wijle weg

Tessa is vanochtend vertrokken naar de Kinepolis. Mijn moeder was aan VIP-kaarten geraakt voor Perfume, maar gezien (1) ik de film al had gezien en (2) ik daar niet echt van onder de indruk was (de fotografie was goed, maar daarmee is het dan ook allemaal gezegd), was ik niet geïnteresseerd in een tweede screening. Bovendien ‘moest’ iemand bij Henri blijven, en daar offer ik me graag voor op.

Vandaag staan er minstens twee interessantere films op het programma: El Método (The Grönholm Method), wat klinkt als een fictieve versie van De Topmanager; en The Black DahliaRequiem, wat mij niet zo aantrekt, maar waarbij hopelijk Sandra Hüller die in Berlijn terecht als beste actrice werd bekroond interessante cinema zal bieden.

(Die eerste twee vernoemde films mag ik echt niet missen, wat helaas betekent dat ik iets anders moet missen. Grmbl: te weinig tijd in een dag, mezelf niet kunnen opsplitsen, en al van die dingen.)

En dan is het tijd voor Tuur.

Een gedachte over “wijle weg”

Reacties zijn gesloten.