Tag: blogging

admindinges

Wie vanochtend rare dinges zag op deze plaats, kon het mogelijks reeds vermoeden: wordpress onderging bij deze een upgrade van 2.5 naar 2.6, en ook Tarski (het WP Theme achter dit blog) ging van 2.0.5 naar 2.2.2.

Wreed opvallend en evenzeer positief aan de upgrade van wordpress, is de manier om tags in te geven. Meerdere tags ingeven is terug eenvoudiger geworden: zo hoeft u niet steeds zelf een komma te tikken, maar wordt die door WP zelf geplaatst. ’t Is een detail, maar echt wel zeer geriefelijk.

Wreed opvallend en evenzeer negatief aan Tarski, is hoe de reageerdoos onder de linkersidebar wordt geplaatst, en niet onder de post. Ambetant vooral als de post korter is dan de sidebar, want dan moet u scrollen om tot bij de reacties te komen. En zulks zint mij in het geheel niet. Ik ben echter al een tijdje niet meer zo gelukkig met Tarski, dus het is niet onmogelijk dat ook daar nog eens veranderingen aankomen. Maar het zal niet voor onmiddellijk zijn.

Sorry voor de ongemakkken, en prettig weekend.

appreciatie

“Of ik al veel nominaties heb”, vraagt de dokter langs haar neus weg. Nadat ze eerst verbouwereerd heeft uitgeroepen: “maar allez, dat kan toch niet, nu heeft er mij nog iemand genomineerd!” En ze is echt verbaasd (én verheugd), zo merk ik.

“Twee,” antwoord ik, “één van Peter en één van Isabel, waar we overigens alletwee worden vermeld. Allez, ik zal er ook iets over schrijven.”

Het is leuk om zo’n prijzen te krijgen, maar ik ben altijd bang om ze zelf uit te delen. Ik volg namelijk redelijk wat mensen, en zoals Patricia schrijft: kiezen is verliezen. Als ik u niet vermeld, dan is dat niet (noodzakelijk) omdat ik u niet lees of –erger– niet op prijs zou stellen. Ik tracht wél even voor de minder voor de hand liggende blogs te gaan –wat in mijn geval meteen al iedereen van Het Project uitsluit. Ha! –daar heb ik mij in één klap gemakkelijk vanaf gemaakt.

In alfabetische volgorde:

  • Anneleen, het herfstmensje, met een geslaagde mix van design en faits divers. En –altijd positief– ze is te vinden voor een film die wat ‘plattekes’ is.
  • Dieter De Lathauwer, amper dertig, met een blog dat al even amper een jaar bestaat. Ik volg maar weinig fotoblogs, maar Dieters stijl spreekt mij sterk aan. Zijn foto’s zijn sober, maar des te sprekender, en worden nog op de analoge manier gemaakt.
  • Isabel ofte kleinkonijn, omdat ik graag wel eens over iemand anders’ kinders lees ook, en ze daar ten huize soms een beetje herkenbaar chaotisch tewerk gaan.
  • Julie, van Eigenwys, omdat ze schone dingen maakt, op reis gaat zoals ik altijd al eens heb willen doen maar nog nooit heb gedurfd, en nen sympathieke vent heeft en zo.
  • Lamazone. De lama heeft zopas haar vrijheid herwonnen! En ze heeft een alternatief voor een midlife crisis.
  • Mirthe, zoals in Fan van —, omdat haar blog zo schoon is en omdat ze vaak leutige dingen ziet, zoals de Faber Finds, en omdat ze zo’n mooi watermerk op haar foto’s plakt. Oog voor detail, nietwaar.
  • Sara, van Tiekenei. Omdat ze voortdurend op zoek is en evolueert. Ik vroeg mij onlangs overigens nog af hoe lang ik haar al volg.
  • Ysabel, een 32-jarige Antwerpse, volgens de beschrijving op haar blog. Heb ik ontdekt toen ze hier reacties achterliet, en helpt mijn wereldbeeld over borsten en piemels bij te stellen –ik pak er maar even die zaken uit waarvan ik weet dat u erop zal klikken.

Tsja Dieter, het zijn allemaal vrouwen in wiens gezelschap ge verkeert –en het was absoluut niet gemakkelijk om te kiezen. Jawel, u hoorde er eigenlijk bij. Jaja, u daar.

(Oh, en niemand hierboven hoeft zich verplicht te voelen om zelf zo’n lijstje op te maken.)

die barette stô ui goe (*)

Elk jaar, bij het begin van het goede weer, slaat de vertwijfeling weer toe in het bloglandschap: waarom doe ik het, en hoe lang blijf ik het nog volhouden (ik geef geen links, het gonst genoeg over stoppen en kijkcijfers). Het zal het eerste jaar zijn dat die twijfels bij mij niet toeslaan, maar mogelijks is dat omdat (1) de lente hier nog lang niet is doorgebroken (2) ik van hieruit wel het een en ander te vertellen heb.

Een tijd geleden had ik het begin van een klad klaarstaan over de impact van de Vlaamse bloggers, en hoe men dat vooral niet mag overschatten. Maar ik vond dat ik mezelf daarmee al veel te serieus opnam, en heb ik die aanzet zonder al te veel scrupules op een donkere lente-ochtend gewist.

Ik hou mijn kijkcijfers in de gaten. Niet omdat ik ze spectaculair wil zien stijgen, niet omdat ik ermee wil uitpakken tijdens de blogmeetings en op de afterparty van de (te) vele wedstrijden, maar gewoon omdat ze er zijn. Ik ben een informatie-junkie.

Ik schrijf voor jullie. Ik maak best één en ander mee, lees redelijk wat, bekijk een hoop films op een jaar, luister veel naar cd’s, en ga naar behoorlijk wat concerten. En dan kan ik daar maar beter wat mee doen. Wie weet, misschien vindt u het wel interessant wat ik te vertellen heb.

Ik schrijf voor mijzelf. Zo is het begonnen, en zo gaat dat nog altijd door. Ik voel me niet in het minste verplicht om mijn schrijfsels aan te passen. T.t.z. dit blog is in die mate een extensie van mijn persoonlijkheid, waarbij ik ook IRL niet meer blootgeef dan ik dat zelf wil.

Eigenlijk is dit veel gemakkelijker voor mij. Ik schrijf graag, ik kan mijn gedachten beter ordenen, en ik kan aan een stuk wat doorzwetsen en dan abrupt mijn betoog afbreken. Zoals nu.

—

[Update, vijftien minuten later] Ha! Ik heb een paar van de links, die ik als kapstok wou gebruiken, teruggevonden in mijn bookmarks. Mocht u ze nog niet gezien hebben, ze zijn de moeite van het lezen waard: Excuseer, maar ken ik U?; Zelfrelativering; Moeder waarom bloggen wij?

Deze twee stonden daar ook nog bij, van toen mijn foto’s (geheel legaal vanzelfsprekend) werden gebruikt, eerst in Knack blog, en nadien ook in de gedrukte Focus Knack (ik dacht bij dit artikel).

—

(*) Ik heb die film nu nog altijd niet gezien

it’s the content

Niemand maalt erom hoe uw website eruit ziet, daar komt het in het gros van de gevallen op neer. Veel mensen lezen de inhoud van uw website in een newsreader, waarin alle publicaties van de verschillende sites waarop ze geabonneerd zijn, er hetzelfde uit zien. Sommige mensen komen wel degelijk op uw site zelf terecht, maar veelal is dat om commentaar te geven, of omdat uw blog in de resultaten van een zoekmachine voorkwam. Een weblog hoeft ook geen design statement te zijn; mensen komen terug voor de inhoud. (Ook beeld kan inhoud zijn.)

Bij de traditionele media zien we veelal het tegenovergestelde. Waar het vroeger voornamelijk om de inhoud ging, gaat het nu meer om de vorm en/of nog meer om de kwaliteit van de inhoud en het beeld. Waar het op het internet voornamelijk over informatie van voorbijgaande aard gaat, lijken gedrukte publicaties hun meerwaarde vooral te moeten halen over een blijvende waarde van die inhoud.

Via–via kwam ik gisteren bij volgende uitspraak terecht:

I think we need to change our philosophy of what a magazine is. We are no longer a cheap means of dispensing information, and that’s what we were until the Internet came along. Now we are an inefficient and expensive means of distributing information. … We need to reinvent ourselves as a luxury item that people want and are willing to pay for.

We zitten nog steeds in het midden van de internetrevolutie, waarin nog lang niet ontdekt –laat staan bedisseld– is wat de juiste plaats van magazines en kranten is. In de USA zien we dat kranten zoals de NYT geheel gratis online versies hebben, en dat ook in België op zijn minst breaking news gratis via de krantensites is te verkrijgen.

Koopt u eigenlijk nog een krant? Bent u nog geabonneerd op één of meerdere magazines? En is uw gedrag daarin de laatste jaren gewijzigd?

select

Die ochtend bij de Mortierbrigade: “Jef, laten we dienen jobstudent ne keer wat mailadressen opzoeken van al die blogs die in de metatale top 100 staan? Dan kunnen we ze aanschrijven en doen alsof ze tot een selecte club behoren die onze spots krijgen. Gratis virale marketing op ’t internet. Wat denkt ge, Jef? Hé? Doen toch?”

From: trainee@mortierbrigade.com

Hallo Bruno Bollaert,

Wij van het reclamebureau Mortierbrigade zouden graag willen weten of u van Volume12 interesse heeft in het ontvangen van reclamespots nog voordat ze op tv of radio zijn. Wij creëren onder andere reclames voor Humo, Studio Brussel en Nike. Op deze manier behoort u tot een selecte groep die deze reclames zal ontvangen.

Voorbeeld van een reclamespot van Brudio Stussel:

Met vriendelijke groeten,

Mortierbrigade
Confuse & Conquer

Dank u, maar neen, dank u. Ik verkies de aanpak van Sensoa. Die doen om te beginnen al niet alsof ge tot een select groepke behoort.

(Tot zover de ochtendlijke nonsens van uw correspondent uit Seattle.)

wp administrativa

De nieuwe interface van WordPress vind ik best te doen. Een paar uitzonderingen niet te na genomen.

  • Op het dashboard in wp-admin –waar u heen gaat om een nieuwe post te schrijven– staan rechts twee knoppen, één met Write a New Page en een tweede met Write a New Post. Heel verwarrend, ik ben al meermaals aan een nieuwe pagina i.p.v. een nieuw bericht begonnen. De mogelijkheid om die andere knop weg te laten zou welkom zijn.
  • De nieuwe Write Post interface is niet meteen beter dan de voorgaande. Ik mis de categorieën aan de rechterkant. Nu staan die onder de nieuwe post, waardoor ik moet scrollen om ze aan te vinken, terwijl ik vroeger niet hoefde te scrollen. Ambetant.
  • Ook Tags toevoegen is trager dan met de plugin die daar vroeger voor gebruikt kon worden. Vaak heb ik de bewuste tag al geheel ingetikt voor er ook maar iets verschijnt.

Enfin, ’t is altijd wat natuurlijk, de mens is een gewoontedier, maar ik denk niet dat ik de enige ben die daarmee wat verveeld zit.

Oh, en ik heb zopas iWPhone WordPress Plugin and Theme geïnstalleerd. Kwestie dat als u dit blog met uw iPhone zou bezoeken, u sneller bediend wordt.

Graag gedaan.

goodies

Gisterenochtend stond de bel hier niet stil. ’t Is te zeggen, er werden wel zeker twee pakjes afgeleverd.

Eerst kwam de post langs, met een langverwachte bestelling van amazon.fr (langverwacht, omdat ik er al twee maanden over aan ’t twijfelen was). De Préludes van Chopin, door Alaxandre Tharaud (ik ben fan van Tharaud); Seventh Tree van Goldfrapp; het debuutalbum van Au Revoir Simone; en Angle Mort, het enige boek uit de collectie KSTR (van Casterman) dat nog in mijn verzameling ontbrak. Al had ik amper de tijd om mijn nieuwe aanwinsten te bepotelen en in mijn pedia’s in te geven, want daar werd opnieuw aangebeld.

goodies

Een verjaardagcadeautje. En niet eens voor mijn eigen verjaardag. Op 4 maart werd eigenwys twee jaar oud, en ik denk dat ik Julie en Frederik al heel die tijd volg (langer zelfs). Wie verjaardagswensen achterliet, zou een mooi geschenkje toegestuurd krijgen. Het mijne werd gisteren door Frederik persoonlijk bezorgd. (En met een paaskuikentje erbij voor de gelegenheid.)

K-do nummer 1 is een geheel zelfgemaakte en gepersonaliseerde pannenlap. Het ziet er niet alleen goed uit, het zit ook degelijk in elkaar, kan ik u verzekeren. Het plooit in twee, met twee gleufjes aan de buitenzijde om eventueel uw vingers in te steken –misschien zal ik ze nu niet meer verbranden aan mijn broodvorm. Wreed bedankt!

(Binnenkort een eigen winkel op etsy, Julie?)

viraal

Vrijdag kreeg ik een e-mail van een zekere Johan Lammerds.

Hey Bruno,

Het is simpel, ik heb hier naast mij een pakket staan met vanalles in. Als je het ok vindt, sturen we het je op. Als je als eerste kan vinden wie we zijn, is een HD camera yours. En ja, het is echt, en nee, we gebruiken je adres niet voor iets anders in de toekomst. Ik ben benieuwd.

Gegroet,

Johan

Waarom niet, dacht ik, en ik stuurde per kerende mijn adres naar Johan. En jawel, zonet hield een rode postwagentje halt voor mijn deur, en de postbode stopte mij een groot pak in mijn handen. Erin bevond zich een speelgoedauto-met-afstandsbediening, en een VOORSTEL TOT ONMIDDELLIJKE INNING.

Op datum van 14-03-08 werd het voertuig met kentekennummer 213.203.234.70 geverbaliseerd voor een overtreding. Reden: U was te snel, of gaat nog te snel zijn.

Vastgesteld door KASTEELS DANNY, INSPECTEUR en BECKY CLAESSENS, INSPECTEUR op 14-03-08.
De verbalisant heeft een vorming genoten voor het gebruikte apparaat, dat gebruikt werd volgens de voorschriften van de constructeur.

Indien u niet akkoord gaat met het voorstel tot onmiddellijke inning, wordt u ten stelligste aangeraden de code in deze brief te ontcijferen, en te schrijven op uw blog over hetgene dat u ontdekt.

Als u geen gehoor wenst te geven aan dit voorstel mist u de kans om een HD CAM te winnen.

Op dat IP adres vinden een YouTube clipje, waarin zo’n racewagentje als in het pakket zat, door de politie geflitst wordt. Snelheid verbinden wij momenteel met de Telenet campagne, dus gaan we (i.p.v. enkel op YouTube) toch maar eens gaan kijken op de tegenhanger (die door Telenet wordt beheerd): GarageTV.

En voorwaar, als ge klikt op video’s, dan staat daar onder nummer 3 hetzelfde clipje. Euh, wacht, toch niet, het is iets langer, en op het einde zoomt de camera in op het racewagentje:

Het is leuk als je weet dat je de snelste bent. TELENET.

Wijs, en tegen vanavond staat heel de blogosfeer waarschijnlijk vol met berichtgeving hierover. En ik ken iemand die heel blij gaat zijn met dat racewagentje.

dead(line)

I love deadlines. I like the whooshing sound they make as they fly by.
Douglas Adams (11/03/1952 – 11/05/2001)

Het is vandaag 29 februari, en hebt u hier al gekeken? Inderdaad: geen sikkepit veranderd. Ik heb gewoon geen tijd. Ik ben er wel degelijk mee bezig, heb visies en andere ideeën, maar ik ben te oud geworden om iets wereldkondig te maken dat niet is zoals het hoort. Er is een forum, waarvoor ik nog geen tijd heb gevonden om zelfs maar introductieteksten te schrijven; er zijn denkpistes, waarvoor ik nog geen tijd heb gevonden om ze presentabel te ordenen zodat meerdere mensen erover kunnen brainstormen; en er zijn al een handvol mensen gevonden die zich erachter willen zetten.

Maar weet u wat? Gent en al die andere 9xxx postnummersteden en -gemeenten zullen nog wel een hele tijd blijven bestaan. En fotografie ook al. En niemands leven staat er stil van als die negenduizend er (nog steeds) niet is. Het komt er wel. Maar als het er staat zal het er deftig staan, en niet als een van mijn zoveelste inderhaast erbij gesleurde hobbyprojecten.

Maak ondertussen nog wat foto’s, of lees nog eens een boek. U hebt The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy toch al gelezen?