Tijd voor een nieuwe lading bibliotheekboeken, verkondigde ik aan Henri, vanochtend. Na een lui ontbijt en bijhorende douche trokken wij dan ook gezwind met de tram richting Zuid.
“Sorry, maar dit is momenteel de eindhalte”, liep de chauffeur het gangpad af van de hermelijntram. We hielden halt aan de Zonnestraat –waar nu eigenlijk geen halte meer is.
Een gans cordon Lijnvoertuigen wachtte ons op over de lengte van de Kouter. Staking?
Aan de Blauwe Kiosk stond een vrachtwagen dwars over de Vogelmarkt. Geen doorkomen aan.
Bij nadere inspectie zat er nog iets tussen die vrachtwagen en de Blauwe Kiosk! Een Porsche. Carrera. Met een mevrouw erin! En een scheve spiegel. Dat valt nog mee.
Oeps. Dat valt niet echt meer mee.
Gelukkig had het er alles van weg dat het ongeval zich tot materiële schade beperkte. Dure schade, weliswaar, waar mogelijks nog een gepeperde rekening van De Lijn aan valt toe te voegen.
Ohlala, serieuze kras op die vorklift! Tss… 😉
Madame had beter de tram genomen. By the way, weet jij hoe ze de rekening voor het vertragen van trams berekenen? Aan de hand van gemiste reizigersinkomsten?
Bij treinen is dat een bedrag per minuut dat ze stilstaan.