Tag: horror

Shaun of the Dead (2004)

A man decides to turn his moribund life around by winning back his ex-girlfriend, reconciling his relationship with his mother, and dealing with an entire community that has returned from the dead to eat the living.

Regisseur: Edgar Wright
Schrijvers: Simon Pegg, Edgar Wright
Met: Simon Pegg, Nick Frost, Kate Ashfield
IMDB

Shaun of the Dead is een begrip, een cultfilm die de carrière van Simon Pegg helemaal lanceerde, en een heel gemakkelijke introductie is tot het horrorgenre –al mist u dan misschien wel de verwijzingen naar de conventies van het genre.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=yfDUv3ZjH2k&w=420&h=315]

Shaun is een absolute anti-hero, die de zombie apocalyps moet trotseren, maar net zo goed de relatie met zijn ex en zijn moeder moet onder controle krijgen. Elke verder poging tot omschrijving doet tekort aan de film. Deze film is een klassieker!

Stung (2015)

A fancy garden party turns into upper class prey when a colony of killer wasps mutates into seven foot tall predators.

Regisseur: Benni Diez
Schrijver: Adam Aresty
Met: Clifton Collins Jr., Jessica Cook, Matt O’Leary
IMDB

Hoe kunt ge dit niet leuk vinden. To-taal over the top, deze van de pot gerukte film over gigantische wespen die een kasteel op de buiten helemaal om zeep helpen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=vBZ6a6DjRtc&w=560&h=315]

Stung is het pretentieloze debuut van Benni Diez, zo vol understated humor, dat de kijker voortdurend denk dat dit wel een Britse film moet zijn (quod non, blijkbaar). Het is dan ook weinig verwonderlijk dat de Amerikaanse pers niet meteen tuk is op de ingehouden toon van de film, een gegeven dat schering en inslag is in de Europese cinema (Shaun of the Dead, om maar iets te zeggen).

De film is absoluut geen hoogvlieger, maar kon mij wakker houden, bezorgde spanning, en wist mij zelfs aan het lachen te brengen. Money well spent.

Bone Tomahawk (2015)

Four men set out in the Wild West to rescue a group of captives from cannibalistic cave dwellers.

Regisseur: S. Craig Zahler
Schrijver: S. Craig Zahler
Met: Patrick Wilson, Kurt Russell, Lili Simmons
IMDB

What the hell is dat hier met die westerns? Eerder deze maand zagen we het fantastische Slow West, nu zagen we dit al even fantastische Bone Tomahawk, en binnenkort kijken we naar Jauja (hopelijk worden de verwachtingen ook daar ingelost). Net zoals Slow West is ook Bone Tomahawk een debuut, en wat voor één!

Bone Tomahawk staat geboekstaafd als horror, maar behalve een paar –inderdaad– gruwelijke dingen, is dit geen horror zoals u zou verwachten. Voor minstens 90% is dit een gewone drama film die zich in de far west afspeelt.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=0ZbwtHi-KSE&w=560&h=315]

Voor wie Hard Candy heeft gemist, en de Insidious franchise, The Conjuring en Zipper en zelfs Let’s Kill Ward’s Wife : het is hoog tijd dat u Patrick Wilson ontdekt. En wie dacht dat Kurt Russell helemaal afgedaan had: think again. Bone Tomahawk is een film waarin het scenario helemaal klopt, en de fotografie, en waarin alle acteurs het beste van zichzelf geven (wat een understatement).

De synopsis hierboven trekt op niks, en ik kan u eigenlijk niet echt meer vertellen dan wat er staat, maar neem van mij aan: dit is een film die u niet wilt gemist hebben –zelfs al houdt u niet van westerns of van horror.

Goodnight Mummy (2014)

Twin boys move to a new home with their mother after she has face changing cosmetic surgery, but under her bandages is someone the children don’t recognize.

Regisseurs: Severin Fiala, Veronika Franz
Schrijvers: Veronika Franz, Severin Fiala
Met: Susanne Wuest, Lukas Schwarz, Elias Schwarz
IMDB

Een mooi regiedebuut voor Severin Fiala en Veronika Franz. Vooral de fotografie is bijzonder mooi, en de manier waarop de thriller- (of horror-) elementen worden getoond. Goodnight Mummy (Ich seh, Ich seh) moet het niet hebben van de gratuite kiekeboemomenten. De gruwel kondigt zich aan in de alledaagse vanzelfsprekendheid waarmee de gebeurtenissen zich afspelen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=DzSsE5t7JNk&w=560&h=315]

Een minpunt aan de film –maar dat misschien ten dele bij mij– is dat ik het plot al door had van bij de eerste aanwijzing. Ik ga het niet verklappen, maar het is heel vroeg in de film, en voor mij was de film dan ook niet veel meer dan afwachten of ik gelijk hij (jawel).

Het grootste probleem had ik echter met de focuswissel. De kijker werd voortdurend op het verkeerde been gezet, en het was dan ook moeilijk om plots sympathie te moeten opbrengen voor een ander gegeven (ik probeer zo neutraal mogelijk te blijven). Maar goed, hopelijk ondervindt u niet hetzelfde, want dit is een film met veel potentieel. Al kijk ik vooral uit naar een volgende film van dit duo.

Lumberjack Man (2015)

As the staff of Good Friends Church Camp prepares for a spring break filled with “Fun Under the Son”, a demon logger rises from his sap boiler to wreak his vengeance and feast on flapjacks soaked in the blood of his victims.

Regisseur: Josh Bear
Schrijvers: Josh Bear, Bill Muehl, Ed Kuehnel & Matt Entin
Met: Michael Madsen, Hector Becerra, Jasmin Carina
IMDB

Lumberjack Man is een onvervalste slasher. Dat wil zeggen dat de film inhoudelijk niet echt relevant is, dat de horror zich voornamelijk beperkt tot mensen die één voor één vermoord worden, dat er een element van humor aanwezig is, en dat de dames schaars gekleed zijn. Welkom bij de lingerieshow. Zoals dit dus:

20151024_lumberjack-man

Faith (Ciara Flynn) heeft zich laten overhalen om zich in te smeren met esdoornsiroop, om zo de demonische houthakker proberen te overmeesteren. (Flynn speelt trouwens eigenlijk niet eens echt slecht.)

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=j1S9yqqb1Q0&w=560&h=315]

Als genrefilm valt het best mee, en als u niet mateloos geïrriteerd geraakt door de opeenstapeling van clichés –van seksistische rotzooi, homofobische opmerkingen, ongelooflijk naïeve meiskes, stereotyperingen allerhande, en dies meer– dan zal u zich ongetwijfeld te pletter amuseren. Maar hoe slecht het ook allemaal is, ik heb de indruk dat de acteurs zich wel bijzonder goed vermaakt hebben.

Tales of Halloween (2015)

Ten stories are woven together by their shared theme of Halloween night in an American suburb, where ghouls, imps, aliens and axe murderers appear for one night only to terrorize unsuspecting residents.

Regisseurs: Darren Lynn Bousman, Axelle Carolyn, Adam Gierasch, Andrew Kasch, Neil Marshall, Lucky McKee, Mike Mendez, Dave Parker, Ryan Schifrin, John Skipp & Paul Solet
Schrijvers: Axelle Carolyn, Andrew Kasch, Neil Marshall, Lucky McKee, Mike Mendez, Dave Parker, Ryan Schifrin, Clint Sears & John Skipp
Met: Booboo Stewart, Ben Woolf, Cerina Vincent
IMDB

Ik heb geen idee waarom iedereen zo hyper doet over dit bijzonder ongeïnspireerde samenraapsel van vaak absurde horror verhalen, die al in de jaren 80 niet meer creatief konden worden genoemd. Bij Rotten Tomatoes geven ze daar begod een score van 88% fresh. Zot zijn doet geen zeer, hoop ik dan maar.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=C2tA1e8UAZ4&w=560&h=315]

Absoluut te vermijden. Kijk naar Howl. Of naar The Final Girls.

Howl (2015)

When passengers on a train are attacked by a creature, they must band together in order to survive until morning.

Regisseur: Paul Hyett
Schrijvers: Mark Huckerby, Nick Ostler
Met: Ed Speleers, Holly Weston, Elliot Cowan
IMDB

Dat viel eigenlijk best. Dit is geen film voor het einde der tijden, maar rekening gehouden met het veelvoud aan belabberde films dat we de laatste tijd hebben gezien, was deze onderhoudend, consistent en met een aanvaardbaar einde.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=dHm8t9fCxeY&w=560&h=315]

Regisseur Paul Hyett is eigenlijk vooral bekend voor zijn exploten in de special effects en de makeup voor films (en zijn makeup is iets extremer dan wat sommige vrouwen voor de spiegel op hun gelaat aanbrengen). De man weet zich in zijn eigen film perfect te beheersen, maakt gebruik van minimalistisch aanwezige effecten en wéét hoe hij ze in beeld moet brengen.

Ed Speleers was al goed voor 17 episodes Downtown Abbey, en speelde mee naast Melissa George in het toch wel onderhoudende A Lonely Place to Die. Hij belichaamt in Howl de legendarische Britse ingetogenheid, en houdt schijnbaar kalm het vaandel hoog, ook in momenten van totale mislukking.

De film zit goed in elkaar dus, maar is geen hoogvlieger.

Pay the Ghost (2015)

A professor frantically searches for his son who was abducted during a Halloween parade.

Regisseur: Uli Edel
Schrijvers: Tim Lebbon (roman), Dan Kay (scenario)
Met: Nicolas Cage, Sarah Wayne Callies, Veronica Ferres
IMDB

Uli Edel heeft een resem tv films gemaakt, waaronder het drie uur durende gedrocht Ring of the Nibelungs, maar die ons in 2008 ook The Baader Meinhof Complex heeft geschonken. Met deze Pay the Ghost daalt hij weer een paar treden.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=WPhCcc6EWVo&w=560&h=315]

Jongetje wordt ontvoerd door een boze geest, en de vader gaat het jongetje terughalen. We kennen de synopsis van Insidious, Poltergeist en in de mythe van Orpheus en Eurydice. In de versie van Edel, wordt die niet meer dan een afgezaagde flodder, waarin niets van aankleding zit voor die synopsis. Nicholas Cage lijkt (alweer) niet verder te kunnen dan zijn gebruikelijke acteertrucjes, de personages worden gedurende het anderhalf uur van de film nauwelijks uitgediepte, en de spanning, tsja… het is bijna een kinderfilm geworden.

The Sand (2015)

After an all-night graduation beach party, a group of hung-over twenty-somethings awake to a beating sun, and a seemingly carnivorous beach that devours anything with a heartbeat that touches the sand.

Regisseur: Isaac Gabaeff
Schrijvers: Alex Greenfield, Ben Powell
Met: Cleo Berry, Bryan Boone, Brooke Butler
IMDB

The sand is lava! U kent het wel, dat kinderspelletje, waarbij de grond zogezegd lava is, waardoor de kinderen niet met de voeten aan de grond mogen komen om van de ene naar de andere plaats te komen? Wel, in The Sand is het strandzand lava. Met dien verstande dat het geen lava is, maar één of andere mensenetend gedoe, dat de toevallige passant verorbert.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=3JNe6iBWcwI&w=560&h=315]

Er zitten een paar magere en slecht uitgevoerde special effects in deze film, maar dat stoort eigenlijk niet zo erg. Vervelender is dat de ganse film vanuit slechts één premisse vertrekt, en dat die beduidend saai wordt uitgevoerd.

Alle clichés worden uit de kast gehaald, van de in zuinige bikini’s gehulde juffrouwkes tot de ongelovige strandwacht –die natuurlijk zelf verorberd wordt. En dat is het zowat.

De acteerprestaties zijn niet helemaal slecht. Vooral Brooke Butler doet haar best. We hadden Butler al eerder gezien, in het guitige All Cheerleaders Die, waarin ze vooral wordt herinnerd voor de scène waarin ze in haar ondergoed van het ene huis naar het andere wandelt. Mooi in beeld gebracht trouwens, die scène (al moet ge al een grote oender zijn om zoiets naar de kloten te helpen). Maar goed, ook in deze The Sand steekt ze boven het gemiddelde uit. Maar of dat genoeg is om de film te bekijken…

The Diabolical (2015)

Madison, a single mother, and her children, are awoken nightly by an increasingly strange and intense presence. She seeks help from her scientist boyfriend Nikolai, who begins a hunt to destroy the violent spirit that paranormal experts are too frightened to take on.

Regisseur: Alistair Legrand
Schrijvers: Luke Harvis, Alistair Legrand
Met: Ali Larter, Max Rose, Chloe Perrin
IMDB

Er is eigenlijk niets mis met The Diabolical, tot het einde, dat de ganse film, nee, niet als een kaartenhuisje ineen laat vallen, maar plots op een veel te onaangekondigde manier een geheel andere wending bezorgd. Een wending die best interessant was geweest, maar, vermoedelijk door gebrek aan ervaring van de regisseur en de schrijvers, zonder enige creativiteit in een zwaarmoedig hellegat wordt gestampt.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=-rdKYbCPfYc&w=560&h=315]

De film begint als een Halloweenwaardige horror, met een huis vol merkwaardige fenomena, een moeder die verliefd is op de leraar van haar zoon, en twee arme bloedjes van kinderen, waarvan er eentje een soortement band heeft opgebouwd met het fenomeen in kwestie. De film bouwt geleidelijk aan naar een climax, maar dan springt het thema plots van horror naar science fiction, en zelfs al werden beide genres in het verleden reeds heel geslaagd met elkaar in contact gebracht, hier wordt de nieuwigheid als een deus ex-machina voor een veel te overgehaaste plotafwikkeling opgeroepen.

En het is zo godverdomme spijtig, want er zat echt een goede film in.