Tag: blogging

omtrent 9xxx (i)

Hoe zit het nu alweer met negenduizend?

Ondertussen is er ook een negenduizend flickr groep (nu ja, ‘ondertussen’ is relatief: de groep bestaat al twee jaar). In elk geval, die flickr groep wordt eigenlijk een niet onbelangrijk onderdeel van het negenduizend gegeven. Iedereen kan zich lid maken (een flickr account is gratis), en iedereen kan foto’s in de groep submitten, voorlopig aan een frequentie van 1 foto per dag. De foto verdwijnt vervolgens even in een moderatie queue (eens zien hoe lang we daaraan gaan vasthouden), verschijnt dan in de groep, en kan dan vervolgens op de weblog gepost worden. Wie in de groep post, gaat ermee akkoord dat zijn foto(‘s) op negenduizend kunnen worden gepost.

Het principe is nogal gelijkaardig aan dat van de Film is not dead it just smells funny groep. Die groep heeft een aantal moderators, die de queue in de gaten houden, de foto’s naar de flickr groep laten doordruppelen, en vervolgens een selectie daaruit ook nog op de bijhorende weblog smellsfunny.net publiceren.

De nadruk ligt, zo u verkiest, op kwaliteit, niet kwantiteit, en ik zit er (voorlopig) helemaal niet mee in dat zoiets kan betekenen dat er een dag of een week geen nieuwe foto op de weblog verschijnt. Zit niet te veel in met die kwaliteit, waarschijnlijk maakt u betere foto’s dan u zichzelf toedicht. En raakt u in eerste instantie niet voorbij de moderator, geef dan vooral niet op.

(Of we de deadline halen? Geen idee.)

de perspas

Marc vraagt zich af wat de invloed van een perspas is op de berichtgeving. Een logische vraag, maar het antwoord kan bondig zijn: op mijn kritiek heeft zo’n zo’n perspasje geen enkele invloed. Veel hapjes en drankjes komen overigens er niet aan te pas, aan die persconferenties, al krijg ik wel elke week een kopje koffie tijdens de persconferentie van het Gentse stadsbestuur. Net zoals alle andere perslui.

Wat zo’n perspas wel vermag, is dat het zaken onder mijn aandacht brengt die ik anders mogelijks zou missen. Maar daar begint en stopt de invloed dan ook. Het is zoals met een recensie-exemplaar van een cd. Als ik een jazz-cd thuis gestuurd krijg, komt die op zijn minst terecht in mijn maandelijkse bespreking, maar vaak bespreek ik die ook wel in een afzonderlijke post –positief of negatief. Vaak is het immers belangrijker dat een cd besproken wordt dan dat hij positief besproken wordt.

Dat is geen vriendendienst, dat is gemakzucht. De cd die mij toegestuurd wordt, maakt grotere kans dat hij besproken wordt, dan de cd die ik zelf moet gaan zoeken. Het staat iedereen vrij om mij (of de redactie van Gentblogt) een cd toe te sturen –al biedt dat geen enkele garantie op bespreking.

Geen invloed op de inhoud dus. Maar wat Hans zegt klopt ook wel: met Gentblogt schrijven we liever over de positieve dan over de negatieve zaken, dus het kan al eens gebeuren dat ik bijvoorbeeld over een slecht concert helemaal niet schrijf. Zoek daar echter geen systeem achter.

Mijn recensies tracht ik te schrijven met de mensen voor ogen. Dat kan zowel de lezer zijn als de artiest, die men vaak nadien nog onder ogen moet komen. Afbreken is gemakkelijk, maar constructieve kritiek geven, vraagt een pak meer moeite. Vandaar zal ik vermijden echt negatieve kritiek te schrijven zonder op zijn minst één opbouwend element daarin verwerkt. Maar als het slecht is, dan is het slecht. En geen perspas die daar iets tegen in kan brengen.

objectief bekeken

Het is goed om u kritisch op te stellen tegen berichtgeving. Twee, bij voorkeur zelfs drie, onafhankelijke bronnen brengen u dichter bij de waarheid. Ga er evenwel nooit van uit dat u op een conventionele manier –via de traditionele media bijvoorbeeld– tot de waarheid zult komen.

Bloggers zijn geen journalisten. Ga er niet van uit dat een blogger objectiviteit nastreeft. Indachte bovenstaande paragraaf: ga er niet zomaar van uit dat een ‘echte’ journalist objectief is.

Ook Het Project is in eerste instantie een weblog, en niemand van de medewerkers hoeft ermee in te zitten, laat staan zich te schamen, voor zijn of haar subjectiviteit. Gentblogt is drie jaar geleden begonnen als weblog door een aantal mensen die gepassioneerd zijn door Gent. Passie veegt per definitie de vloer aan met objectiviteit, en ik zie niet in wat daar problematisch of verkeerd aan zou zijn. Noch Gentblogt als geheel, noch elk lid van redactie als individu, claimt objectiviteit.

Meer zelfs, Gentblogt haalt zijn kracht uit de passie van de medewerkers en de manier waarop ze hun onderwerp op een persoonlijke manier benaderen. Net daar bevindt zich een groot verschil met de traditionele media die, gebonden door allerlei criteria –zoals die vermeende objectiviteit en de noodzaak aan reclame-inkomsten– zich op allerlei manieren kunnen beknot voelen.

Gentblogt is totaal onafhankelijk. Dat betekent dat de medewerkers aan niemand, die aan de redactie vreemd is (en dan nog), rekenschap hoeven af te leggen over de stukken die zij willen gepubliceerd zien. De medewerkers zijn onbezoldigd, waardoor we meteen ook kunnen voorbij gaan aan de nood tot inkomsten (geen reclame of subsidies) en de afhankelijkheid daarvan. De redactie streeft een zekere vorm van feitelijkheid na, maar kleurt de interpretatie van die feiten geheel in naar eigen goeddunken.

En daar is nog nooit een geheim van gemaakt.

dingen des levens

“Ge hebt u toch al ingeschreven”, vroeg Dirk gisteren toen ik mijn filmpke ging afgeven. Ik had geen flauw idee waar hij het over had.

“Ewel, voor dat programma van Canvas. Ze zoeken kunstenaars, een beetje gelijk De Bedenkers, maar dan voor kunst.”

Canvas Collectie: Canvas zoekt, samen met het MuHKA, PMMK, S.M.A.K. Wiels en Z33 nieuw talent en gevestigde namen voor een tentoonstelling in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Inschrijven kan nog tot vandaag middernacht.

—

Als we het toch over foto’s hebben, gisteren opende een tentoonstelling met foto’s van Hans Dekeyser, Edwin Koster en Peter Waterschoot. Gaat dat zien bij Axel Lenaerts, Kortrijksesteenweg 269, 9000 Gent. Sommige foto’s komen beter uit als er voldoende daglicht is, aldus één van de exposanten (voorsmaakje).

—

“Geen reden tot klagen over verlies koopkracht”, aldus gouverneur Guy Quaden van de Nationale Bank. “Voor de meerderheid van de bevolking zijn de prijsstijgingen zeker niet aangenaam. Maar ze zijn zeker niet ondraaglijk”, zo laat de man –die de laatste twintig jaar waarschijnlijk zelf geen boodschappen meer heeft gedaan– optekenen op de voorpagina van De Morgen.

—

“Vlaams Belang vraagt verbod op Fenomenale Feminateek in Vooruit”, lezen we in diezelfde krant.

Op de Oost-Vlaamse provincieraad van 20 februari zal het VB een motie voorleggen waarin het de provincieraad voorstelt om de raad van bestuur van Vooruit te verzoeken af te zien van de tentoonstelling, of ze minstens ontoegankelijk te maken voor minderjarigen en in ieder geval de naaktfoto’s van minderjarigen te verbieden.

Onder het motto als een kliksite niet mag, hangen we wel op een andere manier het klein kind uit. Al blijft de grens voor die tentoonstelling duidelijk: pornografische foto’s van minderjarigen kunnen niet. Niet alleen is dat moreel verwerpelijk, het is bovendien ook nog eens wettelijk verboden. Schoon argument voor de pedofilie anders: “maar meneer de rechter, die foto’s op mijn computer zijn kunst, ze komen allemaal uit de Fenomenale Feminateek!”

—

En we gaan door. “Profielen op Facebook of MySpace kunnen argument voor rechter zijn.” Ofte: “Alles wat u op het internet zet, kan tegen u gebruikt worden.” Door uw (toekomstige) werkgever bijvoorbeeld. U vergeet mijn disclaimer niet?

—

“Dat zal wel zijn”, verkondigde een andere dan tentoongestelde fotograaf op de vernissage gisterenavond. “Ik heb al een paar weken geleden mijn foto’s doorgestuurd naar de selectiecommissie. Doe jij niet mee aan die Canvascollectie dan?”

—

(Met dank aan De Morgen voor de berichtgeving.)

coda

’t Is eigenlijk leutiger dan verwacht, zo nog eens via wordpress templates aan een website prutsen. Eerst was ik bezig met editeren in TextWrangler en voortdurend over en weer ftp-en met Transmit, tot ik plots Coda (her)ontdekte.

Coda is een programma van Panic (van diezelfde mensen van Transmit) bedoeld als One-Window Web Development for Mac OS X. Alles wat men nodig heeft om websites te bouwen zit erin. Of zoals ze het zelf zeggen: Text editor + Transmit + CSS editor + Terminal + Books + More = Whoah.

Tuurlijk, het is geen Dreamweaver, maar het is dan ook geen bloatware. Wat een gerief, voor waar ik mee bezig ben. Er resteren mij nog 13 dagen in mijn testperiode, maar ik kan nu al, met niet geringe waarschijnlijkheid, zeggen dat ik op het einde daarvan mijn credit card uit mijn portefeuille ga halen (en ik krijg korting omdat ik een licentie op Transmit heb).

Lang geleden dat ik nog eens zo content was over een stukske software.

photoblog (voorspel)

Na lang tobben, overweeg ik toch om per 1 januari opnieuw met een photoblog te beginnen. Niet zoals Pieter B., die naast zijn pietel.be nu ook Fototoestanden heeft opgezet, waarheen hij al zijn fotografische wedervaren heeft verhuisd, maar eerder het klassieke een foto per dag/week of gewoon als-het-mij-uitkomt. Een beetje zoals The Parallax View destijds.

Maar het is eigenlijk nog geheel niet zeker. Zo’n photoblog mist immers de community die pakweg achter flickr zit, en ik ben niet zeker of ik tussen tig verschillende blogs wil differentiëren (dit blog, flickr v12, flickr bt, en dan wil ik nog aan een portfolio werken, en, en, en …). Maar ik heb er wel wreed goesting in.

Bovendien is het eigenlijk ook een aanloop naar iets anders, waarvoor ik binnenkort waarschijnlijk nog wel een oproep zal lanceren. Het principe zou dat moeten zijn van een foto per pagina, maar met de mogelijkheid om die ene foto te linken aan een reeks of iets fotoreportage-achtigs. De mogelijkheid, niet de verplichting! En het moet ook meerdere gebruikers aankunnen.

Geen zin op iets in elkaar te steken (ondertussen ontbreekt mij ook de kennis daarvoor), dus doorzoek ik even de features van the usual suspects: wordpress; movabletype; pixelpost; drupal…

Tips zijn welkom.

bloggen is gemakkelijk

“Mama, gelijk gij blogt is dat wel gemakkelijk hé. Het enige wat gij eigenlijk doet is op uw weblog opschrijven wat ik zeg.”

Ik tracht mijn schaterlach te bedwingen. Tessa kijkt geamuseerd.

“En hoe weet gij dat zo goed?”, vraagt ze met plagerig. “Wie laat u mijn weblog lezen?”

“Mamaaa!”, verzucht hij alsof hij de meest evidente dingen steeds weer moet uitleggen. “Dat zit gewoon in mijn bookmarks natuurlijk.”

“Oh!” kijk ze verrast, “en wie heeft dat daar dan wel in gestoken?” Onderwijl werpt ze nog gauw een blik in mijn richting.

“Maar nee, mama,” ontkracht hij meteen haar suggestie, “ik heb dat wel zelf gedaan hé. Die van papa zit er ook in, en die van Gentblogt ook. Tsja, ik moet toch op de hoogte blijven…”

dank u voor uw stem!

Mede dank zij u, heeft Gentblogt gewonnen in de categorie groepsblog in de Site van het Jaar wedstrijd van Clickx. (En dit blog is opgeklommen tot een verrassende vierde plaats.) Dankuwel!

Mijn eigen stem ben ik evenwel geheel kwijt wegens ziekte, en als u dit leest lig ik (hopelijk) nog in diepe slaap verzonken. Want zoals we dat gewoon zijn, heeft de equipe van Gentblogt de deuren gesloten (niet zonder een hele voorraad cupcakes mee te nemen). Wij werden rond half één vriendelijk maar kordaat het Sint-Baafsplein opgeduwd, om in de miezelige regen naar huis te trekken (en om vlak voor de Albertbrug te worden ingehaald door de tram die sinds 8 december tot 01u ’s nachts uitrijdt –miljaar!).

—

Imke Dielen kreeg de fotokodak van Charles Strijd in de handen geduwd, en zorgde zo voor de Foto van de Dag bij Het Project. En ook Pietel was ijverig in de weer met zijn fonkelnieuwe D300.

korte dienstmededeling

Dat sociaal internet experiment, waarvan gisteren sprake, is uitgesteld tot later deze week, of zelfs begin volgende week. Daar is een goede reden voor, en die heeft niets met volgende week maandag, maar alles met deze donderdag te maken. Sperperiode, is hier het sleutelwoord.

Maar het komt eraan –tenzij er ondertussen iemand anders met mijn idee gaat lopen.

(Daar zat u op te wachten, op deze mededeling, durf ik te wedden.)

raar maar waar

Bof. Ik lig daar alvast niet wakker van hoor, maar ’t is wel vriendelijk dat u zo bezorgd bent. Zowat een derde van uw post gaat voorwaar over het feit dat dit blog verkeerd gelinked werd in de metatale top 10 (het woord ‘analyse‘ uit uw titel is misschien wel een beetje een overschatting van uw pennenvrucht). Dat is te veel eer, maar dank u.

Volume12.be is wel de grootste uitschuiver in het rijtje met de laagste PR, geen Alexa- en Technorati rank en slecht 1 (!) pagina geindexeerd in Google. Na nader onderzoek bleek de blog van volume12.be op een geheel andere domeinnaam te staan nl. blog.volume12.net. Raar maar waar!

Ik vermoed dat een metatale medewerker het domein manueel heeft aangepast aangezien volume12 eerst met een 404 pagina in de top 100 stond.

Voor de goede orde: de domeinnaam is correct, maar dit blog is terug te vinden op een ander subdomein (of hostname of sitename) dan wat er in de top 10 wordt vermeld.

Wat ik dan wel wat raar vind, is waarom u, hoewel u duidelijk weet waar dit blog te vinden is, niet meteen de juiste cijfers hebt opgezocht voor uw statistiek. Edoch, niet te beroerd om te helpen als ik kan, heb ik het dan maar even zelf opgezocht: resp. 18 / 1.306.532 / 5 / 106.742 / 4.090. Helpt het u? Mij niet alvast. Maar goed, bij deze mocht u mogelijks toch wat linkliefde ontvangen. En nog eentje zie!

—

Wat mij wel bezig houdt, is het volgende:

Even off topic: hoe komt het eigenlijk dat ik in jouw feed nooit foto’s kan zien? Ik krijg alleen maar kruisjes. Ligt het aan mij of zijn er nog mensen met dit probleem? Ik gebruik Google Reader.

Als mensen mijn schrijfsels willen lezen, kan ik het hen maar beter zo gemakkelijk mogelijk maken. En ik denk dat ik het gevonden heb. Destijds heb ik een paar regels aan mijn .htaccess toegevoegd om hotlinking tegen te gaan.

Een kleine test? Beelden vanop flickr, zoals in de post diptych: vooruitgang, zijn die wel zichtbaar? En zo ja, staat dan nu, waar voorheen kruisjes stonden, zoiets:

(Ik heb het wat verkleind; klik voor de grote versie.)

Als dat het geval is, kan ik het meteen oplossen zie.