) voor
- Aantal winterse dagen (max < 0°C) – normaal: 9,9; in 2006: 2
- Aantal zomerse dagen (max >= 25°C) – normaal: 21,3; in 2006: 45
- Aantal tropische dagen (max >= 30°C) – normaal: 3,3; in 2006: 11
koud
Het is plots wel erg koud geworden. Gisterenavond heb ik verwoede pogingen ondernomen om de centrale verwarming aan de praat te krijgen, maar helaas raak ik niet verder dan de waakvlam. Alles in werking stellen was niet echt een probleem, maar om een of andere reden weigert de verwarming verder zijn werk te doen. Straks ga ik nog eens proberen de thermostaat te resetten, maar anders zal ik beroep moeten doen op iemand die er echt iets vanaf weet.
Bovendien zat gisterenavond een deel van de stationsbuurt zonder elektriciteit. Een panne die begonnen is rond 18u, en pas opgelost werd rond 20u. Dus kregen wij bezoek van Els en Tessa’s metekind M., die thuis zaten te verkleumen, omdat de pomp van hun verwarming niet werkte. Want hoewel ze op gas verwarmen, is er nog altijd elektriciteit nodig om die warmte het huis rond te sturen. Wij hadden dan weer wel elektriciteit, maar verder geen verwarming, zoals hierboven beschreven.
Een paar houtblokken later zaten we evenwel met z’n allen rond de haard, en is het toch nog een Fijne Avond geworden. Of wat dacht u!
trein/vakantie
Hoewel de laatste week –of zelfs twee weken– van augustus eigenlijk opnieuw een normaal woon-werkverkeer kent, houdt de NMBS halsstarrig vast aan de vakantieregeling. Dat resulteert niet meteen in een wijziging van het uurrooster in de spits, maar wel in het aantal wagons dat tijdens die spits aan de locomotief wordt gekoppeld.
Mijn ochtendtrein moet het met minstens één wagon minder stellen –en naar ik vermoed zelfs twee– en dat zorgt tegenwoordig voor een overbevolking. Gezien het niet zo opperbeste weer ben ik niet meteen geneigd om de motor van stal te halen. Het ziet er bovendien niet naar uit dat het dra beter wordt:
Er komt voorlopig geen eind aan het wisselvallige zomerweer die (sic) bij momenten eerder aan herfst doet denken. [bron]
Overbevolking is natuurlijk één zaak, maar als je daar op je nuchtere maag een palet van misselijkmakende geuren moet bijnemen, dan wordt het toch iets van het goede te veel. Ik kan nog begrip opbrengen voor een lijfgeur ’s avonds –na de fysiek afmattende arbeid die wij desk jockeys moeten verzetten– maar om zeven uur ’s ochtends?
Soit, nog drie ritjes, en we hebben weer vakantie. Al denk ik er sterk aan morgen toch maar de motor te gebruiken. Immers, volgens onze vrienden van het KMI wordt de beste dag van de week […] waarschijnlijk woensdag.
haardweer
Wreed eigenaardig. Vanochtend heb ik nog bij hoogdringendheid de haard aangestoken, vanmiddag hebben we op het terras van Lekker GEC gelunched, daarnet zaten Tessa en Henri in hemdsmouwen in de tuin (de serre) te werken, maar ik heb het gevoel dat ik voor vanavond toch maar beter een pull aantrek en voor alle zekerheid maar beter mijn vest in de wagen meeneem ook.
(Nee, dat is geen vlek, daar midden op de zetel.)