Momentum (2015)

Alex, a mysterious thief, is pulled in by her former partner for one last heist. She quickly finds it was never just about the diamonds. A brutal murder sparks a cat and mouse chase between Alex and a master assassin. Now she must uncover the lies behind the heist and discover the secrets behind the men who have made her a target.

Regisseur: Stephen S. Campanelli
Schrijvers: Adam Marcus, Debra Sullivan
Met: Olga Kurylenko, James Purefoy, Morgan Freeman
IMDB

Een generische spion-thriller-actiefilm die ik eigenlijk interessanter vond dan Spooks, maar creativiteit, inventiviteit en originaliteit mist om zich te laten opvallen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Vbr2S2o507Q&w=560&h=315]

Het langspeelfilm debuut voor Campanelli, die zijn sporen al heeft verdiend als cameraman, en dat is eraan te zien. Momentum is een wervelende en onderhoudende film, maar ziet, ik ben hem al vergeten.

The Diabolical (2015)

Madison, a single mother, and her children, are awoken nightly by an increasingly strange and intense presence. She seeks help from her scientist boyfriend Nikolai, who begins a hunt to destroy the violent spirit that paranormal experts are too frightened to take on.

Regisseur: Alistair Legrand
Schrijvers: Luke Harvis, Alistair Legrand
Met: Ali Larter, Max Rose, Chloe Perrin
IMDB

Er is eigenlijk niets mis met The Diabolical, tot het einde, dat de ganse film, nee, niet als een kaartenhuisje ineen laat vallen, maar plots op een veel te onaangekondigde manier een geheel andere wending bezorgd. Een wending die best interessant was geweest, maar, vermoedelijk door gebrek aan ervaring van de regisseur en de schrijvers, zonder enige creativiteit in een zwaarmoedig hellegat wordt gestampt.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=-rdKYbCPfYc&w=560&h=315]

De film begint als een Halloweenwaardige horror, met een huis vol merkwaardige fenomena, een moeder die verliefd is op de leraar van haar zoon, en twee arme bloedjes van kinderen, waarvan er eentje een soortement band heeft opgebouwd met het fenomeen in kwestie. De film bouwt geleidelijk aan naar een climax, maar dan springt het thema plots van horror naar science fiction, en zelfs al werden beide genres in het verleden reeds heel geslaagd met elkaar in contact gebracht, hier wordt de nieuwigheid als een deus ex-machina voor een veel te overgehaaste plotafwikkeling opgeroepen.

En het is zo godverdomme spijtig, want er zat echt een goede film in.

Spring (2014)

A young man in a personal tailspin flees the US to Italy, where he sparks up a romance with a woman harboring a dark, primordial secret.

Regisseurs: Justin Benson, Aaron Moorhead
Schrijver: Justin Benson
Met: Lou Taylor Pucci, Nadia Hilker
IMDB

Er zijn ook horrorfilms die het genre overstijgen. Ze zijn dun gezaaid, maar plots krijgen we films zoals Let The Right In (en de bijzonder geslaagde remake Let Me In), waarin de horror maar half-expliciet wordt getoond. Let The Right In is immers een vampierenfilm, maar veel bloedzuigen komt er niet in voor. Recenter was er ook When Animals Dream, een weerwolvenfilm, waar men niet echt een weerwolf in te zien krijgt.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=668ZdEbXlPY&w=560&h=315]

Spring is ook zo’n film. Niet zo goed als die andere, maar meer dan goed genoeg, opdat ik hem u sterk kan aanraden. De inleiding had er voor mij niet bij gehoefd, want die heeft met de rest van het verhaal weinig te maken –een paar flashbacks hadden kunnen volstaan. Maar de manier waarop met het thema wordt omgesprongen, is lovenswaardig.

Nadat hij een man heeft neergeslagen tijdens een gevecht in een bar, vlucht Evan (Lou Taylor Pucci) naar Italië. Zijn vlucht is niet louter om aan een eventuele vervolging te ontsnappen, maar is tegelijk een rouwproces om zijn pas overleden moeder. In Italië ontmoet hij de mysterieuze Louise, op wie hij… jawel: hartstochtelijk verliefd wordt. Louise blijkt een diep geheim te tornen, en zal moeten liezen tussen haar liefde voor Evan of haar afkomst.

De ganse film is eigenlijk een allegorie voor de liefde, en de keuzes die daarmee verband houden. Spring heeft een zware indie ondertoon –de fotografie is vaak amateuristisch– maar blinkt uit door de wijze waarop het verhaal uit de doeken wordt gedaan, en de geloofwaardigheid die zorgvuldig wordt opgebouwd. Toegegeven, er zit een element van expliciete horror in, maar eigenlijk niets wat de argeloze bezoeker gillend de cinemazaal zou doen verlaten.

Spring wordt blijkbaar graag vergeleken met de Before Sunset-trilogie (waar helemaal niets van horror in voorkomt), wat er me toe aanzet die films eindelijk toch maar eens te gaan bekijken.

The Editor (2014)

A film editor gets embroiled in a string of murders.

Regisseurs: Adam Brooks, Matthew Kennedy
Schrijvers: Adam Brooks, Adam Brooks, Conor Sweeney
Stars: Paz de la Huerta, Adam Brooks, Matthew Kennedy
IMDB

Soms kan een eerbetoon ook te ver gaan. The Editor is een eerbetoon aan het giallo genre, een mix tussen horror en mystery, dat populair was tussen de jaren 60 en 80 (zowel voor film als literatuur). De meest bekende regisseur van het genre is waarschijnlijk Dario Argento, met pareltjes zoals Suspiria, Inferno, Tenebrae, Phenomena en Trauma.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=plL3BNE1Rq4&w=560&h=315]

De film zit boordevol verwijzingen naar films uit het genre, inside jokes en andere associatieve verwijzingen, die het geheel nogal moeilijk verteerbaar maken voor de gemiddelde kijker (ook voor mijzelf). Het is ongetwijfeld boeiend en interessant voor de hardcore fans, maar ik vond mijzelf meer geeuwen dan geboeid toekijken.

The Final Girls (2015)

A young woman grieving the loss of her mother, a famous scream queen from the 1980s, finds herself pulled into the world of her mom’s most famous movie. Reunited, the women must fight off the film’s maniacal killer.

Regisseur: Todd Strauss-Schulson
Schrijvers: M.A. Fortin, Joshua John Miller
Met: Taissa Farmiga, Malin Akerman, Adam DeVine, Nina Dobrev
IMDB

The Final Girls, het langspeelfilm debuut van Todd Strauss-Schulson, is een eerbetoon aan het slasher genre, meer bepaald aan de films uit de jaren 80. Als de namen Michael Myers, Jason Voorhees of Freddy Krueger een belletje doen rinkelen of als u ooit één van de Halloween, Friday the 13th of A Nightmare on Elm Street films hebt gezien, dan zal deze film u weinig verrassend overkomen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=zreNh78kTjg&w=560&h=315]

The Final Girls is een brave, bijna gezinsvriendelijke versie van het slasher genre, waarin alle clichés op een propere manier aan elkaar worden geregen, gelijk de plastieken parels in het maak-zelf-uw-halsketting-setje van uw dochter.

Taissa Farmiga –die zich liet opmerken in de serie American Horror Story– speelt Max, die haar moeder, scream queen Nancy (gespeeld door Malin Akerman), verloor in een auto-ongeval. Tijdens een vertoning van haar moeders meest bekende film, Camp Bloodbath, wordt ze met een paar vrienden in de film euh… gezogen. Het opzet van de film is om terug uit de film te geraken, maar dat kan alleen als de final girl, het typische laatst levende meisje in de slasher, de slechterik kan overwinnen.

Als u goed bekend bent met het genre, zal de film u weinig boeiends bijbrengen. Als dit een introductie is, dan kan u genieten van de betere film uit het genre. Heel opvallend is de zorgzame manier waarop Strauss-Schulson de scènes in beeld heeft gebracht, en de moeite die de acteurs hebben genomen om zich in te leven in hun rol.

Knock Knock (2015)

When a devoted husband and father is left home alone for the weekend, two stranded young women unexpectedly knock on his door for help. What starts out as a kind gesture results in a dangerous seduction and a deadly game of cat and mouse.

Regisseur: Eli Roth
Schrijvers: Eli Roth, Nicolás López & Guillermo Amoedo (scenario); Anthony Overman & Michael Ronald Ross (verhaal)
Met: Keanu Reeves, Lorenza Izzo, Ana de Armas
IMDB

En hier zijn Eli Roth, Guillermo Amoedo, Lorenza Izzo en Ignacia Allamand opnieuw. Na The Green Inferno brengt Roth opnieuw een tribute aan andere film, deze keer Death Game van Peter Traynor uit 1977. Enfin, tribute: het is eigenlijk een geüpdatet remake. Scream Queen Colleen Camp heeft zelfs een bijrolletje in de film, terwijl ze één van de hoofdrollen vertolkte in het origineel.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ti6S3NZ5mKI&w=560&h=315]

Het goede nieuws: Lorenza Izzo en Ana de Armas spelen heel overtuigend.

Het slechte nieuws: Keanu Reeves is vergeten hoe hij moet acteren. Mogelijks was hij helemaal ondersteboven van de wulpse naaktheid van de twee actrices, maar zelfs als brave huisvader kan hij niet meer dan een halfslachtige poging ondernemen tot Jim Carrey’s The Claw uit Liar Liar.

Vervang Reeves door een andere acteur, haal er wat misplaatste slapstick uit, en dit had een uitstekende film kunnen zijn. Maar nu dus niet.

FFG: The Green Inferno (2013)

A group of student activists travels to the Amazon to save the rain forest and soon discover that they are not alone, and that no good deed goes unpunished.

Regisseur: Eli Roth
Schrijvers: Guillermo Amoedo, Eli Roth
Met: Lorenza Izzo, Ariel Levy, Aaron Burns
IMDB

Laten we beginnen met het goede nieuws: een horrorfilm die zich in volle daglicht afspeelt, kan bij mij op enige goodwill rekenen. Voor de rest hebben we een keure aan actrices waar regisseurs/scenaristen Eli Roth en Guillermo Amoedo al eerder mee samenwerkten voor projecten zoals The Stranger, Aftershock en straks ook Knock Knock, zoals Lorenza Izzo & Ignacia Allamand. Als het klikt, dan klikt het. Met Lorenza Izzo klikte het zelfs zo hard, dat Roth er een jaar later mee is getrouwd.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=FcpYPu9M3bw&w=560&h=315]

De film duurt 100 minuten, en de eerste veertig zijn gewijd aan een introductie. Izzo speelt Justine, een naïeve juffrouw, die zich blindelings om de tuin laat leiden door Alejandro (Ariel Levy), en hem voor de goede zaak volgt naar Peru, om het regenwoud van ontbossing te redden. Op de terugreis crasht het vliegtuig, en de groep –enfin, de overblijvers– komen in de handen van een locale stam, die kannibalen blijken te zijn.

Laat ik maar onmiddellijk de meest negatieve zaken uit de weg schrijven: Ariel Levy is niet bepaald een goed acteur. Nog goed dat hij de slechterik speelt, want overtuigend is hij niet echt. En dan de valse preutsheid, die de geloofwaardigheid tegenwerkt. Het is blijkbaar ok om een volwassen man –levend– de ogen uit te laten steken, en vervolgens van de ledematen te ontdoen –onderwijl nog steeds bij volle bewustzijn blijvend– maar het kan blijkbaar niet dat er ook maar enige vorm van naaktheid wordt getoond, terwijl dat net zo goed in het verhaal past als die slachtpartij. Want serieus, in het verhaal is die slachtpartij echt wel functioneel. De naaktheid ook, alleen wordt die niet getoond. De matriarch van de stam laat de meisjes uitkleden, en steekt vervolgens één of ander ding in hun vagina (geen nood, dat wordt niet getoond –het is geen pornofilm), om na te gaan of er nog een maagd tussen zit (don’t ask). Na de proef worden de meisjes weggeduwd, waarna ze op miraculeuze wijze opnieuw over ondergoed lijken te beschikken (ik haat zo’n gekunstelde fouten, cfr hier bij Welp).

Voor de rest is de film ok. Geen hoogvlieger, en eigenlijk een licht afkooksel van Cannibal Holocaust waarnaar de film overduidelijk refereert (de titel alleen al), en die ik dringen nog eens opnieuw moet zien (damn, dat is láng geleden). Maar het had erger gekund. Er zitten bovendien een pak interne verwijzingen in, met wat goede wil is het zelfs een soortement coming of age film, en er is natuurlijk de voor de hand liggende clash tussen de westerse beschaving en de Amazone-stam.

Nee, het had veel erger gekund. Worstel u door de bijzonder clichématige eerste veertig minuten, en de tweede helft van de film valt best mee, voor het genre.

Shai Maestro Trio @ Gent Jazz Club

Shai Maestro Trio, Gent Jazz Club, Gent, BE, 12.10.2015Het Shai Maestro Trio mocht gisterenavond het seizoen 2015-2016 openen voor de Gent Jazz Club, in het Belfort Stadscafé onder de stadshal. Shai Maestro leerde de knepen van het vak als pianist voor het Avishai Cohen Trio (samen met drummer Mark Guilliana), en startte zijn eigen groep in 2011. De groep speelt nog steeds in dezelfde formatie, met Jorge Roeder op contrabas en de virtuoze Ziv Ravitz aan de drums. Het was voornamelijk Ravitz die zich gisteren bijzonder creatief liet opvallen. De drummer bleek enorm veelzijdig, met een ritme dat uit een jaren 80 beatbox leek gegenereerd tot een luwe drone en een aanhoudende swing.

Maestro begon het concert met een fluisterstille piano –zo stil dat de verwarming hinderlijk werd– waarop dan de geleidelijk aan de bas en de piano inpikten. Dat wordt een rustige avond, geeuwde men al bevreesd, tot de groep het tempo versnelde, en tegelijk ook de volumeknop open werd gedraaid. Niet dat het ooit storende hoogtes bereikte, integendeel, dit was nu eens een concert waarop op fijnzinnige manier met de dynamiek van het geluidsniveau werd omgesprongen.

De muzikanten hoefden ritmisch voor elkaar niet onder te doen; de spanning werd zorgvuldig en opzwepend opgebouwd, en het concert stak als een goed getimede show in elkaar. Snelheid en volume bereikten bijna net zo’n hoge pieken als ze beide ook luwten creëerden, en die dynamiek, die gedreven spanning, hield de aandacht van de luisteraar moeiteloos vast.

Shai Maestro Trio: Shai Maestro (piano), Jorge Roeder (contrabas), Ziv Ravitz (drums) // (c) Bruno Bollaert / WahWah vzw Shai Maestro Trio: Shai Maestro (piano), Jorge Roeder (contrabas), Ziv Ravitz (drums) // (c) Bruno Bollaert / WahWah vzw

Het volgende concert in de Gent Jazz Club vindt plaats op maandag 26 oktober. Om 20.30u. kan u er terecht voor Tony Malaby’s Tubacello (met o.a. John Hollenbeck).

FFG: A Royal Night Out (2015)

On V.E. Day in 1945, as peace extends across Europe, Princesses Elizabeth and Margaret are allowed out to join the celebrations. It is a night full of excitement, danger and the first flutters of romance.

Regisseur: Julian Jarrold
Schrijvers: Trevor De Silva, Kevin Hood
Met: Sarah Gadon, Bel Powley, Emily Watson
IMDB

Zucht.

Dit is een brave gekuiste versie van een gefictionaliseerd non event waarin de toenmalige future Queen of England een nachtje stappen gaat om het einde van WOII te vieren.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=fn4pSV0uCfg&w=560&h=315]

Een naïeve, wereldvreemde deerne zet een stapje in de wereld, het is de inspiratiebron voor menige pornofilm, comedy, en diepzinnig drama. Helaas schotelt regisseur Julian Jarrold (Brideshead Revisited, Becoming Jane), u een saaie Disney-versie voor waar niemand iets aan heeft. Was het niet voor Sarah Gadon, dan viel er over deze film helemaal niets te zeggen. Gadon speelt met veel brio en flair, en probeert te redden wat er te redden valt.

FFG: Slow West (2015)

A young Scottish man travels across America in pursuit of the woman he loves, attracting the attention of an outlaw who is willing to serve as a guide.

Regisseur: John Maclean
Schrijver: John Maclean
Met: Kodi Smit-McPhee, Michael Fassbender, Ben Mendelsohn
IMDB

Oh. My. God. Loop naar de cinema, en ga deze verbazingwekkend goede film gaan bekijken. Slow West is, houd u vast, het langspeelfilmdebuut van regisseur én scenarist John Maclean, die voordien enkel twee kortfilms heeft gemaakt. De film is gemaakt in een bevreemdend 1,66:1 aspect ratio, breder dan het vroegere televsieformaat, smaller dan de gangbare widescreen formaten.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=pFfsTsdJfF8&w=560&h=315]

Het helpt natuurlijk, om acteurs zoals Michael Fassbender en een verrassende Kodi Smit-McPhee (eerder in o.a. The Road) in de cast te hebben, maar de fotografie, de scènes, en het intrigerende, meerlagige scenario dat vol symboliek zit, maar waar u zich niets van hoeft aan te trekken om de film te begrijpen.

Er zit romantiek in, spanning, intrige, actie, en het doet al die dingen goed! Jay Cavendish (Kodi Smit-McPhee) gaat op zoek naar zijn geliefde Rose Ross (Caren Pistorius), en wordt daarbij geholpen door Silas Selleck (Michael Fassbender). Gaandeweg leren we (een deel van) de problemen die ieder met zich meedraagt kennen, en dat zorgt voor een bijzondere film.

Onvoorwaardelijk aangeraden!