U kunt er tegenwoordig niet meer naast: het is niet goed gesteld met het gehoor van de jeugd. De grote schuldige is de MP3-speler, of liever, de eigenaar die dopjes steeds dieper de oren induwt en het volume steeds luider aanhoudt. Ik zou het niet wagen mijn eigen tekortkoming daarop af te wentelen, al is het natuurlijk niet onmogelijk dat mijn hardhorigheid daarmee iets heeft te maken.
Al staat het volume van mijn iPod meestal stil. Verder dan één derde wordt het niet opengedraaid, en eigenlijk houd ik het vaker nog lager. En kijk, ik ben de mens die tijdens popconcerten (en BNRF) oordopjes insteekt.
Mijn hardhorigheid gaat al langer mee, en werd, zo denk ik, familiaal doorgegeven. Nietwaar moeder? (“Wablieft? Wat zegt ge? Sorry, maar ik heb u niet verstaan.”) Let wel, ik ben niet doof. Meer nog: ik hoor té goed. Als een televisie in een andere kamer aan staat, het volume muted, dan hoor ik dat aan het gesnerp van de beeldbuis (bij een LCD zal dat dus niet lukken, denk ik). Als ik mij in een kamer aan de tuinzijde van ons huis bevind, dan hoor ik dat er iemand zijn wagen voor onze poort parkeert.
Niet een zolang geleden, heb ik mijn gehoor laten testen. 10 op 10, was het resultaat, al diende ik de examinator te vragen die score even te herhalen omdat ik hem niet had begrepen. Piepjes en getuut, op gelijk welke frequentie, worden door mijn oren zonder probleem omgepikt. (Tijdens de test heb ik overigens met opzet mijn reactie vertraagd, in een poging de score negatief te beïnvloeden. No such luck. Nu ja, luck is hier relatief.)
Vandaag staat mijn probleem haarscherp beschreven in DS: Rage opgepepte mp3-spelers is ramp voor oren van jeugd
Eén van de eerst symptomen van gehoorschade is het zogenaamde cocktaileffect. “In een ruimte waar veel omgevingslawaai is, kost het dan veel moeite om een gesprek te volgen. Ook oorsuizingen komen bij jongeren steeds vaker voor. De gevolgen van gehoorschade gaan trouwens verder dan alleen maar slecht horen. Jongeren met beschadigde oren raken achter op school omdat ze in het geroezemoes van een klas niet meer verstaan wat er wordt uitgelegd. En gehoorschade is onomkeerbaar”, beklemtoont Vinck. “Eens je haarcellen zijn beschadigd, takelen ze veel sneller af. Een remedie is er niet.”
Cocktail party effect (en niet: cocktaileffect): check. Oorsuizingen (tinnitus): check.
Dus als u mij tijdens een conversatie dwaasweg ziet knikken, of tijdens een groepsgesprek de dingen langs mij heen laat glijden, ga er dan niet zomaar van uit dat het gespreksonderwerp mij niet interesseert. Vermoedelijk begrijp ik u niet goed, en wacht ik op een teken tot slot/samenvatting voor ik u verzoek dat laatste nog eens te herhalen.
Ik heb nog geen oorsuizingen maar heb nooit een gesprek in een massa kunnen volgen (bij mij dus ook geen gevolg van MP3 spelers): als mensen niet onmiddellijk naast mij zitten/staan in een groep, dan weet ik begod niet over wat er gepraat wordt. Dat ‘dwaasweg knikken’ of ‘dingen die langs mij heen glijden’: zoooo herkenbaar.
Ik had het onlangs nog over het cocktail party effect met een vriendin/psychologe. Deed vage herrinneringen opkomen van psychologie 1e kan. Jij haalt het dus nogmaals boven. Twee keer op twee dagen tijd.
Na de reportage van gisteren heb ik het geluid wat stiller gezet. Ik ben ook al langer van plan oorstopjes te kopen, nu ga ik er eens werk van maken. Niet van die gele, maar er zijn toch speciale die alle tonen gelijk een beetje dempen, zodat je toch nog een rijke klank hoort, alleen stiller. Wat gebruik jij dan B.?
Ik heb onlangs opnieuw een mp3-speler (lees: ipod) aangekocht, daarvoor bijna nooit met mp3 in de oren gezeten. Toch heb ik redelijk vaak wel eens oorsuizingen. Maar, let op, ik hoor nog alles goed, kan ook een tv horen aanstaan als hij op mute staat en zo verder. Het volume van mijn iPod? Hm. Meestal draai ik het iets voor het maximum terug, aangezien hij op het maximum volume geen mooie klank geeft vind ik.
Hmm, toch wel interessante materie, dat cocktail party effect. Het menselijk brein kan toch echt wel verbazingwekkende dingen.
Ik heb al sinds 1989 last van een gehoorprobleem. Is begonnen met oorfluiten en duizelingen. Is steeds erger geworden, maar er is nooit een oorzaak gevonden.
Hoor nog slechts 30% indien geen bijgeluiden.
Ik heb vooral last met verstaan! Zelfs nederlands klinkt voor mij als een buitenlandse taal. Geliden daarentegen (vooral harde) worden door mij als zeer hinderlijk ervaren.
De KNO-arts noemt mijn klacht “woorddoof”.
Heb al 2 hoortoestellen gehad, maar deze maakten het probleem alleen erger.
Ook me evenwichtsorgaan gaat nu achteruit.
Voel me zo moedeloos! Raak steeds meer geisoleerd! Ben pas 43.