Maand: oktober 2015

Hitman: Agent 47 (2015)

An assassin teams up with a woman to help her find her father and uncover the mysteries of her ancestry.

Regisseur: Aleksander Bach
Schrijvers: Skip Woods, Michael Finch
Met: Rupert Friend, Hannah Ware, Zachary Quinto
IMDB

Ik heb ooit die eerste Hitman film gezien, maar ik herinner mij daar niets meer van. Bij deze Hitman: Agent 47 kreeg ik het gevoel middenin een lange franchise te zijn gesmeten, met allerlei geheime dingetjes waar ik niets van afwist, maar die toch relevant zouden zijn om het verhaal te begrijpen. Dat bleek echter niet het geval.

Deze Hitman: Agent 47 kan gemakkelijk op zichzelf bekeken worden –enfin, ik heb dat toch gedaan, niet gehinderd door enige vorm van voorkennis– en ik ben er probleemloos in geslaagd de verhaallijn te volgen. Ik was zelfs eventjes in slaap gevallen, maar ook toen kon ik nog verder kijken, al heb ik teruggespoeld, en verder gekeken van waar ik dacht dat ik was geraakt voor mijn oogleden waren dichtgevallen. Ik had namelijk wat migraine, en mijn concentratievermogen bevindt zich dan niet meteen op een hoogtepunt.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=alQlJDRnQkE&w=560&h=315]

De film laat zich niet opvallen door originaliteit en heeft ook niet meteen een richtlijn, houvast of zelfs maar een doel voor ogen, tenzij misschien –alweer– de aankondiging van de mogelijkheid op nog een sequel voor deze nogal desastreus ontvangen franchise.

Lumberjack Man (2015)

As the staff of Good Friends Church Camp prepares for a spring break filled with “Fun Under the Son”, a demon logger rises from his sap boiler to wreak his vengeance and feast on flapjacks soaked in the blood of his victims.

Regisseur: Josh Bear
Schrijvers: Josh Bear, Bill Muehl, Ed Kuehnel & Matt Entin
Met: Michael Madsen, Hector Becerra, Jasmin Carina
IMDB

Lumberjack Man is een onvervalste slasher. Dat wil zeggen dat de film inhoudelijk niet echt relevant is, dat de horror zich voornamelijk beperkt tot mensen die één voor één vermoord worden, dat er een element van humor aanwezig is, en dat de dames schaars gekleed zijn. Welkom bij de lingerieshow. Zoals dit dus:

20151024_lumberjack-man

Faith (Ciara Flynn) heeft zich laten overhalen om zich in te smeren met esdoornsiroop, om zo de demonische houthakker proberen te overmeesteren. (Flynn speelt trouwens eigenlijk niet eens echt slecht.)

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=j1S9yqqb1Q0&w=560&h=315]

Als genrefilm valt het best mee, en als u niet mateloos geïrriteerd geraakt door de opeenstapeling van clichés –van seksistische rotzooi, homofobische opmerkingen, ongelooflijk naïeve meiskes, stereotyperingen allerhande, en dies meer– dan zal u zich ongetwijfeld te pletter amuseren. Maar hoe slecht het ook allemaal is, ik heb de indruk dat de acteurs zich wel bijzonder goed vermaakt hebben.

Tales of Halloween (2015)

Ten stories are woven together by their shared theme of Halloween night in an American suburb, where ghouls, imps, aliens and axe murderers appear for one night only to terrorize unsuspecting residents.

Regisseurs: Darren Lynn Bousman, Axelle Carolyn, Adam Gierasch, Andrew Kasch, Neil Marshall, Lucky McKee, Mike Mendez, Dave Parker, Ryan Schifrin, John Skipp & Paul Solet
Schrijvers: Axelle Carolyn, Andrew Kasch, Neil Marshall, Lucky McKee, Mike Mendez, Dave Parker, Ryan Schifrin, Clint Sears & John Skipp
Met: Booboo Stewart, Ben Woolf, Cerina Vincent
IMDB

Ik heb geen idee waarom iedereen zo hyper doet over dit bijzonder ongeïnspireerde samenraapsel van vaak absurde horror verhalen, die al in de jaren 80 niet meer creatief konden worden genoemd. Bij Rotten Tomatoes geven ze daar begod een score van 88% fresh. Zot zijn doet geen zeer, hoop ik dan maar.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=C2tA1e8UAZ4&w=560&h=315]

Absoluut te vermijden. Kijk naar Howl. Of naar The Final Girls.

Howl (2015)

When passengers on a train are attacked by a creature, they must band together in order to survive until morning.

Regisseur: Paul Hyett
Schrijvers: Mark Huckerby, Nick Ostler
Met: Ed Speleers, Holly Weston, Elliot Cowan
IMDB

Dat viel eigenlijk best. Dit is geen film voor het einde der tijden, maar rekening gehouden met het veelvoud aan belabberde films dat we de laatste tijd hebben gezien, was deze onderhoudend, consistent en met een aanvaardbaar einde.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=dHm8t9fCxeY&w=560&h=315]

Regisseur Paul Hyett is eigenlijk vooral bekend voor zijn exploten in de special effects en de makeup voor films (en zijn makeup is iets extremer dan wat sommige vrouwen voor de spiegel op hun gelaat aanbrengen). De man weet zich in zijn eigen film perfect te beheersen, maakt gebruik van minimalistisch aanwezige effecten en wéét hoe hij ze in beeld moet brengen.

Ed Speleers was al goed voor 17 episodes Downtown Abbey, en speelde mee naast Melissa George in het toch wel onderhoudende A Lonely Place to Die. Hij belichaamt in Howl de legendarische Britse ingetogenheid, en houdt schijnbaar kalm het vaandel hoog, ook in momenten van totale mislukking.

De film zit goed in elkaar dus, maar is geen hoogvlieger.

Pay the Ghost (2015)

A professor frantically searches for his son who was abducted during a Halloween parade.

Regisseur: Uli Edel
Schrijvers: Tim Lebbon (roman), Dan Kay (scenario)
Met: Nicolas Cage, Sarah Wayne Callies, Veronica Ferres
IMDB

Uli Edel heeft een resem tv films gemaakt, waaronder het drie uur durende gedrocht Ring of the Nibelungs, maar die ons in 2008 ook The Baader Meinhof Complex heeft geschonken. Met deze Pay the Ghost daalt hij weer een paar treden.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=WPhCcc6EWVo&w=560&h=315]

Jongetje wordt ontvoerd door een boze geest, en de vader gaat het jongetje terughalen. We kennen de synopsis van Insidious, Poltergeist en in de mythe van Orpheus en Eurydice. In de versie van Edel, wordt die niet meer dan een afgezaagde flodder, waarin niets van aankleding zit voor die synopsis. Nicholas Cage lijkt (alweer) niet verder te kunnen dan zijn gebruikelijke acteertrucjes, de personages worden gedurende het anderhalf uur van de film nauwelijks uitgediepte, en de spanning, tsja… het is bijna een kinderfilm geworden.

The Subjects (2015)

Eight strangers go into a locked room for clinical trials on a new drug that gives them superpowers.

Regisseur: Robert Mond
Schrijver: Robert Mond
Met: Paul O’Brien, Charlotte Nicdao, Emily Wheaton
IMDB

Maar allez. Zoveel potentieel, heletegans om zeep geholpen door één personage: Giggles (Frank Magree). Het karikaturaal gezeik van Giggles kiepert de film zonder meer de vuilbak in. Waar Giggles in het begin even voor een aanvaardbare –maar nog steeds zeer irritante– hyperbolische karikatuur van een neanderthaler staat, doet hij voor de rest van de film niets anders dan op uw zenuwen werken.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=8xt1pR03x-w&w=560&h=315]

De premisse is nochtans interessant: acht mensen nemen een pil die hen nietsvermoedend super powers geeft, en ze weten niet hoe ze daar mee moeten omgaan. Ze werken zichzelf en de andere in de verdoemenis, ze worden jaloers op elkaars krachten, etc.

Er zitten zoveel kansen in de synopsis, maar het wordt helaas niet uitgewerkt. Hopelijk maakt iemand hier nog eens een deftige film van. Misschien had Mond het scenario aan iemand anders moeten overlaten?

The Sand (2015)

After an all-night graduation beach party, a group of hung-over twenty-somethings awake to a beating sun, and a seemingly carnivorous beach that devours anything with a heartbeat that touches the sand.

Regisseur: Isaac Gabaeff
Schrijvers: Alex Greenfield, Ben Powell
Met: Cleo Berry, Bryan Boone, Brooke Butler
IMDB

The sand is lava! U kent het wel, dat kinderspelletje, waarbij de grond zogezegd lava is, waardoor de kinderen niet met de voeten aan de grond mogen komen om van de ene naar de andere plaats te komen? Wel, in The Sand is het strandzand lava. Met dien verstande dat het geen lava is, maar één of andere mensenetend gedoe, dat de toevallige passant verorbert.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=3JNe6iBWcwI&w=560&h=315]

Er zitten een paar magere en slecht uitgevoerde special effects in deze film, maar dat stoort eigenlijk niet zo erg. Vervelender is dat de ganse film vanuit slechts één premisse vertrekt, en dat die beduidend saai wordt uitgevoerd.

Alle clichés worden uit de kast gehaald, van de in zuinige bikini’s gehulde juffrouwkes tot de ongelovige strandwacht –die natuurlijk zelf verorberd wordt. En dat is het zowat.

De acteerprestaties zijn niet helemaal slecht. Vooral Brooke Butler doet haar best. We hadden Butler al eerder gezien, in het guitige All Cheerleaders Die, waarin ze vooral wordt herinnerd voor de scène waarin ze in haar ondergoed van het ene huis naar het andere wandelt. Mooi in beeld gebracht trouwens, die scène (al moet ge al een grote oender zijn om zoiets naar de kloten te helpen). Maar goed, ook in deze The Sand steekt ze boven het gemiddelde uit. Maar of dat genoeg is om de film te bekijken…

Circle (2015)

Held captive and faced with their imminent executions, fifty strangers are forced to choose the one person among them who deserves to live.

Regisseurs: Aaron Hann, Mario Miscione
Schrijvers: Aaron Hann, Mario Miscione
Met: Julie Benz, Mercy Malick, Carter Jenkins
IMDB

Gedurende 87 minuten worden vijftig onbekenden één per één geëlimineerd, tot er eentje overblijft. Als dat wat saai klinkt, dan is het omdat het saai is.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=PKeK_FojB-A&w=560&h=315]

De bedoeling was ongetwijfeld om een soort doorsnede van de hedendaagse mensen te maken, de homo-hater, de bedrieger, de lamme goedzak, de immigrant, etc. en daar dan één of andere moraliteit aan te verbinden. Circle draait echter uit op een voorspelbare, cliché-gevoede brij.

Nee, dank u, maar toch niet.

5 to 7 (2014)

An aspiring novelist enters into a relationship with a woman, though there’s just one catch: She’s married, and the couple can only meet between the hours of 5 and 7 each evening.

Regisseur: Victor Levin
Schrijver: Victor Levin
Met: Anton Yelchin, Bérénice Marlohe, Olivia Thirlby
IMDB

Anton Yelchin is Brian, een schrijver die voorlopig een halve muur vol afwijsbrieven heeft voor de schrijfsels die hij probeert te publiceren in magazines van Variety over The Atlantic tot The New Yorker. Brian ontmoet Arielle (Bérénice Marlohe), en het koppel wordt verliefd. Arielle is evenwel getrouwd –met kinderen– en hun relatie kan enkel plaatsvinden tussen 5 en 7 ’s avonds.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=XiALAzGRcZ8&w=560&h=315]

5 to 7 is het niet onaardige debuut van regisseur Victor Levin, met een heel geslaagde bijrol voor de anders onuitstaanbare Glenn Close (als moeder van Brian). De personages worden heel geloofwaardig neergezet, ondanks de heel onwaarschijnlijke situatie —it must be a French thing— waarin de partners op de hoogte zijn van elkaars minnaars. Het klinkt allemaal zeer romcom, maar naarmate het verhaal zich ontwikkelt, wordt het eigenlijk bijzonder pijnlijk en tragisch.

Er zitten een paar intrigerende cameo’s in de film, van de recent overleden activist Julian Bond en restauranthouder Daniel Boulud tot New Yorker editor David Remnick. En natuurlijk de fragmenten uit Truffaut Jules et Jim. Truffaut is ook waaraan Levin zich duidelijk wil spiegelen –of toch waardoor hij zich laat inspireren– al mist de film daarvoor (of daardoor) voeling in het heden. Er zitten een pak verveldende citaten en clichés in de film, maar waar Levin absoluut in slaagt, is in het overbrengen van de Franse paradox van afstandelijkheid, de scheiding tussen het private en het publieke leven.

Infini (2015)

An elite ‘search and rescue’ team transport onto an off-world mining-facility to rescue Whit Carmichael, the lone survivor of a biological outbreak.

Regisseur: Shane Abbess
Schrijvers: Shane Abbess, Brian Cachia
Met: Daniel MacPherson, Grace Huang, Luke Hemsworth
IMDB

Neeeeeeeee! (Loopt luid gillend weg.)

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=s4l_lHGMhlw&w=560&h=315]

We gaan eens moeilijk doen. Iets met tijd, en tijdlapsus en verschillende tijdsverlopen en tien seconden hier is eigenlijk een week ginder en dan ‘springen’ we naar die andere plaats en dan zit daar een virus en worden we allemaal zot en agressief en eigenlijk is het een alien entity en dan komen we terug en is er gelijk blijkbaar niets gebeurd.

Voila. Ik heb u 110 minuten van uw leven gered. Te vermijden.