Voor we opnieuw aan de helft van de maand zitten, toch al een rappe selectie van de aanwinsten van vorige maand. Ik denk dat ik binnenkort al een eerste batch van november oplijst. Anders raak ik er zelf niet meer aan uit.
Werden van de harddisk verwijderd:
- The Archandroid (Suites II And III) / Janelle Monáe / 2010
’t Is geen slechte muziek, daar niet van, en er zit gelijk een bedoeling achter, een concept, en dat is al (véél) meer dan we van de gemiddelde cd kunnen verwachten. Maar ik word er nerveus van. Het is geheel mijn ding niet. (En voor één keer vind ik dat een beetje spijtig.) - Love And Its Opposite / Tracey Thorn / 2010
Deze plaat kon mij gewoon niet boeien: te polished, te vlak, te eenzijdig. Tracey Thorn is de helft van Everything but the Girl, een redelijk populaire groep uit de jaren 80 en 90 die heel erg bekend waren met o.a. Missing en hun coverversie van I don’t want to talk about it (oorspronkelijk door Danny Whitten en Crazy Horse, maar vooral bekend in de versie van Rod Steward). - The Suburbs / Arcade Fire / 2010
Ik weet het, ik weet het. Volgens Bart Steenhaut is dit het beste album aller tijden –na het verzameld werk van Coldplay– dus ik heb waarschijnlijk geen smaak. Ik zit er nu al drie maanden geregeld naar te luisteren, maar ik val er bij in slaap. Nee, luider zetten helpt niet. - Going Back / Phil Collins / 2010
Niet dat het slecht is, maar what’s the point. Dit past in een jaren 80 film, met Cher bijvoorbeeld, of iets gelijk La Bamba of Dirty Dancing of Ghost of… - Leave Your Sleep / Natalie Merchant / 2010
’t Is mooi, ’t dromerig; Merchant is nog steeds de stem van 10,000 Maniacs, maar dan zonder de punch.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=iLilpPtY2JU&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]
- The Knot / Wye Oak / 2009 / **(*)
Dit album gevonden via NPR —Five Great Cover Songs From 2010 (So Far)— en meteen gekocht. Dit is het soort pop (ttz niet-jazz), waar ik nog wel graag naar pleeg te luisteren. - July Flame / Laura Veirs / 2010 / ***
Idem voor deze Laura Veirs; misschien vind ik dat nog net iets beter. - Together / The New Pornographers / 2010 / **
Dit album was hot in Seattle toen wij daar verbleven eerder dit jaar. Niet slecht, maar geen hoogvlieger. - No Better Than This / John Mellencamp / 2010 / ***
In mijn geheugen beter bekend als John Cougar Mellencamp; speelt voornamelijk Americana/country-achtige liederen. Hij is 59 ondertussen en zit sinds 2008 in de Rock and Roll Hall of Fame. Dit album werd geheel in mono opgenomen, geheel wars van digitale verbeteringen (dat is ook te horen, in vergelijking met de rest van de albums deze maand, en nee dat is geen negatieve kritiek). De plaat werd al evenmin in gewone studio’s opgenomen, maar op historische locaties. Uit de oorspronkelijke 30 liedjes werden er 13 geselecteerd voor dit album. Mooi. - Swanlights / Anthony & The Johnsons / 2010 / ***
Alweer een meer dan geslaagd album van Anthony, toch voor wie van een beetje gloom en duisternis houdt. Ik ben heletegans gewonnen voor Flétta, het nummer met Björk –een vleugje Björk op tijd en stond is fenomenaal, maar de juffrouw (mevrouw zekers) verwordt helaas meestal al gauw tot overdaad (niet nu dus). Op Flétta na zitten er weinig verrassingen in het album, maar het blijft een goede aanwinst. - Grinderman / Grinderman / 2007 / **(*)
“Ja, maar den eersten is beter”, beweerde iemand toen ik mijn goedkeuring over Grinderman 2 uitsprak. Dus haalde ik de eerste lp ook maar in huis. Anders van sound, soms rommeliger, soms vlakker, een goed begin, maar ik vind de tweede interessanter. - Write About Love / Belle & Sebastian / 2010 / **
Mjah, braaf en weinig opvallende plaat die de luisteraar achtereenvolgens naar de vorige eeuw of een countrybar katapulteert. Ze hebben de polished vintage sound wel juist, maar veel sprankeling zit er eigenlijk niet in. Ik had er meer van verwacht en was al helemaal bereid om het ding hier grijs te draaien. Niet dus. - Come Around Sundown / Kings of Leon / 2010 / *(*)
Niet meteen mijn ding, wel een schone hoes, en ritmische muziek. Bespreking alhier.
[vimeo 15186874 w=500 h=281]
- Sleepwalkers / David Sylvian / 2010 / ***
Ik kende dat niet. Maar dezelfde mens die mij naar de eertse plaat van Grinderman stuurde, duwde mij ook richting Sylvian. Met dank daarvoor. Sylvian is al meer dan dertig jaar bezig, is gelinked aan mensen zoals Ryuichi Sakamoto en John Hassell en begon zijn carrière in de groep Japan. De plaat legt de nadruk op zijn schem, en welk een schitterende stemklank. Sleepwalkers is een verzamelalbum, en wel eentje dat de voorbije tien jaar van Sylvian muzikaal representeert. Blij dat ik het in huis gehaald heb.
0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)
(cds vorige maand)