Tag: film

33

Nee, (helaas) niet mijn leeftijd, maar wel het aantal films dat ik gezien heb tijdens het voorbije filmfestival. Net ietsje minder dan vorig jaar.

Een aantal uitschieters, voor ik mij aan de besprekingen waag?

Absolute laagvliegers waren Beyza’nin kadinlari (Shattered Soul) en Hanauta dorobô (The Lost Hum). Verder was ik niet onder de indruk van Perfume (ik geef mijn bespreking waarschijnlijk nog deze week); en ook Princess, dat de Mine Xplore Award heeft gewonnen vond ik zeker niet tot het beste werk behoren (goed wat betreft algemene aanpak, maar zo verschrikkelijk moraliserend). Wel uitstekend waren The Black Dahlia, El Labirinto de Fauno, El Método (dat de Canvasprijs heeft gewonnen –volgend jaar op TV dus), Zwartboek, A Prairie Home Companion (hoewel dat absoluut niet mijn soort cinema is), El Violin, en Nocturnes.

Toch wel wat films die beslist de moeite waard zijn, en een aantal daarvan zullen in het komende jaar ook in België worden uitgebracht.

eindsprint

Nog even klaarmaken voor de eindsprint, en het filmfestival zit er weer op. Vandaag gaan we nog vier films zien: El Violin, The Lost Hum, Piano 17, en de verrassingsfilm om 22u30. Ik heb zo’n vermoeden dat het wel eens Borat zou kunnen zijn.

Om te ontwennen gaan we er morgen nog twee zien: Red Road, en daarvoor Ant Bully (Mierenmepper in ’t Schoon Vlaemsch). ’t Is de verjaardag van Henri (en Tessa), dus we dachten hem nog eens met een film te verrassen.

Daarna brengen we hier terug wat leven in de brouwerij!

op schema

Wat ik telkens weer opmerkt, zo tijdens die festivals, is hoe totaal vervreemd men raak uit de normale context. Het lijkt wel alsof mijn doel in het leven eruit bestaat zoveel mogelijk films te zien, en dat alles wat zich daarbuiten bevindt niet echt is. Ik heb ook amper tijd om de films te bespreken, wat niet zo’n ramp is, gezien de meeste pas in roulatie worden gebracht, lang nadat het Filmfestival is afgelopen.

Drie films worden echter vanaf woensdag in de zalen vertoond, en slechts één daarvan heb ik tot nog toe besproken. Ik heb ze wel alledrie gezien: Perfume: The Story of a Murderer, Sketches of Frank Gehry (bespreking), en The Queen. Die laatste zal ik vermoedelijk nog op tijd kunnen bespreken, maar voor Perfume had ik eigenlijk eerst graag nog het boek herlezen.

Zo zit ik eigenlijk met drie boek/film-combinaties: ik lees momenteel Live Flesh (Ruth Rendell), dat Almodovar heeft verfilmd tot Carne Tremula; dan is het de beurt aan Perfume; en daarna The Black Dahlia (komt pas op 8/11 uit). Hoogst waarschijnlijk worden ze ook in die volgorde hier (wat betreft de eerste) en ook op Het Project (de laatste twee) besproken.

In het geval ik het niet haal: The Queen is de moeite, maar ik heb er een paar bednkingen bij; Perfume vond ik niet goed, maar ik blijk met mijn oordeel nogal geïsoleerd te staan, en Sketches of Frank Gehry moet u zeker zien als u in Gehry bent geïnteresseerd. Geen meesterwerk, maar ik heb mij niet verveeld. Anders kan u er de bespreking nog eens op nalezen?

wijle weg

Tessa is vanochtend vertrokken naar de Kinepolis. Mijn moeder was aan VIP-kaarten geraakt voor Perfume, maar gezien (1) ik de film al had gezien en (2) ik daar niet echt van onder de indruk was (de fotografie was goed, maar daarmee is het dan ook allemaal gezegd), was ik niet geïnteresseerd in een tweede screening. Bovendien ‘moest’ iemand bij Henri blijven, en daar offer ik me graag voor op.

Vandaag staan er minstens twee interessantere films op het programma: El Método (The Grönholm Method), wat klinkt als een fictieve versie van De Topmanager; en The Black DahliaRequiem, wat mij niet zo aantrekt, maar waarbij hopelijk Sandra Hüller die in Berlijn terecht als beste actrice werd bekroond interessante cinema zal bieden.

(Die eerste twee vernoemde films mag ik echt niet missen, wat helaas betekent dat ik iets anders moet missen. Grmbl: te weinig tijd in een dag, mezelf niet kunnen opsplitsen, en al van die dingen.)

En dan is het tijd voor Tuur.

ochtendfilm

Grrrmbl. Mijn gezicht trekt langs links en rechts, gloeit, en de spieren in mijn linkerschouder en mijn nek doen pijn. Gevolgen van een paar uur in een t-shirt frontstage te staan (inclusief regen); ik zal de enige wel niet zijn. Maar ik kan absoluut niet ziek worden voor donderdagochtend. Ik moet woensdag ergens naartoe waarvoor ik in redelijke gezondheid moet verkeren, en wat ik niet wil uitstellen. Daarna wil ik gerust een week ziek zijn. T.t.z. tot maximaal de 10e ’s avonds, want de 11e beginnen de press previews voor het FF –enfin toch voor mij, want ik heb te laat ontdekt dat ze eigenlijk al de 10e beginnen, en ik vrees dat ik die extra dag niet meer bij mijn verlof ga krijgen.

Daarnet reeds Windkracht 10 – Koksijde Rescue gezien (volgens IMDB is hij precies nog steeds in post-productie), en ik ben er redelijk van overtuigd dat de film volle zalen zal trekken. Voor elk wat wils, zowel man als vrouw, actie als tranen, retro als hip (soundtrack met Absynth Minded zingt Iggy Pop, The Machines, 2 Belgen, Machiavel, Daan en Sandrine), Veerle Baetens als Kevin Janssens.

Nog een paar uur doorbijten, en dan ga ik Tessa afhalen aan Centraal om naar het (uitverkochte) concert van Axelle Red in de AB te gaan. De bespreking van Windkracht 10 volgt donderdag –eerst te lezen op Het Project natuurlijk. Oh ja, de film opent vrijdag de previews –er zijn nog 52 plaatsen beschikbaar.

Focus Festivaldag

Als ik geen perskaart zou hebben voor het Filmfestival, dan zou ik toch wel bijzonder geïnteresseerd zijn in volgende mededeling.

Op zaterdag 7 oktober zijn er in avant-première maar liefst vijf (!) festivalfilms te zien in Kinepolis. Uw filmdag start om 9u45, wordt na de tweede film onderbroken voor een lunch in de VIP-ruimte van het festivaldorp, en eindigt rond 22u30 (de laatste film begint om 20u30). Dat alles voor de zachte prijs van 28 EUR (incl. lunch).

Inschrijven kan enkel online via de Focus website; en u kan het persbericht nalezen op de festivalsite.

bijna

Het masterplan was om vandaag eerst naar Media Market in Oostakker te trekken, en nadien naar de Colruyt. Om tien uur was ik eindelijk uit bed geraakt (al was ik toen al meer dan drie uur wakker), en tegen goed twaalf uur was ik gewassen. Het plan werd verdaagd.

Henri was echter makkelijk te vinden voor plan B: laten we naar de film gaan. Lunchen in de Vooruit –de Italiaan in de Korte Dagsteeg is dinsdag gesloten– gevolgd door een fikse wandeling naar Decascoop. Cars speelt ondertussen al in een kleinere zaal (zaal 8), en zelfs die was maximaal voor de helft gevuld. Afgezien van het feit dat gaat over Doc Hollywood met wagens ipv acteurs, heeft Pixar hier opnieuw een mooi staaltje CGI afgeleverd; zeer gedetailleerd en realistisch. Ook inhoudelijk was het het soort film waarvan ik graag heb dat Henri ze te zien krijgt: vriendschap boven gewin.

Achteraf een korte stop op het terras van de Marimain om de laatste zonnestralen op te vangen, en dan was het eigenlijk de bedoeling dat we –via de groentenwinkel in de Nederkouter– huiswaarts zouden gaan. Op de hoek van de Bagattenstraat en de Nederkouter konden we echter niet weerstaan aan de heerlijke pizzageuren van Pane & Vino. De Spaghetti, Pizza Romana en Pizza Vegetarienne gingen er vlotjes in (en voor een schappelijk prijs). De bediening was vriendelijk en zorgzaam, zodat het ons dan ook niet verwonderde dat het er een voortdurende vas-et-viens was. Ze zien er ons nog terug.

Maar dus nog steeds geen tijd gehad voor de foto’s. Morgen. Denk ik.

zomerfilms en -bootjes

Het is niet geheel meer voor mijn leeftijd, zo ganse (week)dagen uitzitten. Het viel nochtans mee, gisteren. Eerst bij Pascaline in de Martino (pizza Martino voor haar en een cheese-egg voor hem), en daarna opnieuw naar de Vooruit afgezakt (of opgeklimd) voor Lila dit ça. (Om ergens 1 uur waren we thuis.)

Niet zo onder de indruk van de film, iedereen die ook maar het greinste beetje ervaring heeft met prille liefde had het scenario meteen volledig door. Maar goed, ik denk dat het qua geëngageerde en stichtende film voor de cliché nietsuitvoerende banlieu-jeugd waarin niet alleen rotte maar ook één goede appel verborgen zit, kan tellen. “Uw afkomst bepaalt niet wie gij zijt”, schreeuwt de pellicule naar u toe. En “geloof nooit de vrouw die u verleidt”, maar dat is ietwat complexer en vraagt enige uitleg waarvoor ik nu geen tijd meer heb.

Want vandaag vindt u mij ergens bij onze noorderburen, een uur of zo voorbij Roosendaal, op een bootje op een of andere rivier, alwaar ik iets ga doen van networking. En ronddobberen op het water. (Of is dat hetzelfde?)

zomerfilms

J. had het aangekondigd op Het Project, en de miskleun Die fetten Jahre sind vorbei (aka The Edukators) lag al achter ons, dus heb ik mij gisteren laten verleiden tot Temporada de patos (niet meteen een enorme verbetering op The Edukators).

Maar het ging mij niet echt om de film. Het was jaren geleden dat ik nog eens in de Vooruit naar een gratis film was gaan kijken. De laatste keer dateert van Psycho ergens in de jaren 90, een gebeurtenis die nog steeds stevig in Tessa’s geheugen staat gegrift. Zo’n filmvoorstelling in de Vooruit is een veel geslaagder community event (web 2.0 !) dan je kan bekomen in een normale cinemazaal. Het Vooruit Kafee wordt verduisterd, maar niet gesloten, zodat je nog steeds het geroezemoes hebt van de tooggangers.

Verschrikkelijk gezellig allemaal (maar niet om nu elke film zo te gaan bekijken). Vanavond vindt u er mij (ons) waarschijnlijk reeds terug, voor Lila dit ça. Ik ben er nog niet uit of La Mala Educación en Machuca op locatie dan wel thuis ga bekijken (kwestie dat Tessa kan meekijken, zonder dat we een oppas voor Henri nodig hebben), dus kan het best zijn dat ik pas terugkeer voor de afsluiter Dopo mezzanotte. Mag ik u ondertussen nog ten zeerste Ki-duk Kims Samaria (Samaritan Girl —bespreking) aanraden (op ma 26/6).