Ge moogt hem houden, uw Omnipas

Vorige week zat er een uitnodiging in de bus van De Lijn (pun not intended). Mijn abonnement –Omnipas– verstrijkt binnenkort, maar ik kan nu al hernieuwen, dan kan ik naad- en probleemloos blijven genieten van hun diensten. Ik moet er slechts 232 euro voor neertellen.

En toen ging ik toch maar even rekenen. Als ik 232 euro spendeer aan Lijnkaarten, dan heb ik er net geen 26. Met 25 Lijnkaarten kan ik 250 ritten met tram of bus afleggen in Gent. Laten we uitgaan van twee ritten per activiteit (heen en terug met meer dan een uur tussen), dan kan ik voor dat geld naar 125 activiteiten (of elke drie dagen één). Ik denk niet dat ik het openbaar vervoer frequenter dan dat gebruik.

  1. Gent is al maar een voorschoot groot: alles is gemakkelijk bereikbaar met de fiets of zelfs te voet.
  2. De service van De Lijn is de laatste tijd niet veel soeps. Het avond- en nachtnet is een regelrechte ramp. Een concert meepikken, een glas drinken en daarna terug naar huis? Dan neemt u beter de taxi of de wagen.
  3. De Lijn is erin geslaagd om de as die van het Sint-Pietersstation langs de Koning Albertlaan naar het centrum gaat voor bijzonder lange tijd te onderbreken. Tram 21/22 rijdt niet meer; tram 4 is onderbroken; bus 6 rijdt één keer per uur op zaterdag en al helemaal niet op zondag.

Ik merk dat ik met de fiets naar concerten in het centrum ga; met de wagen naar de opera en naar Opatuur in De Centrale; te voet of met de fiets ga lunchen in Greenway; en op zaterdag vaak beladen als een muilezel te voet van het centrum naar de stationsbuurt terugkeer.

Dus neen, beste mensen van De Lijn, ik ga mijn abonnement niet vernieuwen. Ik koop wel een rittenkaart, voor het uitzonderlijke geval dat ik geluk heb en een bus of een tram vind die wél naar de Albertbrug rijdt.

Concert in eigen stad

Een concert in Gent, dat betekent met de tram erheen, en te voet/met de taxi/met de wederhelft die u met de wagen komt halen terug (maar in dat laatste geval moet die wederhelft eerst nog een oetl*l van voor uw poort laten takelen ook). Goede zet, de tram die maar tot 22u30 rijdt.

(Het stadsbestuur, dat is gewoon een handpop van De Lijn, in Gent.)

Doekje voor het bloeden

Het gaat niet zo best met het bestuur/management als er meer aandacht en geld gaat naar imago dan naar (de meer praktische) oplossingen. Neem nu De Lijn; vandaag zat dit in de bus:

De Lijn brengt u niet thuis

De doelgroep van deze actie beslaat zonder enige twijfel slechts een fractie van het abonneebestand van De Lijn. En al krijgt De Lijn waarschijnlijk een fantastische deal op de enveloppes, de portkosten, de drukkosten voor de postkaart, en de kosten voor de badges; toch had ik dat geld liever beter besteed gezien. Aan opvang voor daklozen, als het dan toch om imago moet draaien; aan betere condities voor de chauffeurs; aan een verruiming van de dienstregeling (de laatste tram om 22u30, komaan zeg); noem maar op, zolang het maar om nuttige zaken gaat. En neen, Zet uw nieuwjaarswensen op een tram van De Lijn!, is al evenmin een nuttige zaak.

Het wordt symptomatisch, al dat hersenloos imago-gedoe.

De Post, De Lijn, De Burgemeester: it’s the people, stupid

Op vier september bestelde ik een paar spullen bij Amazon FR: twee platen, een telefoon en een boek over Miles Davis. Ik volg half via Amazon en de Taxipost tracker wanneer het gaat geleverd worden, merk op dat de status plots komt op “Pakket onderweg voor distributie” en vervolgens op “Pakket uitgereikt op ronde”. Zonder dat dit pakket aan mij werd uitgereikt. Een dag later krijg ik van Amazon bericht dat mijn pakket aan hen geretourneerd is, en dat mijn betaling wordt teruggestort.

Vanochtend vond ik op de site van Taxipost een status “05:47 Pakket onderweg voor distributie” en vervolgens “11:37 Pakket uitgereikt op ronde”. Ik heb vandaag evenwel geen Amazon pakket ontvangen. *zucht*

Ik deel Michels mening voor een groot deel. De postmeneer die hier de pakjes komt uitreiken is de vriendelijkheid zelve; de gewone facteur die af en toe moet aanbellen ook. Die mensen doen hun job meer dan behoorlijk, en met de glimlach. Boven hun hoofden zitten daar echter een paar charlatans te mekkeren, die nog nooit zelf een brievenronde hebben afgelegd –zelfs niet met de wagen, durf ik veronderstellen– en die dan met georoutes gaan schuiven en tijdsbestekken alsof ze weten waarover ze het hebben. Geld, dat is het enige wat in hun gedachten opkomt.

En hoort, De Lijn kampt in Gent een beetje met een imagoprobleem –ze kampen eigenlijk met een echt probleem, zo schreef ik gisteren al. Maar ziet, dat imagoprobleem smelt dra als sneeuw voor de zon. De eindejaarsperiode komt eraan en De Lijn roept iedereen op om de nieuwjaarswensen en goede voornemens in te sturen. Met die wensen worden dan de trams bekleed, en, zo zegt de persmededeling De Lijn wil op deze manier iedereen een gelukkig 2011 wensen en bedanken voor het begrip en geduld in 2010 met de vele wijzigingen en werkzaamheden.

Ha! Wat had ik gezegd: opgelost, dat imagoprobleem. Iedereen content over De Lijn. De trams rijden plots wel weer tot na 23u, er zijn geen opengebroken straten meer, de chauffeurs worden niet meer onderbetaald en moeten niet meer overwerken, enzovoort. Allez hopla: allen naar www.delijn.be/gent/.

Pas op, in Gent moet ge niet te veel kritiek meer hebben, tegenwoordig. Burgemeester Termont zou gelijk al die bloggers maar wat graag de mond snoeren.

Verstoord

“Straks komt er toch een tram af”, lachten Henri en ik naar elkaar toen we aan de halte op de Albertbrug over het weinige ijs op de sporen gleden. Onze woorden waren nog niet koud (en met deze temperaturen wordt alles snel koud), of daar kwam een Justitiepaleistram aangedenderd. Dat ding stopt natuurlijk enkel aan het station en aan het Justitiepaleis, maar blijkbaar ook voor een lief, halfbeteuterd gezichtje van Henri. Dankuwel!

(Uit pure gelukzaligheid om die onverwachte vriendelijkheid van die chauffeur ben ik vandaag zelfs de fnac binnengestapt –gewoon om te kijken, geen vrees.)

Opgelet: zwenkt uit!

Tijd voor een nieuwe lading bibliotheekboeken, verkondigde ik aan Henri, vanochtend. Na een lui ontbijt en bijhorende douche trokken wij dan ook gezwind met de tram richting Zuid.

“Sorry, maar dit is momenteel de eindhalte”, liep de chauffeur het gangpad af van de hermelijntram. We hielden halt aan de Zonnestraat –waar nu eigenlijk geen halte meer is.

Opgelet: zwenkt uit!, Kouter, Gent, BE, 10/08/2009

Een gans cordon Lijnvoertuigen wachtte ons op over de lengte van de Kouter. Staking?

Opgelet: zwenkt uit!, Kouter, Gent, BE, 10/08/2009

Aan de Blauwe Kiosk stond een vrachtwagen dwars over de Vogelmarkt. Geen doorkomen aan.

Opgelet: zwenkt uit!, Kouter, Gent, BE, 10/08/2009

Bij nadere inspectie zat er nog iets tussen die vrachtwagen en de Blauwe Kiosk! Een Porsche. Carrera. Met een mevrouw erin! En een scheve spiegel. Dat valt nog mee.

Opgelet: zwenkt uit!, Kouter, Gent, BE, 10/08/2009

Oeps. Dat valt niet echt meer mee.

Opgelet: zwenkt uit!, Kouter, Gent, BE, 10/08/2009

Gelukkig had het er alles van weg dat het ongeval zich tot materiële schade beperkte. Dure schade, weliswaar, waar mogelijks nog een gepeperde rekening van De Lijn aan valt toe te voegen.

economie

“Goedemiddag meneer”, zei de andere meneer aan de andere kant van het glas.

“Goedemiddag meneer”, groette ik beleefd terug.

Drie minuten later en 207 euro armer beschikte ik over een lichtblauw papierke in een plastic houder waarmee ik een jaar lang van de diensten van de Lijn mag genieten.

Een abonnement –sorry, Omnipas– komt mij goedkoper uit dan de boel lijnkaarten, waarvan ik er ongeveer 1,5 (van 9,60 €) per week opsoupeerde. Kijk, vandaag heb ik tram 21 genomen, tram 4, en bus 5 (twee keer zelfs); en binnenkort kan ik –dank zij de Omnipas– eindelijk aan mijn alsnog geheime project beginnen. Stay tuned.

from hell (openbaar vervoer)

Het lijkt wel alsof ik er niet mocht komen, in de Charlatan. De vorige keer (voor het concert van Betty Serveert) heb ik moeten afzeggen wegens ziekte, deze keer trachtte het openbaar vervoer er al te ijverig een stokje voor te steken. Het scenario —truth is stranger than fiction— verliep als volgt.

Met een weledele en uiterst hippe meneer had ik ter plekke afgesproken (alwaar ook deze sympathieke meneer zich zou bevinden). De madam is van wacht, zodat die pas ter elfder ure thuis kon geraken, waardoor er geen tijd meer was om een avondmaal te bereiden. Snel uit eten was dus de boodschap, en dat kwam goed uit, want ik moest toch nog een nieuwe tramkaart aanschaffen (aan het station). Konden we meteen de tram nemen om van het station naar huis terug te keren, waar ik mijn fotozaken kon oppikken en op de volgende tram stappen richting binnenstad. Sounds like a plan, right?

Right?

Helaas. Net geen uur (zonder overdrijven) heb ik op de Albertbrug doorgebracht, wachtend op een tram van het genre 21/22, die mij tot de Vogelmarkt zou brengen. Vier/vijf trams van datzelfde genre heb ik in de andere richting zien doorstromen, maar er was niks dat mijn kant opging. Na ijverig heen-en-weer gebel met het geduldig wachtende gezelschap ben ik uiteindelijk terug naar het Station getrokken, alwaar lijn 1 mij richting Korenmarkt zou brengen. Net zo dicht. Vanzelfsprekend ben ik op die weg een hermelijn van lijn 21 gekruist, en toen ik in het station op de 1 wachtte, is daar ook nog een 22 gepasseerd. Geen haar op mijn hoofd (en ze mogen dan nog kort zijn, ze zijn des te koppiger) dat nu evenwel wou toegeven om van die lijn gebruik te maken. Ondertussen was het 22u28. Het concert zou beginnen om 22u, maar de SMSjes stelden mij gerust dat het nog steeds niet zover was.

Lijn 1 van 22u35 is er pas doorgekomen om 22u44. Het was iets na 23u toen ik uiteindelijk Dez Mona kon horen. Ze waren toen al drie nummers ver in de set.

Maar ik had het voor geen geld willen missen. (Ik kom later nog terug op het concert zelf.)

geeft geen geld terug

Sinds De Lijn het lumineuze idee heeft gehad om overal verkoopautomaten te installeren, is het steeds moeilijker om nog langer een vervoersbewijs op de tram te kopen. De kans op succes is overigens groter bij een klassieke tram dan op zo’n hermelijntram.

Een vervoerbewijs kost in voorverkoop (d.w.z. niet op tram op bus gekocht) 1,20 EUR. Tracht u uw ticket alsnog bij de chauffeur te halen, dan betaalt u daar maar liefst 1,50 EUR voor. Een lijnkaart is de goedkoopste optie, die komt neer op 0,80 EUR per rit. De Lijn heeft te andere een overzichtelijke pagina met al die tarieven (ook de abonnementsprijzen staan daarop vermeld).

Het probleem met de verkoopautomaten is dat ze geen geld teruggeven. Let wel, ik heb het niet over de grote bakken-met-touchscreen die bij elk openbaar-vervoerknooppunt werden geplaatst, maar over de kleine blauwe kubusvormige doosjes die in de nabijheid van elke halte werden voorzien. Al is nabijheid relatief –probeer maar eens de verkoopautomaat op de Albertbrug te vinden. Maar die dingen geven dus geen geld terug –weet ik uit eigen ervaring. Steek er twee euro in, en u bent 80 cent kwijt. Steek er anderhalve euro in, en u had net zo goed uw ticket op de tram of bus zelf kunnen kopen.

Diefstal, noem ik dat, zonder meer. Bovendien moet er ergens een wet bestaan –of is het gewoon klantvriendelijkheid– die stelt dat, wanneer een handelaar niet gepast kan weergeven die steeds in uw voordeel moet teruggegeven. Dat is mij al overkomen bij de slager, in het grootwarenhuis, en zelfs al in de gazettenwinkel (plaatsen waar ze normaal gezien nochtans kleingeld te over hebben).

Op de site van De Lijn is daar –vanzelfsprekend– niks over terug te vinden. Wel vermelden ze bij Andere Administratieve Boets

U krijgt een boete van 71,00 euro als […] u gebruik maakt van de procedure ‘Reiziger zonder (gepast) geld’, maar de verschuldigde ritprijs (plus de administratiekost) niet binnen de veertien dagen betaalt;

Reiziger zonder (gepast) geld‘? Jawel. De Lijn voorziet twee geldproblemen. Hebt u geen geld bij?

Ook als u geen geld bij u hebt, kunt u toch meereizen. U vraagt de chauffeur dan de procedure ‘Reiziger zonder geld’ toe te passen. Binnen de 14 dagen moet u dan de ritprijs plus 5 euro administratiekosten betalen. Betaalt u niet op tijd, dan geldt de administratieve geldboete

Ipv 1,50 EUR betaalt u dan dus 6,50 EUR. Die administratiekost valt te begrijpen, want iemand moet tenslotte die overschrijving verwerken. En als u helemaal geen geld bij zich hebt, is dat enkel en alleen aan uzelf te wijten. Maar wat als u geen gepast geld bij zich heeft? Dat lijkt mij een meer voorkomend geval:

Ten slotte kan het ook gebeuren dat u geen gepast geld hebt of dat de chauffeur niet kan teruggeven. U mag bij de chauffeur betalen met een biljet van maximaal 10 euro of met een biljet waarvan de waarde maximaal het dubbele bedraagt van het te betalen bedrag. Zo mag u een biljet voor één of twee zones (waarde: 1,50 euro) betalen met een biljet van maximaal 10 euro. Voor een vijfdagenpas (waarde 18 euro) mag u betalen met een biljet van maximaal 20 euro.

Hm. Ik weet eigenlijk niet in hoeverre die beperking wettelijk is. Maximaal 10 euro lijkt mij logisch, maar maximaal 20 euro om iets van 18 euro te betalen –daar zou 50 euro ook nog wel in evenredigheid met het bedrag zijn. In elk geval, hier zijn ze dan, de ‘reizigers zonder gepast geld’:

Als u niet gepast kunt betalen, vraagt u de chauffeur om de procedure ‘reiziger zonder gepast geld’ toe te passen. In dat geval moet u binnen de veertien dagen de exacte ritprijs betalen aan De Lijn. De chauffeur geeft u daarvoor een overschrijvingsformulier. Betaalt u niet op tijd, dan gelden de administratieve geldboetes.

Hier is alsnog geen sprake van een administratiekost, maar ik veronderstel dat ze wel uitgaan van een bedrag van 1,50 EUR en niet de 1,20 EUR die u aan de automaat verschuldigd was maar niet gepast kon aanbieden.

Ten slotte lezen we nog dit antwoord op vraag 8 (Wat als de automaat defect is? Krijg ik dan een vervoerbewijs aan het VVK-tarief op het voertuig?) in de de voorverkoop FAQ:

Als een automaat defect is, kan je bij de chauffeur terecht voor een vervoerbewijs aan het normale tarief. Nadien kun je compensatie krijgen. Je belt daarvoor naar ons infonummer 070 220 200.

Geïnspireerd door Sherlock Huug, kan ik het natuurlijk niet nalaten even naar dat nummer te bellen. Een vriendelijke jongeman komt aan de lijn (hebt u hem? hebt u hem?), om te bevestigen dat die blauwe dingen inderdaad geen geld teruggeven. Wanneer ik verder aandring, en zeg dat ik eigenlijk zo willen weten of er een mogelijkheid tot compensatie bestaat (“niet dat ik compensatie wil,” zeg ik er maar meteen bij, “het is een louter informatieve vraag”), antwoordt hij ontkennend. “Ah nee hé, die toestellen zijn zo ingesteld hé meneer, en compensatie is enkel in het geval dat ze defect zouden zijn.”

En daarmee weet u het ook. Diefstal dus, want erg wettelijk lijkt mij dit niet. Zijn er toevallig advocaten in de zaal die mijn bewering kunnen bijtreden of tegenspreken?

achterstevoren

-En hebt nu een laatste woordje, juffrouw?

Twee mannen renden, voorzien van microfoon en (digitale) videocamera, een koppeltje achterna dat er nog net in slaagde de tram te halen.

“Een laatste woord,” vroeg de juffrouw met een voet op de tree koket in de microfoon.

-Ja, liefst een schoon.

“Onderbroekje,” vertelde ze de lens terwijl de deuren sloten. Met veel gegiechel nam ze naast haar vriend plaats. Even later was ze er opnieuw.

“Meneer. Meneer!”

De student op de bank achter mij keek haar aan.

“Meneer, mag ik u wat vragen, meneer? Wij moeten onze trein halen aan ’t Sint-Pietersstation, en we vroegen ons af waar de chauffeur bleef,” vroeg ze, onderwijl naar de lege cockpit wijzend.

De student krabde zich achter het oor, keek de juffrouw even argwanend aan, en besloot haar toch maar van repliek te dienen.

-Hm. Als ik mij niet vergis, juffrouw, zit die daar vooraan, aan de andere kant.