Albums 201105-07

Er stond een artikel over uitstelgedrag in de krant vandaag, naar aanleiding van de Nederlandse vertaling van het boek The Procrastination Equation van Piers Steel. Professor Steel meent dat zulks niks met luiheid te maken heeft. “Als ons brein wordt verleid, laten we onze plannen vaak varen voor genot of beloning op korte termijn. Onze impulsen kapen dan onze handelingen. Dat is onze schuld niet, het zit ingebakken in ons brein.” De remedie is trouwens eenvoudig: “het komt erop aan verleidingen uit de weg te gaan.” Juist, ja.

Edoch kijk, uitstel is geen afstel, en na de oplijsting hieronder, sta ik maar een stuk of zestig cd’s meer achter. Misschien moet ik ze maar gewoon oplijsten zonder ernaar te luisteren, kwestie van niet afgeleid te worden…

Geen sterretjes meer ter quotering, maar een ander soort onderverdeling. Voor alle duidelijkheid: als ik iets plaats onder onmisbaar, dan doe ik dat niet licht.

Werden van de harddisk verwijderd

  • Zaz / Zaz / 2010
    Het begon gelijk rap wat op mijn zenuwen te werken. Isabelle Geffroy gebruikt graag de wat melodramatische aanpak in haar gezang, en terwijl ik mij kan voorstellen dat zulks wel werkt op een festival, hoeft al die drukdoenerij niet mijn huiskamer binnen te schallen. Ze heeft een interessante stem nochtans, en ik denk dat heel wat mensen haar gekweel best op prijs zullen stellen.
  • Back 2 the Source / Eva Cortés / 2011
    Enorm afwisselend, en een vreselijke versie van Moon River.

Onmisbaar in uw collectie

  1. New History Warfare II: Judges / Colin Stetson / 2011
    De bassax rules! Alles op dit album is pure sound, en geen digitale toevoeging. De mens heeft 24 microfoons gebruikt om het geluid op te nemen, geplaatst in de opnameruimte, op de sax, en zelfs op zijn strottenhoofd. Dat, en zijn fenomenale beheersing van zijn instrument(en) maken van dit album een erm.. historisch iets.
  2. Last of the Country Gentlemen / Josh T. Pearson / 2011
    What the hell?! Het gebeurt maar zelden dat ik ondersteboven ben van een plaat –en nog veel zeldzamer van een artiest– maar dit slaat mij met verstomming. Pearson heeft het charisma van Christus, en dat krijgt u zonder de inquisitionele katholieke kerk erbij.
  3. The Gate / Kurt Elling / 2011
    Ok. Kurt Elling is een acquired taste (gelijk oesters) zegt men wel eens, maar we mogen het stilaan toegeven, de man is zoetjesaan het beste wat ons sinds Johnny Hartman is overkomen.
  4. Live In Marciac / Brad Mehldau / 2011
    Brad Mehldau is een genie, maar dat wist u ook al. Dit album toont hem op zijn hoogtepunt (en komt met een dvd).

Sterk aangeraden

  1. TBC / Amatorski / 2011
    Er is maar één ding een beetje minder aan deze lp, en dat is dat het schier onmogelijk is om te weten wat de A-kant is, en wat de B-kant (op beide kanten staan er 4 tracks). Voor de rest is dit een verrassend goede plaat, heel gevarieerd, die nooit gaat vervelen. Wie zich aan de popperige sound van Come Home verwacht, zal bedrogen uitkomen. En voor één keer is dat een positieve omschrijving. Ze worden in de recensies steevast met Portishead vergeleken, en dat is inderdaad misschien niet echt veraf.
  2. Greetings & Salutations / Intergalactic Lovers / 2011
    Samen met het debuut van Amatorski, mag deze van Intergalactic Lovers eigenlijk niet in uw collectie ontbreken, maar ik zou niet graag hebben dat men mij van chauvinisme beschuldigt.
  3. 1979 promotional copy / Patti Smith / 1979
    Elk van de vier tracks is de moeite waard om dit album (als u het kan vinden) in huis te halen. En anders luistert u maar eens naar Because the Night. Caveat: er mag dan wel 33 toeren op het label staan, maar u zet het toch maar beter op 45 –Patti Smith had anders wel een enorm diepe stem.
  4. Common Ground / The New Gary Burton Quartet / 2011
    Oelalala. Als we van traditionelere jazz houden, dan bij voorkeur op deze manier. Een steengoede plaat, die met geen tang uit mijn collectie te verwijderen valt.
  5. Forever / Chick Corea, Stanley Clarke & Lenny White / 2011
    Moeilijke bevalling: live met violist Ponty trok dit op geen zak, maar deze dubbelcd bevat absoluut het betere werk van Return to Forever (Ponty komt er amper aan te pass). Dus ja, sterk aangeraden.
  6. A Fable / Tigran Hamasyan / 2011
    Sterk geïnspireerd door Armeense folkmuziek, zo schrijft men over dit album, en dan begin ik al allergische reacties te vertonen. Niets is minder waar, met dit ingenieus solo album van deze –jawel, Armeense– jazz pianist. Te ontdekken!
  7. Day In Pictures / Matt Bauder / 2011
  8. (Put Your) Hands Together / Nate Wooley / 2011
  9. Tirtha / Vijay Iyer with Prasanna & Nitin Mitta / 2011
    Neen, geen gratuite Indiase geluiden, op dit anders wel zeer Indisch geïnspireerde jazzalbum. Iyer bewijst alweer maar eens dat hij zich niet zomaar in één hokje laat steken.
  10. Live At Birdland / Lee Konitz, Brad Mehldau, Charlie Haden, Paul Motian / 2011
    Een uitgelezen cast is niet altijd een garantie voor uitgelezen muziek, maar deze euh… rakkers leveren fantastisch, nooit vervelende, uitgesponnen composities/interpretaties.
  11. Bird Songs / Joe Lovano Us Five / 2011
    Ik ben geen fan van Joe Lovano, maar het zou al te belcahelijk zijn om de waarde van dit album niet te erkennen.
  12. The Coimbra Concert / Mostly Other People Do The Killing / 2011
    Het zal niet voor iedereen zijn, en dat is de enige reden waaron ik het hier zet en niet bij onmisbaar, hierboven. Als u wilt teweten komen hoe hedendaagse jazz kan klinken, dan moet u stante pede dit in huis halen. Dit is ongelooflijk boeiende muziek, met weinig ruimte voor adempauzes (er staan dan wel negen tracks op deze dubbelcd, maar ze gaan allemaal naadloos in elkaar over).
  13. Bon Iver / Bon Iver / 2011

Ook goed

  1. Apocalypse / Bill Callahan / 2011
    Deze zwaarmoedige bard met de diepe stem weet mij altijd te beklijven. Geen eenvoudige kost met rechttoe-rechtaan refreintjes, maar ook geen pseudo-intellectueel gezwets. Callahan vertelt/zingt verhalen, denkt luidop en draagt soberheid duidelijk hoog in het vaandel. Ligt hier graag op de draaitafel.
  2. Alela & Alina / Alela Diane & Alina Hardin / 2009
  3. Wild Divine / Alela Diane / 2011
    Euh ja, ik ben fan van Alela Diane. Als het ooit slecht wordt zal ik het wel vermelden, maar tot nog toe heeft ze mij nog niet ontgoocheld.
  4. Thread Of Life / Magnus Öström / 2011
    De drummer van het (letterlijk, na de dood van Esbjörn Svensson) ter ziele gegane E.S.T. blijft niet bij de plakken zitten. Dit album zit nog tamelijk vast in de traditie van E.S.T. maar toont ook de belofte tot verdere evolutie. Om in de gaten te houden.
  5. Fortune Cookie / Steven De Bruyn, Tony Gyselinck, Roland Van Campenhout / 2010
    Live (nog) vele keren beter op plaat, dit schalkse trio.
  6. The Broken Wave / Hannah Peel / 2010
    Gelijk hierboven: live heel sterk, op plaat iets minder. Gaat dat vooral zien.
  7. Dust Bowl / Joe Bonamassa / 2011
    Spektakel en ambiance gegarandeerd, bij Bonamassa, maar soms iets te veel show, en dat gaat op den duur een weinig vervelen. Al leg ik dit graag op.
  8. Seven Seas / Avishai Cohen / 2011
    Iets meer mainstream, maar dit zal zeker in de smaak vallen bij de meeste mensen. Niet altijd mijn ding, maar daarom zeker niet slecht. Integendeel.
  9. Pursuit Of Radical Rhapsody / Al Di Meola / 2011
    Iedereen die een beetje van (min of meer) rustige gitaarmuziek en vaardig vakmanschap houdt, zal dit heel graag beluisteren. Gelijk bij Avishai Cohen, is het niet altijd mijn ding, maar ongetwijfeld wel het uwe.
  10. Isla / Portico Quartet / 2009
  11. The Ultimate Collection / Sade / 2011
    Wie de jaren 80 en 90 gemist heeft, haalt dit in huis. Dichter dan dit zal pop niet bij jazz komen.

De rest

  1. I’d Rather Go Blind / Trixie Whitley / 2011
    Niet dat dit niet goed zou zijn, maar dit is meer voor verzamerlaars. Een Music Mania collector’s item van de Record Store Day. Er staat slechts één nummer op, en de B-side is helemaal onbeschreven: noch groeven, noch krassen.
  2. Civilian / Wye Oak / 2011
    Wie van voornamelijk rustig kabbelende muziek (met hier en daar een plotse uitschieter) houdt, zal ongetwijfeld al van Wye Oak hebben gehoord. Hun passage in Vooruit werd niet eensluidend positief onthaald; het is ook redelijk delicate muziek om live te brengen, vermoed ik.
  3. A Solitary Man / Jonathan Jeremiah / 2011
    Er wordt gecroond dat het een lieve lust is, op dit debuut. Een mengeling van Frank Sinatra en Tom Jones, en eenmaal die switch gemaakt, is dit album best genietbaar. Geen hoogvlieger, maar bevat wel commercieel potentieel.
  4. Helplessness Blues / Fleet Foxes / 2011
    Fleet Foxes waren hot toen wij de eerste keer naar de VS gingen (in 2008), en we hebben lang moeten wachten op de opvolger van dat gigantisch succes. Deze worp lost helaas de verwachtingen niet in; de ganse plaat bevat inwisselbare nummers, niet alleen met het vorige album, maar ook met zichzelf. How’s that for a paradox?
  5. Gold In The Shadow / William Fitzsimmons / 2011
    Heel zacht, soms wat betoverend, maar te weinig opvallend.
  6. That’s How We Roll / Gordon Goodwin’s Big Phat Band / 2011
    Big Band, met soms wat funky stuff bij, maar veel te traditioneel-braafjes.
  7. Plays Nat King Cole “en Español” / David Murray Cuban Ensemble / 2010
  8. Stone Rollin’ / Raphael Saadiq / 2011

(cds vorige maand)

Vergaderbuit

Vrijdag is de meest geplande dag van de week. Daarnet zat ik op vergadering, en ik bracht daarvan terug mee naar huis:

Platen door Bruno Bollaert

Matt Bauder: Day In Pictures; Nate Wooley Quintet: (Put Your) Hands Together; Marcin Wasilewski Trio: Faithful; Portico Quartet: Isla

Platen door Bruno Bollaert

Colin Stetson: New History Warfare Vol. 2 – Judges

(Maar eerst ga ik zelf gaan blazen: orkestrepetitietijd.)

Cd’s 201104

*kuch*

Ik kon twee dingen doen: (1) mij verder laten overmeesteren door het groeiend aantal onbesproken cd’s (2) alles van vóór 2011 toch al verwijderen, zonder verder veel uitleg, en eindelijk aan de cd’s van dit jaar beginnen. Ik heb dan maar voor dat laatste gekozen. De kans is groter dat u dan volgende maand toch op zijn minst bij de helft van de albums wat meer uitleg krijgt.

Met de cd’s uit de ‘bovenlaag’ kan u niet echt verkeerd doen. Als ik er eentje moet tippen, is het misschienFive Pedals Deep van Dan Tepfer (die overigens net zo goed een heel persoonlijke Bach speelt).

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=yt6OPEI3D3s&w=500&h=314]

Werden van de harddisk verwijderd

  • End Times / Eels / 2010
  • The House / Katie Melua / 2010
  • Miss Meteores / Olivia Ruiz / 2009
  • It Takes a Thief / Thievery Corporation / 2010

Cd’s pre 2011 –de bovenlaag

  1. Sun Rooms / Jason Adasiewicz / 2010 / ***(*)
  2. The Carnegie Hall Concert (1971-06-18) / Carole King / 1996 / ***(*)
  3. Initiate / Nels Cline Singers / 2010 / ***(*)
  4. At Temple University 1966 / John Coltrane / 2010 / ***
  5. Ritual / Avram Fefer / 2009 / ***
  6. The Rub And Spare Change / Michael Formanek / 2010 / ***
  7. And If / Anat Fort / 2010 / ***(*)
  8. Voyager Live by Night / Eric Harland / 2010 / ***(*)
  9. The Meadowlands / Luke Howard / 2010 / ***
  10. Ashcan Rantings / Adam Lane’s Full Throttle Orchestra / 2010 / ***
  11. Deluxe / Chris Lightcap’s Bigmouth / 2010 / ***
  12. Apex / Bunky Green & Rudresh Mahanthappa / 2010 / ***(*)
  13. To the One / John McLaughlin / 2010 / ***
  14. Tasty ! / MSG / 2010 / ***
  15. Shut Up And Dance / Orchestre National de Jazz / 2010 / ***
  16. Silent Movies / Marc Ribot / 2010 / ***(*)
  17. Five Pedals Deep / Dan Tepfer / 2010 / ***(*)
  18. Some Place Simple / Martina Topley-Bird / 2010 / ***
  19. Onecept / David S. Ware / 2010 / ***

Cd’s pre 2011 –nét niet

  1. Circles and Calligrams / Benoît Delbecq / 2010
  2. All In One / Bebel Gilberto / 2009
  3. Boom Tic Boom / Allison Miller / 2010
  4. Home / Jane Monheit / 2010
  5. Couleurs sur Paris / Nouvelle Vague / 2010
  6. Equilibrium / Mikkel Ploug / 2009
  7. Pianoworks/Pianoworksn’t / Rawfishboys / 2010
  8. Purcor: Songs for Saxophone and Piano / Trygve Seim & Andreas Utnem / 2010
  9. Bauhaus Dessau / Schlippenbach Trio / 2009
  10. Yes We Can / World Saxophone Quartet / 2010
  11. Ghost Dance / Zanussi Five / 2010
  12. Hammersmith Odeon / Frank Zappa / 2010

Cd’s pre 2011 –de rest

  1. Cycle Of Silence / Frøy Aagre / 2010
  2. Bach – Violin and Voice / Johann Sebastian Bach (Hilary Hahn) / 2009
  3. Brötzmann / Drake / Peter Brötzmann & Hamid Drake / 2010
  4. Reverse Thread / Regina Carter / 2010
  5. Avishai Cohen Introducing Triveni / Avishai Cohen / 2010
  6. Empire / Scott Colley / 2009
  7. Contact / Five On One / 2010
  8. National Ransom / Elvis Costello / 2010
  9. La Musica Di Noi / Stefano Di Battista / 2010
  10. Golden / Kit Downes Trio / 2009
  11. Nina / Kellylee Evans / 2010
  12. Homefree / Nnenna Freelon / 2010
  13. Lou Harrison – A Portrait / Lou Harrison / 1997
  14. Domador De Huellas / Guillermo Klein / 2010
  15. Haunted Heart / Hilary Kole / 2009
  16. You Are There / Hilary Kole / 2010
  17. Ornette Plus / David Liebman / 2010
  18. Something Like Reality / Lyambiko / 2010
  19. Music Redeems / The Marsalis Family / 2010
  20. Bold As Light / Stephan Micus / 2010
  21. Between Worlds / Andy Middleton / 2010
  22. Far Side / Roscoe Mitchell & Note Factory / 2010
  23. Re-Dial Live In Hamburg / Quest / 2010
  24. Adventures Trio / Alessio Menconi, Aldo Romano, Luca Mannutza / 2010
  25. Complete Communion To Don Cherry / Aldo Romano / 2010
  26. Own Side Now / Caitlin Rose / 2010
  27. Flæchten / Taro / 2009
  28. Remembering Weather Report / Miroslav Vitous Group / 2009
  29. All Days Are Nights: Songs For Lulu / Rufus Wainwright / 2010
  30. No Beginning No End / Kenny Werner / 2010
  31. Anomaly / Lenny White / 2010
  32. [em] live / Michael Wollny, Eva Kruse, Eric Schaefer / 2010
  33. Fellowship / Lizz Wright / 2010

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Cd’s 201101-03

Dit lijkt een lange lijst, ik weet het. Het is echter slechts een fractie van mijn achterstand. iTunes vertelt mij dat ik –bovenop deze lijst– nog 103 albums moet vermelden/verwerken, en ja, ik besef dat sommige mensen niet eens zoveel albums in huis hebben.

Absolute toppers zijn: Sophisticated Ladies van het Charlie Haden Quartet West; Chamber Music Society Esperanza Spalding; Saturn Sings van Mary Halvorson; …for the ghosts within’ van Wyatt, Atzmon & Stephen; en Seasons of My Soul van Rumer…

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=jvYUfwMBCrU&w=500&h=311]

…dicht gevolgd door o.a. Lágrimas Mexicanas van Bill Frisell & Vinicius Cantuária; Baïlador van Michel Portal; en Parity door Ben Sluijs & Erik Vermeulen.

Lees ook eens de volgende interessante berichten: Criticizing the critics at length (or because of it); en het daarmee verband houdende Commenters’ Lament (aka How many times should a reviewer listen to a CD?).

Werden van de harddisk verwijderd

  • 21 / Adele / 2011
  • The Constant / I Blame Coco / 2010

Cd’s

  1. {Hooked!} / Lucy Woodward / 2010 / *(*)
    Leutige deuntjes, die op zijn best wat aan de vroege Kylie Minogue laten denken. Beetje te licht bevonden voorlopig –leutige album cover.
  2. Featuring Norah Jones / Norah Jones / 2010 / *(*)
    Inwisselbare achtergrondmuziek; de juffrouw stelt live niet veel voor, zoals we vorig jaar mochten getuigen op Gent Jazz.
  3. Bye Bye Blackbird / Melody Gardot / 2010 / ***
    Niets nieuws, maar wel iets goeds –ik blijf ervan genieten, van haar stem en zangidioom. Het blijft voorlopig evenwel wachten op een nieuwe worp, en het wordt helemaal niet evident om Worrisome Heart en My One and Only Thrill op te volgen, en al zeker niet op een manier waaruit zou blijken dat ze geëvolueerd is. Ondertussen zingt ze een commercial voor Renault.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=F7Vtx7SSbzI&w=500&h=311]

  1. Lágrimas Mexicanas / Bill Frisell & Vinicius Cantuária / 2011 / ***(*)
    Niet meteen jazz, maar wel het betere gitaarwerk. Let wel, geen stevige riffs of bruut geweld, maar voorzichtige ingetogen muziek. Er zit geen boekje bij de cd, wat behoorlijk jammer is, gezien ik toch wel wat meer achtergrond over dit project had gekregen. Lágrimas Mexicanas betekent zoveel als Mexicaanse tranen, maar in de achtergrond van de muzikanten hoeven we daarvoor mogelijks niet te grasduinen: Vinicius Cantuária is een Braziliaan die in New York woont, en Bill Frisell is een Amerikaan die zowat overal heeft gewoond, van New York tot Seattle tot België. John Fordham van The Guardian omschrijft het als volgt: Lágrimas Mexicanas is Cantuária’s collection of aural snapshots of Hispanic life in New York, traditional Latin materials sublimely transformed by cross-genre borrowings, which Frisell colours from his inimitable palette of jazz, blues and country sounds.
  2. In Between / Erik Truffaz / 2010 / **
    Truffaz verglijdt veel te gemakkelijk in een soort loungey fusion gedoe, een beetje alsof hij blijven steken is in één Miles Davis periode. Op deze plaat heeft hij Sophie Hunger uitgenodigd, wat voor minstens twee popperige liedjes zorgt, en mee helpt om dit album toch wat afwisselender te maken.
  3. Providencia / Danilo Pérez / 2010 / ***
    Redelijk groots opgevat werk van Pérez met een indrukwekkende cast. En dan hebben we het over pakweg Ernesto Diaz (congas), maar vooral ook over altsaxofonist Rudresh Mahanthappa en vocaliste Sara Serpa. Dit is een doordacht stuk muziek, dat soms naar klassiek neigt, maar voldoende energie uitstraalt.
  4. Sophisticated Ladies / Charlie Haden Quartet West / 2010 / ****
    Dit is zonder meer een meesterwerkje, waarop zelfs Norah Jones (track 3 – Ill Wind) zich van haar beste kant toont. Een geslaagde mengeling van instrumentaal en vocaal werk, geheel in de wijze van de jaren 60, met gasten als Cassandra Wilson, Diana Krall, Melody Gardot, Norah Jones, Renee Fleming en Ruth Cameron; een strijkorkest; en naast contrabassist Charlie Haden ook nog Ernie Watts (tenor sax), Alan Broadbent (piano), Rodney Green (drums). Zonder enige twijfel in huis te halen.

[vimeo 10785366 w=500 h=281]

  1. Saturn Sings / Mary Halvorson / 2010 / ***(*)
    Veel minder evidente muziek dan de Sophisticated Ladies, maar deze Saturn Sings bevestigt de belofte van Mary Halverson. Jon Irabagon (van Mostly Other People Do The Killing) speelt altsax en John Hébert plukt aan de bass. Dit is veeleisende muziek: deze plaat schreeuwt om aandacht en laat zich niet zomaar eventjes opleggen terwijl u onderwijl uw kamer op orde brengt. Maar luister, en geniet! (Zie ook: Mary Halvorson: Rules And The Unruly)
  2. The Observer / Jon Irabagon / 2009 / **
  3. Foxy / Jon Irabagon / 2010 / ***
    En hier is hij dan zelf, die Jon Irabagon. The Observer werd iets minder positief onthaald in 2009, en voor wie nadien naar Foxy luistert, kan het verschil niet groter zijn. Foxy begint en eindigt heel abrupt, alsof de muzikant een momentopname heeft gemaakt op een een continue doorspelende plaat. De opdeling in tracks lijkt geheel arbitrair –wat vanzelfsprekend alleen maar schijn is– maar het draagt bij tot een groter structureel geheel van deze plaat. The Observer is er alleen voor de fans, maar Foxy is beslist de moeite van het beluisteren waard.
  4. Narcissus No.2 / Robin Verheyen / 2010 / ***
    Een heel andere sound, nu Harmen Fraanje door Jozef Dumoulin is vervangen: intiemer, lyrischer bijna. De composities van Verheyen blijven steeds een ontdekkingsreis.
  5. Parity / Ben Sluijs & Erik Vermeulen / 2010 / ***(*)
    Dit duo had zichzelf live al meermaals bewezen, en dit album bevestigt de reputatie. Sluijs speelt lyrisch maar nooit klagerig; Vermeulen verliest zichzelf, maar nooit helemaal. Twee boezemvrienden vertellen elkaar een verhaal en versterken elkaar zonder het schijnbaar zelf te beseffen. Dit is een heel evenwichtig en tegelijk boeiend album geworden.
  6. HNH / Joe Hertenstein / 2010 / **(*)
    Aansprekelijk debuut van Joe Hertenstein met Pascal Niggenkemper en Thomas Heberer. Intimistisch en emotioneel, voorzien van typisch getiktok, gebroken akkoorden en climaxgolven; lijkt mij zeer interessant om live te zien.
  7. Oto / Decoy & Joe McPhee / 2010 / ***
    All right! Geheel en al impro: Oto werd live opgenomen in het Londense Café Oto. Saoxphonist Joe McPhee speelt niet alleen op de typisch razendsnel free-manier, maar weet net zo goed subtieler uit te pakken. Decoy bestaat uit Alexander Hawkins, John Edwards en Steve Noble. Hawkins weet dat orgel van hem volledig in te tomen en slaagt erin dat ding geheel subtiel en daardoor veel waardevoller aan het woord te laten komen. Free zonder overvloedig cymbaalwerk lijkt nog steeds niet te lukken, maar gelukkig werd het geluidsniveau wel op aanvaardbare hoogtes gehouden t.o.v. de andere instrumenten. Zelfs de bas is hoorbaar! Heel evenwichtig album.
  8. Eldorado Trio / Louis Sclavis, Craig Taborn, Tom Rainey / 2010 / ***
    We hadden Taborn met zijn eigen trio op Jazz Brugge gehoord, en hoe weinig verrassend die muziek toen klonk, des te verfrissender klinkt dit album. Jazz zoals het hoort, met uitgeschreven stukken en ruimte voor improvisatie, en met een heel scala aan klankkleuren en ritmes. Sclavis bepaalt in grote mate de sound, maar Taborn en Rainey hebben meer dan een ondersteunende rol.
  9. Imaginary Sketches / Chad McCullough – Bram Weijters Quartet / 2011 / **
    Catchy, popachtige mainstream songs, maar ik ben niet overtuigd van Chad McCullough.
  10. Small Zoo / Hamster Axis of the one-click Panther / 2011 / ***
    Energieke en veelzijdige jazz, van de betere soort op de jonge Belgische jazzscène.
  11. Turtle Music / Koen Nys Quintet / 2011 / *** (zie ook)
    Standaard aanvoelende jazz; deze plaat barst van de energie, zit vol goed geregelde afwisseling tussen piano en gitaar en sax, en heeft oog en gehoor voor een uitgekiende ritmesectie. Van de eenvoudige opener Jaja tot de stevige afsluiter Under cover weet dit album moeitloos de aandacht van de luisteraar vast te houden.
  12. I Speak Because I Can / Laura Marling / 2010 / ***
  13. West Coast Seattle Boy / Jimi Hendrix / 2010 / ***
  14. The Deep Field / Joan As Police Woman / 2011 / **
    Haar vorige vond ik heel goed, maar op dit album doet ze te veel haar best om een mengeling te wezen tussen Sheryl Crow en PJ Harvey.
  15. James Blake / James Blake / 2011 / **
    Helemaal niet slecht, al springt zijn hit Limit To Your Love er serieus uit.

Vinyl

  1. Master / Drums are for parades / 2010 / **
    Mooi artwork, en geperst op witte vinyl! –wat natuurlijk niks zegt over de muziek. Stevige drive stuwende ritmes; ik heb een voorkeur voor de tracks waarop niet gezongen wordt, maar dat is een beetje naast de kwestie, vrees ik.
  2. Creator / BRZZVLL / 2010 / **(*) (zie ook)
  3. The Gentle Side / John Zorn & The Dreamers / 2010 / ***
    Een Special Collection (limited edition, 180g), alweer met prachtig artwork (door Chippy), dat ook op het vinyl werd aangebracht. Het bevat de meest lyrische tracks uit de drie Dreamers platen (The Gift, The Dreamers, O’o), zonder het kleffe van pakweg In Search Of The Miraculous. Very nice!
  4. …for the ghosts within’ / Wyatt, Atzmon, Stephen / 2010 / ****
    Toen ik voor het eerst luisterde naar Wyatts nasale en initieel monotoon aanvoelende stem, vreesde ik voor een eerder slaapverwekkende Mose Allison plaat. Niets is minder waar (u hoorde mij al aankomen) –deze plaat is enorm verscheiden, zowel in repertoire als in muzikale opzet. Voor wie niet vertrouwd is met Wyatt, is het even wennen, maar dit is absoluut de moeite!
  5. Philharmonics / Agnes Obel / 2010 / ***
    Eén van de meest opmerkelijke debuten van vorig jaar. Ze trekt uitverkochte zalen, maar als u niet binnengeraakt bent in de AB of in Hasselt, hoeft u nog niet te wanhopen: ze komt naar Gent Jazz!
  6. Seasons of My Soul / Rumer / 2010 / ***(*)
    Over debuut gesproken, is dit er ook wel één om u tegen te zeggen. Sarah Joyce is de dertig voorbij, en heeft de voorbije 10 jaar zitten knokken voor haar muzikale carrière. Haar muziek brengt associaties op met Bacharach, Karen Carpenter en Carole King, en sleurt de luisteraar meteen bij zijn kippenvel de ganse plaat binnen. Er is geen saai moment te horen (ook niet na herhaaldelijk beluisteren), dit album laat zich beluisteren als was het een selectie van de beste nummers uit een carrière. Het wordt alvast een hele opgave om hiervoor een opvolger te maken.
  7. Eleonore / The Bony King of Nowehere / 2011 / ***
    Mensen die het kunnen weten vertellen mij dat Bram Vanparys enorm geëvolueerd is op deze plaat. Ik heb zijn vorige niet gehoord, maar van deze ben ik in elk geval onder de indruk. Mocht het nog niet gebeurd zijn: dit is een internationale doorbraak helemaal waard.
  8. Chamber Music Society / Esperanza Spalding / 2011 / ***(*) (zie ook)
    De cd had ik al in huis gehaald de dag dat hij uitkwam, en dit jaar verscheen eindelijk ook de LP versie. Zeer verzorgd, een 180g persing, en heel goede geluidskwaliteit. Op kant D staat een extra nummer, Morning, en een behind the scenes dat wel interessant is, maar grotendeels van mindere geluidskwaliteit is. Schitterende plaat evenwel.
  9. Smoke Ring For My Halo / Kurt Vile / 2011 / ***
    Ach kijk, ik ben een sucker voor dit soort muziek. Indie Rock, zegt wikipedia. Het is vaak semi-akoestisch, neigt naar singer-songwriter, met een vleugje country. Ik ben al verzot op dit soort muziek sinds de vroege Lloyd Cole & The Commotions.
  10. Kiss Each Other Clean / Iron & Wine / 2011 / ***
    En dit sluit daar wat bij aan. Iron & Wine is iets meer alternative gone mainstream, maar het blijft erg genietbaar.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=6nT911jkWEo&w=500&h=311]

Binnenkort op Gent Jazz

  1. Pathways / Dave Holland Octet / 2010 / ***
    Hollands kwintet blijft uitbreiden, eerst naar zes en nu naar acht op dit album, dat grotendeels manageable klinkt. Niet zo chaotisch als een echte big band, maar met voldoende power van de ruime blazerssectie.
  2. Baïlador / Michel Portal / 2010 / ***(*)
    Het leuke aan dit album is dat de composities zo verhalend zijn. Dit is geen zwaar energieke jazz, maar ook niet meteen verbloemend lyrisch; Portal vertelt, en wie het hoort kan niet anders dan geboeid luisteren.
  3. Down the Way / Angus & Julia Stone / 2010 / **
    Soms doet het mij wat aan Damien Rice denken, bijvoorbeeld gelijk de afsluiter The Devil’s Tears begint. Ik hoor iets liever Julia zingen en ben vanzelfsprekend benieuwd naar wat dat allemaal live gaat geven.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Cd’s 201012

We zijn uitgekomen bij Pi, voor het aantal gekochte albums in 2010 (‘net’ niet het dubbele van 2009). Bijna 1 album per dag, er zullen waarschijnlijk wat feestdagen hebben tussen gezeten. Er zitten fantastisch goede dingen tussen, die u niet mag gemist hebben, en er zitten nog een paar dingen niet tussen, waarnaar ik nog niet genoeg heb kunnen luisteren. Binnenkort hopelijk een top 10.

Werden van de harddisk verwijderd:

  • If I Could Wrap Up A Kiss / Silje Nergaard / 2010
    ’t Is (was) kerstmis en zo, maar sorry, dit was gewoon té klef. Zelfs pianist Helge Lien kon deze cd niet uit de trashcan redden.
  • Middle Cyclone / Neko Case / 2009
    Ik had daar goede dingen over gehoord, over Neko Case, maar deze cd is gelijk één lang aanhoudend gezaag voor mijn oren.
  • At The End Of The Day / Till Bronner / 2010
    Sorry, ik kan maar niet gewend raken aan die mens zijn stem.
  • Endlessly / Duffy / 2010
    My god. Wil iemand haar rantsoen helium afpakken?
  • Re-Evaluation Time / Roberto Badoglio / 2010
    Ongeïnspireerd pseudofunkachtig iets.
  • Sweep Me Away / Fredrika Stahl / 2010
    Potentieel, maar niet genoeg. Popperige jazz. Of jazzerige pop. U bekijkt het zelf maar.
  1. Clarinetwork Live At The Village Vanguard / Anat Cohen / 2010 / **(*)
    Zeer goed gespeelde klassieke jazz, leuk om naar te luisteren, en echt live waarschijnlijk nog veel interessanter. Goed, maar niet begeesterend.
  2. Spark of Being: Soundtrack / Dave Douglas / 2010 / ***
  3. Spark of Being: Expand / Dave Douglas / 2010 / ***(*)
  4. Spark of Being: Burst / Dave Douglas / 2010 / ***
    Expand is de beste van dit trio, maar eigenlijk zijn ze allemaal aan te raden. Het thema van Morrisons film wordt telkens opnieuw ontwikkeld, om gestalte te geven aan ‘het monster’. Zie ook Dave Douglas – ‘Spark of Being’ & Spark of Being
  5. Intangible States / Stray Dogs feat. Legoman / 2010 / ***
    Oorspronkelijk een soundtrack bij het visuele totaalspektakel, maar deze muziek blijft ook zonder die visuele ondersteuning recht. Zie ook Intangible States & Stray Dogs – Intangible States (redux)
  6. Live in Milano / Riccardo Luppi’s Mure Mure / 2010 / **(*)
  7. Sexy Noise / Super Seaweed Sex Scandal / 2010 / **(*)
  8. Chicago Volume / Ken Vandermark & Paal Nilse-Love / 2009 / ***
  9. Full Bloom / Uwe Oberg / 2010 / ***
  10. Verismo Arias / Jonas Kaufmann / 2010 / **(*)
  11. Johann Sebastian Bach – Sonatas & Partitas / Isabelle Faust / 2010 / ***
  12. Resonances / Helene Grimaud / 2010 / ***
    Er zit een heel mooie interpretatie van de Piano Sonata Op.1 van Alban Berg in.
  13. Georg Friederich Händel – Between Heaven & Earth / Sandrine Piau / 2009 / **(*)
  14. Sonate de Requiem Op 283 & Trio avec Piano / Olivier Greif / 2006 / **(*)
  15. Notturno / Othmar Schoeck / 2009 / ***
    Moielijk verteerbaar, maar absoluut de moeite om u door te worstelen.
  16. Tron: Legacy (OST) / Daft Punk / 2010 / **
  17. Inception (OST) / Hans Zimmer / 2010 / **
  18. Look At What The Light Did Now / Feist / 2010 / ***
    Bonus cd bij de dvd –ik ben nogal fan van Feist (cfr Look At What The Light Did Now).
  19. Room for Ghosts / My Terrible Friend / 2010 / ***
    Fantastisch debuut –cfr My Terrible Friend
  20. Journey / Joëlle Léandre & India Cooke / 2010 / ***
  21. Music of John Coltrane / Dominic Duval, Jimmy Halperin & Brian Wilson / 2010 / **
  22. Sometimes the Blues Is Just a Passing Bird / The Tallest Man On Earth / 2010 / ***
    Leren Kennen via het album The Wild Hunt, en de naam en de muziek zijn blijven plakken. Een EP dient op 45 toeren afgespeeld te worden; ik dacht al dat ik te veel pijnstillers had genomen.
  23. Invariable Heartache / Kort / 2010 / **(*)
    Cortney Tidwell en Kurt Wagner maken muziek waarvan ik nooit gedacht had dat ik ze goed zou vinden. Het is niet onvoorwaardelijk goed, maar kan zeker dienen als het betere achtergrondgeluid om bij te werken of te lezen.
  24. Good Things / Aloe Blacc / 2010 / **(*)
    I Need A Dollar is ondertussen zo bekend geworden dat zelfs ik het kende. Voor Henri en Tessa was het al gemaan goed, en ze waren ook best te spreken over de rest van het album. Soul is redelijk hot, nietwaar.
  25. The Night Before / Hooverphonic / 2010 / **
    Goede muziek, maar de meeste albums van Hooverphonic zijn inwisselbaar. Het mocht een beetje vernieuwender geweest zijn.
  26. Black Dub / Black Dub / 2010 / ***(*)
    Trixie evolueert, en het gaat de goede kant op –zie ook Black Dub
  27. Way of Life / Céline Bonacina Trio feat. Nguyên Le / 2010 / **(*)
    Energieke en zeer genietbare muziek van een juffrouw met een oversized saxofoon. Wat dit album misschien wat mist aan inhoud, wordt zeker en vast goedgemaakt door drive. Ga dit live zien.
  28. Covers / Manu Codjia Trio / 2010 / ***
    Hij slaagt er zelfs in het aartsmoeilijk te coveren Halleluyah deftig neer te plaatsen. Als favoriete nummer twijfel ik tussen Beat it en Martha.
  29. Silver Pony / Cassandra Wilson / 2010 / *(*)
    Sorry, ik zie het echt niet, wat er zo goed zou zijn aan dit album. Wilson is een heel erg goede zangeres, beheerst het jazzidioom als geen ander, maar dit gaat totaal de mist in.
  30. Mirror / Charles Lloyd / 2010 / ****
    Tientallen keren heb ik naar dit album geluistered. Na een eerste beluistering ging het meteen aan de kant als minderwaardig –op een paar nummers speelt Lloyd alsof hij net de saxofoon onder de knie heeft en af en toe toch nog een paar noten mist. Achteraf ben ik gaan nadenken over die zogezegde missers, en ik kon mij maar moeilijk voorstellen dat zo’n muzikant dergelijke klanken zou laten vastleggen als dat neit zijn bedoeling was geweest. Wie dieper op de muziek ingaat en verder luistert hoort een indringende, lamenterende klank –zonder noodzakelijk indroef te zijn. Een emotioneel album, dat ik na elke luistersessie steeds beter begon te vinden.
  31. Follow The White Rabbit / Yaron Herman Trio / 2010 / ***
    De invloed van Brad Mahldau is nooit ver te zoeken bij Yaron Herman. Wie zijn eerdere albums heeft beluisterd, merkt een duidelijke ontwikkeling en groeicurve, waardoor we ook over dit album enthousisast kunnen zijn. Eigen werk en een paar covers/interpretaties; en ziet wij zijn al enorm content. Dit kan een breed publiek aanspreken.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Cd’s 201011

Bereiken we nog de kaap van 300 nieuwe albums voor 2010 ten einde is? Als ik erin slaag ze allemaal op te lijsten, kan ik alvast bevestigend antwoorden. Ik heb hier nog drie stapels van zo’n tien cd’s elk liggen, dus kwantiteit is het probleem niet. (Tijd daarentegen…)

We beginnen weer properkens: werden vorige maand gewetenloos van de harddisk verwijderd:

  • Catching a Tiger / Lissie / 2010
    Niet dat het slecht is, maar er zijn er dertien in een dozijn, van die platen.
  • Septentrion / Alain Caron / 2010
    Een ongetwijfeld virtuoos basgitarist, die weinig geïnspireerde maar heel makkelijk verteerbare fusion uit de jaren 70-80 (na)maakt. Als dat uw ding is, niet twijfelen: kopen.
  • 1983 / Sophie Hunger / 2010
    Ik heb er wel drie keer naar geluisterd, naar die plaat, maar ze kan mij niet bekoren. Overgehyped.
  • Love Songs / Anne Sofie Von Otter & Brad Mehldau / 2010
    Pft. Ik heb het bijna de ganse cd uitgehouden, wat zeg ik, de ganse twee cd’s, maar toen Von Otter aan Blackbird van The Beatles begon, was het genoeg geweest. Waste of talent, voor zowel Von Otter als Mehldau. “Gelijk een tang op een varken”, luidt het dan.
  • Dust Lane / Yann Tiersen / 2010
    Een beetje nostalgisch, maar de jaren 80 en 90 zijn wel degelijk voorbij.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=l7q9Ykns5_M&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]

  1. Israeli Song / Eli Degibri / 2010 / ***(*)
    Zeer standaard jazz, al zou het geheel verkeerd zijn om die als mainstream commercieel te omschrijven. Hoge kwaliteit, boeiende interpretaties en voldoende eigen werk door een hoogstaand kwartet –met Brad Mehldau aan de piano.
  2. January / Marcin Wasilewski / 2008 / ***(*)
    Google zegt mij dat hij bij Anderlecht speelt, maar dat klopt niet, hij speelde eerst piano bij Tomasz Stanko en heeft ondertussen zijn eigen trio. Homonymie, het is wat. Om in de gaten te houden.
  3. Turbulence / Michel Portal / 2010 / ***
    Stond in de recente Jazz Magazine nog als één van de vijf disques essentiels van de man, en wie zijn wij om Jazz Magazine tegen te spreken? (Alleen maar als het in ons kraam past.)
  4. Lonely Avenue / Ben Folds & Nick Hornby / 2010 / **
    Op zijn best doet dit album denken aan de muziek van Paul McCartney kort na zijn post-Beatles periode. De muziek is tegelijkertijd wild en dun, beschaafd en wild, gelijk een stuk onbehouwen dat eigenlijk wel weet tot hoever hij mag gaan en er moeiteloos in slaagt zijn beste manieren te houden. Ik ben halvlings wel geneigd om hem in luxe-uitvoering op lp in huis te halen (omdat daarbij vier kortverhalen van Nick Hornby zouden zitten). Het is in elk geval een concept-album dat actief moet beluisterd worden, en muzikaal niet altijd overloopt van de genialiteit. Laat er mij nog wat over denken.
  5. Signs & Signatures / Brussels Jazz Orchestra / 2010 / ***
    BJO laat zich van zijn (haar?) meest zachtaardige kant zien, dank zij de gerearrangeerde werken van Bert Joris. De pers is unaniem lovend over de nieuwe weg die Belgiës grootste jazzorkest is ingeslagen, en ook in het buitenland waren ze onder de indruk. Een cd om in uw collectie te plaatsen (en naar te luisteren).
  6. De Beren Gieren / De Beren Gieren / 2010 / ***
    Heel mooie eersteling/demo van deze jonge helden. Ze hebben hun hype moment gehad, wij zijn benieuwd hoe ze verder gaan evolueren. Haal dit album in huis!
  7. Catalogne / Christian Escoudé / 2010 / **(*)
    Weinig opvallende plaat die een heel breed publiek aanspreekt. Perfect getimed om met de feestdagen cadeau te doen. Heel gemoedelijk, heel beluisterbaar, heel aangenaam, maar dan weer wel iets minder avontuurlijk. Met Thomas Savy op klarinet!

Binnen gehaald op (oud) vinyl:

  1. Walter Carlos’ Clockwork Orange / Walter Carlos / 1972
    Fan.Tas.Tisch. Walter Carlos heet ondertussen Wendy; Carlos was één van de eerste klanten van Robert Moog, de man van de legandarische Moog synthesizer –hij overhaalde Moog om touch-sensitivity in te bouwen in de toetsen. Walter Carlos schreef de soundtrack voor Stanley Kubrick’s film A Clockwork Orange, maar bracht nadien –naast die officiële soundtrack– ook zijn eigen volledige score voor de film uit. In diezelfde periode liet hij zich chirurgisch ombouwen tot Wendy, al was het wachten tot 1979 tot het eerste album verscheen dat offieel aan Wendy Carlos werd toegedicht —Switched-On Brandenburgs. Geniale muziek, al ben ik misschien een beetje nostalgisch.
  2. Listen to Art Farmer and the Orchestra / Art Farmer / 1962
  3. Le Piano Démécanisé / Frederik Croene / 2010
    Leutig éénmaal ge u ervoor openstelt. Frederik Croene bespeelt een ‘gestripte’ piano volgens een aantal regels die niet geheel vreemd zijn aan het Dogme 95 principe. Nieuw, en geen oud vinyl, maar bon. We gaan niet hokjesdenken toch?
  4. Harmonium / John Adams / 1984
  5. Get Happy with the Randy Weston Trio / Randy Weston Trio / 1955
  6. Ringo / Ringo Starr / 1973
    Het derde solo album van Ringo Starr wordt wel eens beschouwd als het laatste Beatles album. Alle vier de Beatles komen immers op het album voor, al spelen ze wel nooit allemaal samen op dezelfde track. Typische Ringo muziek, een beetje naïef en heel goedlachs, maar niettemin een heel genietbare plaat.
  7. Make Love To Me / Julie London / 1957
  8. Nuits de la Fondation Maeght Vol. 1 / Albert Ayler / 1970
  9. Discovery! / Charles Lloyd / 1964
    De eerste plaat van Charles Lloyd als hoofdman. Tenor sax en fluit; van basklarinet is nog geen sprake.
  10. Kind of Blue / Miles Davis / 1959
    Geen eerste persing, maar een heruitgave uit 1962.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=_B1j6tLEjiA&fs=1&hl=en_US]

  1. Doo-bop / Miles Davis / 1992
    Het laatste album van Miles, slechts zes tracks waren afgewerkt toen Miles Davis op 28 september 1991 overleed. Just diggin that doo-bop sound with Miiiiiiiiles, Miles Davis –Miles overleed vlak voor hij verder de weg van de hiphop ging inslaan.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Cd’s 201010

Voor we opnieuw aan de helft van de maand zitten, toch al een rappe selectie van de aanwinsten van vorige maand. Ik denk dat ik binnenkort al een eerste batch van november oplijst. Anders raak ik er zelf niet meer aan uit.

Werden van de harddisk verwijderd:

  • The Archandroid (Suites II And III) / Janelle Monáe / 2010
    ’t Is geen slechte muziek, daar niet van, en er zit gelijk een bedoeling achter, een concept, en dat is al (véél) meer dan we van de gemiddelde cd kunnen verwachten. Maar ik word er nerveus van. Het is geheel mijn ding niet. (En voor één keer vind ik dat een beetje spijtig.)
  • Love And Its Opposite / Tracey Thorn / 2010
    Deze plaat kon mij gewoon niet boeien: te polished, te vlak, te eenzijdig. Tracey Thorn is de helft van Everything but the Girl, een redelijk populaire groep uit de jaren 80 en 90 die heel erg bekend waren met o.a. Missing en hun coverversie van I don’t want to talk about it (oorspronkelijk door Danny Whitten en Crazy Horse, maar vooral bekend in de versie van Rod Steward).
  • The Suburbs / Arcade Fire / 2010
    Ik weet het, ik weet het. Volgens Bart Steenhaut is dit het beste album aller tijden –na het verzameld werk van Coldplay– dus ik heb waarschijnlijk geen smaak. Ik zit er nu al drie maanden geregeld naar te luisteren, maar ik val er bij in slaap. Nee, luider zetten helpt niet.
  • Going Back / Phil Collins / 2010
    Niet dat het slecht is, maar what’s the point. Dit past in een jaren 80 film, met Cher bijvoorbeeld, of iets gelijk La Bamba of Dirty Dancing of Ghost of…
  • Leave Your Sleep / Natalie Merchant / 2010
    ’t Is mooi, ’t dromerig; Merchant is nog steeds de stem van 10,000 Maniacs, maar dan zonder de punch.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=iLilpPtY2JU&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]

  1. The Knot / Wye Oak / 2009 / **(*)
    Dit album gevonden via NPR —Five Great Cover Songs From 2010 (So Far)— en meteen gekocht. Dit is het soort pop (ttz niet-jazz), waar ik nog wel graag naar pleeg te luisteren.
  2. July Flame / Laura Veirs / 2010 / ***
    Idem voor deze Laura Veirs; misschien vind ik dat nog net iets beter.
  3. Together / The New Pornographers / 2010 / **
    Dit album was hot in Seattle toen wij daar verbleven eerder dit jaar. Niet slecht, maar geen hoogvlieger.
  4. No Better Than This / John Mellencamp / 2010 / ***
    In mijn geheugen beter bekend als John Cougar Mellencamp; speelt voornamelijk Americana/country-achtige liederen. Hij is 59 ondertussen en zit sinds 2008 in de Rock and Roll Hall of Fame. Dit album werd geheel in mono opgenomen, geheel wars van digitale verbeteringen (dat is ook te horen, in vergelijking met de rest van de albums deze maand, en nee dat is geen negatieve kritiek). De plaat werd al evenmin in gewone studio’s opgenomen, maar op historische locaties. Uit de oorspronkelijke 30 liedjes werden er 13 geselecteerd voor dit album. Mooi.
  5. Swanlights / Anthony & The Johnsons / 2010 / ***
    Alweer een meer dan geslaagd album van Anthony, toch voor wie van een beetje gloom en duisternis houdt. Ik ben heletegans gewonnen voor Flétta, het nummer met Björk –een vleugje Björk op tijd en stond is fenomenaal, maar de juffrouw (mevrouw zekers) verwordt helaas meestal al gauw tot overdaad (niet nu dus). Op Flétta na zitten er weinig verrassingen in het album, maar het blijft een goede aanwinst.
  6. Grinderman / Grinderman / 2007 / **(*)
    “Ja, maar den eersten is beter”, beweerde iemand toen ik mijn goedkeuring over Grinderman 2 uitsprak. Dus haalde ik de eerste lp ook maar in huis. Anders van sound, soms rommeliger, soms vlakker, een goed begin, maar ik vind de tweede interessanter.
  7. Write About Love / Belle & Sebastian / 2010 / **
    Mjah, braaf en weinig opvallende plaat die de luisteraar achtereenvolgens naar de vorige eeuw of een countrybar katapulteert. Ze hebben de polished vintage sound wel juist, maar veel sprankeling zit er eigenlijk niet in. Ik had er meer van verwacht en was al helemaal bereid om het ding hier grijs te draaien. Niet dus.
  8. Come Around Sundown / Kings of Leon / 2010 / *(*)
    Niet meteen mijn ding, wel een schone hoes, en ritmische muziek. Bespreking alhier.

[vimeo 15186874 w=500 h=281]

  1. Sleepwalkers / David Sylvian / 2010 / ***
    Ik kende dat niet. Maar dezelfde mens die mij naar de eertse plaat van Grinderman stuurde, duwde mij ook richting Sylvian. Met dank daarvoor. Sylvian is al meer dan dertig jaar bezig, is gelinked aan mensen zoals Ryuichi Sakamoto en John Hassell en begon zijn carrière in de groep Japan. De plaat legt de nadruk op zijn schem, en welk een schitterende stemklank. Sleepwalkers is een verzamelalbum, en wel eentje dat de voorbije tien jaar van Sylvian muzikaal representeert. Blij dat ik het in huis gehaald heb.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Cd’s 201009

Oei, we zijn al half oktober, en ik heb de lijst van september nog niet erm… opgelijst. Ik heb overigens nog veel meer liggen, maar geen tijd om het (hier) allemaal de aandacht te geven die het verdient (zoals Peter Evans, Angles en Newt hieronder –vooral Newt is echt heel goed). Bij deze.

Werden van de harddisk verwijderd:

  • November / Dominic Miller / 2010
    Dominic Miller is het best gekend door zijn samenwerking met Sting, al lijst zijn wikipediapagina een veel grotere hoeveelheid bekende mensen waar hij mee heeft samengewerkt. Impressive, maar dat is dit solo album dan weer niet. November is een saai smooth jazz album, dat ongetwijfeld een onweerstaanbare aantrekkingskracht zal hebben voor de fans van Kenny G, en dat ik misschien toch had kunnen houden als “muziek om bij in slaap te vallen”. Nah.
  • Une Enfant Du Siecle / Alizee / 2010
    Gezellige jaren 80 pop van de 26-jarige Franse lolita. De muziek is een mengeling tussen Mylène Farmer en Kim Wilde, en daarmee is ook alles gezegd. Euh, behalve dat de juffrouw er patent uit ziet, maar dat biedt gelijk geen meerwaarde aan mijn oren.
  • Listening Booth:1970 / Marc Cohn / 2010
    WTF? Het was helemaal om zeep toen ik zijn Maybe I’m Amazed versie te horen kreeg. Een pareltje van Paul McCartney uit de tijd met The Wings, totaal om zeep geholpen door Cohn. Bah.
  • Pilgrim’s Progress / Kula Shaker / 2010
    Ik heb ernaar geluisterd, maar ik vind er mij gewoon niet in terug. Sorry Peter.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=w2JRGv91urY&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]

  1. Chamber Music Society / Esperanza Spalding / 2010 / ***
    Veel hype, maar toch aangenaam om naar te luisteren. Ligt regelmatig op.
  2. This is R*time / Reut Regev / 2009 / ***
    Opwindend-opzwepende muziek, zonder in het kenmerkend-stereotiepe trombone geluid te vervallen. (Ik zal mijn best doen om niet voortdurend koppelteken-beschrijvend te werken.)
  3. ICP049 / ICP Orchestra / 2010 / ***
  4. !ICP!50 / ICP Orchestra / 2010 / ***
    Mijn eerste ICP-platen zijn meteen een schot in de roos. Met, op ICP049, dat fantastische nummer No Idea.
  5. Desert Ship / Satoko Fuiji / 2010 / **(*)
    Ik heb Satoko Fuji leren kennen in Vooruit, en toen speelde ze daar een schitterende set. Deze plaat is behoorlijk veeleisend voor de luisteraar, de vorige was net dat ietsje beter.
  6. Dual Identity / Rudresh Mahanthappa & Steve Lehman / 2010 / ***
    Mahanthappa blijft het doen. Fantastische plaat, en hij heeft alweer een nieuwe uit.
  7. Travail, Transformation and Flow / Steve Lehman Octet / 2009 / ***
    Geduld en aandacht, dat is waar deze plaat om schreeuwt. Geen evidente muziek, maar loont de moeite.
  8. Live in Lisbon / Peter Evans Quartet / 2010 / ***
  9. Epileptical West / Angles / 2010 / ***

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=g2F3Zg9a2jY&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]

  1. 2 / Newt feat. Silke Eberhard / 2010 / ***
    Zie opname hierboven.
  2. Whirl / Fred Hersch Trio / 2010 / **
    Een beetje ontgoocheld, door deze Fred Hersch.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=SfjpZYxXK7E&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]

  1. Never Stop / The Bad Plus / 2010 / ****
    Godverdomme dat is goede muziek. TBP slagen erin om popmuziek spitsvondig om te zetten naar jazz, hun eigen vernuftigheden eraan toe te voegen, en het dan nog op een hoger niveau te tillen. Ik heb de groep in mei (of was het al juni) in Seattle aan het werk gezien op het Bellevue Jazz Festival, en deze groep hangt gewoon aan elkaar gelijk vliegen op plakpapier. Never Stop; hopelijk luisteren ze naar hun eigen advies.
  2. Grinderman 2 / Grinderman / 2010 / ***
    Volgens mensen die het kunnen weten was de eerste beter, maar ik ben alvast content van deze tweede worp (ik heb de eerste nog niet gehoord).
  3. I Learned The Hard Way / Sharon Jones & The Dap-Kings / 2010 / **(*)
    Ambiance. Ik ken mensen die er gigantisch fan van zijn, en ze hebben gelijk. Niet geheel mijn soort muziek, maar zeer genietbaar.
  4. Ten / Jason Moran / 2010 / ***(*)
    Wreed goede plaat, absoluut wreed goed. Maar ik vond de recente Brad Mehldau nog net iets meer to my liking.
  5. The Sea / Corinne Bailey Rae / 2010 / **
    Goed, voor wie van popachtige toestanden houdt. Wordt omschreven als ‘donkerder’ dan de vorige, maar dat zal dan voor de mensen zijn die heel goed (naar de teksten) luisteren. Er zitten best schone stuken in.
  6. Close-Up Vol 1, Love Songs / Suzanne Vega / 2010 / **
    Het ‘nut’ van deze plaat ontgaat mij een beetje. Suzanne Vega zingt haar oude nummers opnieuw, en dat moet dan volwassener of zo klinken (en waarschijnlijk doet het dat wel). Tsja.
  7. The Defamation of Strickland Banks / Plan B / 2010 / *
    (Had ik het niet op cd, ik had het waarschijnlijk ook van de harddisk verwijderd.)
  8. In Search Of The Miraculous / John Zorn / 2010 / **
    John Zorn gaat de lyrische toer op. Dat zorgt voor weinig spanning en zeer toegankelijke muziek, die wat onwennig overkomt, geconfronteerd met pakweg het Masada oeuvre. Sommige muziek komt over als muzak, maar daar zit een diepere onderliggende betekenis achter, zo verzekerde men mij. Right.
  9. Same Girl / Youn Sun Nah / 2010 / **(*)
    De vorige van Youn Sun Nah (Voyage) was zonder meer een zeer goed album. Op deze nieuwe release speelt ze niet alleen piano, ze zingt ook. Ik ben moeilijk wat betreft zangstemmen, en wat mij betreft was al dat gezang geen noodzaak geweest. Voeg eraan toe dat ze heel helder en analytisch zingt, en dat is dan weer net waar ik het minste van houd. Niet voor mij dus.
  10. Climbing With Mountains / Viktor Tóth / 2007 / **
  11. Tartim / Viktor Tóth / 2009 / **
    De cd’s van Viktor Tóth zijn goed, maar redelijk braaf. Live kwam dat veel beter tot zijn recht, en in Vooruit nog meer dan in Brugge (als ik W. mag geloven), want het samenspel met Bart Maris was als wreed goed te omschrijven.
  12. Deleted Scenes From The Cutting Room Floor / Caro Emerald / 2010 / **
    Nederlands nieuwste revelatie, die gretig wordt vergeleken met Lady Linn, maar daarvoor toch iets te kort schiet. Aanvaardbaar-goede muziek (damn, daar is dat koppelteken weer), maar zonder extra’s.
  13. Fields / Junip / 2010 / ***
    Dromerige toestanden bij Junip. Zeer geschikt als achtergrondmuziek.
  14. Declaration of Dependence / Kings of Convenience / 2009 / **(*)
    Ik ben fan van deze Noorse jongens, sinds ik in 2001 hun Quiet is the new loud in huis haalde. Riot on an empty street ging op datzelfde elan verder, net zoals deze worp van vorig jaar.
  15. God Willin’ and the Creek Don’t Rise / Ray LaMontagne And The Pariah Dogs / 2010 / ***
    De mens is vooral bekend van de hit You Are The Best Thing, maar deze God Willin’ and the Creek Don’t Rise gaat toch wat verder. Deze plaat klinkt rauwer, zoals de opener Repo Man.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Cd’s 201008

Het lijkt erop alsof ik mij wat heb laten gaan, vorige maand. Vijftig albums behoren evenwel tot de Miles box die ik in huis heb gehaald, en nee, ik heb nog niet naar al die albums geluisterd.

Overigens heb ik naar meer geluisterd dan in dit lijstje staat. Ik heb een aantal albums gedownload, volgens het principe ‘als ze goed zijn, dan schaf ik ze mij ook aan’. Heb ik dan ook stante pede van mijn computer gezwierd:

  • 100 Miles From Memphis / Sheryl Crow / 2010
    Het is anders dan op haar vroegere platen. Helaas. Waar de vroegere albums nog inhoudsloos aangenaam waren, daar ambieert deze plaat meer dan ze waard is. De nieuwe Sheryl Crow klinkt alsof ze Vanessa Paradis wil zijn, maar dan zonder de sensualiteit en de geveinsde onschuld.
  • Lights / Ellie Goulding / 2010
    Klinkt alsof ze doodgraag de nieuwe Kate Nash (of was het Lily Allen) wil zijn. Te licht bevonden.
  • Aphrodite / Kylie Minogue / 2010
    Ik kan mij voorstellen dat er mensen zijn die dit graag horen. Ik slaag er echter niet in de ganse cd te beluisteren –zelfs niet één volledig nummer.
  • Teenage Dream / Katy Perry / 2010
    Ik kon het nog aanhoren, tot ze plots begon te zingen van “I wanna see your peacock, cock, cock“. Geef mij dan toch maar Lady GaGa. Gainsbourg zou zich omdraaien in zijn graf, vermoed ik. Of de slappe lach krijgen.

Oudere releases op cd

Absolute aanraders zijn (naast die Miles Davis box natuurlijk) The Very Best of Julie London, Julie London; Ne Plus Ultra, Warne Marsch; Both Sides Now, Joni Mitchell; ‘Round Midnight, Linda Ronstadt; en [New Lifetime] Believe It, Tony Williams.

  1. New Grass / Albert Ayler / 1968
  2. Nuits De La Fondation Maeght / Albert Ayler / 1970
  3. Places and Spaces / Donald Byrd / 1975
  4. Sun Ship / John Coltrane / 1965
  5. Piano Improvisations, vol. 1 / Chick Corea / 1971
  6. Piano Improvisations, vol. 2 / Chick Corea / 1972
  7. In Paris Festival International de Jazz May, 1949 / Miles Davis / 1977
  8. ‘Round About Midnight / Miles Davis / 1956
  9. Milestones / Miles Davis / 1958
  10. Miles / Miles Davis / 1958
  11. At Newport 1958 / Miles Davis / 1964
  12. Jazz at the Plaza / Miles Davis / 1973
  13. Kind of Blue / Miles Davis / 1959
  14. Someday My Prince Will Come / Miles Davis / 1961
  15. Miles Ahead / Miles Davis / 1957
  16. Porgy And Bess / Miles Davis / 1958
  17. Sketches Of Spain / Miles Davis / 1960
  18. Quiet Nights / Miles Davis / 1963
  19. In Person Friday Night At The Blackhawk, San Francisco Complete / Miles Davis / 1961
  20. In Person Saturday Night At The Blackhawk, San Francisco Complete / Miles Davis / 1961
  21. At Carnegie Hall / The Complete Concert / Miles Davis / 1962
  22. Seven Steps to Heaven / Miles Davis / 1963
  23. In Europe / Miles Davis / 1964
  24. My Funny Valentine / Miles Davis / 1965
  25. “Four” & More / Miles Davis / 1966
  26. Miles In Tokyo / Miles Davis / 1969
  27. Miles In Berlin / Miles Davis / 1965
  28. E.S.P. / Miles Davis / 1965
  29. Live At The Plugged Nickel / Miles Davis / 1965
  30. Miles Smiles / Miles Davis / 1967
  31. Sorcerer / Miles Davis / 1967
  32. Nefertiti / Miles Davis / 1968
  33. Miles in the Sky / Miles Davis / 1968
  34. Water Babies / Miles Davis / 1976
  35. Filles de Kilimanjaro / Miles Davis / 1969
  36. In a Silent Way / Miles Davis / 1969
  37. Bitches Brew / Miles Davis / 1970
  38. A Tribute to Jack Johnson / Miles Davis / 1971
  39. Live at the Fillmore East, March 7, 1970: It’s About that Time / Miles Davis / 2001
  40. Black Beauty: Miles Davis at the Fillmore West / Miles Davis / 1977
  41. Miles Davis at Fillmore: Live at the Fillmore East / Miles Davis / 1970
  42. Isle Of Wight / Miles Davis / 2009
  43. Live-Evil / Miles Davis / 1971
  44. Circle in the Round / Miles Davis / 1979
  45. Directions / Miles Davis / 1981
  46. Big Fun / Miles Davis / 1974
  47. On The Corner / Miles Davis / 1972
  48. In Concert / Miles Davis / 1973
  49. Get Up With It / Miles Davis / 1974
  50. Dark Magus / Miles Davis / 1977
  51. Agharta / Miles Davis / 1976
  52. Pangaea / Miles Davis / 1975
  53. The Man With The Horn / Miles Davis / 1981
  54. We Want Miles / Miles Davis / 1982
  55. Star People / Miles Davis / 1983
  56. Decoy / Miles Davis / 1984
  57. You’re Under Arrest / Miles Davis / 1985
  58. Aura / Miles Davis / 1989
  59. Judy at Carnegie Hall / Judy Garland / 1961
  60. Jutta Hipp with Zoot Sims / Jutta Hipp / 1956
  61. Sortie + Disposability / Steve Lacy / 1956-1966
  62. v / 2000
  63. Saxophone Colossus / Sonny Rollins / 1956
  64. ‘Round Midnight / Linda Ronstadt / 1990
  65. No Secrets / Carly Simon / 1972
  66. [New Lifetime] Believe It / Tony Williams / 1975

Oudere releases op vinyl

  1. Ruby, Ruby / Gato Barbieri / 1977
  2. New Thing At Newport / John Coltrane / Archie Shepp / 1965, heruitgave van 1980
  3. Gary Burton & Keith Jarrett / Gary Burton & Keith Jarrett / 1971
  4. Hollywood / Maynard Ferguson / 1982
  5. What The World Needs Now / Stan Getz Plays Bacharach & David / Stan Getz / 1967
  6. Scott Hamilton, 2 / Scott Hamilton / 1978
  7. Treasure Island / Keith Jarrett / 1974
  8. Live from the Drunken Boat / The Lounge Lizzards / 1983

Nieuwe(re) releases (cd & vinyl)

  1. Harvesting Semblances and Affinities / Steve Coleman / 2010 / ***
    Heerlijke, wat complex gestructureerde muziek, met bijpassende vocale partijen –een zeldzaam iets.
  2. Radio Silence / Neil Cowley / 2010 / ***
    Stevig tempo, gevatte structuur.
  3. One Dark Night I Left My Silent House / Marilyn Crispell / 2010 / **
    Een beetje ontgoocheld, in deze Crispell. Haar vorige vond ik beter.
  4. DjanGo! – A Tribute / Koen De Cauter, e.a. / 2010 / **(*)
    Live beter dan op cd, maar deze plaat laat zich overal en op elk moment beluisteren.
  5. My One And Only Thrill: Live In Paris (EP) / Melody Gardot / 2009 / ***
    Naar het schijnt heeft ze allures gekregen, Meoldy Gardot, maar zij is één van de weinig jazz zangeresjes die mij echt kan bekoren. Kippevelmooi.
  6. The Love Album / Groovething / 2010 / **(*)
    Toen ik ze live hoorde, vomd ik er maar weinig aan. Dit album klink veel beter –meestal is het omgekeerd.
  7. The Imagine Project / Herbie Hancock / 2010 / **
    Dat is gelijk zo mijn ding niet, dit project. Het zijn allemaal klassemuzikanten, maar het mist diepgang, x-factor, of whathaveyou.
  8. Valleys Of Neptune / Jimi Hendrix / 2010 / **
    Ze klinkt heel opgekuist deze plaat, maar Jimi Hendrix is altijd goed voor wat adrenaline.
  9. Hands / Dave Holland & Pepe Habichuela / 2010 / **
    Gelijk DjanGo! – A Tribute kan deze plaat overal en op elk moment beluisterd worden. Heel sober en stijlvol, maar wij zijn vooral benieuwd naar wat Holland met zijn nieuw verworven kennis gaat aanvangen.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=4-XCv-Xk0Ew&fs=1&hl=en_US&hd=1]

  1. Vijay Iyer / Solo / 2010 / ****
    Bon, één van dé platen van 2010, mede voor zijn Monk en Michael Jackson interpretaties. Kopen, die handel.
  2. Praise & Blame / Tom Jones / 2010 / ***
    Tom Jones gaat Johnny Cash achterna, op deze uitstekende plaat van een bijna onherkenbare Jones. Die gaat hier nog veel opgelegd worden.
  3. Marie’s Momentum / The Chris Joris Experience / 2010 / ***
    Live nog een pak beter, maar dit is een plaat vol uitstekende muziek –al zit het geluid niet altijd fantastisch goed. Instant Belgische klassieker.
  4. One / Nicolas Kummert / 2010 / ***
    Als er iets is wat we deze plaat kunnen verwijten, is dat ze te vroeg is opgenomen. Voor de rest biedt deze muziek een puike staalkaart van Kummerts kunnen, waarbij het gebruik van de stem+sax mix een integraal en (dus) onlosmakelijk deel uitmaakt van de muziek. Tracht dit live te zien!
  5. The Chick Corea Songbook / The Manhattan Transfer / 2009 / **
    Hey, ’t is The Manhattan Transfer. En ze zingen het werk van Chick Corea. You’ll either love it or hate it.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=tcpdzW8sNMk&fs=1&hl=en_US&hd=1]

  1. Best Of Nouvelle Vague / Nouvelle Vague / 2010 / ***
    Kitsch of kunst? Dit is Nouvelle Vague, met een best of. Ik heb dit live gezien, en vond dit toen een fantastisch spektakel. Een cd vol zweverige herinterpretaties van een aantal klassiekers.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=2RJHF0Tug4I&fs=1&hl=en_US&hd=1]

  1. Amanda Palmer Performs The Popular Hits Of Radiohead On Her Magical Ukulele / Amanda Palmer / 2010 / ***
    De titel alleen al. And then she pulls it off too. Amanda Palmer, ex-Dresden Dolls, soon to be mevrouw Neil Gaiman, performance artieste, zangeres; schitterend allemaal. Te kopen/downloaden vanop haar eigen site, Amanda Fucking Palmer, voor zoveel geld als u eraan wil hangen.
  2. Alive / Phronesis / 2010 / ***(*)
    Structuur, melodie, samenhang, what’s not to like.
  3. 6 String Theory / Lee Ritenour / 2010 / ***
    Lee Ritenour laat een heleboel gastmuzikanten meespelen op dit aangenaam gitaaralbum.
  4. Symphonicities / Sting / 2010 / **(*)
    Euh ja, ge moet al erg uw best doen om deze liedjes te verkloten natuurlijk. Maar of de wereld nu echt zat te wachten op symfonische versies van de Police liedjes? Zeer beluisterbaar, en de tournee zal ongetwijfeld probleemloos uitverkopen.
  5. Bananfluer Overalt / Jaga Jazzist / 2010 / **(*)
    Komt uit hun One-armed Bandit plaat van eerder dit jaar.
  6. Woodblock Prints / Harris Eisenstadt / 2010 / ***(*)
    Heeft hier al menige uren op de draaitafel gesleten. Ik zou die mens graag eens live aan het werk zien.
  7. (OST) / Lloyd Miller & The Heliocentrics / 2010 / ***(*)
    Idem als hierboven. Een dubbel-lp; binnenkort meer.
  8. David S. Ware / Live in Vilnius / 2009 / ***(*)
    Vraag maar eens aan Guy wat hij ervan vindt. Hij kan het veel beter uitleggen.
  9. Hawk / Isobel Campbell & Mark Lanegan / 2010 / ***
    Niet iedereen vindt dit een goede plaat, ik wel. Ze ligt perfect in de lijn van de andere twee –en misschien is dat wel een punt van kritiek. Hoewel 90% van de inspanning van Campbell komt, laat ze Lanegan toch duidelijk op de voorgrond treden –wij vinden dat spijtig. Binnenkort in een concertzaal bij u in de buurt, in Vooruit bijvoorbeeld. Let op, deze concerten zullen rap uitverkopen.
  10. 75th / Joe Zawinul & The Zawinul Syndicate / 2007 / ***
    Laatste plaat van Zawinul, opgenomen zo’n twee maanden voor hij overleed aan de gevolgen van kanker. Zawinul speelde met Miles Davis en stond mee aan de wieg van het Weather Report. Mooie en energieke plaat met een aanstekelijke groove.

Euh, ik heb nog ’t een en ’t ander, maar dat is voor volgende maand.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

Wie muziek zaait…

…zal platen oogsten. Eigenlijk zo ik zo’n titel pas mogen gebruiken als ik een eigen groepje zou hebben en dan een plaat zou uitbrengen, maar bon. Ik ging –om het einde van mijn migraine te vieren– naar ‘den OR’ en ik bracht terug mee naar huis:

Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat.

Enfin, deze twee lagen op mij te wachten, van amazon (DE): Joe Zawinul & the Zawinul Syndicate: 75th, en Lloyd Miller & the Heliocentrics: (OST)

Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat.

Uit Music Mania (schuins over OR) nog gauw The Lounge Lizards Live from the Drunken Boat (uit 1983) meegepakt. Tony bracht mij al de rest: Harris Eisenstadt: Woodblock Prints.

Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat.

Davis S. Ware Quartet: Live in Vilnius (waar Guy zo zot van is) & ICP: !ICP! 50

Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat.

Rudresh Mahanthappa & Steve Lehman (zwaait naar Maarten van de Ven van Draai om je oren): Dual Identity & Satoko Fuji ma-do: Desert Ship (zwaait naar Caroline van Vooruit)

Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat.

Paal Nilssen-Love & Ken Vandermark: Chicago Volume (nadat ik het Milwaukee Volume in Seattle had gekocht) & ICP: ICP Orchestra

Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat.

Alsook: Peter Evans Quartet: Live in Lisbon; Angles Epileptical West: Live in Coimbra; Steve Lehman Octet: Travail, Transformation and Flow

Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat.

Fred Van Hove, e.a.: Asynchronous; Dave Burrell plays his songs featuring Leena Conquest; NEWT 2 featuring Silke Eberhard

Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat. Jazz. Op plaat.

Super Seaweed Sex Scandal: Sexy Noise; Reut Regev: this is R*time (heeft in de Negocito gespeeld terwijl ik in het buitenland zat); Ran Blake & Sara Serpa: Obscura.

En nu nog allemaal beluisteren.

Mag ik meteen nog even de service van Tony van Instant Jazz bewierroken? Die mens weet niet alleen waarover hij praat, kent de muziek én de muzikanten, rekent schappelijke prijzen, en biedt daarboven ook nog een service die in deze tijden van internet aan het ongelooflijke grenst. Uiterst sterk aangeraden.