Tag: cds

Here we go. Again.

Grmbl. Na zoveel jaar en het drievoudig aantal pogingen, ben ik opnieuw begonnen al mijn muziek op de computer te importeren. Een aantal mogelijkheden die ik miste blijken ondertussen mogelijk, zoals sorteren op Album by Year én er is een tabje Sorting, dat sinds iTunes 7.1 toelaat om de manier waarop muzikanten worden gesorteerd logischer te maken.

De artiest mag dan nog steeds “Art Blakey” zijn, onder Sort Artist kan ik “Blakey, Art” ingeven, en ziet: eindelijk worden mijn cd’s alfabetisch op familienaam gesorteerd. En vervolgens op Album by Year –chronologisch dus vs gewoon op album naam. Het ding is helaas niet verstandig genoeg om die voorkeuren te onthouden. Als ik later een album van Art Blakey toevoeg, moet ik opnieuw het veld Sort Artist invullen.

We beginnen met jazz. En ik zit aan de b van –u raadt het– Blakey, Art, maar ook Blanchard, Terence; Bley, Paul en zelfs Bobo, Willie. Binnenkort weet ik eindelijk hoeveel (jazz) cd’s ik heb. Al zal ik iTunes vannacht maar beter van (externe) harddisk laten veranderen (Consolidate Library). 193 GB used; 40 GB available. Nog goed dat ik er nog eentje van 500 GB liggen heb (jawel: ik importeer losless).

cds 200907

Euh ja. Sinds ik geen dvd’s meer koop, denk ik dat ik dat gemis compenseer door opnieuw cd’s in huis te halen. Damn you, amazon! Maar zoveel schitterend werk. En zoveel dat ik nog niet heb gehoord.

  1. Pass it on / Dave Holland Sextet / 2008 / ***
    Een sextet, dat zijn veel muzikanten om samen te laten spelen. En toch vormt deze groep een eenheid, wat op zich al een hele verwezenlijking is. Als ze dan ook nog eens dergelijk muziek uit hun mouw schudden, is het voor mij al helemaal in orde. Het is niet altijd even intrigerend, maar slaagt er meestal in om de aandacht vast te houden. Lijkt mij ideaal om live aan het werk te zien.
  2. For All I Care / The Bad Plus / 2008 / **
    Sinds ik Ethan Iverson en Dave King met Buffalo Collision eerder dit jaar in Vooruit aan het werk had gezien, wou ik een plaat van The Bad Plus in huis halen. Helaas voor mij had ik weer niet goed opgelet, want op hun recente For All I Care doet er voor het eerst een zangeresje mee. Niet meteen waar ik naar op zoek was, maar ik kan mij nog steeds troosten met (Duck) van Buffalo Collision dat ik achteraf in huis heb gehaald.
  3. Mostly Coltrane / Steve Kuhn Trio / 2009 / ***
    Geslaagde, maar soms iets te cleane vertolking van een aantal Coltrane composities. Steve Kuhn speelde acht weken met Coltrane, nog voor die in zee ging met McCoy Tyner. En hoewel Kuhn niet het percutieve spelen van Tyner benadert/tracht te benaderen, is dit een interessante herinterpretatie. Een beetje braaf –of ingetogen, zo u wilt– maar uitmuntend om rustig de dag mee te beginnen.
  4. Moments d’Eternité / Nathalie Loriers Trio with Bert Joris & String Quartet / 2009 / **
    Grmbl. Kijk, ’t is niet dat deze cd slecht is. Verre van –en al zeker niet technisch. Maar dat strijkkwartet, dat was voor mij echt niet nodig geweest. Het geeft de ganse cd een ijle en zoetsappige sfeer, terwijl er toch meer in de muziek van Loriers zit. Ideaal als achtergondmuziek evenwel, tijdens een dinner party op uw loft of zo.
  5. JIM / Jamie Lidell / 2008 / *(*)
    Bevat de hit Another Day. Spotgoedkoop op de kop getikt in Bilbo, naar aanleiding van Gent Jazz. Maar het is vooral iemand om live aan het werk te zien; de cd inspireert mij niet erg.
  6. Two Suns / Bat for Lashes / 2009 / *(*)
    Gekocht omdat het volgens een aantal bij ‘mijn muzikale smaak’ zou passen. Niet echt dus.
  7. Transistor Radio / M. Ward / 2005 / **(*)
    Ik had het al gezegd, dat ik nog wel iets van M. Ward zou kopen. En ook deze keer waar voor mijn geld gekregen. Iets minder goed dan zijn recente, maar nog steeds warm en intiem.
  8. Goodbye / Bobo Stenson / 2005 / ***
    Hoewel de meeste albums van de Zweedse pianist Bobo Stenson kleine pareltjes zijn (zoals ook het recente Cantando), is de man eigenlijk (te) weinig bekend. Piano wordt tegenwoordig nog steeds gemakkelijk met Keith Jarrett geassocieerd, en hoewel de vergelijking mag, is het spel van Stenson ingetogener.
  9. The Lost Chords find Paolo Fresu / Carla Bley / 2007 / ***(*)
    Om één of andere reden heb ik dit album nooit willen kopen. Te gehyped, en iemand had mij een belachelijke aversie bezorgd van Steve Swallow en Carla Bley. Tot ik de biografie van Paul Bley las, en ik dringend op zoek was naar een excuus om Carla Bley een tweede kans te geven –een idioot arrogante houding van mijzelf, op elk vlak. Dit is een fantastische plaat, vol emoties en humor. Lees vooral ook de hilarische liner notes waarin de zoektocht van de The Lost Chords naar Paolo Fresu wordt verteld.
  10. Without a song: live in Europe 1969 / Freddie Hubbard / 2009 / ***(*)
    De man was pas overleden op 29 december 2008, dus het leek onvermijdelijk dat er heruitgaven zaten aan te komen, of –insgevallend– previously unreleased work. Het zou mijn geen twee keer overkomen, dat ik een album links liet liggen omdat hij gehyped werd, nam ik mij voor, en dus bestelde ik met Carla Bley meteen ook de als uit niets opgedoken live opname van Freddie Hubbard. Uit 1969 alstublieft, dus dat zat al helemaal goed. De energie en intensiteit op deze plaat is wat het meeste opvalt. Net zoals de vakkundigheid van de muzikanten en het schijnbaar vanzelfsprekende samenspel. Candy for your ears, zo omschrijven ze dat.
  11. Gently Disturbed / Avishai Cohen Trio / 2008 / ***
    Drum ’n bass, is een gemakzuchtige omschrijving voor deze plaat. Het klinkt redelijk commercieel (so what), en het is met grote bereidwilligheid dat de luisteraar zich in het album laat meeslepen. Het begint redelijk rustig, maar al gauw welt de bas samen et het ritme op en is er geen stoppen meer aan. De cd heeft hier in huis al in elke cdspeler opgelegen, en dat overkomt me niet vaak meer, tegenwoordig.
  12. Coltrane plays the blues / John Coltrane / 1962 / ***
    Uitgelezen manier om geïntroduceerd te worden in het werk van Coltrane. Weinig bekende plaat, jammer genoeg, die dateert uit dezelfde periode als het immens populaire My Favorite Things.
  13. Coltrane’s Sound / John Coltrane / 1964 / ***(*)
    Nog eentje uit dezelfde periode. Opgenomen in 1960, maar pas uitgebracht in 1964. Bevat o.a. het fantastische Equinox en schitterende interpretatie van Body and Soul. Heerlijke plaat!
  14. Live in Japan / Rodrigo y Gabriela / 2009 / **(*)
    Kletterende gitaarmuziek, opzwepende ritmes, intense optredens, en goedkope cd’s (10 euro online). Virtuoos of circusact, het maakt mij niet uit. En al weet ik niet of ook deze plaat mij na twintig jaar nog gaat boeien, het bezorgt mij voorlopig luisterplezier net zoals Friday Night In San Francisco van Paco De Lucia, John McLaughlin & Al Di Meola uit 1981.
  15. / Artiest / datum / **

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

cds 200906

In mijn collectie prijken nu 19 Coltrane albums waarop hij leader is; 14 daarvan heb ik vorige maand gekocht, in Berlijn, voor een appel en een ei. Ik ben niet van plan om bij elk album wat commentaar te geven, dat lijkt mij ook niet echt mogelijk, na niet eens een maand luistertijd. De evolutie die Coltrane doormaakt is gigantisch, en het verschil tussen Blue Train en Stellar Regions is bijna onbeschrijfelijk.

Coleman, Rollins en Dolphy zijn allemaal te linken aan Coltrane –en ik heb die albums gedeeltelijk daarom gekocht. Op de eerste track van Tenor Madness speelt Coltrane samen met Rollins.

Wat betreft de recentere muziek, kan u blindelings Voyage (Youn Sun Nah); Solo in Mondsee (Paul Bley); en The Third Man en New York Days (Enrico Rava) in huis halen. En vergeet vooral niet Jazz in ’t Park 2008 Live aan te schaffen (amper 10 euro voor een dubbelcd) –hopelijk volgen er meer Jazz in ’t Park cd’s.

  1. My Favorite Things / John Coltrane / 1960 / ***
  2. Olé Coltrane / John Coltrane / 1960 / ***
  3. Africa/Brass / John Coltrane / 1961 / ***
  4. Impressions / John Coltrane / 1961 / ***
  5. Live at the Village Vanguard / John Coltrane / 1961 / ***
  6. Ballads / John Coltrane / 1962 / ***
  7. Coltrane / John Coltrane / 1962 / ***
  8. Duke Ellington & John Coltrane / John Coltrane / 1962 / ***
  9. Crescent / John Coltrane / 1963 / ***
  10. A Love Supreme / John Coltrane / 1963 / ***
  11. Ascension / John Coltrane / 1965 / ***
  12. The John Coltrane Quartet Plays / John Coltrane / 1965 / ***
  13. Kulu Sé Mama / John Coltrane / 1965 / ***
  14. New Thing at Newport / John Coltrane / 1965 / ***
  15. Tenor Madness / Sonny Rollins Quaret / 1956 / ***
  16. The Shape of Jazz to Come / Ornette Coleman / 1959 / ***
  17. This Is Our Music / Ornette Coleman / 1960 / ***
  18. Free Jazz / Ornette Coleman / 1960 / ***
  19. The Illinois Concert / Eric Dolphy / 1963 / ***
  20. Peckin’ Time / Hank Mobley / 1959 / ***
  21. Bill Evans / The Solo Sessions, vol. 2 / 1963 / ***
    Gekocht na het lezen van J. Bernlefs stukje over Evans in Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw?
  22. Give me that slow knowing smile / Lisa Ekdahl / 2009 / *(*)
    Ontdekt in de jazz-sectie in Berlijn, en gekocht in de blijkbaar ijdele hoop dat Ekdahl nog eens jazz zou zingen. Helaas.
  23. Moonshine / Dave Douglas & Keystone / 2007 / **
  24. Voyage / Youn Sun Nah / 2009 / ***(*)
    Zeer goed album, met een klassiek aandoende en loepzuivere stem van Youn Sun Nah. Alles lijkt klankzuiver overigens, helder, maar niet zonder gevoel. Heel mooi, ik had eerst gedacht dat ik het rap beu ging zijn, maar ik kan er naar blijven luisteren.
  25. Solo in Mondsee / Paul Bley / 2007 / ***(*)
  26. Emperor March / Charles Tolliver (Big Band) / 2009 / ***
  27. The Third Man / Enrico Rava / 2007 / ***
  28. New York Days / Enrico Rava / 2009 / ***
  29. Jazz in ’t Park 2008 Live / Various / 2009 / ***(*)

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

cds 200905

Euh, iets meer cds dan ik zelf verwachtte. Er zit eigenlijk geen enkele slechte tussen –de minst goede is die van Renault & Knutson– hooguit een paar waar ik beter geen geld aan had uitgegeven. Krakow bijvoorbeeld, of meer nog die Fever Ray: die zullen nog wel opgelegd worden, maar niet dermate dat ze 10 of 12 euro waar waren.

Voor mij is dat overigens de grens: 10 euro, en al zeker als ik ze van de artiest zelf koop. Als ze meer dan 10 euro kosten, vind ik ze meestal wel goedkoper via internet (desnoods via iTunes), én als ik er al meer dan 10 euro voor geef, dan moet het wel een verdomd goede cd zijn. Die van Coltrane bijvoorbeeld, daar zou ik meer geld voor geven, maar die zijn dan weer te koop voor nog geen 8 euro. Hebt u ook zo’n zelfopgelegde grenzen?

  1. Noordzee / Eve Beuvens / 2008 / ***
    Ghoh ja, vooruitstrevend en vernieuwend is dit niet, maar dit is een cd die ge schaamteloos kunt opleggen zonder een heleboel jazz credentials te moeten neerleggen. ‘Populaire’ en toegankelijke jazz, zeg maar. Volgens sommigen een vies woord, maar ik zie met alle wil van de wereld niet in wat daar verkeerd aan is. Schijn bedriegt overigens, volgens mij. Aanrader –en al zeker met het betere blaaswerk van Joachim Badenhorst.
  2. Talisman / Fred Delplancq Quartet / 2008 / **
  3. Midnight Suite / Steven Delannoye / 2009 / **(*)
    Goed, maar een beetje te weinig variatie. Delannoye kan goed spelen, maar het komt hier niet meteen tot uiting. Wachten op de volgende!
  4. Charon’s Boat / Thomas Champagen Trio / 2008 / **
  5. Backback / Backback / 2006 / ***
    Woeha! Is dit nog jazz? Who cares. De stevige gitaar van Filip Wauters domineert, maar ook saxofonist Marc De Maeseneer en drummer Giovanni Barcella laten zich van hun steviger kant zien. Wijswijswijs.
  6. Louana / Mathilde Renault & Jonas Knutson / 2008 / *(*)
    Niet mijn ding. Muzikaal is het best aanvaardbaar, maar Renault mag niet beginnen zingen. Ik heb haar ook live gehoord, en ik vind niet dat het werkt, die stem van haar.
  7. Colores / Marcelo Moncada Quartet / 2008 / ***
    Ik was van de eerste noot verkocht. Het MMQ toert volgend seizoen met de JazzLab Series, bestel maar alvast uw kaarten. Dit is een uitstekende cd, en het kan niet anders dan dat die ook live goed klinken. Ik ben benieuwd.
  8. Hamster Axis of the one-click Panther / Hamster Axis of the one-click Panther / 2008 / ***
    Tsja, de Hamsters. Ze hebben het voorbije jaar een fenomenale weg afgelegd. Live staan ze er, hopelijk blijven ze doorgaan en groeien, en komen ze dan met een ‘echte’ cd af. Ondertussen luister ik al graag naar deze.
  9. Coltrane live at Birdland / John Coltrane / 1963 / ***(*)
  10. Meditiations / John Coltrane / 1965 / ***(*)
    Jaha, Coltrane; twee keer zelfs. De live cd is ‘beluisterbaarder’ dan Meditiations, die door velen warschijnlijk zal bestemd worden als iets te kakofonisch.
  11. Far-Away Look / Krakow / 2009 / **
  12. Trailer Park / Beth Orton / 1996 / ***
  13. Fever Ray / Fever Ray / 2009 / *(*)
    Miskoop. Maar ’t zal aan mij liggen.
  14. Views of Xela / Alexandre Furnelle Orchestra / 2009 / **(*)
    Een leuke ontdekking. Daarom niet meteen een uitschieter, maar toch een behoorlijke plaat.
  15. Galore / Galore / 2008 / ***
    Alweer: ik ben fan van Frederik Leroux. Maar de man speelt dan ook schitterend gitaar –op een totaal andere manier dan Filip Wauters overigens. Galore brengt erm… jazzrock. Ga eens luisteren op hun myspace, en dan kan u ze bij Het Project meteen ook uwged8 instemmen.
  16. Tweedt / WoFo / 2009 / **(*)
    WoFo bewijst zichzelf met hun tweede (jawel, jawel, de naam is een woordspeling) album. De groep is volwassener geworden, de leden zijn beter op elkaar ingespeeld, en dat viel ook te horen tijdens hun release concert waarmee ze de Ham Sessions 2009 openden. Meer informatie over de cd vindt u op hun website, waar u ook stukken kan voorbeluisteren en een beol interessante achtergrondinfo verkrijgt. Vergeet zeker niet naar Schnitzel with noodles te luisteren!

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

cds 200904

Oeps. Ik heb mij een beetje laten gaan, vorige maand, zie ik. Hoe zat dat nu weer? Juist ja, ik was in Media Markt geraakt omdat Tessa mij opgedragen had ons een gps aan te schaffen. En de cds waren daar spotgoedkoop. Resistance is futile.

  1. Laïs Lenski / Laïs Lenski / 2009 / **
    Ewel, het ging anders zijn dan anders, en ik was benieuwd. En iedereen was erover in de wolken. En ik was benieuwd naar de topless versie van de coverfoto. En het is anders. En mijn oren doen er geen pijn van. Maar die topless cover zit er niet bij.
  2. Yellow Brick Road / Sabrina Starke / 2008 / **
    Onopmerkelijke plaat, vlot commerciële dingen, goed als achtergrondmuziek in een drukke trendy koffiebar.
  3. Live in London / Leonard Cohen / 2009 / ***
    Dit is het betere werk zie. Een cadeautje voor Tessa, omdat ze eigenlijk graag naar zijn Belgische concert was geweest, maar omdat ik… wat was het, 75 euro?… toch iets te veel geld vind voor zo’n optreden.
  4. Stukken van mensen / Mira / 2008 / **(*)
    Henri zingt luidkeels mee “ik ken mijn grenzen niet”, en dat volstaat voor mij ruimschoots. Goede cd, ik heb een soft spot voor goed vrouwelijk Nederlandstalig gezang.
  5. Rock Swings / Paul Anka / 2005 / **
    Ik wou die destijds bij de release al in huis halen. Paul Anka zet die dingen helemaal naar zijn hand, en geraakt er nog mee we ook. Zeer interessant als curiosum.
  6. A Woman A Man Walked By / PJ Harvey & John Parish / 2009 / **(*)
    Ik heb een liefde-haat verhouding met PJ Harvey; iets meer liefde dan haat voor dit album. Zit degelijk ineen, maar eist aandacht op.
  7. Gold / ABBA / 2008 / ****
    Ja-a, voor jeugdsentiment alleen al –één van de eerste lp’s die ik kocht was Super Trouper. En omdat het steengoede songs blijven natuurlijk. ABBA is gewoon fantastisch; dat was het toen al, en dat blijft het –ook na de seventies hype.
  8. Me And Armini / Amiliana Torrini / 2008 / ***
    Grijsgedraaid worden, en toch genietbaar blijven, ge moet het haar maar nadoen. Ik ben uiteindelijk toch overstag gegaan, en heb de plaat in huis gehaald. Tot mijn groot genoegen.
  9. My One And Only Thrill / Melody Gardot / 2009 / ***(*)
    Dé ontdekking van Gent Jazz vorig jaar, en dit tweede album bevestigt alleen maar de grootheid van deze juffrouw. Schitterende muziek, haal dit zonder aarzelen en met een gerust gemoed in huis.
  10. Sometimes I Wish We Were An Eagle / Bill Calahan / 2009 / ***(*)
    Totaal mijn soort muziek. Die neutrale, doch ietwat zagerige stem, de soberheid van de muziek, de melancholie; het laat mij sterk aan Seattle denken. En dat is een (zeer) goed gegeven.
  11. Volume One / She & Him / 2008 / ***(*)
    She, dat is (actrice) Zooey Deschanel, en him is niemand minder dan M. Ward (zie ook hieronder). Er hangt vanzelfsprekend een ganse voorgeschiedenis aan vast, maar de muziek zelf is ronduit schitterend. Country invloeden, nadruk op tekst, en met waarschijnlijk de beste cover van I should have known better ooit.
  12. Hold Time / M. Ward / 2009 / ***(*)
    En dit is Matt Ward himself. Laat beide albums na elkaar afspelen, en u merkt niet eens de overgang. Fantastische muziek, en ik zie dat die mens nog zes andere albums heeft ook. Tijd om dat verder te onderzoeken.
  13. Notes To An Absent Lover / Barzin / 2009 / **(*)
    Begrijp dit niet verkeerd, Barzin is goed, maar verdwijnt in het niets na beluistering van de twee voorgaande albums. Daarzonder had ik de plaat ongetwijfeld de volle drie sterren gegeven.
  14. Undercurrent / Bill Evans & Jim Hall / 1963 / ***
    Toch nog iets van jazz, deze maand. En wat voor iets. Top jazz van Bill Evans, voor geen geld op de kop te tikken bij Amazon (of zelfs uw lokale platenboer).

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

cds 200903

Ha! Ik heb alleen maar goede dingen in huis gehaald, vorige maand. Allemaal drie sterren, van oud tot nieuw.

  1. Fleet Foxes / Fleet Foxes / 2008 / ***
    Ik begrijp niet waarom ik die vorig jaar niet in Seattle gekocht heb. Misschien vond ik hem iets te gehyped (ik ben nen raren soms in die dingen), maar die ‘hype’ is precies nog niet gaan liggen, al is de cd zelf wel goedkoper geworden.
  2. Noble Beast / Andrew Bird / 2009 / ***
    Andrew Bird was een —pardon the pun— nobele onbekende voor mij. Dat is net op tijd rechtgezet, en ik ga die mens eens wat meer in de gaten houden. Melancholisch, klaagzangerig, maar heerlijk om naar te luisteren.
  3. To Be Still / Alela Diane / 2009 / ***
    Alela Diane bevestigt niet allen, volgens sommigen klinkt deze nog beter dan The Pirate’s Gospel. Al heb ik dat album al zodanig grijsgedraaid dat het ondertussen in mijn culturele geheugen (of hoe noemt dat ding) onverwijderbaar als standaard zit gegrifd.
  4. Bird’s Trip / Nils Wogram’s Root 70 & Simon Nabatov / Publicatiedatum / ***
    Dit is een opname van een concert op Middelheim in 2007, waarvoor ze één van mijn foto’s hebben gebruikt, en waardoor ik die cd in huis kreeg. Heel goed.
  5. Thinking out loud / Pamelia Kurstin / 2007 / ***
    Over Pamelia Kurstin heb ik mij vorige maand in de bespreking van haar concert in Vooruit al lovend uitgelaten, en het is er niet op verminderd.
  6. Blue train / John Coltrane / 1957 / ***
    Zet op repeat. Herhaal.
  7. Quintet / Paul Chambers / 1957 / ***
    De betere jazz. Ik weet het, dat is amper een mening, maar sommige dingen zijn gewoon goed.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

cds 200902

Muziek, alstublieft. Want ook in februari hebben we een aantal nieuwe platen in huis gehaald.

  1. Erik Satie: Avant-dernière pensées / Alexandre Tharaud / 2009 / ***(*)
    Voorgeschiedenis: (1) ik ben ‘opgegroeid’ met de Satie van Aldo Ciccolini (Oeuvres d’Erik Satie), en dat is dan ook mijn referentiewerk (2) ik ben fan van Alexandre Tharaud. De grote vraag was dus: zal Tharaud erin slagen mij Ciccolini te laten vergeten? Ja en nee. Tharaud evenaart volgens mij Ciccolini wel degelijk, maar beide werken kunnen mooi naast elkaar in uw collectie prijken (hopelijk om naar te luisteren, en niet om naar te kijken). De Avant-dernière pensées van Tharaud bieden bovendien inzicht in een andere, minder bekende Satie, die destijds enorm en vogue was voor zijn Gymnopédie die in de reclame voor Spa werd gebruikt.
  2. Takes / Brisa Roché / 2007 / **
    Ook deze Takes van Brisa Roché, lijkt iets te dun van consistentie. Leutig, maar vergetenswaardig.
  3. (Duck) / Buffalo Collison / 2008 / ***
    Schitterende plaat. Gekocht/gekregen naar aanleiding van het concert in Vooruit, en met veel plezier en gretigheid naar geluisterd.
  4. Heat Wave / Satoko Fuji’s Ma-Do / 2008 / **(*)
    Nog een concert in Vooruit, en wat u van bijna absurde free jazz zou verdenken, blijkt uiteindelijk toch een harmonieuze basis te hebben.
  5. Vignettes / Marilyn Crispell / 2008 / ***
    De ontdekking van vorige maand. Vignettes is een van de meest toegankelijke platen van Crispell, heb ik achteraf vernomen, en ze is inderdaad zeer genietbaar. Aanrader voor wie van bijna duidelijk gestructureerd pianowerk houdt, ik ben alvast benieuwd naar hoe dit te kaderen valt in haar ander werk.
  6. Tight Knit / Vetiver / 2009 / ***(*)
    Schitterende plaat. Haal die meteen in huis, als ik voor de gedrukte media werkte, zou ik schrijven dat dit één van dé platen van 2009 wordt.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

cds 200901

Wat cd’s betreft, start het jaar goed. Vijf van de zeven met drie sterren of meer, en de andere twee iets minder, maar zeker aanvaardbaar.

Het mooiste aan Sisters & Empathy is de hoes met het schilderij van Sam Dillemans. De rest van de liedjes zijn wat mij betreft iets te zeer eenheidsworst, maar Tessa is al langer fan.

En het album van Mariee Sioux heb ik gekocht omdat ze in verband te brengen was met Alela Diane, maar haar muziek –hoewel haar stem zeer degelijk is– staat me toch iets te veraf. Goede muziek, daar niet van, maar niet mijn ding.

Edoch, al de rest! Easy come, easy go mag in uw collectie niet ontbreken. Een heleboel covers en een heleboel gasten, waaronder Cat Power, Antony (van — & the Johnsons), Keith Richards, en Rufus Wainwright. Rauw-hese stem, proper samenspel, intrigerende teksten, alle ingrediënten om te verzuchten dat het vroeger beter was en ze nu geen platen meer maken zoals toen, meneer. Quatsch natuurlijk.

Want bijvoorbeeld Hannelore Bedert doet meer dan haar best om het tegendeel te bewijzen. Het betere Nederlandstalige werk, dat ik veel te lang aan mij heb laten voorbij gaan. Wat als heeft een week bijna non-stop in de cd-speler gelegen. En –in tegenstelling tot Filip Kowlier– slaagt ze er zelfs in om Westvlaams mooi te laten klinken.

Here we go again van Lady Linn is gewoon een swingende plaat. Geen pretentie, maar ambiance, en tegenwoordig voor geen geld op de kop te tikken. Als u ze nog niet hebt: kopen!

Another World is de EP die ons, na bijna drie jaar wachten, nog heviger moest laten verlangen naar het nieuwe full album van Antony & The Johnons. De cd slaagt volledig in dat opzet. Wie geen onvoorwaardelijke fan is, mag deze aan zich laten voorbij gaan, en zijn geld opsparen voor The Crying Light. Samen met I Am A Bird Now is deze laatste een aanrader van jewelste. Schitterende, hartaangrijpende muziek. (Zal zeker op prijs gesteld worden door –ghoh– fans van Dez Mona. Ik zeg maar iets.)

  1. Faces in the Rocks / Mariee Sioux / 2007 / **
  2. Sisters & Empathy / Axelle Red / 2009 / **
  3. Easy come, easy go / Marianne Faithfull / 2008 / ***
  4. Wat als / Hannelore Bedert / 2008 / ***(*)
  5. Here we go again / Lady Linn and her Magnificent Seven / 2008 / ***
  6. Another World / Antony & The Johnsons / 2008 / ***
  7. The Crying Light / Antony & The Johnsons / 2008 / ***(*)

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

cds 200812

Brian Blade is de drummer met de fantastisch fotogenieke mimiek die bekend is van het Joshua Redman Quartet en die u recenter misschien aan het werk hebt gezien met Wayne Shorter. Eerder dit jaar kocht ik het fantastische Season of Changes van zijn Brian Blade Fellowship, maar deze debuutcd van dat gezelschap is helaas van een minder niveau dan de recentere release. Minder niveau is in deze nog altijd meer dan behoorlijk, maar als u moet kiezen, ga dan zonder enige twijfel voor het nieuwe album, Season of Changes.

Musica Nuda is fantastisch en verfrissend! Tenminste zo gonst het alom, en ik wou ze best een kans geven, maar tenen krulden van schaamt ver weg in mijn schoenen, toen ze de erbarmelijke versie van George Harrisons –u weet wel, van The Beatles– While My Guitar Gently Weeps erm… aanraken. Helemaal cringe wordt het als ze beginnen aan La canzone dei vecchi amanti dat u misschien herkent als La chanson des vieux amants (van Jacques Brel, inderdaad). Maar het zal wel aan mij liggen.

Met Brisa Roché is niet echt iets mis, ik hoor het zelfs graag, en het licht perfect in het genre van wat ik graag hoor. Maar het is een beetje oppervlakkig misschien, en mist wat authenticiteit –maar ik zou toch graag ook het recentere Takes eens horen. Naar wat er te beluisteren valt op myspace is het een stap vooruit (weg van de jazzy dingen die haar niet echt liggen).

Maar hoe weinig geïnspireerd die Musica Nuda mag zijn, des te groots is dan Fabrizio Cassols interpretatie van Bachs Matheuspassie. Pitié heeft een uitgebreide Aka Moon aan boord, een collectief uitmuntende jazz en impro muzikanten. De virtuositeit druipt van deze cd, in wat uiteindelijk niet alleen een herinterpretatie is van, maar ook een hommage is geworden aan, het oorspronkelijke werk. Na VSPRS is ook deze Pitié een cd om te koesteren.

Mógil is de Belgisch-IJslandse groep met Joachim Badenhorst. Deze Belgische klarinettist is (al té) vaak een verborgen te talent, dat dringend onder uw aandacht moet komen als dat nog niet is gebeurd. Ró zit vol verdoken kwinkslagen naar jazz en folk standards, en past perfect in het soms wat etherischer werk waar Badenhorst zich graag in verdiept. U treft er ook schitterende stemmen, prachtig gitaarwerk en een zuivere viool. Voor te proeven via myspace/mogilro, en op 3 februari spelen ze in de Mineral Jazz club.

  1. Brian Blade Fellowship / Brian Blade / 1998 / **
  2. 55/21 / Musica Nuda / 2008 / *(*)
  3. The Chase / Brisa Roché / 2005 / **
  4. Pitié / Fabrizio Cassol / 2008 / ***(*)
  5. Ró / Mógil / 2008 / ***

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

cds 200810-11

In oktober had ik eigenlijk geen nieuwe cds in huis gehaald. Die ene van Stefan Bracaval dateerde eigenlijk van eind september, maar had ik in die lijst nog niet opgenomen, omdat ik toen nog geen tijd had gehad om er eens deftig naar te luisteren. En zijn concert bij Opatuur moest er nog aankomen. Zijn Insight inside lijkt in elk geval een geslaagde cd voor met de feestdagen, eentje die u zonder schroom aan het oor van uw gasten kunt onderwerpen. Een bespreking van het optreden vindt u bij Het Project: Inside jazz.

November was een nieuwe maand, en alle tekortkomingen die ik mijzelf had opgelegd tijdens oktober, werden in drie stappen teniet gedaan. Vooreerst was er opnieuw een concert bij Opatuur, met Robin Verheyen en Aki Rissanen, waar ik eindelijk Robins recente cd en een nieuwe met zijn finse kompaan voor een verwaarloosbaar bedrag op de kop kon tikken. Net zozeer als Nardozza’s nieuwe cd (Winterslag), is Painting Space één van de niet te missen cds van dit jaar. Twee laureaten van het Jong Jazz Talent Concours dat binnenkort –maar hou het nog stil– opnieuw naar ongekende hoogten zal worden getild. Ook Ambience, waar Verheyen dus met pianist Rissanen speelt, mag u zonder aarzelen in huis halen.

Laat ons even van die jazz pauzeren, dacht ik na al die hoogtpunten, en laat ons nog even de Bilbo binnenstappen. Dat etablissement is verschrikkelijk onaangenaam geworden, op die ene verkoopster na, die desondanks nog steeds haar mooiste glimlach voor mij lijkt uit te halen. Ik kwam met drie cds terug naar buiten, en, hoewel ik achteraf met mijn keuze tevreden was, bleef ik met het gevoel achter dat ik er toch nog veel te veel geld voor had betaald.

Met die BBC Sessions voel ik mij overigens altijd een beetje opgelicht, maar ik was zeer te spreken over de sfeer op deze Belle and Sebastiancompilatie, en al helemaal over de Beatlescover Here Comes The Sun op de tweede cd (Live in Belfast). Een goede aanwinst, maar niet om van achterover te vallen.

Waarschijnlijk ben ik de laatste persoon op deze aardbol die Intimacy van Bloc Party nog moest aanschaffen, en deze cd is alles wat de kritieken erover vertellen: nog beter dan de vorige dus. Meer hoeft daarover niet worden gezegd.

Minstens net zo goed is Hurricane van Grace Jones, een bijna verplichte trip naar de jaren 80, en waar mijn cdspeler bijzonder tuk op lijkt te zijn. Slave to Grace Jones, om maar meteen één van haar titels volledig om zeep te helpen.

En dan komen we terug bij die jazz. Met een titel als Leucocyte had ik geen enkele moeite om mijn doktertje te overtuigen de postume cd van E.S.T. in huis te halen. Een schitterende en diverse cd overigens, en al die magnifieke cds van het E.S.T. staan overigens bij amazon (uk geloof ik) redelijk goedkoop geprijsd.

Paul Motion leek wel jaloers op Fred Hersch, want de groepsnaam op zijn recente liveopname is nog langer dan die op het befaamde Fred Hersch Trio + 2: Paul Motian Trio 2000 + Two. Edoch, Live at the Village Vanguard, vol. II kan zonder blozen naast dat schitterende Fred Hersch album staan.

Dan zijn er nog drie ECMs, die ik van goed naar beter presenteer. The Light van Ketil Bjornstad is OK, maar iets te klassiek (ipv jazz) met rare zangpartijen (u bent ervoor te vinden of niet; ik in dit geval niet meteen). Cantando van het Bobo Stenson Trio mengt ook al hedendaags klassiek met standards en interpretaties; anders dan ik meteen van Stenson gewoon was, maar in dat opzicht verfrissend (ik heb er al veel naar geluisterd). De beste van de drie is dan toch Being There van het Tord Gustavson Trio geworden. Kalme kabbelende, ijle, voorichtige en fragiele (euro-)jazz; heel subtiele en om lang van te genieten. Tord Gustavson is mijn ontdekking voor 2008 denk ik.

We eindigen deze maand met alweer een postume release: Duo solo van Pierre Van Dormael & Hervé Samb. En dit is –op drie maand tijd– de derde Belgische jazzcd die ik ten zeerste kan aanbevelen. Van het fantastische Undercover dat ik hem zo graag met Samb bij Tuur hoorde spelen, tot zelfs de interpretatie van Dylans Blowin’ in the wind –een f-cking moeilijk nummer om niet geheel te stroop te verkloten. Te bestellen via Mogno Music (een beetje omslachtig, maar goedkoper dan via pierrevandormael.com).

  1. Insight inside / Stefan Bracaval / 2008 / **(*)
  2. Painting Space / Robin Verheyen / 2008 / ***(*)
  3. Ambience / Robin Verheyen & Aki Rissanen / 2008 / ***
  4. The BBC Sessions / Belle and Sebastian / 2008 / **(*)
  5. Intimacy / Bloc Party / 2008 / ***
  6. Hurricane / Grace Jones / Publicatiedatum / ***
  7. Cantando / Bobo Stenson Trio / 2008 / ***
  8. Being There / Tord Gustavson Trio / 2007 / ***(*)
  9. The Light / Ketil Bjornstad / 2008 / **
  10. Live at the Village Vanguard, vol. II / Paul Motian Trio 2000 + Two / 2008 / ***
  11. Leucocyte / E.S.T. / 2008 / ***(*)
  12. Duo solo / Pierre Van Dormael & Hervé Samb / 2008 / ****

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)