Categorie: film en televisie

102 movies

102 Movies You Must See Before…, gecompileerd door Jim Emerson op de site van Roger Ebert. [via]

This isn’t like Roger Ebert’s “Great Movies” series. It’s not my idea of The Best Movies Ever Made (that would be a different list, though there’s some overlap here), or that they were my favorites or the most important or influential films, but that they were the movies you just kind of figure everybody ought to have seen in order to have any sort of informed discussion about movies. They’re the common cultural currency of our time, the basic cinematic texts that everyone should know, at minimum, to be somewhat “movie-literate.”

Geen uitleg dus, dit zijn films die iedereen waarschijnlijk wel kent (of waar men op zijn minst toch van gehoord heeft).

  1. 2001: A Space Odyssey (1968) – Stanley Kubrick / gezien
  2. 8 1/2 (1963) – Federico Fellini / gezien
  3. A bout de souffle (1959) – Jean-Luc Godard / (ligt op de stapel)
  4. Aguirre, der Zorn Gottes (1972) – Werner Herzog / gezien
  5. Alien (1979) – Ridley Scott / gezien
  6. All About Eve (1950) – Joseph L. Mankiewicz / gezien
  7. Annie Hall (1977) – Woody Allen / gezien
  8. Apocalypse Now (1979) – Francis Ford Coppola / gezien
  9. Bambi (1942) – Disney / gezien
  10. Best Years of Our Lives, The (1946) – William Wyler
  11. Big Red One, The (1980) – Samuel Fuller
  12. Big Sleep, The (1946) – Howard Hawks / gezien
  13. Blade Runner (1982) – Ridley Scott / gezien
  14. Blowup (1966) – Michelangelo Antonioni / gezien
  15. Blue Velvet (1986) – David Lynch / gezien
  16. Bonnie and Clyde (1967) – Arthur Penn / gezien
  17. Bringing Up Baby (1938) – Howard Hawks / gezien
  18. Bronenosets Potyomkin (The Battleship Potemkin) (1925) – Sergei Eisenstein / gezien
  19. C’era una volta il West (Once Upon a Time in the West) (1968) – Sergio Leone / gezien
  20. Carrie (1975) – Brian DePalma / gezien
  21. Casablanca (1942) – Michael Curtiz / gezien
  22. Chien Andalou, Un (1928) – Luis Bunuel & Salvador Dali / gezien
  23. Enfants du Paradis, Les (1945) – Marcel Carne
  24. Chinatown (1974) – Roman Polanski / gezien
  25. Citizen Kane (1941) – Orson Welles / gezien
  26. Clockwork Orange, A (1971) – Stanley Kubrick / gezien
  27. Crying Game, The (1992) – Neil Jordan / gezien
  28. Day the Earth Stood Still, The (1951) – Robert Wise / had ik vandaag bijna gekocht
  29. Days of Heaven (1978) – Terence Malick
  30. Dirty Harry (1971) – Don Siegel / gezien
  31. charme discret de la bourgeoisie, Le (1972) – Luis Bunuel / gezien
  32. Do the Right Thing (1989) – Spike Lee / gezien
  33. Dolce Vita, La (1960) – Federico Fellini / gezien
  34. Double Indemnity (1944) – Billy Wilder / gezien
  35. Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) – Stanley Kubrick / gezien
  36. Duck Soup (1933) – Leo McCarey
  37. E.T. the Extra-Terrestrial (1982) – Steven Spielberg / gezien
  38. Easy Rider (1969) – Dennis Hopper / gezien
  39. Star Wars: Episode V – The Empire Strikes Back (1980) – Irvin Kershner / gezien
  40. Exorcist, The (1973) – William Friedkin / gezien
  41. Fargo (1995) – Joel & Ethan Coen / gezien
  42. Fight Club (1999) – David Fincher / gezien
  43. Frankenstein (1931) – James Whale / gezien
  44. General, The (1927) – Buster Keaton & Clyde Bruckman
  45. Godfather, The, The Godfather, Part II (1972, 1974) – Francis Ford Coppola / gezien, gezien
  46. Gone With the Wind (1939) – Victor Fleming / gezien
  47. GoodFellas (1990) – Martin Scorsese / gezien
  48. Graduate, The (1967) – Mike Nichols / gezien
  49. Halloween (1978) – John Carpenter / gezien
  50. Hard Day’s Night, A (1964) – Richard Lester / gezien
  51. Intolerance: Love’s Struggle Throughout the Ages (1916) – D.W. Griffith
  52. It’s a Gift (1934) – Norman Z. McLeod
  53. It’s a Wonderful Life (1946) – Frank Capra
  54. Jaws (1975) – Steven Spielberg / gezien
  55. Ladri di biciclette (The Bicycle Thief) (1949) – Vittorio De Sica / gezien
  56. Lady Eve, The (1941) – Preston Sturges
  57. Lawrence of Arabia (1962) – David Lean / gezien
  58. M (1931) – Fritz Lang
  59. Mad Max 2 (1981) – George Miller / gezien
  60. Maltese Falcon, The (1941) – John Huston / gezien
  61. Manchurian Candidate, The (1962) – John Frankenheimer / alleen de remake gezien
  62. Metropolis (1926) – Fritz Lang / gezien
  63. Modern Times (1936) – Charles Chaplin / gezien
  64. Monty Python and the Holy Grail (1975) – Terry Jones & Terry Gilliam / gezien
  65. Nashville (1975) – Robert Altman
  66. Night of the Hunter, The (1955) – Charles Laughton
  67. Night of the Living Dead (1968) – George Romero / gezien
  68. North by Northwest (1959) – Alfred Hitchcock / gezien
  69. Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (1922) – F.W. Murnau / gezien
  70. On the Waterfront (1954) – Elia Kazan / gezien
  71. Out of the Past (1947) – Jacques Tourneur
  72. Persona (1966) – Ingmar Bergman
  73. Pink Flamingos (1972) – John Waters
  74. Psycho (1960) – Alfred Hitchcock / gezien
  75. Pulp Fiction (1994) – Quentin Tarantino / gezien
  76. quatre cents coups, Les (1959) – Francois Truffaut / gezien
  77. Rashomon (1950) – Akira Kurosawa / gezien
  78. Rear Window (1954) – Alfred Hitchcock / gezien
  79. Rebel Without A Cause (1955) – Nicholas Ray / gezien
  80. Red River (1948) – Howard Hawks / gezien
  81. Repulsion (1965) – Roman Polanski / gezien
  82. règle du jeu, La (1939) – Jean Renoir / gezien
  83. Scarface (1932) – Howard Hawks / gezien
  84. Scarlet Empress, The (1934) – Josef von Sternberg
  85. Schindler’s List (1993) – Steven Spielberg / gezien
  86. Searchers, The (1956) – John Ford / gezien
  87. Shichinin no samurai (The Seven Samurai) (1954) – Akira Kurosawa / gezien
  88. Singin’ in the Rain (1952) – Stanley Donen & Gene Kelly / gezien
  89. Some Like It Hot (1959) – Billy Wilder / gezien
  90. Star Is Born, A (1954) – George Cukor / gezien
  91. Streetcar Named Desire, A (1951) – Elia Kazan / gezien
  92. Sunset Blvd (1950) – Billy Wilder / gezien
  93. Taxi Driver (1976) – Martin Scorsese / gezien
  94. Third Man, The (1949) – Carol Reed / gezien
  95. Tokyo monogatari (Tokyo Story) (1953) – Yasujiro Ozu
  96. Touch of Evil (1958) – Orson Welles / gezien
  97. Treasure of the Sierra Madre, The (1948) – John Huston / gezien
  98. Trouble in Paradise (1932) – Ernst Lubitsch
  99. Vertigo (1958) – Alfred Hitchcock / gezien
  100. West Side Story (1961) – Jerome Robbins/Robert Wise / gezien
  101. Wild Bunch, The (1969) – Sam Peckinpah / gezien
  102. Wizard of Oz, The (1939) – Victor Fleming / gezien

80 van de 102 films gezien (eigenlijk 81 van de 103 –de twee Godfathers). En u?

films 200604

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Le conseguenze dell’amore / Paolo Sorrentino / 2004 / DVD / ****
    Vorig jaar in de Skoop gezien (bespreking) en hij blijft gewoon schitterend.
  2. Harry Potter and the Prisoner of Azkaban / Alfonso Cuarón / 2004 / DVD / **
    ’t Is Harry Potter. Henri vond het leuk, en wat moeten wij daar dan aan toevoegen? Helaas in het Vlaemsch gezien, en zowel dubbing als dialecten verprutsen veel.
  3. Capote / Bennett Miller / 2005 / Studio Skoop / **
    Wacht eens, die mens heeft daarvoor een Oscar gekregen? Allez jong. Ik heb Philip Seymour Hoffman altijd al graag zien spelen, maar hier heeft hij toch een beetje overdreven. Ene oog in, andere oog uit, om een goed gezegde eens om zeep te helpen. Kijk liever naar Where the Truth Lies.
  4. Audition / Takashi Miike / 1999 / DVD / **
    Leuk, mede door de min of meer onverwachte wending. De regisseur doet een (redelijk geslaagde) poging tot een verrassende structuur, en weet de kijker te boeien. Minder spektakel dan ik evenwel had verwacht, maar blijft heel bekijkbaar.
  5. The Ron Clark Story / Randa Haines / 2005 / VijfTV / *
    Och, waarom niet. Naar een waar gebeurd verhaal, naar ’t schijnt, en mensen die kinderen een toekomst bieden waar die anders uitzichtloos lijkt, verdienen op zijn minst een film. Dames, hou de cleenex bij de hand om de tranen te drogen.
  6. Monster / Patty Jenkins / 2003 / VijfTV / (*)
    Eugh. Weekendfilm. Wat zeg ik? Ik ken weekendfilms die met kop en schouder boven dit misbaksel uittornen; deze film haalt zijn enige kracht uit een A-list actrice die een paar tientallen kilo’s bijkomt, en die na de opnames weer kwijtspeelt, om aldus even het lelijke eendje kan spelen. Ook al gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. (Wat zei ik: weekendfilm.)
  7. Inside Man / Spike Lee / 2006 / Decascoop / **
    Onderhoudende film, die de middelmaat net iets overstijgt. Geen wow-effect, maar wel goed gemaakt. (bespreking)
  8. V for Vendetta / James McTeigue / 2005 / Decascoop / ***
    De Wachowski brothers hebben degelijk werk afgeleverd met het herwerkte scenario van Moores comic book. De vertolking van het hoofdpersonage (‘V’ door Hugo Weaving) had beter gekund, maar daartegenover staat het sterkere personage van Evey (door Natalie Portman; beter dan in de strip). (bespreking)
  9. X2 / Regisseur / Jaar / KA2 / **
    Ik dacht dat ik die al gezien had, maar neen dus. Geslaagde ontspanning, maar haalt niet het niveau van wat we tegenwoordig gewend zijn van comic book verfilmingen. En ik wacht nog steeds op een waardioge opvolger voor The Usual Suspects
  10. Adaptation / Spike Jonze / 2002 / DVD / *(*)
    You are what you love, not what loves you. En dit zal meteen ook het enige zijn wat ik van deze film zal onthouden —if anything. Het einde maakt redelijk veel goed, maar om daar te geraken moet je je eerst door de rest van de film zwoegen. Na Being John Malkovich en Eternal Sunshine of the Spotless Mind was dit toch een ontgoocheling. Ik vermoed dat het beter zou zijn als een boek ipv een film (en dan heb ik het niet over The Orchid Thief van Susan Orlean, dat eigenlijk maar een ‘personage’ is in de film.
  11. Code 46 / Michael Winterbottom / 2003 / DVD / ***
    Een aantal pareltjes die ik heb gezien op het Filmfestival in 2004, hebben het amper in roulatie gehaald. Code 46 is er daar één van (net zoals The Machinist, dat nog steeds niet uit is op DVD, en The Assassination of Richard Nixon), en het handelt eigenlijk een beetje over eenzelfde thematiek als Eternal Sunshine of the Spotless Mind. Bovenal is het echter een Mooi Liefdesverhaal, gebracht door een regisseur die de balans tussen afstand en betrokkenheid perfect weet te houden. (bespreking)
  12. THX 1138 / George Lucas / 1971 / DVD / **(*)
    Hoe langer ik erover na denk, hoe beter ik hem vond, deze film. Hoewel grotendeels gedateerd, past dit perfect in het soort SF films van de jaren 70 (en daar omtrent): Logan’s Run (komt volgend jaar een remak van door Brian Singher), Soylent Green, etc. Distopia, willoze mensen, een onzichtbare allescontrollerende overheid, enz. De moeite, maar niet zonder enig voorbehoud.

(films vorige maand)

V for Vendetta

Get (comic) book first, had ik ergens op mijn werk neergeschreven. Dan mag dat immers in het Engels, want zoals u misschien weet, is Engels hier (helaas) de voertaal. Maar ik wijk af. Het gelijknamige stripverhaal werd in de jaren 80 geschreven door Alan Moore, die u mogelijks ook kent van die andere pareltjes, Watchmen en From Hell. Ook dat laatstvernoemde werk, waarin Moore op zoek gaat naar de identiteit en het motief van Jack the Ripper, werd reeds verfilmd (met Johnny Depp en Heather Graham in de hoofdrollen). David Lloyd verzorgde bij ‘V’ de tekeningen.

scene from the movie

Voor de verfilming werden alle registers opengetrokken. James McTeigue regisseert, Joel Silver produceert, en de Wachowski brothers herschreven het scenario van Moore voor de film. Voeg daar nog acteur Hugo Weaving (als ‘V’) aan toe, en de link met de Matrix-films is niet langer uit de lucht gegrepen. (Naar verluidt hadden de Wachowski brothers reeds een kladversie van hun scenario af, nog voor ze in 1999 aan The Matrix begonnen.)

scene from the movieDie Wachowski brothers hebben overigens zeer goed werk geleverd. Ze zijn erin geslaagd de zwaar door het Tatcheriaans bewind geïnspireerde manuscript van Moore over te brengen naar een hedendaags relevante vertelling, waarbij ze gelukkig zo min mogelijk PC tewerk zijn gegaan. De zwaar anarchistische ondertoon mag dan (sterk) afgezwakt zijn (ze is nu ook minder relevant), de als wandelende bom aangeklede ‘V’ staat er nog even prominent, net zoals het totalitaire bewind en de duidelijk neofascistische verwijzingen. Het verhaal is duidelijk en volgbaar (dat is moeilijker in de strip), en bepaalde plotlijnen zijn beter uitgewerkt. Wel is het personage ‘V’ soms iets té karikaturaal aangehouden.

scene from the movieDe ‘V’ is meer dan enkel de eerste letter van Vendetta; waar hij juist voor staat zal ik u niet verklappen, maar hij duikt op in de ganse film. De vorm van het masker van het hoodpersonage, de naam het personage dat gespeeld wordt door Natalie Portman (Evey), de Vijfde Symfonie van Beethoven, waarvan het begin overigens morse is voor de letter v (…-), en deze paragraaf, waarmee ‘V’ zich bij Evey introduceert aan het begin van de film:

Voilà! In view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of fate. This visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a bygone vexation stands vivified, and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition. The only verdict is vengeance; a vendetta held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous. Verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it’s my very good honor to meet you and you may call me V.

De film zit vol verwijzingen naar totalitaire gebeurtenissen, zoals de gruwel van Nazi Duitsland, maar ook Orwells 1984. John Hurt, die in 1984 de slachtofferrol van Winston Smith mocht vertolken in de verfilming van George Orwells roman (Nineteen Eighty-Four), is deze keer gecast voor de rol van dictator Adam Sutler. Die verwijzingen dragen sterk bij tot de kracht van de film in zijn geheel, maar zijn geen absolute noodzaak om de film te kunnen smaken.

scene from the movieHugo Weaving heeft de zware taak gedurende de ganse film van achter een masker te moeten acteren, en helaas is zijn vertolking niet altijd even overtuigend. Natalie Portman zet daarentegen een heel overtuigende Evey neer, die in de film een grote ontwikkeling doormaakt. Ook de moeite waard is de niet geheel onverdienstelijke bijrol voor Stephen Fry (als Deitrich), en van Stephen Rea als de twijfelende onderzoeker Finch.

Met V for Vendetta voegen we opnieuw een titel toe aan het rijtje verfilmde comic books. Maar als ze op deze manier worden verfilmd, mogen ze daarmee van mij gerust blíjven doorgaan.

V for Vendetta, van James McTeigue met Natalie Portman, te zien in Kinepolis Gent (Decascoop), aan Ter Platen.

(Deze entry is ook terug te vinden op Gentblogt)

Inside Man

filmafficheInside Man is op een bizarre manier een verrassende en interessante film.

Interessant, omdat de plot en de personnages eerder stereotiep zijn, maar regisseur Spike Lee er toch in geslaagd is zijn eigen weg te gaan. In de verhaalstructuur heeft hij naadloos een aantal sociale commentaren en kanttekeningen geïntegreerd . Een Sikh wordt verward met een Arabier en wordt dus gehouden voor een terrorist; zinloos geweld in computerspelletjes; en raciale problemen. Kortom, het verzet dat we van Sike Lee gewoon waren.

Verrassend ook door de keuze van de titel (u moet de film zien om die allusie te begrijpen), en de manier waarop zowel regisseur als acteurs deze toch wel eerder banale film op een hoger niveau tillen dan je van het genre zou verwachten. Denzel Washington, Clive Owen, Jodie Foster, Christopher Plummer, Willem Dafoe. Het zijn stuk voor stuk A-list acteurs, die in deze film toch wel het betere van zichzelf geven. De film verraadt invloeden van pakweg Dog Day Afternoon en The Usual Suspects, evenwel zonder platte navolging. Het is veeleer een eerbetoon voor de typische heist movie waarin een zorgvuldig geplande bankoverval centraal staat.

Dalton Russell (Clive Owen) plant de perfecte bankoverval. Daartoe valt hij met zijn vierkoppig team de Manhattan Trust Bank in het New Yorkse Wall Street District binnen, waar hij een paar tientallen mensen gijzeld zal houden. De politie zet de omgeving af, en Detective Keith Frazier (Denzel Washington) krijgt de opdracht de zaak naar een goede afloop te leiden. Al gauw blijkt dat er natuurlijk meer achter de overval te zoeken is, vooral wanneer plots de directeur van de bank advocate Madeline White (Jodie Foster) ter plaatse stuurt om het zaakje in de gaten te houden. De rest gaat u maar beter zelf zien.

Och ja, er zitten een paar foutjes in, en de film komt soms wel heel erg als een studio-film over, waarmee ik bedoel dat de locaties in een studio werden opgebouwd (het bankgebouw en de straat, en ik meen zelfs een aantal geschilderde achtergronden met wolkenkrabbers te hebben ontdekt). Dat doet echter geen afbreuk aan de film, want gedurende een dikke twee uur want gedurende een dikke twee uur houdt Lee je in een boeiende vertelling vast. Geschikte ontspanning.

Inside Man, van Spike Lee met Clive Owen en Denzel Washington, te zien in Kinepolis Gent (Decascoop), aan Ter Platen.

(Deze bespreking is ook terug te vinden op Gentblogt)

gemancinipeerd

Maar hoe zit het nu met Henry Mancini? Ik weet het, het brandt op uw aller lippen, maar u was net iets te bedeesd om het te vragen. Zal ik u uit uw lijden verlossen?

Henry Mancini –de man ligt ondertussen al twaalf jaar onder de (groene) zoden– is een componist van soundtracks voor film en televisie. U (her)kent hem ongetwijfeld van het Pink Panther Theme, en Moon River — thema van de film Breakfast at Tiffany’s met de goddelijke Audrey Hepburn naar een scenario van Truman Capote, wiens vertolker nog maar net een oscar heeft gewonnen –geheel onterecht als u het mij vraagt, maar wie ben ik.

Nog meer?

U kent zonder enige twijfel de (het ?) Peter Gunn Theme, al is het hoogst waarschijnlijk niet van de serie, maar van de film The Blues Brothers met Dan Aykroyd en de in 82 overleden John Belushi.

(Op zijn wikipedia pagina wordt hem verkeerdelijk het Love Theme From Romeo & Juliet toebedeeld, maar ik dacht dat die compositie van Nino Rota was.)

“Waar heeft hij het in godsnaam over?”, denkt u onderwijl.

Verschoning. Enigte tijd geleden –ik ben al vergeten wanneer, want ik heb verzuimd het in de catalogus in te geven– heb ik mij laten verleiden tot de aanschaf van de 3 cd-box Henry Manicini – Legends (voor een belachelijk lage prijs). Die cds liggen hier nu al drie dagen continu te spelen, en ik krijg er absoluut geen hoogte van (of laagte). Een aantal composites zijn helemaal niet van Mancini: een zeemzoete Beatles Medley; Raindrops Keep Falling On My Head; The Magnificent Seven; The Good, The Bad and The Ugly; The Godfather; Shaft; Airport Love Theme; Love Is A Many Splendored Thing; en Everything I Do (I Do It For You) van Bryan Adams godbetert. Muzak van de bovenste plank.

De cds in de box bevatten dus niet alleen muziek gecomponeerd door Henry Manicini, maar tevens muziek die werd gespeeld door Henry Mancini and His Orchestra. Muziek voor de melodramatische mens, die appelleert aan James Bond en James Last. ’t Is maar dat u weet wat u in huis haalt. (En eigenlijk geniet ik er wel een beetje van.)

indie (?) films

Via Reddit bij The 50 Greatest Independent Films (Empire’s Ultimate Indie Line-Up) terecht gekomen. Het hoeft niet altijd de IMDB top 250 te zijn.

  1. Reservoir Dogs (1992)
    Tsja, het was onvermijdelijk zeker, dat Tarantino de lijst zou aanvoeren?
  2. Donnie Darko (2001)
    Al een paar keer gezien, blijft dit een van de betere Amerikaanse films.
  3. The Terminator (1984)
    I’ll be back. ‘nough said.
  4. Clerks (1994)
    Dit is de archetypische indie-film voor velen. Iconisch, al ben ik een grotere fan van Smiths Chasing Amy (om louter subjectieve redenen waarschijnlijk).
  5. Monty Python’s Life Of Brian (1979)
    Een beetje raar, dat die in dit lijstje opduikt? Goede film, daar niet van. U hebt hem toch al gezien, mag ik hopen.
  6. Night of the Living Dead (1968)
    Ja komaan, we kunnen toch moeilijk naast Romero!
  7. Sex, Lies, And Videotape (1989)
    Heb hem onlangs op DVD gekocht, want heb maar een half idee meer van wat er nu juist in gebeurd. Binnenkort herbekijken dus.
  8. The Usual Suspects (1995)
    De film waarmee ik Kevin Spacey zal blijven identificeren. Blijft zeer goed, zelfs al kent u de afwikkeling uit het hoofd.
  9. Sideways (2004)
    Recent nog gezien, en was er niet zo zot van.
  10. Mean Streets (1973)
    Niet gezien.
  11. Bad Taste (1987)
    Niet gezien.
  12. Eraserhead (1977)
    Allez, wie heeft deze film van David Lynch niet gezien?
  13. Memento (2000)
    De film die de omgekeerde chronologie fashionable maakte. Christopher Nolan heeft daarna de remake van Insomnia gemaakt (niet gezien, origineel wel), en het schitterende Batman Begins.
  14. Stranger Than Paradise (1984)
    Niet gezien.
  15. Blood Simple (1984)
    Van de Coen brothers. Op tv gezien, weinig van onthouden.
  16. She’s Gotta Have It (1986)
    Nooit een fan geweest van Spike Lee. Ik heb hem gezien, ja. Volgende.
  17. Cidade de Deus (2002)
    Prachtige fotografie, mooie verhaalstructuur, schrijnend geloofwaardig. Van Fernando Meirelles die nu (opnieuw) hoge ogen gooit met The Constant Gardener
  18. Withnail And I (1987)
    Niet gezien.
  19. Lone Star (1996)
    Op tv gezien. Herrinner me niet veel, behalve dat ze een skelet hebben gevonden.
  20. Slacker (1991)
    Niet gezien.
  21. Roger And Me (1989)
    Op tv gezien; ik heb er ergens een vage herinnering aan.
  22. Nosferatu, eine Symphonie des Grauens (1922)
    Dé klassieke Dracula-film. Incontournable.
  23. The Evil Dead (1981)
    (Veel horror precies.) Super-film! Liters en liters en liters en liters bloed. En dan nog wat. Dit tijdsdocument moet u gezien hebben.
  24. Happiness (1998)
    Niet gezien.
  25. Drugstore Cowboy (1989)
    Jaja, gezien. Maar het zit ergens vreselijk ver weg. Geen idee.
  26. Lost in Translation (2003)
    Natuurlijk gezien. Zelfs Bill Murray kon mij niet van Scarlett Johansson wegslaan. Voor één keer beter dan de hype. Aanrader.
  27. Dark Star (1974)
    Niet gezien.
  28. In The Company Of Men (1997)
    Niet gezien.
  29. Bad Lieutenant (1992)
    Goh ja, gezien. En rap weer vergeten. Ben geen fan van Keitel.
  30. Sweet Sweetback Baadassss’ Song (1971)
    Gezien. Maar heel lang geleden, en ik weet absoluut niet meer waar die over gaat.
  31. Pink Flamingos (1972)
    Niet gezien.
  32. Two Lane Blacktop (1971)
    Niet gezien.
  33. Shallow Grave (1994)
    Heb ik –geheel per toeval– eens op tv gezien. Van Danny Boyle, een erm… veelzijdig regisseur. Niet slecht, dacht ik, maar ik herinner mij het einde niet meer.
  34. The Blair Witch Project (1999)
    Hoe men met een verschrikkelijk beperkte middelen (budget, locatie) toch een heel goede film kan maken. Hoezo, u hebt hem nog niet gezien?
  35. THX-1138 (1971)
    Niet gezien.
  36. Buffalo ’66 (1998)
    Niet gezien.
  37. Being John Malkovich (1999)
    Hilarische, grotendeels zinloze, film van video-man Spike Jonze. Het scenario is van Charlie Kaufman (de man ook achter Adaptation en Eternal Sunshine of the Spotless Mind). Wijs.
  38. Grosse Point Blank (1997)
    Whoa! Wordt regelmatig op de televisie vertoond, en ik mis hem geen enkele keer. Schitterende casting van John Cusack (als professionele huurmoordenaar), en ik ben vooral verzot op de (radio-)scène waarin hij zijn ex-liefje (Minnie Driver) voor het eerst in jaren terugziet.
  39. The Passion Of The Christ (2004)
    Niet gezien.
  40. The Descent (2005)
    Onlangs nog gezien, en heb me geen moment verveeld. Nu nog in de zalen.
  41. Dead Man’s Shoes (2004)
    Niet gezien.
  42. Swingers (1996)
    Niet gezien.
  43. Shadows (1959)
    Niet gezien.
  44. Amores Perros (2000)
    Onlangs nog gezien. Heerlijke film, zeer goed opgebouwd. Aanrader.
  45. Mad Max (1979)
    De film die Mel Gibson beroemd heeft gemaakt. Bende-afrekeningen in een post-apocalytpisch Australië.
  46. The Texas Chain Saw Massacre (1974)
    Een must see! Vijf tieners komen terecht bij een familie kannibalen, waarvan een van de familieleden letterlijk in de huid kruipt van zijn slachtoffers (Leatherface, jawel!) Werd in 2003 geremaked met Jessica Biel (van 7th Heaven).
  47. Blood Feast (1963)
    Niet gezien.
  48. Cube (1997)
    Niet gezien.
  49. Lola rennt (1998)
    Van Tom Tykwer, die momenteel Das Parfum van Süskind verfilmt. Met Franka Potente, die we nadien terugzien aan de zijde van Matt Damon in de twee Bourne films. Een interessante film met drie mogelijke plotwendingen. Tijd om hem nog eens te zien.
  50. El Mariachi (1992)
    Fantastisch. Regisseur Robert Rodriguez zou de film grotendeels overdoen in Desperado (1995), met Antonio Banderas en Salma Hayek in de hoofdrollen.

32/50 ofte 18 films niet gezien. Mis ik iets?

filmverlangenlijstje

Ghoh. Er spelen weer een hele hoop interessante films. Tenminste, dat vermoed ik maar, afgaande op de titel, de korte inhoud en de cast (ik lees nooit reviews voor ik een film zelf heb gezien).

Worden overwogen:

(Er zullen er, vermoed ik, drie aan geloven, deze week.)

films 200603

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch

  1. Wallace & Gromit in The Curse of the Were-Rabbit / Nick Park & Steve Box / 2005 / DVD – Vlaamse versie / 0
    Opgelet met de beoordeling: de film blijft goed, maar doe uzelf een plezier, en kijk niet naar de Vlaamse versie. Het Westvlaams en de andere dialecten waren absoluut geen noodzaak, en hebben voor mij de filmbeleving volledig verprutst. Duizenden keren beter in de oorspronkelijk Engelse versie; een vette nul voor de Vlaamse stemmen.
  2. Oldboy / Chan-wook Park / 2003 / DVD / ***
    Zeer aangename film. Hoewel aangenaam misschien een foutieve woordkeuze is. Park gaat net (niet) over de grenzen van het verdraaglijke, en geeft een prachtige ’twist’ aan het verhaal. Een zeer geslaagd einde, een schitterende opbouw en een mooie psychologie. Verwacht u niet aan gezellige cinema, maar wel aan een confronterende, goed gemaakte film. Een beetje gewelddadig (maar niet gratuit), en beslist de moeite waard.
  3. The Italian Job / F. Gary Gray / 2003 / KA2 / *(*)
    Pretentieloze ontspanning tijdens het weekend. Ik kan me niet voorstellen dat daar veel volk naar in de cinema is gaan kijken. Een klein beetje benieuwd ook naar de originele versie met Michael Caine, maar ik heb zo’n vermoeden dat ik die ooit wel al heb gezien. Ik ben lang een fan geweest van Michael Caine.
  4. Twilight of the Dark Master / Akiyuki Shinbo / 1997 / DVD / *
    Niet echt wat ik er van verwacht had. Goed voor stereotiepe goed/slecht manga/anime, met net geen Japanse tentakelseks. Ik had het gevoel ergens middenin een serie te zijn binnengevallen, maar ik weet niet of dat ook zo was. 50 minuten tijdverlies.
  5. Anklaget (Accused) / Jacob Thuesen / 2005 / DVD / ***
    Een film die ik eigenlijk in de cinema had willen zien. Begint een beetje saai (ttz blijft teveel binnen de verwachtingen), maar maakt in de tweede helft veel goed. Dochter beschuldigt vader van ‘lichamelijke toenadering’, maar beide ouders vallen volkomen uit de lucht. En net wanneer ze denken dat alles achter de rug is, valt er nog af te rekenen met de vooringenomenheid van de rest van de wereld. Veel dwaalsporen in deze film (zeker geen PC toestanden), en een zeer krachtige uitwerking van de personages. Op het einde had ik het nogal moeilijk mijn kotsneigingen te onderdrukken. Geen fantastische film, maar zeker de moeite waard.
  6. Lara Croft Tomb Raider: The Cradle of Life / Jan de Bont / 2003 / KA2 / *
    Ofte: op zoek naar de doos van Pandora. Leuk en ontspannend, maar geen Grote Cinema natuurlijk. En dat ambieert de film ook niet. Mega-keren beter dan die Twilight of the Dark Master, hierboven.
  7. Fauteuils d’orchestre / Danièle Thompson / 2006 / Studio Skoop / **
    Niet meteen iets voor in de DVD-collectie, maar best leuk om naar uit te kijken voor op TV. (bespreking)
  8. Ray / Taylor Hackford / 2004 / DVD / **(*)
    Drugs en muzikanten lijkt een geslaagde formule. Voor Cash (Walk the Line) was er Ray, en ook deze film mag er zijn. In beide gevallen is er een belangrijke rol weggelegd voor een dode broer (en een liefhebbende echtegenote). Goede muziek, een beetje een oppervlakkige behandeling van de nevenliggende thema’s (rassendiscriminatie), maar er valt natuurlijk ook verschrikkelijk veel te vertellen. Goed om zien.
  9. Sideways / Alexander Payne / 2004 / DVD / *(*)
    Geef er een (half)open einde aan, en Amerika vindt het fantastisch. Wat doet dit in godsnaam in de IMDB top 250? OK, het is een acceptabele film, een snuifje Woody Allen, een beetje Rob Reiner, en we hebben een neurotische en complexe liefdesrelaties, maar een weesterwerk zou ik dit niet echt noemen.
  10. Y tu mamá también / Alfonso Cuarón / 2001 / DVD / ***(*)
    Vier sterren of niet, het is een moeilijke beslissing. Een absolute aanrader; bijna onvoorwaardelijk de beste ‘coming of age‘ film die ik heb gezien (ik ben altijd al gek geweest van Martin Amis The Rachel papers, verfilm door Damian Harris in 1989 met Ione Skye (Leitch), dochter van Donovan). Herinnert u zich, vorige maand, The Dreamers van Bertolucci? Waar Bertolucci meende zijn film te moeten bouwen rond een schok-effect van een incesteuze tienersexrelatie? Bij Cuarón is die sex vanzelfsprekend, en bouwt hij een ganse film rond adolescentie, de spanningen in die tijd, en hoe de vriendschappen in die periode niet noodzakelijk uitmonden in een vriendschap voor het leven (hoewel je daar toen van overtuigd was). Zién!
  11. Sen to Chihiro no kamikakushi (Spirited Away) / Hayao Miyazaki / 2001 / DVD / ***
    Kijk, dat is nu eens een film die verdiend in de IMDB top 250 staat. Ik heb hem op een zaterdagnamiddag met Henri bekeken, en hoewel hij voor hem soms een beetje griezelig was (6,5 jaar), denk ik toch dat hij hem de waarden bijbrengt die ik hem graag zie absorberen (hoer graag had ik hier het EN werkwoord acquire gebruikt). Als u hem nog niet gezien hebt (de film dan, Henri is te zien via mijn Flickr account), kan ik het u met aandrang aanraden.
  12. Ice Age / 2002 / DVD / **(*)
    Henri herinnerde zich Ice Age niet meer, en het leek me dan ook de perfecte aanloop naar de release van Ice Age 2 op het einde van de maand. Blijft een goede film, en de animatie is nog helemaal niet verouderd (de mensen waren toen al halfslachtig geportreteerd).
  13. Hostel / Eli Roth / 2005 / Decascoop / 0
    De grootste brol in járen; puberwerk. (bespreking)
  14. Syriana / Stephen Gaghan / 2005 / Decascoop / **
    Mja. Ik was niet overtuigd van Syriana. Een beetje overhyped misschien. Interessant, daar niet van, en mooi opgebouwd, maar mist een beetje schwung. (Wat doet deze film overigens in Kinepolis.) Komt niet in de DVD-collectie.
  15. The Descent / Neil Marshall / 2005 / Decascoop / **
    Sterke vrouwen in de hoofdrol in een griezelverhaal. (bespreking)
  16. Derailed / Mikael Håfström / 2005 / Decascoop / **
    Een (commerciële) format-thriller, maar wel een goede. Geen Grote Film, maar wel een geslaagde manier om pakweg het weekend in te zetten of een werkdag af te sluiten.
  17. CloseUp / Fabrice Chan-Chiang / 2004 / Off-Off / **(*)
    Wreed wijs! En veel meer hoeft daar niet van gezegd worden.

(films vorige maand)

off

Gisteren ben ik met Jeronimo in het Begijnhof achter de Lange Violettestraat terecht gekomen. Daarvoor was ik al tijdig op het werk weggeraakt om Henri van school af te halen, én daarna nog tot in het Pand te geraken voor de Wetenschapsdag van de Vakgroep Inwendige Ziekten (UGent). Huh?

Op de agenda vindt u dit terug: 16.45 u Uitreiking van de Pfizer prijzen voor het beste doctoraat in de medische wetenschappen door dhr. Daniël Van Bellinghen (Pfizer). De prijs voor het beste doctoraat 2002-2003 ging naar Study of Homing, Differentiation and Expansion of Hematopoietic Stem Cells in Immunodeficient Mice, waarmee de vrouw van mijn leven op 25 juni 2002 gepromoveerd is tot doctor in de medische wetenschappen.

Deze week is daarmee officieel tot de week van de recepties uitgeroepen. Een receptie dinsdag op het werk, woensdag tijdens de persvoorstelling van De bijeneters, donderdag op de Wetenschapsdag, deze ochtend werden er cocktails geserveerd tijdens de persconferentie op het stadhuis, en vanavond volgt er nog eentje na weer een andere boekvoorstelling (Het einde van Jeroen Theunissen).

(Telkens ben ik ook in de stad blijven plakken voor een maaltijd, woensdag in de Vintage Winebar voor tapa’s, gisteren in het Lepelblad, en vanmiddag bij usage interne.)

Na het Lepelblad ging het in spoedtempo naar het Begijnhof, alwaar Artcinema Off-Off is gevestigd. Een verschrikkelijk leuke plaats. De eigenlijke zaal is met een zwart doek van een café gescheiden. Tijdens de voorstelling worden ook daar de lichten uitgedaan. In de zaal staat een ruime voorraad stoelen opgesteld, die oncomfortabel genoeg zijn om u tijdens de meest vermoeiende voorstelling wakker te houden. Niet dat het nodig was, want CloseUp van Fabrice Chan-Chiang is een verschrikkelijk onderhoudende film. Zo underground als maar kan, en zo Gents als maar kan, hadden we er alletwee plezier in de verschillende locaties te identificeren.

Drie jongemannen willen een kortfilm draaien, maar op zoek naar de geschikte cast, loopt alles plots enorm uit de hand wanneer een van de acteurs het op een loopje neemt met de realiteit. Het klinkt verwarrend, maar dit is geen saaie complexe bedoening. Je leeft echt mee (al wil je je niet onmiddellijk met de personages identificeren), en de situaties zijn bijwijlen bijzonder hilarisch. Let wel, het is geen comedy. De film is misschien nog het beste te vergelijken met C’est arrivé près de chez vous, dat een kleine vijftien jaar geleden furore maakte in onze contreien.

CloseUp speelt nog vanavond en morgen, telkens om 20u (slechts 5 EUR toegang). De moeite. (Off-Off ligt in Begijnhof ter Hoyen, Lange Violettestraat 237. Het staat voldoende bewegwijzerd in het Begijnhof.)

The Descent

film afficheThe Descent is pas de tweede film van Britse regisseur Neil Marshall, de tweede ook waarvoor hij het scenario zelf heeft geschreven. Hij stuurt zes jonge vrouwen op een speleologietocht. De focus ligt min of meer op Sarah, die een jaar voordien haar man en dochtertje is verloren in een ongeval. Deze inleiding is to the point: genoeg en duidelijke informatie, maar zonder overbodige details of opsmuk. Niettemin heeft de regisseur de kijker reeds van bij het begin in zijn greep, die hij overigens maar zelden zal lossen in de rest van de film.

De tocht wordt geleid door Juno, die de groep zonder hun medeweten in een onbekende grot loodst. De waarheid komt pas aan het licht, wanneer een smalle tunnel net niet op hun hoofden instort, en een uitgang niet meteen wordt gevonden. De vrouwen hebben geen andere keuze dan dieper in de grotten af te dalen, en daar begint de horror pas echt. In een van de grotten worden ze belaagd door witte, mensachtige wezens, die best zin hebben in het verse vlees dat hen onverwacht bijna letterlijk de mond inloopt.

still uit de filmMarshall haalt de kracht van zijn griezelverhaal nochtans niet uit de wezens alleen. De angst in het verhaal is heel herkenbaar, zoals wantrouwen, claustrofobie, angst voor het donker, en paniek. De wezens zelf werden niet gecreëerd als échte monsters, maar vertonen duidelijk herkenbare menselijke vormen. De regisseur verlaagt zich evenmin tot de gratuite schrikeffecten wanneer die niet nodig zijn. De angst en de paniek is heel reëel, en al wordt er al eens geflirt met de overdrijving, de nadruk ligt zeker niet op blood and gore. Al is het onvermijdelijk in het genre.

De film wordt vertoond in zaal 12 van Decascoop (een van de twee kleine zaaltjes in het bioscoopcomplex), en dat was zeer bevorderend voor de beklemmende sfeer. Er waren overigens maar 10 mensen aanwezig, en ook dat droeg bij tot de beleving.

The Descent behoort zeker tot het betere griezelwerk. Het is verbazingwekkend wat Marshall met de beperktheid van de locatie weet aan te vangen (tunnels en grotten), en hoe hij erin slaagt daarmee een snelle en beklemmende film te maken.

The Descent, van Neil Marshall, te zien in Kinepolis Gent (Decascoop), aan Ter Platen.

(Deze entry is ook terug te vinden op Gentblogt)