Niemand maalt erom hoe uw website eruit ziet, daar komt het in het gros van de gevallen op neer. Veel mensen lezen de inhoud van uw website in een newsreader, waarin alle publicaties van de verschillende sites waarop ze geabonneerd zijn, er hetzelfde uit zien. Sommige mensen komen wel degelijk op uw site zelf terecht, maar veelal is dat om commentaar te geven, of omdat uw blog in de resultaten van een zoekmachine voorkwam. Een weblog hoeft ook geen design statement te zijn; mensen komen terug voor de inhoud. (Ook beeld kan inhoud zijn.)
Bij de traditionele media zien we veelal het tegenovergestelde. Waar het vroeger voornamelijk om de inhoud ging, gaat het nu meer om de vorm en/of nog meer om de kwaliteit van de inhoud en het beeld. Waar het op het internet voornamelijk over informatie van voorbijgaande aard gaat, lijken gedrukte publicaties hun meerwaarde vooral te moeten halen over een blijvende waarde van die inhoud.
Via–via kwam ik gisteren bij volgende uitspraak terecht:
I think we need to change our philosophy of what a magazine is. We are no longer a cheap means of dispensing information, and that’s what we were until the Internet came along. Now we are an inefficient and expensive means of distributing information. … We need to reinvent ourselves as a luxury item that people want and are willing to pay for.
We zitten nog steeds in het midden van de internetrevolutie, waarin nog lang niet ontdekt –laat staan bedisseld– is wat de juiste plaats van magazines en kranten is. In de USA zien we dat kranten zoals de NYT geheel gratis online versies hebben, en dat ook in België op zijn minst breaking news gratis via de krantensites is te verkrijgen.
Koopt u eigenlijk nog een krant? Bent u nog geabonneerd op één of meerdere magazines? En is uw gedrag daarin de laatste jaren gewijzigd?
Ik koop geen krant, veel te duur voor wat ik er uit haal. Ik ben geabonneerd op een weekblad met een beperkte tv-bijlage. Voor de rest lees ik het nieuws online in de reader. Spijtig dat sommige kranten sites inderdaad niet gratis zijn, maar dan lezen we gewoon bij de andere kranten.
en zo klik ik in mijn feed op je blog en zie je prachtige banner 😉
ik lees een gazet op papier in ’tweekend, we hebben de standaard enkel in het weekend, en de hufters hebben daarom ook ons online abonnement uitgeschakeld….niet echt service vriendelijk vind ik dat…verder bijna dagelijks het metrootje 😉
ik lees een online krant tijdens de lunch. ik weet wel dat dat niet zo gezond is, maar ik lees graag tijdens het eten. papieren krant lees ik enkel bij de schoonouders. vroeger was ik een tijd geabonneerd op denumoh. maar de laatste tijd stond daar zo weinig naar mijn leessmaak in dat ik zelfs geen los exemplaar meer koop. mijn ouders hebben wel nog een abonnement en ik vraag geregeld eens een bundeltje oude humo’s, “om iets te lezen te hebben op ’t wc” :-).
verder koop ik graag eens één of ander fotomagazine of grafisch magazine; uiteindelijk valt dat tegen, want alles (tutorials bv) vind je tegenwoordig toch ook online.
Een weekendkrant heb ik wel. Niets kan op tegen een zaterdags ontbijt met de krant languit op tafel gespreid. En wat duiding leest toch niet zo vlot online. Het snelle nieuws in de week wordt uitgespuwd door de nieuwslezer.
Hoe toevallig! Wij hadden net die discussie gisteren… F gelooft dat kranten zullen blijven bestaan. Ik ook maar ik ben er wel van overtuigd dat de oplages serieus zullen verminderen. Ik volg sowieso het nieuws niet en F volgt het via het net. Maar magazines komen hier wel nog in overvloed binnen. Over hiking voor F, en over naaien voor mij 🙂 Ik ben altijd een heuse magazine-addict geweest en ik vrees dat dat zal blijven. Internet is wat dat betreft de aanvulling, en niet andersom.
Print, een krant, een weekblad, gaat al lang niet meer over nieuws. Wel over het plezier van het lezen, het plezier van meningen te leren kennen, en daar een wat een eigen ritme voor op na te houden. Vooralsnog is dat plezier op het net niet mogelijk (dàt dus, er zijn best wel andere die wel mogelijk zijn), omdat het overzicht van een goed opgemaakte krantenbladzijde op het net net vertaald wordt in korte berichten met grote koppen (in het beste geval). Het net, en tv eerder al, is goed in snel nieuws, feitelijk van de dag of het uur zelf en meestal dus snel te vergeten en dus eigenlijk te verwaarlozen (weet iemand nog al de uitspreken van onze geitenfokker over BHV? ik ook niet. ik weet wel, door de commentaren en analyses, dat we lang nog niet aan een oplossing toe zijn).
Ik heb mijn abonnement op de Morgen na jaren opgezegd, heb er nog geen spijt van gehad. Ik lees de Knack nu tweedehands via mijn pa, de dag allemaal bij mijn grootouders en ik blader wel eens door het volk bij diezelfde mensen.
Wij kopen alleen in ’t weekend een krant omdat we dan wat tijd hebben om ‘m te lezen. Tijdens de week surf ik wel eens naar de site van Het Nieuwsblad. We zijn wel al jarenlang geabonneerd op Knack en op Sport/Voetbalmagazine (het laatste voornamelijk voor onze zoon). Ik nestel me nog altijd graag met een magazine in de zetel. Zou toch iets missen als Knack op woensdagmiddag niet meer in mijn bus zou vallen.
alle dagen valt De Standaard in de bus – die meegedragen wordt door de treinreiziger van dienst (ik – nog even – maar in november volgt een switch) en ’s avonds weer naar het thuisfront terugkeert om door de ander gelezen te worden.
voordien De Morgen – maar dat werd teveel een Dag Allemaal – niet dat DS zich niet bezondigd aan infotainment, maar het ietsjes meer te pruimen. was er een alternatief, we zouden waarschijnlijk nog een keer switchen.
gelezen op papier blijft me toch langer bij dan gelezen op het scherm, ik voel dat papier ook graag, hou ervan hoe een gelezen krant ‘veranderd’ is, ben af en toe een fervent knipselmens – en akkoord, dat kun je ook printen, maar ’t is toch niet hetzelfde. en natuurlijk die weekendkrant – wat enigszins handelbaar is in bad gaat mee de tobbe in, de rest is idealiter voorbestemd voor ontbijt/brunchkes – of picknicken in het groen, nu de zon er eindelijk is.
na een dag schermwerk ben ik trouwens blij dat ik geen computer meer voor mijn neus heb; extra troef om dan de krant te kunnen lezen.
hoe zit het eigenlijk met de kranten in Seattle?
aha – en kruiswoordraadsels kun je online niet invullen!
Alhoewel ik via m’n werk DS Online kan lezen, blijf ik toch verknocht aan mijn dagelijkse papieren De Morgen. Voor op de trein, en de zaterdagmorgen in de zetel.
Ik denk wel dat de komst van de Iphone met 3G, of Wifi op de trein, daar binnenkort voor serieus wat mensen – mijzelf incluis – verandering in gaat brengen.
De Standaard online, en enkel online hier.