Meer nectarines

Nadat ik confituur had gemaakt van nectarines, had ik nog twee kilo over, en hoewel daar regelmatig wel iets van verdween, zag het ernaar uit dat niet alles zou zijn verdwenen eer het fruit overrijp begon te worden. Dus heb ik maar peach butter gemaakt van de rest.

Ik heb het recept voorzien van wat aanpassingen, zoals gember erbij, en wat fruitpectine om het hopelijk wat meer te laten opstijven.

Nectarines door Bruno Bollaert

Voor meer had ik geen tijd, want deze zaterdag ziet er overvol uit (Henri is net terug van de schermles, straks naar een trouwfeest).

Truken van de foor

Dat zit amper in het middelbaar, en gaat voor de eerste keer heletegans alleen van en naar school, en dat meent zijn vader al te moeten verschalken.

Henri koopt koeken door Bruno Bollaert

Ding, zegt de telefoon: “Ik ga te voet want de trams zitten te vol, ok?”

Huh tsja, een beetje beweging kan geen kwaad. “Voorzichtig hé.”

Tien seconden opnieuw een ding: “moet ik een koek meepakken?”

Henri koopt koeken door Bruno Bollaert

En een kwartier later staat hij hier met een doos met daarin drie taartjes van Damme. “Ik trakteer!”, glimlacht hij schaapachtig, terwijl hij al op zoek gaat naar een mes (hij twee, ik twee halve).

Confituur van nectarines

Er is gelijk niets zo gemakkelijk als confituur maken. Gooi wat lekker fruit met wat suiker in een kookpot, laat even simmeren, laat een nacht trekken, warm weer op en laat een paar minuten op het kookpunt pruttelen, doe in potten, en hopla: confituur.

Confituur van nectarines door Bruno Bollaert

Benodigdheden

  • 1,5 kg nectarines (rijp, maar nog stevig)
  • 500 g Maxi-Fruit 3+1
  • het sap van een anderhalve citroen
  • wat blaadjes verse munt
  • één of twee vanillestokjes, in de lengte doorgesneden
  • vier-vijf draaien aan de pepermolen

Zo gemaakt

Dag 1, ’s avonds

Ontdoe de nectarines van hun vel. Dat gaat net zoals bij tomaten: dompel de nectarines even (een minuut volstaat ruimschoots) in kokend water, en schep ze vervolgens in ijswater. Maak een kruisje aan de onderkant, en u kan het vel er heel gemakkelijk aftrekken.

Verwijder het vruchtvlees van de pit, dat kan door ze te halveren, en opnieuw te snijden, of, als ze rijp genoeg zijn, door ze tot moes te nijpen. Heel gemakkelijk, nu het vel eraf is. U mag raden wat ik heb gedaan. Heel therapeutisch, koken.

Doe er de rest van de ingrediënten bij en warm op, tot het allemaal goed begint te bewegen. Haal van het vuur, giet alles in kom, dek af, en laat dit op een koele plaats (in de koelkast bijvoorbeeld) een nacht rusten.

Dag 2, ’s ochtends

Breng alles over in een kookpot, en laat tot het kookpunt komen. Laat nog een drietal minuten doorkoken, en verdeel alles over de confituurpotten. Haal er met een vork de vanillestokken uit.

Sluit meteen af, en laat minstens een dagje afkoelen voor u de eerste pot aanbreekt.
Confituur van nectarines door Bruno Bollaert

Smakelijk!

Concerten 201108

We onthouden van Jazz Middelheim: een heel indrukwekkende passage van het BJO; een geslaagde themadag rond John Zorn; één van de beste Hogeschoolconcerten die op GentJazzMiddelheim al hebben gehoord; en de overwinning van de mainstream swingende popjazz op de free hardcore jazz. Weinig echt opvallends tijdens Jazz in ’t Park, edoch: een aangenaam concert van Ragini Trio feat. Nathan Daems; Robin Verheyen ging op geslaagde manier de free richting uit; aNoo wil ik nog wel eens horen; 1000 was een beetje feest; en Nathalie Loriers heeft het nog steeds.

Carlo Nardozza door Bruno Bollaert

Weg met de quoteringen, maar u krijgt er wel nog een foto bij, helemaal voor niets. Van Carlo Nardozza, hoewel die pas in september heeft opgetreden en dus niet in het lijstje hieronder voorkomt. ’t Is jazz, een mens moet kunnen improviseren.

Twee festivals maar? Ik heb het gevoel dat ik iets/iemand vergeten ben.

  1. Trio Grande feat. Matthew Bourne / 12-08-2011 / Jazz Middelheim
  2. Brussels Jazz Orchestra met Bert Joris / 12-08-2011 / Jazz Middelheim
  3. Toots Thielemans Quartet with Kenny Werner, Oscar Castro-Neves & Airto Moreira / 12-08-2011 / Jazz Middelheim
  4. Uri Caine Solo / Mycale / 13-08-2011 / Jazz Middelheim
  5. Bar Kokhba / 13-08-2011 / Jazz Middelheim
  6. Masada Sextet / 13-08-2011 / Jazz Middelheim
  7. Orgelconcert John Zorn Protestantse kerk ‘De Olijfberg’, Antwerpen / 13-08-2011 / Jazz Middelheim
  8. The Pocket Jazz Orchestra feat. Dave Douglas / 14-08-2011 / Jazz Middelheim
  9. Lady Linn & Her Magnificent Seven / 14-08-2011 / Jazz Middelheim
  10. Allen Toussaint & Marc Ribot Duo / 14-08-2011 / Jazz Middelheim
  11. Jamie Cullum / 14-08-2011 / Jazz Middelheim
  12. Omar Sosa Solo Piano / 15-08-2011 / Jazz Middelheim
  13. Fred Van Hove Ochgot Octet / 15-08-2011 / Jazz Middelheim
  14. Randy Weston’s African Rhythms Tribute to James Reese Europe / 15-08-2011 / Jazz Middelheim
  15. Charlie Haden Liberation Music Orchestra featuring Carla Bley / 15-08-2011 / Jazz Middelheim
  16. Sander De Winne Group / 27-08-2011 / Jazz in ’t Park
  17. Ragini Trio feat. Nathan Daems / 27-08-2011 / Jazz in ’t Park
  18. Quentin Dujardin Quartet / 27-08-2011 / Jazz in ’t Park
  19. Narcissus (Robin Verheyen Quartet) / 27-08-2011 / Jazz in ’t Park
  20. Moonwolf / 28-08-2011 / Jazz in ’t Park
  21. aNoo / 28-08-2011 / Jazz in ’t Park
  22. 1000 / 28-08-2011 / Jazz in ’t Park
  23. Nathalie Loriers New Trio / 28-08-2011 / Jazz in ’t Park

(concerten vorige maand)

Boeken 201108

Een boek over relaties, een boek over massamoordenaars en nog een boek over relaties. Voila, en daarmee bent u weer helemaal mee.

  1. Close-up / Esther Verhoef / 2007 / **
    Dit boek werd me door iemand getipt als literaire thriller, en hoewel ik (1) een allergische reactie krijg van die omschrijving, (2) meestal nog sceptisch sta tegenover Nederlandstalige literatuur in het algemeen, en (3) Nederlandstalige thrillers in het bijzonder, ben ik toch op die tip ingegaan. En ik heb er geen spijt van gehad. Niet alleen beschrijft dit boek op interessante manier en aantal interpersoonlijke relaties en denkbeelden, het whodunit-gedeelte is intelligent én verrassend opgebouwd. Dit is misschien geen hoogstaande literatuur, maar wél een vakkundig geschreven boek. Zonder Verhoef te willen schofferen (ze zit een paar niveaus hoger dan –), maar Pieter Aspe zou hieraan best een voorbeeld mogen nemen.
  2. La Théorie Gaïa / Maxime Chattam / 2008 / *(*)
    Zeker niet zijn beste werk. Het is nog net onderhoudend genoeg, maar een beetje bij de haren getrokken en te lang uitgesponnen.
  3. Selected Stories / Andre Dubus II / 1996 / **
    Ik heb deze collectie in huis gehaald naar aanleiding van de film de film We Don’t Live Here Anymore. Hoewel er heel mooie verhalen in staan, is het niet allemaal even interessant. Dat, en ik ben eigenlijk zo geen kortverhalenlezer. Vermoedelijk moet met zo’n kortverhalen bundel beter verspreid lezen, en niet het ene verhaal na het andere.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Jazz in ’t Park 2011 — drum vs piano

Lander Gyselinck door Bruno Bollaert

Ragini Trio feat. Nathan Daems, Jazz in ’t Park, Gent, BE, 27/08/2011 – Nathan Daems (sopraansax), Lander Gyselinck (drums), Marco Bardoscia (contrabas)

Robin Verheyen en Jozef Dumoulin door Bruno Bollaert

Narcissus, Jazz in ’t Park, Gent, BE, 27/08/2011 – Robin Verheyen (sax), Jozef Dumoulin (piano & Fender Rhodes), Flin van Hemmen (drums), Clemens van der Feen (contrabas)

Steven Van Gelder door Bruno Bollaert

Modern Bop Society (MBS), Jazz in ’t Park, Gent, BE, 04/09/2011 – Thomas Decock (gitaar), Steven Van Gelder (drums), Stefano Agostini (contrabas), Rob Banken (altsaxofoon), Steven Delannoye (saxen)

Ivan Paduart door Bruno Bollaert

Ivan Paduart Quintet, Jazz in ’t Park, Gent, BE, 04/09/2011 – Ivan Paduart (piano), Jeroen Van Herzeele (tenorsaxofoon), Carlo Nardozza (trompet), Philippe Aerts (contrabas), Joost Van Schaik (drums)

Belgian Jazz Meeting 2011 (dag 2)

Gisterenavond speelden opnieuw vijf groepen op de Belgian Jazz Meeting 2011, in De Werf: het Pascal Mohy Trio, De Beren Gieren, Joachim Badenhorst (impro solo!), Collapse, Hamster Axis of the One-Click Panther.

In een avond die resoluut de olijke kaart trok, trok Pascal Mohy heel lichtgetoetst de avond op gang. De onvermijdelijke taalkwesties –welke taal spreekt men op een Belgian Jazz Meeting– zorgde voor een lichte maar hilarische Babylonische toestanden, en muzikaal zat alles duidelijk waar het zijn moest. Veel meer energie zat er in de muziek van De Beren Gieren, het trio dat eerder het Jong Jazztalent concours had gewonnen. Fulco Ottervanger klopte en schopte gestaag balletjes naar Lieven Van Pee en Simon Segers, die zich niet onbetuigd lieten in de nimmer aflatende aanval van de aanvoerder. Jazz zoals het hoort, met ruimte voor het onvoorziene.

Zonder meer het hoogtepunt van de avond was de driedelige improset van Joachim Badenhorst, getiteld ‘Klarinet’, ‘Tenor Sax’ en ‘Basklarinet’ naar de instrumenten die hij gebruikte. Hoe weinig geïnspireerd die titels ook mogen klinken, des te beter was de muziek die hij tevoorschijn toverde. Hij begon het klarinet gedeelte met een trillende klank die soms uit een doedelzak had kunnen komen, om vervolgens geleidelijk aan via phase shifting op een Nymanesque melodie uit te komen. Het tenorstuk zat vol harmonieken, terwijl de basklarinet weer een melodischer partij bezorgde.

Collapse ging de free kant op, in een zeer boeiend samenspel tussen Cédric Favresse en Jean-Paul Estiévenart. Om in de gaten te houden. De mondvol Hamster Axis of the One-Click Panther bleek uiteindelijk zelfs voor Frederik Meulyzer een tongue twister. Meulyzer bleek ook de enige die op deze twee dagen echt met het publiek communiceerde (verbaal dan wel, muzikaal wisten ze allemaal van wanten), met weinig schroom en met voldoende humor om ook dat onderhoudend te laten. Muzikaal stormen de Hamsters nog steeds op het publiek af –dat is een compliment– misschien niet zo hard als de Beren, maar jazzgroepen met dieren in de naam getuigen duidelijk van grote creativiteit. Misschien moet iemand daar maar eens een studie van maken. Ja, dat was een grapje.

Joachim Badenhorst door Bruno Bollaert

Joachim Badenhorst, Belgian Jazz Meeting, De Werf, Brugge, 03/09/2011

Jean-Paul Estiévenart door Bruno Bollaert

Collapse, Belgian Jazz Meeting, De Werf, Brugge, 03/09/2011 – Alain Deval (drums), Jean-Paul Estiévenart (trompet), Cédric Favresse (sax), Yannick Peeters (contrabas)

Yannick Peeters door Bruno Bollaert

Hamster Axis of the One-Click Panther, Belgian Jazz Meeting, De Werf, Brugge, 03/09/2011 – Lander Van den Noortgate (altsax), Andrew Claes (tenor sax), Bram Weijters (piano), Janos Bruneel, vervangen door Yannick Peeters (contrabas), Frederik Meulyzer (drums)

Belgian Jazz Meeting 2011

Gisteren speelden vijf groepen op de Belgian Jazz Meeting 2011, in De Werf: Rackham, Nicolas Kummert Voices, het Manuel Hermia Trio, de Christian Mendoza Group en het Van Herzeele/Barcella Duo –Giovanni Barcella moest om gezondheidsredenen afzeggen, en werd vervangen door Fabian Fiorini.

Henri door Bruno Bollaert

Fabian Fiorini speelde in duo met Jeroen Van Herzeele tijdens de Belgian Jazz Meeting 2011, in De Werf, Brugge, 02/09/2011

Henri door Bruno Bollaert

Manuel Hermia van het gelijknamige Trio tijdens de Belgian Jazz Meeting 2011, in De Werf, Brugge, 02/09/2011 – Manuel Hermia, Manolo Cabras, João Lobo

Films 201108

Euh ja, ik ging geen sterren meer toekennen. Negeer de sterren (in lijstjes én op het doek), en bekijk zo spoedig mogelijk de volgende films: We Don’t Live Here Anymore van John Curran, een verhaal over keuzes gebaseerd op twee kortverhalen van Andre Dubus (II, niet III) en The American van Anton Corbijn. En deze vertonen bijzonder veel potentieel: I Saw the Devil (Akmareul boatda) van Jee-woon Kim en The New Daughter van Luiso Berdejo. Allez, allez, smijt u: de kinderen zitten weer op school en u heeft toch geen zin om te werken.

  1. 40 Days and 40 Nights / Michael Lehmann / 2002 / **
    Laat ons augustus beginnen met een romantische film. Straks tien jaar oud, en ik had hem nog nooit gezien. Zo voorspelbaar als hij groot is, en ik wou eigenlijk naar een andere film kijken, maar ik was te lui om te zappen.
  2. The Devil’s Teardrop / Norma Bailey / 2010 / *
    Een tv-film, die in de categorie minder geslaagde weekendfilm valt. Ik had door wie het was op het moment dat het personage werd geïntroduceerd. Gebaseerd op een boek van Jeffery Deaver, de mens die het recente, niet zo schitterende, James Bondboek heeft geschreven. En met Natasha Henstridge, wiens rollen sinds Species maar weinig om het lijf hebben gehad. Ja, dat is een beetje een woordpeling/doordenkertje.
  3. Robin Hood / Ridley Scott / 2010 / **
    In navolging van de vele stripverhalen, krijgt nu ook Robin Hood een realistischer portretering. Geen idee of iemand hierop zat te wachten, ik alvast niet, al was het een genoegen om Cate Blanchett nog eens op het scherm te zien.
  4. After.Life / Agnieszka Wojtowicz-Vosloo / 2009 / (*)
    Toch nog een halve ster, maar dan alleen omdat Christina Ricci zo vrijpostig meespeelt. Er zit geen sprankeltje originaliteit in dit script, dat verder ook nog langs alle kanten rammelt. De enige reden waarom een mens blijft kijken is om te weten of ze nu leeft dan wel niet, en eigenlijk was de film al een pak beter geweest, als die vraag onbeantwoord was gebleven. Want zelfs in dat antwoord, spreekt het script (waar met drie mensen aan werd geschreven) zichzelf tegen.
  5. Repo Men / Miguel Sapochnik / 2010 / *(*)
    Een mengeling van op zijn minst drie andere films/boeken, dit debuut van Miguel Sapochnik, zo lijkt het wel. Jude Law speelde eerder al de vergelijkbare rol van Jerome Eugene Morrow in Gattaca (1997) van Andrew Niccol; Tom Cruise had een vergelijkbare opdracht in Minority Report (2002); en Will Smith stond voor gelijkaardige dilemma’s in I, Robot (2004). Voor een debuut is dit niet onaardig verfilmd, het zit vol goede (geleende?) ideëen, maar het rommelt een beetje in de uitwerking. Misschien had Sapochnik beter eerst iets minder uitdagends aangepakt? Misschien is het boek waarop de film gebaseerd is, The Repossession Mambo van Eric Garcia, wel interessanter? En door de titel heb ik plots zin gekregen om Repo Man (1984) van Alex Cox nog eens te herbekijken.
  6. The Client List / Eric Laneuville / 2010 / (*)
    Och. Ik dacht dat het een thriller was, maar het was zo’n VijfTV film met reality allures. Jennifer Love Hewitt had geld nodig, vermoed ik.
  7. Ice Age: The Meltdown / Carlos Saldanha / 2006 / **
    Alleen al voor de eekhoorn Scrat zou een mens naar Ice Age kijken. Blijft aasngenaam tijdverdrijf. In 2012 zou deel vier verschijnen.
  8. The New Daughter / Luiso Berdejo / 2009 / ***
    Een sobere, bijna serene film over iets alien-monster-indianenbegraafplaatsachtig, met goede acteurs en een geloofwaardig verhaal. En het eindigt vanzelfsprekend met ruimte voor een sequel. Het debuut van Luiso Berdejo, met een mooie rol voor Kevin Costner en voor de piepjonge Ivana Baquero, die haar pluimen al had verdiend in El laberinto del fauno (aka Pan’s Labyrinth) van Guillermo del Toro.
  9. Bruce Almighty / Tom Shadyac / 2003 / **
    Verhaaltechnisch misschien niet de meest geslaagde film, maar Jim Carrey is god! Enfin, in deze film toch. Verder is hij één van mijn lievelingsacteurs in het komediegenre. En we krijgen Jennifer Aniston erbij als bonus. What’s not to like.
  10. Dark Moon Rising / Dana Mennie / 2009 / **
    Het ziet eruit als een low budget amateur movie, dit debuut van Dana Mennie, met een niet zo bijster fantastisch uitgewerkt script en ook de acteerprestaties zijn niet meteen beklijvend te noemen. Maar deze film is een vat vol potentieel, met opvallend veel interessante camerastandpunten. Geef die mens een budget, een goed script en goede acteurs, en ik ben er redelijk gerust in dat het resultaat er zal mogen zijn.
  11. We Don’t Live Here Anymore / John Curran / 2004 / ***(*)
    Zo’n mooie, beklemmende, hartverscheurende film, met schitterende acteerprestaties van Mark Ruffalo, Laura Dern, Peter Krause en Naomi Watts. De kijker wordt voortdurend heen en weer geslingerd tussen de personnages en gebombardeerd met gevoelens van liefde, schuld en angst. De film deed mij soms wat denken aan de stijl van The Anniversary Party.
  12. Salt / Phillip Noyce / 2010 / ***
    Wel, één ding is zeker, ge gaat u niet rap vervelend, tijdens deze film. Sinds Dead Calm (1989) Nicole Kidman helemaal lanceerde, heeft Phillip Noyce met regelmaat heel onderhoudende films gereleased, en dat is met deze Salt niet anders. Wie vaak films uit het genre bekijkt of gelijkaardige boeken leest, zal redelijk snel doorhebben waar het om draait, maar zelfs dan zal het nog de moeite van het kijken blijven.
  13. Mirrors 2 / Víctor García / 2010 / *(*)
    Geen Kiefer Sutherland, in deze ietwat dunne sequel, en al zit het verhaal misschien wat te eenvoudig ineen, het werd tenminste niet verknoeid. Het verhaal? Man ziet dode vrouw in spiegel en moet haar moordenaar achterhalen.
  14. Snarveien (Detour) / Severin Eskeland / 2009 / **
    Als origineel valt het plot niet echt te omschrijven, in dit debuut van Severin Eskeland, maar de regisseur heeft het wel prachtig in beeld gebracht en structureel opgebouwd. Ik ben benieuwd naar zijn volgende film.
  15. Thunderball / Terence Young / 1964 / *(*)
    Een beetje verouderd toch, met een paar hilarische gadgets.
  16. Sydney White / Joe Nussbaum / 2007 / (*)
    Ik ben zo niet voor van die leeghoofdige dingen, maar ik was in the mood voor een feelgood film (aaarrrggghhh en nu gebruik ik nog één of andere vorm van binnenrijm ook). Who the hell is Amanda Bynes?
  17. Live and Let Die / Guy Hamilton / 1973 / **
    Oud, en een beetje verouderd, maar een zeer genietbare Bondfilm.
  18. The Last Kiss / Tony Goldwyn / 2006 / *(*)
    Een wijfTVfilm. Over relaties. Ja dat is een pleonasme. Het leven is niet simpel of zwart-wit maar liefde overwint alles. Of ik denk toch dat dit zo ongeveer de boodschap was.
  19. Mamma Mia! / Phyllida Lloyd / 2008 / *(*)
    Zelfs als ze slecht gezongen zijn en opgehangen worden aan een flutverhaaltje, dan nog blijven de ABBAliedjes gewoon goed. Maar geef mij toch maar het origineel.
  20. The Last Airbender / M. Night Shyamalan / 2010 / *(*)
    Pft. Een kinderfilm opgehangen aan een verhaal van dertien in een dozijn, met een poging tot het creëren van een pseudomythologie. De eerste film van M. Night Shyamalan die ik echt niet goed vind (ik heb enkel zijn eerste twee films niet gezien).
  21. RED / Robert Schwentke / 2010 / **(*)
    Aan comic book-inspiratie geen gebrek, in de 21e eeuw. Geen idee of dit een geslaagde interpretatie/adaptatie is, maar dit is alvast een pretentieloze aangename film om naar te kijken. Een paar stereotypische elementen, wat goede acteurs, een beetje zelfspot (zowel de acteurs als het genre), en we krijgen een goede, ingehouden en understated film die sneller voorbij vliegt dan een euh… heat-seeking missile. (Nooit gedacht trouwens dat Mary-Louise Parker al bijna 50 is!)
  22. I Saw the Devil (Akmareul boatda) / Jee-woon Kim / 2010 / ***
    Revenge gone terribly awry: een bijna Shakespeariaanse tragedie over een man die zich zo verliest in de moord op zijn vrouw dat hij zelf in de huid van de moordenaar kruipt. Heel mooi in beeld gebracht.
  23. Mission: Impossible II / John Woo / 2000 / **
    Aangenaam tijdverdrijf, grotendeels verouderd door het thema, maar bevat genoeg interessante elementen –waaronder het liefdesband tussen Ethan Hunt (Tom Cruise) en Nyah Nordoff-Hall (Thandie Newton)– om het actueel te houden.
  24. The American / Anton Corbijn / 2010 / ***(*)
    Een fotografisch ijzersterke film van Anton Corbijn, zeer sober en stylistisch, met een traag maar op het juiste tempo in beeld gebrachte verhaal van Martin Booth (A Very Private Gentleman). De sfeer van de film laat denken aan De battre mon coeur s’est arrêté (de remake van Fingers, door Jacques Audiard met Romain Duris) en Le conseguenze dell’ amore (van Paolo Sorrentino met Toni Servillo).
  25. Nordwand / Philipp Stölzl / 2008 / **
    Gruwelijk-tragische film over vier van de minstens 64 bergbeklimmers die sinds 1935 zijn gestorven bij het beklimmen van de Eiger via de noordelijke kant. Vooral de –niet eens nadrukkelijk in beeld gebrachte– beelden van de door koudvuur aangetaste lichaamsdelen (gezich en handen) zijn hartverscheurend.
  26. DOA: Dead or Alive / Corey Yuen / 2006 / *
    Ik weet niet wie de doelgroep is voor deze film. Er zit iets te veel geobjectifieerd bloot in voor de (pre)tieners, en te weinig inhoud voor de (post)tieners. Bij D.O.A. moet ik –gelukkig– nog altijd denken aan de gelijknamige film van Rudolph Maté uit 1950.
  27. Machete / Ethan Maniquis & Robert Rodriguez / 2010 / *
    Hetzelfde als hierboven, maar dan wel degelijk voor volwassenen.
  28. Mission Impossible III / J.J. Abrams / 2006 / **
    Beter dan Mission Impossible II, spannender en verrassender.
  29. Tormented / Jon Wright / 2009 / *
    Soortement I know what you did last Summer. Weinig origineel.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

1A1

Henri door Bruno Bollaert

Een middelbare scholier, dat ziet er zo uit. Hij zit in het eerste jaar Latijn (Klassieke Studiën heet dat tegenwoordig), samen met zijn vriend S. En ook J., een meisje uit het V.E.M.-orkest, zit bij hem in de klas. En hij heeft een locker. En vakken zoals PO en LO en NW en AA en TC en GO en… en… en…