Categorie: film en televisie

e un alcolico

Voor de eerste keer in lange tijd heb ik vandaag –geheel bij toeval– het nieuws gezien. De meeste informatie haal ik immers uit de gazet, van het internet, en via de radio. Het geteleviseerde nieuws bevalt mij niet zo.

Wat zag ik op VTM (don’t ask):

  • Renaat Landuyt wordt met de dood bedreigd, en zoals in elke slechte Hollywoodfilm heeft een van zijn kinderen één zo’n doodsbedreiging geïntercepteerd. Lafaard! (Die doodsbedreiger; alle sympathie voor Landuyt.)
  • Ergens is een mevrouw samen met haar badkamer en haar achterhuis geheel tot onploffing gekomen.
  • Zigeuners moeten het terrein van de Brusselse Gewestelijke Investeringsmaatschappij verlaten. Een privé-domein heet dat in het nieuws. Overlast. *zucht* (Al zag het ernaar uit dat zowel de politie als de zigeneurs dit op een verschrikkelijk volwassen manier hebben aangepakt.)
  • Dit geheel in contrast met de VLD, die boel blijft zoeken met Onckelinckx –het begint meer en meer op een soap opera te gelijken. Verliezer: VLD: kleine, kleine kindjes.
  • Over kleine kinderen gesproken, wat gebeurt er daar allemaal in de Brusselse gemeenteraad?
  • 3 op 4 Belgen gaan met de auto naar het werk. Wacht, ik zie het, het dringt niet door. DRIE op VIER Belgen gaan met de AUTO naar het werk. (En in Gent willen ze een verbindingsweg maken tussen de R4 en de stationsbuurt. Koning Auto, jawel.) DRIE op VIER Belgen. Met de auto. DRIE op VIER!
  • De TGV bestaat 25 jaar (ik word echt oud), en in ergens Duitsland is een experimentele trein (electromagnetisch) tegen een andere (experimentele) gebotst met talloze gewonden (en doden?) tot gevolg. Vooruitgang kent geen haltes, meneer.
  • Er is een nieuwe promilletest via GSM en PC (wodca.be). Ik had het vanochtend al gezien, maar dacht dat het een verlate aprilgrap was. Hier, een gratis en veel gemakkelijker test: don’t drink and drive. Glaasje op, laat je rijden. Alcohol en de wagen gaan niet tesamen. Wie rijdt, drinkt niet. (Het is onderhand wel duidelijk zeker?)
  • Maar kijk, om bij hetzelfde onderwerp te blijven; elk nieuws kent een vrolijke noot: e un alcolico! Bush is een zuiplap, aldus de Venezolaanse president Chavez. En wie ben ik om een president tegen te spreken?

(Ik heb mijn portie televisienieuws wel gehad, dank u.)

Focus Festivaldag

Als ik geen perskaart zou hebben voor het Filmfestival, dan zou ik toch wel bijzonder geïnteresseerd zijn in volgende mededeling.

Op zaterdag 7 oktober zijn er in avant-première maar liefst vijf (!) festivalfilms te zien in Kinepolis. Uw filmdag start om 9u45, wordt na de tweede film onderbroken voor een lunch in de VIP-ruimte van het festivaldorp, en eindigt rond 22u30 (de laatste film begint om 20u30). Dat alles voor de zachte prijs van 28 EUR (incl. lunch).

Inschrijven kan enkel online via de Focus website; en u kan het persbericht nalezen op de festivalsite.

een groot gemak

Het najaar is op velerlei manieren ingezet. De nieuwe cultuurseizoenen zijn gestart, en de zomerseries ei zo na van het scherm verdwenen en vervangen door de nieuwe hits. Combineer beide, en u beschikt hopelijk over een goed functionerende videorecorder.

Bij ons thuis worden voornamelijk mijn programma’s opgenomen. Niet omdat mijn madam van mij de hare niet zou ‘mogen’ opnemen, maar wel omdat (1) ik ’s avonds meer van huis ben dan zij en (2) ik wéét hoe je de videorecorder moet instellen. De video is ondertussen behoorlijk versleten –dat hebt ge nu eenmaal met die analoge opnametoestanden– dus hebben we ons laten verleiden door de Telenet Digicorder. Mét Flexview.

Niet vergelijkbaar met VHS/bijzonder tevreden over:

  • de kwaliteit van de opnames: toen ik aan de verkoper vroeg of de opnames beter waren, verkondigde hij vol trots dat het DVD kwaliteit was. Juist ja, dacht ik. Juist ja! zag ik toen ik de eerste opnames bekeek. Digitale televisie geeft écht wel een betere kwaliteit (op voorwaarde dat je TV het verbeterde signaal aankan –in ons geval: RGB).
  • het gebruiksgemak: TV-Gids openen, in het overzicht je programma selecteren, twee keer OK duwen, en voila: geprogrammeerd.
  • de flexibiliteit (1): ’t is half acht, Henri moet in zijn bed, maar mijn serie is net bezig. Geen probleem, eventjes op pauze duwen, op ’t gemak Henri in bed steken, een glas cola light halen, e-mail checken, en terug verder kijken.
  • de flexibiliteit (2): gisteren te lang achter de computer blijven zitten, zodat ik pas tegen het einde van The Unit in de buurt van de TV kwam. Geen nood: even terugspoelen (de zender stond wel op het juiste kanaal natuurlijk), en terwijl de rest automatisch wordt opgenomen, kijk ik rustig van het begin.

Bovendien is Flexview momenteel drie maand gratis (daarna: 4,95 EUR), al ben ik meteen overgeschaked naar het Standard Pack dat Telenet sinds kort aanbiedt. ExpressNet + FreePhone + Flexview (ofte: internet, telefonie en digitale televisie) voor de ronde prijs van 50 EUR per maand (18,80 EUR per maand voordeel). Voor internet en telefonie alleen, betaalden we al meer dan dat, nu dus minder én we krijgen er nog eens Flexview gratis bovenop. Een mooie deal.

(Met dank aan Claus Kritsel, die het een tijdje geleden al had over de toen mysterieuze telenet triple play.)

films 200608

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Waking Up in Reno / Jordan Brady / 2002 / VT4 / *(*)
    Onschuldig tijdverdrijf. Weekendfilm. Waarover ging het alweer?
  2. Ocean’s Eleven / Steven Soderbergh / 2001 / DVD / **
    Euh ja. Plezant om zien, mooie fotografie, niet echt opmerkelijk.
  3. Hwal (The Bow) / Ki-duk Kim / 2005 / DVD / 0
    Zo slecht hebben wij Ki-duk Kim maar zelden gezien. Een f(l)utloos verhaaltje, zo dun en voorspelbaar als iets, dat wel ontsnapt lijkt aan de saaie fantasie van een fantasieloze geest. De film is nog slechter dan voorafgaande zin. Ge kunt wel denken.
  4. Madagascar / 2005 / DVD / **
    “Ik hou van dansen, dansen.” En nog ‘zingen’ we dat te pas en te onpas. “Wiegen met die heupjes, meisjes.” Amusement voor het hele gezin.
  5. A History of Violence / David Cronenberg / 2005 / DVD / ***
    Blijft potverdikke goed. Excellente cast, excellent geacteerd, met diepgang die men niet vermoedt. Hoort thuis in het lijstje uitstekend verfilmde graphic novels.
  6. Cars / John Lasseter / 2006 / Decascoop / **
    Ik zal wel noch de enige, noch de eerste zijn die de vergelijking met Doc Hollywood maakt zeker? Schitterende animaties, erg gedetailleerd en realistisch (als je er even aan voorbij gaat dat het over ‘levende’ auto’s gaat); het gaat de goede richting uit met CGI.

(films vorige maand)

films 200607

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. The Punisher / Jonathan Hensleigh / 2004 / DVD / *
    Weinig geïnspireerde comic verfilming. Heel zwart/wit verteld, hoewel het scenario duidelijk veel meer potentieel heeft. Gemiste kans
  2. Hellboy / Guillermo del Toro / 2004 / DVD / *(*)
    Beter, maar niet echt veel beter dan The Punisher. Indiana Jones and the Last Crusade meets The Incredible Hulk. Ontspannend.
  3. Intollerable Cruelty / Regisseur / Jaar / VT4 / *
    Onderhoudend, maar ook niet meer.
  4. One Hour Photo / Mark Romanek / 2002 / KA2 / **
    Iets beter dan hierboven, en wijkt een beetje af van het typische happy-ending-hollywood syndroom, waardoor het zijn tweede ster mag behouden. Had veel slechter kunnen zijn.
  5. Ocean’s Twelve / Steven Soderbergh / 2004 / DVD / *
    Smooth filmpke. Maar een beetje saai, en een samenraapsel van wat men al in dertien andere films heeft mogen bekijken. Kent evenwel een paar goede momenten, maar die wegen niet op tegen het geheel.
  6. Identity / James Mangold / 2003 / DVD / **
    Allez, twee sterren omdat er toch een leuk ‘element of surprise’ in zit. Voor de rest was het whodunit gedeelte al halverwege de film opgelost, ondanks de goede pogingen om de kijker op een dwaalspoor te brengen. (Ik zie waarschijnlijk te veel dergelijke films.) Mensen die The Cell hebben gezien zullen dan weer het déjà-vu gevoel niet kunnen onderdrukken bij het andere aspect van de film. Niettemin ontspannend, maar daarom geen must.

(films vorige maand)

films 200606

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. When stangers appear / Scott Reynolds / 2001 / VTM / *
    Beter dan verwacht, maar die verwachting was dan ook niet groot. Er zitten een aantal fouten in, het is een opeenstapeling van clichés, en zonder de muziek zou er veel minder suspens inzitten. Maar ik ben er niet bij in slaap gevallen, en daar alleen voor moet het toch wel één ster krijgen.
  2. Temporada de patos / Fernando Eimbcke / 2004 / Vooruit / *(*)
    Um tsja. Een typische coming of age film, die meer wegheeft van het abstracte soort jeugdfilm dat we destijds als schoolfilm voorgeschoteld kregen. Goed dat het gratis was (?)
  3. Lila dit ça / Ziad Doueiri / 2004 / Vooruit / *(*)
    Van eenzelfde laken een broek: schoolfilm, goed voor de ontluikende puberjeugd, met teveel nadruk op het PC-gehalte ondanks (of misschien juist door) de onverholen allusies op seks en aanverwanten.
  4. Batman Returns / Tim Burton / 1992 / KA2 / **
    Niet Burtons beste, verre van, maar ongelooflijk hoe die man erin slaagt onmiskenbaar zijn stempel op het gehele gebeuren te drukken. Dit schreeuwt Tim Burton!
  5. Me Myself I / Pip Karmel / 1999 / Eén / *
    Euh. Ik was aan ’t zappen en ben blijven plakken. Ik was ziek. Ik had nood aan licht entertainment. Weekendfilm. Genoeg gezegd.

(films vorige maand)

zomerfilms en -bootjes

Het is niet geheel meer voor mijn leeftijd, zo ganse (week)dagen uitzitten. Het viel nochtans mee, gisteren. Eerst bij Pascaline in de Martino (pizza Martino voor haar en een cheese-egg voor hem), en daarna opnieuw naar de Vooruit afgezakt (of opgeklimd) voor Lila dit ça. (Om ergens 1 uur waren we thuis.)

Niet zo onder de indruk van de film, iedereen die ook maar het greinste beetje ervaring heeft met prille liefde had het scenario meteen volledig door. Maar goed, ik denk dat het qua geëngageerde en stichtende film voor de cliché nietsuitvoerende banlieu-jeugd waarin niet alleen rotte maar ook één goede appel verborgen zit, kan tellen. “Uw afkomst bepaalt niet wie gij zijt”, schreeuwt de pellicule naar u toe. En “geloof nooit de vrouw die u verleidt”, maar dat is ietwat complexer en vraagt enige uitleg waarvoor ik nu geen tijd meer heb.

Want vandaag vindt u mij ergens bij onze noorderburen, een uur of zo voorbij Roosendaal, op een bootje op een of andere rivier, alwaar ik iets ga doen van networking. En ronddobberen op het water. (Of is dat hetzelfde?)

zomerfilms

J. had het aangekondigd op Het Project, en de miskleun Die fetten Jahre sind vorbei (aka The Edukators) lag al achter ons, dus heb ik mij gisteren laten verleiden tot Temporada de patos (niet meteen een enorme verbetering op The Edukators).

Maar het ging mij niet echt om de film. Het was jaren geleden dat ik nog eens in de Vooruit naar een gratis film was gaan kijken. De laatste keer dateert van Psycho ergens in de jaren 90, een gebeurtenis die nog steeds stevig in Tessa’s geheugen staat gegrift. Zo’n filmvoorstelling in de Vooruit is een veel geslaagder community event (web 2.0 !) dan je kan bekomen in een normale cinemazaal. Het Vooruit Kafee wordt verduisterd, maar niet gesloten, zodat je nog steeds het geroezemoes hebt van de tooggangers.

Verschrikkelijk gezellig allemaal (maar niet om nu elke film zo te gaan bekijken). Vanavond vindt u er mij (ons) waarschijnlijk reeds terug, voor Lila dit ça. Ik ben er nog niet uit of La Mala Educación en Machuca op locatie dan wel thuis ga bekijken (kwestie dat Tessa kan meekijken, zonder dat we een oppas voor Henri nodig hebben), dus kan het best zijn dat ik pas terugkeer voor de afsluiter Dopo mezzanotte. Mag ik u ondertussen nog ten zeerste Ki-duk Kims Samaria (Samaritan Girl —bespreking) aanraden (op ma 26/6).

films 200605

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Tarzan / 1999 / DVD / **
    ’t Is een traditionele Disney hé. Leuk om naar te kijken, maar niet vernieuwend of zo.
  2. Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith / George Lucas / 2005 / DVD / **
    Blij dat ik hem gezien heb, maar ik zat er niet echt op te wachten. Hayden Christensen kan niet acteren, maar desondanks heeft Lucas toch goed werk afgeleverd, en een mooi aanknopingspunt met de rest van de saga gemaakt. Ontspannend, maar niet meer dan dat.
  3. The Life of David Gale / Alan Parker / 2003 / VijfTV / **
    Mooi uitgewerkt; elke film met Kevin Spacey krijgt van mij al wat extra krediet; maar het aller-allerlaatste deel is er misschien net wat over. Onderhoudend werk evenwel.
  4. Hulk / Ang Lee / 2003 / KA2 / *
    Eric Bana kan niet acteren, al doet hij nog zo zijn best. Nog een geluk dat Jennifer Connelly vaak genoeg in beeld kwam. De Hulk. Met verschrikkelijk slechte special effects die een uiterst ongeloofwaardige groene bosaap opleverde — die met veel goede wil aan le Géant Vert deed denken. Eén ster uit nostalgie.
  5. The Machinist / Brad Anderson / 2004 / DVD / ****
    Gezien op het filmfestival in 2004, vorig jaar ongemerkt in de bioscoop gepasseerd, en dus moeten wachten tot anderhalve week geleden voor hij op DVD uitkwam, om hem opnieuw te kunnen zien. Schitterende film, met vaak invloeden van Hitchcock (inclusief de score die aan Bernard Herrmann laat denken). (bespreking)
  6. The Last Samurai / Edward Zwick / 2003 / DVD / **
    Tom Cruise speelt precies in een remake van Shogun! Niet dus, maar de film sluit daar wel bij aan (dezelfde tijdsperiode o.a.), en staat niet volledig misplaatst in het rijtje spaghetti-westerns en commerciële Samurai-films. Zwaar commercieel, stereotiep en uiterst voorspelbaar verhaal, maar niettemin degelijk geacteerd en leutig om zien.
  7. Saw / James Wan / 2004 / DVD / (*)
    Deze film overleeft ook een tweede screening niet, en Cary Elwes kan nog steeds niet acteren. Maar voor 5 EUR kon ik hem niet laten liggen. (bespreking)
  8. Hauru no ugoku shiro (Howl’s moving castle) / Hayao Miyazaki / 2001 / DVD / **(*)
    Beter dan de gemiddelde kinderfilm tegenwoordig, maar niet zo goed als Sen to Chihiro no kamikakushi (Spirited Away). Niettemin, leuk sprookje (met de nodige inconsistenties) waar we allemaal van hebben genoten.
  9. Urban Legends: Final Cut / John Ottman / 2000 / KA2 / *
    Tsja. Geen cliché wordt gespaard. Aardig tijdverdrijf zonder een sprankel originaliteit.
  10. Ice Age: The Meltdown / Carlos Saldanha / 2006 / Kinepolis Gent / **(*)
    Waardige opvolger van de eerste Ice Age. Veel clichés, veel ‘verwijzingen’ naar Disneys (Jungle Book bvb), en veel geflirt met sociaal geëngageerde dingen zoals identiteit, discriminiatie en jongeren-subculturen. De aanwezige jeugd was er dol op, en stond te springen en te roepen in de zaal. Lang geleden dat ik dat nog in die mate had gezien. Als kinderfilm: zeer geslaagd dus.
  11. Anger Management / Peter Segal / 2003 / KA2 / (*)
    Veel dwazer dan dat moeten ze toch niet worden, de hollywoodfilms. Oerdomme commerciële brol.
  12. Volver / Pedro Almodóvar / 2006 / Sphinx / ***(*)
    Ondanks de gruwelijk slechte omstandigheden waarin ik deze film heb gezien (zaal 1 in de Sphinx s-cks big time en het publiek was niet meteen het meest aangename te noemen), kan ik er met de beste (slechtste?) wil van de wereld niet negatief over zijn. Wat niet betekent dat er geen minpuntjes zijn. Die vierde ster komt er net niet, omdat (1) ik het einde verkeerd gekozen vond (er waren minstens drie andere momenten waarop het beter had kunnen eindigen) (2) het allemaal net iets té smooth is en (3) enige diepgang in het verhaal net iets te ver weg blijft. Maar het blijft evenwel een aanrader. Gaat dat zien! (Bespreking)

(films vorige maand)

Volver

still from the movieSedert Mujeres al borde de un ataque de nervios (1988) heb ik geen enkele film van Almodóvar meer gemist. (Behalve La mala educación, dat dan weer wel reeds een jaar geduldig ligt te wachten om bekeken te worden.) Ondertussen heb ik ook enkele van de oudere films gezien, zoals Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón, Matador en La ley del deseo, en in de jaren 90 had ik een heuse fansite over de regisseur [01 02]. Vooral naar de vroegere films kijk ik met waarschijnlijk een aardige hoeveelheid jeugdsentiment terug, maar evenzeer kon ik pakweg Carne trémula smaken (dat ondertussen ook al bijna 10 jaar oud is, realiseer ik me nu).

Met Volver gaat Almodóvar opnieuw de weg van de vertelling op zoals we het kennen van Carne trémula en ¡Átame!. Met veel gevoel voor tragiek (geen pathos deze keer) gaat hij op zoek naar de mystiek, maar vooral ook de kracht van de vrouw. En met Penélope Cruz, Carmen Maura, Lola Dueñas, Blanca Portillo, Yohana Cobo, en Chus Lampreave zet de regisseur dan ook een sterke cast neer, die hun Prix d’Interprétation Féminine in Cannes zeker verdiend hebben. Almodóvar viel in Cannes trouwens tweemaal in de prijzen, want hij kaapte meteen ook de Prix Du Scénario weg.

still from the movieDe vrouwelijke toon wordt meteen gezet in de openingsscène: een lange travel in een kerkhof waarin we een heleboel vrouwen zien die onder een harde wind de graven van hun overledenen oppoetsen. Meteen worden we geïntroduceerd tot Raimunda (Penélope Cruz), haar dochter Paula (Yohana Cobo), en haar zus Sole (Lola Dueñas). Ook het element ‘dood’ blijkt een voorbode, want we zijn amper in de film beland, of Paula steekt haar vader neer wanneer die haar tracht aan te randen.

Almodóvar laat zijn film bewegen tussen comedie (géén slapstick) en drama, waarbij –zoals we van hem gewoon zijn– de meest abnormale elementen tot zeer vanzelfsprekend worden getransformeerd. Op geen enkel moment wordt het voor de kijker ongeloofwaardig of over the top, maar troont de regisseur ons mee in een verhaal vol verrassende elementen en verwijzingen. Een zangscène in een restaurant verwijst naar Visconti’s Bellissima, maar ook Hitchcock lijkt omnipresent. De aftiteling, de geladen enscènering en vooral ook de schitterende muziek van Alberto Iglesias appelleren aan de sfeer die Hitchcock in zijn films wist op te roepen (let wel, dit is geen thriller).

In de chaos van de film lijkt Almodóvar het toch wat moeilijk te hebben met het einde. Hoewel aan het echte einde minstens drie andere mogelijke eindpunten voorafgaan, kiest hij voor een verwaterd slot dat noch een definitief, noch een open einde voor het verhaal betekent. Volver is een toegankelijke en interessante film gebleven, waarop Almodóvar sterk zijn stempel heeft gedrukt. De die-hard fans hadden misschien liever wat meer van de oude kitscherigheid teruggevonden, maar met deze film kan de regisseur een veel groter publiek bereiken zonder daarom zijn eigenheid te compromitteren. Misschien niet zijn beste werk (toch niet voor de fans), maar in elk geval een grote aanrader.

Volver, van Pedro Almodóvar met Penélope Cruz, Carmen Maura, Lola Dueñas, Blanca Portillo, Yohana Cobo, en Chus Lampreave. Te zien in de Sphinx (Sint-Michielshelling) en Kinepolis (Decascoop, Ter Platen).

(Deze bespreking verscheen eerder al op Het Project.)