Gent Jazz begint (bijna)

Bijna was ik het vergeten, maar iemand had in de commentaar gevraagd, welke Gent Jazz dagen ik zou tippen. Behalve het vanzelfsprekende antwoord dat u ze allemaal moet meemaken –ik vind er (zeker in het eerste deel) eigenlijk geen enkele die de moeite niet waard zou zijn– zou ik toch even naast het festivalprogramma ook het concours Jong Jazztalent Gent willen promoten.

Op elke festivaldag kan u van 12u15 tot 14u15 —gratis— terecht in het festivalcafé op de Bijlokesite om er één van de deelnemende groepen aan het werk te zien. Er zijn twee groepen buiten competitie: Hamster Axis of the One-Click Panther (een groep die reeds een gigantische weg heeft afgelegd) opent het concours, en Bender Banjax (die vorig jaar hebben gewonnen) mag afsluiten. Ondergetekende zal er elke dag zijn, want ik mag voor de tweede keer in de jury zetelen. De groepen zien er dit jaar erg veelbelovend uit –enkele heb ik al gehoordof aan het werk gezien.

Maar goed, hét festival dan: welke dag en waarom? Ik ga aan de eerste dag even voorbij; BB King is fantastisch, maar bezwaarlijk als jazz te omschrijven. Ik ben heel benieuwd naar China Moses, maar ik heb nog niks van haar gehoord, en kan het dus ook niet aan- of afraden.

Fred Hersch op dag twee was al fenomenaal goed in 2005, en ik zie niet in waarom dat nu anders zou zijn. Alleen al daarvoor mag u zonder angst het toegangsgeld uit uw portefeuille halen. Bovendien krijgt u er nog het Nina Simone tribute bij achteraf.

Randy Weston

Dag drie is vermoedelijk de meest avontuurlijke dag. Een mengeling tussen ‘standaard’ jazz en fusion met een portie Afrika, van Aka Moon over Randy Weston tot McCoy Tyner. John Scofield hebben we al gehad op het festival, Pat Metheny ook, dus is het nu reikhalzend uitkijken naar Bill Frisell (en terwijl ik dit schrijf ben ik aan het luisteren naar The Sound of Summer Running van Marc Johnson).

Dag vier is een wildcard, zoals ik het eerder al omschreef bij Het Project. Gitarist George Benson, hoe veelzijdig en omnipresent hij ook mag zijn –de man speelt nog steeds 100 concerten per jaar– is niet zo bekend bij het grote publiek. Net zomin als nieuwkomer Christian Scott, of pianist Free Desmyter die pas recent zijn eerst plaat op ons losliet, als ware hij een 40-jarige debutant. Een schitterende plaat overigens, en een concert om naar uit te kijken.

Edoch, we komen aan bij de laatste dag van het eerste deel, en meteen ook de grote dag. Wie nog niet meteen thuis is in ‘den jazz’ maar het graag ook allemaal eens meemaakt, kan op deze dag niet veel verkeerd doen –wie wel al (een beetje) weet waar het over gaat ook niet overigens. Kwaliteit en toegankelijkheid van het eerste tot het laatste optreden, met vier heel goede pianisten: Yaron Herman, Nathalie Loriers, Brad Mehldau en Gonzalo Rubalcaba. En omdat u het bent krijgt u er nog eens Bert Joris en Richard Galliano bij ook. En bassisten Philippe Aerts, Larry Grenadier en Richard Bona. U wordt verwend.

Wij zijn er elke dag bij, voor alles, en we berichten vanzelfsprekend uitgebreid bijHet Project, en met wat foto’s alhier. Zeg eens goeiendag, als u mij tegenkomt.

cds 200906

In mijn collectie prijken nu 19 Coltrane albums waarop hij leader is; 14 daarvan heb ik vorige maand gekocht, in Berlijn, voor een appel en een ei. Ik ben niet van plan om bij elk album wat commentaar te geven, dat lijkt mij ook niet echt mogelijk, na niet eens een maand luistertijd. De evolutie die Coltrane doormaakt is gigantisch, en het verschil tussen Blue Train en Stellar Regions is bijna onbeschrijfelijk.

Coleman, Rollins en Dolphy zijn allemaal te linken aan Coltrane –en ik heb die albums gedeeltelijk daarom gekocht. Op de eerste track van Tenor Madness speelt Coltrane samen met Rollins.

Wat betreft de recentere muziek, kan u blindelings Voyage (Youn Sun Nah); Solo in Mondsee (Paul Bley); en The Third Man en New York Days (Enrico Rava) in huis halen. En vergeet vooral niet Jazz in ’t Park 2008 Live aan te schaffen (amper 10 euro voor een dubbelcd) –hopelijk volgen er meer Jazz in ’t Park cd’s.

  1. My Favorite Things / John Coltrane / 1960 / ***
  2. Olé Coltrane / John Coltrane / 1960 / ***
  3. Africa/Brass / John Coltrane / 1961 / ***
  4. Impressions / John Coltrane / 1961 / ***
  5. Live at the Village Vanguard / John Coltrane / 1961 / ***
  6. Ballads / John Coltrane / 1962 / ***
  7. Coltrane / John Coltrane / 1962 / ***
  8. Duke Ellington & John Coltrane / John Coltrane / 1962 / ***
  9. Crescent / John Coltrane / 1963 / ***
  10. A Love Supreme / John Coltrane / 1963 / ***
  11. Ascension / John Coltrane / 1965 / ***
  12. The John Coltrane Quartet Plays / John Coltrane / 1965 / ***
  13. Kulu Sé Mama / John Coltrane / 1965 / ***
  14. New Thing at Newport / John Coltrane / 1965 / ***
  15. Tenor Madness / Sonny Rollins Quaret / 1956 / ***
  16. The Shape of Jazz to Come / Ornette Coleman / 1959 / ***
  17. This Is Our Music / Ornette Coleman / 1960 / ***
  18. Free Jazz / Ornette Coleman / 1960 / ***
  19. The Illinois Concert / Eric Dolphy / 1963 / ***
  20. Peckin’ Time / Hank Mobley / 1959 / ***
  21. Bill Evans / The Solo Sessions, vol. 2 / 1963 / ***
    Gekocht na het lezen van J. Bernlefs stukje over Evans in Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw?
  22. Give me that slow knowing smile / Lisa Ekdahl / 2009 / *(*)
    Ontdekt in de jazz-sectie in Berlijn, en gekocht in de blijkbaar ijdele hoop dat Ekdahl nog eens jazz zou zingen. Helaas.
  23. Moonshine / Dave Douglas & Keystone / 2007 / **
  24. Voyage / Youn Sun Nah / 2009 / ***(*)
    Zeer goed album, met een klassiek aandoende en loepzuivere stem van Youn Sun Nah. Alles lijkt klankzuiver overigens, helder, maar niet zonder gevoel. Heel mooi, ik had eerst gedacht dat ik het rap beu ging zijn, maar ik kan er naar blijven luisteren.
  25. Solo in Mondsee / Paul Bley / 2007 / ***(*)
  26. Emperor March / Charles Tolliver (Big Band) / 2009 / ***
  27. The Third Man / Enrico Rava / 2007 / ***
  28. New York Days / Enrico Rava / 2009 / ***
  29. Jazz in ’t Park 2008 Live / Various / 2009 / ***(*)

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

concerten 200906

Weinig concerten deze maand, misschien mede daarom dat ik zoeel boeken heb kunnen lezen. In juni is het concertseizoen eigenlijk ten einde, en is het tijd voor de festivals. Ik heb er al zin in: Gent Jazz, Gentse Feesten, Jazz Middelheim, Jazz in ’t Park…

  1. Crap Squeezer / 01-06-2009 / Ham Sessions 2009 / *(*)
    Totaal mijn ding niet. Veel te eighties naar mijn goesting, inclusief het Engels-met-Belgische tongval van Tom Wouters. Stuk voor stuk goede muzikanten (ik ben fan van Filip Wauters), maar deze groep werkte niet, voor mij –Tessa is het in deze oneens met mij overigens.
  2. Bill Barrett & Steven De Bruyn / 01-06-2009 / Ham Sessions 2009 / **
    Want het moet niet altijd Toots zijn die achter een harmonica zit om het instrument goed te laten klinken. Altijd ambiance!
  3. Yuko / 23-06-2009 / Vooruit / **
  4. M83 / 23-06-2009 / Vooruit / **
    Yuko speelde het voorconcert van M83. De Balzaal zat proppensvol, en de optredens waren helemaal niet slecht. Niet allemaal mijn ding, evenwel, en een beetje te veel déjà vu.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

Vernieuwing

Ergens in maart 1957 begint Paul Bley (deze meneer, die op 15 mei in Vooruit optrad) met zijn trio te spelen in de Hillcrest Club in Los Angeles. Er komen een paar wissels, tot de band –naast Bley zelf natuurlijk– bestaat uit bassist Charlie Haden, drummer Billy Higgins en vibrafonist Dave Pike. Op een dag introduceert Higgins twee nieuwe muzikanten aan Bley, die hen –op vraag van de drummer– laat meespelen met de groep.

Several things happened almost at once. The audience en masse got up, leaving their drinks on the table and on the bar, and headed for the door. The club literally emptied as soon as the band began playing.

Op muzikaal vlak gebeurde er echter veel meer, want Bley meende in de twee muzikanten –niemand minder dan Don Cherry en Ornette Coleman– verwanten te hebben gevonden, die net zoals hijzelf op zoek waren naar vernieuwing in jazz. Wat eigenlijk ook wel het geval was.

For the duration of that gig, if you were driving down Washington Boulevard past the Hillcrest Club you could always tell if the band was on the bandstand or not. If the street was full of the audience holding drinks in front of the club, the band was playing. If the audience was in the club, it was intermission.

Er spreekt een zeker trots, maar tegelijkertijd ook zelfrelativering uit de beschrijvingen van Bley. Hij was zijn tijd vooruit, zo schrijft hij zelf, door al free te spelen terwijl het publiek daar nog helemaal niet klaar voor was. De echte ‘doorbraak’ van free (jazz) zou er immers pas komen een 7-tal jaar later, in 1964, met Albert Ayler (If people don’t like it now, they will.). Al heeft het publiek het er vaak nóg wel moeilijk mee, 40-50 jaar later.

Citaten komen uit Stopping Time, Paul Bley and the Transformation of Jazz, Paul Bley en David Lee, 1999

Stopping time

Toen ik vanochtend thuis kwam van de bibliotheek (waar ik mijn derde sprinter van de maand heb afgehaald), zat er een dikke envelop in de klink van de poort verwrongen. Het zag er redelijk exotisch uit, en en plakten allemaal timbers op van Canada.

Stopping Time - Paul Bley and the Transformation of Jazz

Toen Paul Bley enige tijd geleden naar Gent kwam, had ik al zin om zijn biografie te lezen. Op amazon stond het boek(je) genoteerd voor zo’n 100 (honderd!) euro, en dan nog tweedehands. Bley heeft ook een soortement eigen website, en ook daar was het te koop, gesigneerd zelfs, maar daarvoor diende ik 80 USD + verzendingskosten neer te tellen. Toen ik een beetje dieper ging graven, kwam ik terecht bij de Canadese uitgeverij Véhicule Press, en die verkochten het boek, Stopping Time – Paul Bley and the Transformation of Jazz voor ‘ocharme’ 17,95 USD (+ 6 USD verzendingskosten). Van de overal aangekondigde 224 pagina’s vind ik er evenwel maar 180 terug, maar het lijkt op het eerste gezicht niet alsof er iets ontbreekt.

Nu rap eerst nog die sprinter uitlezen (dan heb ik de hele Millennium reeks achter de kiezen deze maand), en dan kan ik eraan beginnen.

Allerindividueelste expressie

De Tachtigers (zoals in: achttienhonderdtachtig) verkondigden het reeds, bij monde van Willem Kloos (vandaar de foto hieronder): kunst is de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie. Van diezelfde Kloos is ook de uitspraak “ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten.”

De Zee, de Zee klotst voort in eindeloze deining

Bernlef merkt iets gelijkaardigs op voor jazz, in het titelstuk van de bundel Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw?:

Alles wat interessant is aan jazz is ontwikkeld vanuit de musici en de manier waarop zij met hun instrument omgaan. Alles in de jazz is gericht op de expressie van een muzikale persoonlijkheid, niet om die ondergeschikt te maken aan een door een ander voorgeschreven groter geheel. Het gaat in de jazz niet om een graad aan perfectie waarin wij in de klassieke muziek afmeten of een uitvoering ideaal is, eerder om een graad van imperfectie. De jazzliefhebber is niet zozeer geïnteresseerd in de improvisatie als een autonoom product, maar veeleer in de expressie en creatie van een specifieke persoon op een bepaald moment.

Het zal vijf jaar zijn, denk ik, dat ik nu redelijk intensief met jazz bezig ben. En heel soms overkomt mij het gevoel dat ik er een beetje grip begin op te krijgen. Mijn grootste angst momenteel is dat ik van een jazzliefhebber in een jazzkenner zou veranderen. Er lijkt mij niets dat haakser op jazz staat dan een kenner. (Maar laat mijn angst vooral niet uw bekommernis zijn. Ga en geniet!)

Bob de… jazzer?!

Bob de... jazzer?!

Deze voormiddag mocht ik eerst de Bollaertskamer in het stadhuis bezoeken –het is daar een heuse werf, dus het aanwezige journaille kon zich verplicht in Bob(ette) de Bouwer verkleden. Ik heb toch maar een zelfportret gemaakt.

Vervolgens was er een gezwinde stadswandeling (sneller dan het openbaar vervoer, trager dan fietsende collega’s) naar de Gentse Barge, die lag aangemeerd aan de Kantienberg.

Bob de... jazzer?!

Daar vond de persconferentie voor Jazz in ’t Park plaats, met op het einde een kort saxofoonconcert door Jeroen Van Herzeele, Ben Sluijs, en Frank Vaganée. Peter Hertmans was er ook, maar die was zijn gitaar vergeten.

Straks leg ik de cd van Jazz in ’t Park 2008 op, die werd voorgesteld, met o.a. het Jeroen Van Herzeele Special Project (Mode 7 / Psalm en Venus / Leo). Ondertussen kunt ge u al allemaal lid gaan maken van de Facebook group Jazz in ’t Park, en binnenkort komt er dan een verslagje (of twee) bij Het Project.

concerten 200905

Helaba! Ik dacht eigenlijk dat ik naar niet veel concerten was gegaan, vorige maand. Dat was buiten de twee festivals gerekend natuurlijk: Jazz Sur l’Herbe en de Ham Sessions. Gratis is de toekomst!

Erm… ik heb het niet allemaal goed bijgehouden, maar ik ben zeer blij dat ik (1) dit jaar wel op de Ham Sessions ben geraakt; (2) zoveel keer naar Jazz Sur l’Herbe ben kunnen gaan; (3) Paul Bley heb gezien; (4) Soplarte heb meegemaakt; (5) Les Poubelles heb mogen horen; (6) en de Christian Mendoza Group, en het Jeroen Van Herzeele Quartet en Frederik Leroux & Robert Landfermann en Kris Wanders. Etc.

  1. Christian Mendoza Group / 07-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / **(*)
    Een groep om live te zien. Ik heb ergens een paar opgenomen stukken kunnen beluisteren, en dat gaf lang zo goed niet als een live optreden. Maar ik hoor ze zeker graag spelen, en eenmaal ze zich aan een deftige opname wagen, kmt dat ook wel in orde, daar ben ik van overtuigd.
  2. Jeroen Van Herzeele Quartet / 07-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / ***
    Dit blijft gewoon goed. Wanneer, o wanneer komt die cd er nu aan? (In september, zo werd mij ingefluisterd.)
  3. Eleni Mandell / 07-05-2009 / Vooruit / **(*)
    Ik had geen idee wie juffrouw Mandell was, nog steeds niet overigens. Maar bij Het Project hadden ze een fotograaf nodig, en ben altijd bereid om eens ietas anders te horen dan jazz. Helemaal niet slecht. Ik zou zelfs meer zeggen: helemaal niet slecht. (l ben ik niet geneigd om naar de platenwinkel te hollen en haar cds te verzamelen.)
  4. Brick Quartet / 08-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / ***
    Verrassend goed (behalve die ene cover); bluesy, beetje rauw, met die gitaar van Van de Wiele, dromerig met Sluijs aan de sax, en alles daartussen van Vercampt. Simoen is autodidact, en dat was er niet aan te horen (of net wel, afhankelijk van uw standpunt). De cd is voorzien voor het najaar –stuur hem op, en ik bespreek hem met genoegen voor Het Project en al.
  5. Nicolas Thys & Benoit Vanderstraeten / 10-05-2009 / Opatuur / **(*)
    Twee elektrische bassen, een ontgoocheling waar sommige mensen zich nog steeds niet over hebben kunnen heen zetten. Ook wij horen Thys liever op contrabas, maar dit was toch een goed concert.
  6. AG3io / 14-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / **(*)
  7. De Beren Gieren / 15-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / **(*)
  8. Paul Bley / 15-05-2009 / Vooruit / ***
  9. Frederik Leroux & Robert Landfermann / 17-05-2009 / Opatuur / ***
    Een waardige afsluiter voor het seizoen. Wij kijken uit naar het volgende. Gij toch ook, Tuur?
  10. Soplarte / Madiha Figuigui / 19-05-2009 / Vooruit / ***
  11. KuRuWaSan / 21-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / ***
  12. Kris Wanders Outfit / 21-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / ***
  13. radioKUKAorkest / 22-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / **(*)
  14. WoFo / 24-05-2009 / Ham Sessions / ***
  15. radioKUKAorkest / 24-05-2009 / Ham Sessions / **(*)
  16. Rat Event / 26-05-2009 / Vooruit / ***
  17. Pek Druppel [auditive #22] / 28-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / **
  18. Moker / 28-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / **(*)
  19. Les Poubelles / 29-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / ***
  20. Irene Aebi Trio / 29-05-2009 / Jazz Sur l’Herbe / **(*)

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

cds 200905

Euh, iets meer cds dan ik zelf verwachtte. Er zit eigenlijk geen enkele slechte tussen –de minst goede is die van Renault & Knutson– hooguit een paar waar ik beter geen geld aan had uitgegeven. Krakow bijvoorbeeld, of meer nog die Fever Ray: die zullen nog wel opgelegd worden, maar niet dermate dat ze 10 of 12 euro waar waren.

Voor mij is dat overigens de grens: 10 euro, en al zeker als ik ze van de artiest zelf koop. Als ze meer dan 10 euro kosten, vind ik ze meestal wel goedkoper via internet (desnoods via iTunes), én als ik er al meer dan 10 euro voor geef, dan moet het wel een verdomd goede cd zijn. Die van Coltrane bijvoorbeeld, daar zou ik meer geld voor geven, maar die zijn dan weer te koop voor nog geen 8 euro. Hebt u ook zo’n zelfopgelegde grenzen?

  1. Noordzee / Eve Beuvens / 2008 / ***
    Ghoh ja, vooruitstrevend en vernieuwend is dit niet, maar dit is een cd die ge schaamteloos kunt opleggen zonder een heleboel jazz credentials te moeten neerleggen. ‘Populaire’ en toegankelijke jazz, zeg maar. Volgens sommigen een vies woord, maar ik zie met alle wil van de wereld niet in wat daar verkeerd aan is. Schijn bedriegt overigens, volgens mij. Aanrader –en al zeker met het betere blaaswerk van Joachim Badenhorst.
  2. Talisman / Fred Delplancq Quartet / 2008 / **
  3. Midnight Suite / Steven Delannoye / 2009 / **(*)
    Goed, maar een beetje te weinig variatie. Delannoye kan goed spelen, maar het komt hier niet meteen tot uiting. Wachten op de volgende!
  4. Charon’s Boat / Thomas Champagen Trio / 2008 / **
  5. Backback / Backback / 2006 / ***
    Woeha! Is dit nog jazz? Who cares. De stevige gitaar van Filip Wauters domineert, maar ook saxofonist Marc De Maeseneer en drummer Giovanni Barcella laten zich van hun steviger kant zien. Wijswijswijs.
  6. Louana / Mathilde Renault & Jonas Knutson / 2008 / *(*)
    Niet mijn ding. Muzikaal is het best aanvaardbaar, maar Renault mag niet beginnen zingen. Ik heb haar ook live gehoord, en ik vind niet dat het werkt, die stem van haar.
  7. Colores / Marcelo Moncada Quartet / 2008 / ***
    Ik was van de eerste noot verkocht. Het MMQ toert volgend seizoen met de JazzLab Series, bestel maar alvast uw kaarten. Dit is een uitstekende cd, en het kan niet anders dan dat die ook live goed klinken. Ik ben benieuwd.
  8. Hamster Axis of the one-click Panther / Hamster Axis of the one-click Panther / 2008 / ***
    Tsja, de Hamsters. Ze hebben het voorbije jaar een fenomenale weg afgelegd. Live staan ze er, hopelijk blijven ze doorgaan en groeien, en komen ze dan met een ‘echte’ cd af. Ondertussen luister ik al graag naar deze.
  9. Coltrane live at Birdland / John Coltrane / 1963 / ***(*)
  10. Meditiations / John Coltrane / 1965 / ***(*)
    Jaha, Coltrane; twee keer zelfs. De live cd is ‘beluisterbaarder’ dan Meditiations, die door velen warschijnlijk zal bestemd worden als iets te kakofonisch.
  11. Far-Away Look / Krakow / 2009 / **
  12. Trailer Park / Beth Orton / 1996 / ***
  13. Fever Ray / Fever Ray / 2009 / *(*)
    Miskoop. Maar ’t zal aan mij liggen.
  14. Views of Xela / Alexandre Furnelle Orchestra / 2009 / **(*)
    Een leuke ontdekking. Daarom niet meteen een uitschieter, maar toch een behoorlijke plaat.
  15. Galore / Galore / 2008 / ***
    Alweer: ik ben fan van Frederik Leroux. Maar de man speelt dan ook schitterend gitaar –op een totaal andere manier dan Filip Wauters overigens. Galore brengt erm… jazzrock. Ga eens luisteren op hun myspace, en dan kan u ze bij Het Project meteen ook uwged8 instemmen.
  16. Tweedt / WoFo / 2009 / **(*)
    WoFo bewijst zichzelf met hun tweede (jawel, jawel, de naam is een woordspeling) album. De groep is volwassener geworden, de leden zijn beter op elkaar ingespeeld, en dat viel ook te horen tijdens hun release concert waarmee ze de Ham Sessions 2009 openden. Meer informatie over de cd vindt u op hun website, waar u ook stukken kan voorbeluisteren en een beol interessante achtergrondinfo verkrijgt. Vergeet zeker niet naar Schnitzel with noodles te luisteren!

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)