Euh ja, ik ging geen sterren meer toekennen. Negeer de sterren (in lijstjes én op het doek), en bekijk zo spoedig mogelijk de volgende films: We Don’t Live Here Anymore van John Curran, een verhaal over keuzes gebaseerd op twee kortverhalen van Andre Dubus (II, niet III) en The American van Anton Corbijn. En deze vertonen bijzonder veel potentieel: I Saw the Devil (Akmareul boatda) van Jee-woon Kim en The New Daughter van Luiso Berdejo. Allez, allez, smijt u: de kinderen zitten weer op school en u heeft toch geen zin om te werken.
- 40 Days and 40 Nights / Michael Lehmann / 2002 / **
Laat ons augustus beginnen met een romantische film. Straks tien jaar oud, en ik had hem nog nooit gezien. Zo voorspelbaar als hij groot is, en ik wou eigenlijk naar een andere film kijken, maar ik was te lui om te zappen. - The Devil’s Teardrop / Norma Bailey / 2010 / *
Een tv-film, die in de categorie minder geslaagde weekendfilm valt. Ik had door wie het was op het moment dat het personage werd geïntroduceerd. Gebaseerd op een boek van Jeffery Deaver, de mens die het recente, niet zo schitterende, James Bondboek heeft geschreven. En met Natasha Henstridge, wiens rollen sinds Species maar weinig om het lijf hebben gehad. Ja, dat is een beetje een woordpeling/doordenkertje. - Robin Hood / Ridley Scott / 2010 / **
In navolging van de vele stripverhalen, krijgt nu ook Robin Hood een realistischer portretering. Geen idee of iemand hierop zat te wachten, ik alvast niet, al was het een genoegen om Cate Blanchett nog eens op het scherm te zien. - After.Life / Agnieszka Wojtowicz-Vosloo / 2009 / (*)
Toch nog een halve ster, maar dan alleen omdat Christina Ricci zo vrijpostig meespeelt. Er zit geen sprankeltje originaliteit in dit script, dat verder ook nog langs alle kanten rammelt. De enige reden waarom een mens blijft kijken is om te weten of ze nu leeft dan wel niet, en eigenlijk was de film al een pak beter geweest, als die vraag onbeantwoord was gebleven. Want zelfs in dat antwoord, spreekt het script (waar met drie mensen aan werd geschreven) zichzelf tegen. - Repo Men / Miguel Sapochnik / 2010 / *(*)
Een mengeling van op zijn minst drie andere films/boeken, dit debuut van Miguel Sapochnik, zo lijkt het wel. Jude Law speelde eerder al de vergelijkbare rol van Jerome Eugene Morrow in Gattaca (1997) van Andrew Niccol; Tom Cruise had een vergelijkbare opdracht in Minority Report (2002); en Will Smith stond voor gelijkaardige dilemma’s in I, Robot (2004). Voor een debuut is dit niet onaardig verfilmd, het zit vol goede (geleende?) ideëen, maar het rommelt een beetje in de uitwerking. Misschien had Sapochnik beter eerst iets minder uitdagends aangepakt? Misschien is het boek waarop de film gebaseerd is, The Repossession Mambo van Eric Garcia, wel interessanter? En door de titel heb ik plots zin gekregen om Repo Man (1984) van Alex Cox nog eens te herbekijken. - The Client List / Eric Laneuville / 2010 / (*)
Och. Ik dacht dat het een thriller was, maar het was zo’n VijfTV film met reality allures. Jennifer Love Hewitt had geld nodig, vermoed ik. - Ice Age: The Meltdown / Carlos Saldanha / 2006 / **
Alleen al voor de eekhoorn Scrat zou een mens naar Ice Age kijken. Blijft aasngenaam tijdverdrijf. In 2012 zou deel vier verschijnen. - The New Daughter / Luiso Berdejo / 2009 / ***
Een sobere, bijna serene film over iets alien-monster-indianenbegraafplaatsachtig, met goede acteurs en een geloofwaardig verhaal. En het eindigt vanzelfsprekend met ruimte voor een sequel. Het debuut van Luiso Berdejo, met een mooie rol voor Kevin Costner en voor de piepjonge Ivana Baquero, die haar pluimen al had verdiend in El laberinto del fauno (aka Pan’s Labyrinth) van Guillermo del Toro. - Bruce Almighty / Tom Shadyac / 2003 / **
Verhaaltechnisch misschien niet de meest geslaagde film, maar Jim Carrey is god! Enfin, in deze film toch. Verder is hij één van mijn lievelingsacteurs in het komediegenre. En we krijgen Jennifer Aniston erbij als bonus. What’s not to like. - Dark Moon Rising / Dana Mennie / 2009 / **
Het ziet eruit als een low budget amateur movie, dit debuut van Dana Mennie, met een niet zo bijster fantastisch uitgewerkt script en ook de acteerprestaties zijn niet meteen beklijvend te noemen. Maar deze film is een vat vol potentieel, met opvallend veel interessante camerastandpunten. Geef die mens een budget, een goed script en goede acteurs, en ik ben er redelijk gerust in dat het resultaat er zal mogen zijn. - We Don’t Live Here Anymore / John Curran / 2004 / ***(*)
Zo’n mooie, beklemmende, hartverscheurende film, met schitterende acteerprestaties van Mark Ruffalo, Laura Dern, Peter Krause en Naomi Watts. De kijker wordt voortdurend heen en weer geslingerd tussen de personnages en gebombardeerd met gevoelens van liefde, schuld en angst. De film deed mij soms wat denken aan de stijl van The Anniversary Party. - Salt / Phillip Noyce / 2010 / ***
Wel, één ding is zeker, ge gaat u niet rap vervelend, tijdens deze film. Sinds Dead Calm (1989) Nicole Kidman helemaal lanceerde, heeft Phillip Noyce met regelmaat heel onderhoudende films gereleased, en dat is met deze Salt niet anders. Wie vaak films uit het genre bekijkt of gelijkaardige boeken leest, zal redelijk snel doorhebben waar het om draait, maar zelfs dan zal het nog de moeite van het kijken blijven. - Mirrors 2 / Víctor García / 2010 / *(*)
Geen Kiefer Sutherland, in deze ietwat dunne sequel, en al zit het verhaal misschien wat te eenvoudig ineen, het werd tenminste niet verknoeid. Het verhaal? Man ziet dode vrouw in spiegel en moet haar moordenaar achterhalen. - Snarveien (Detour) / Severin Eskeland / 2009 / **
Als origineel valt het plot niet echt te omschrijven, in dit debuut van Severin Eskeland, maar de regisseur heeft het wel prachtig in beeld gebracht en structureel opgebouwd. Ik ben benieuwd naar zijn volgende film. - Thunderball / Terence Young / 1964 / *(*)
Een beetje verouderd toch, met een paar hilarische gadgets. - Sydney White / Joe Nussbaum / 2007 / (*)
Ik ben zo niet voor van die leeghoofdige dingen, maar ik was in the mood voor een feelgood film (aaarrrggghhh en nu gebruik ik nog één of andere vorm van binnenrijm ook). Who the hell is Amanda Bynes? - Live and Let Die / Guy Hamilton / 1973 / **
Oud, en een beetje verouderd, maar een zeer genietbare Bondfilm. - The Last Kiss / Tony Goldwyn / 2006 / *(*)
Een wijfTVfilm. Over relaties. Ja dat is een pleonasme. Het leven is niet simpel of zwart-wit maar liefde overwint alles. Of ik denk toch dat dit zo ongeveer de boodschap was. - Mamma Mia! / Phyllida Lloyd / 2008 / *(*)
Zelfs als ze slecht gezongen zijn en opgehangen worden aan een flutverhaaltje, dan nog blijven de ABBAliedjes gewoon goed. Maar geef mij toch maar het origineel. - The Last Airbender / M. Night Shyamalan / 2010 / *(*)
Pft. Een kinderfilm opgehangen aan een verhaal van dertien in een dozijn, met een poging tot het creëren van een pseudomythologie. De eerste film van M. Night Shyamalan die ik echt niet goed vind (ik heb enkel zijn eerste twee films niet gezien). - RED / Robert Schwentke / 2010 / **(*)
Aan comic book-inspiratie geen gebrek, in de 21e eeuw. Geen idee of dit een geslaagde interpretatie/adaptatie is, maar dit is alvast een pretentieloze aangename film om naar te kijken. Een paar stereotypische elementen, wat goede acteurs, een beetje zelfspot (zowel de acteurs als het genre), en we krijgen een goede, ingehouden en understated film die sneller voorbij vliegt dan een euh… heat-seeking missile. (Nooit gedacht trouwens dat Mary-Louise Parker al bijna 50 is!) - I Saw the Devil (Akmareul boatda) / Jee-woon Kim / 2010 / ***
Revenge gone terribly awry: een bijna Shakespeariaanse tragedie over een man die zich zo verliest in de moord op zijn vrouw dat hij zelf in de huid van de moordenaar kruipt. Heel mooi in beeld gebracht. - Mission: Impossible II / John Woo / 2000 / **
Aangenaam tijdverdrijf, grotendeels verouderd door het thema, maar bevat genoeg interessante elementen –waaronder het liefdesband tussen Ethan Hunt (Tom Cruise) en Nyah Nordoff-Hall (Thandie Newton)– om het actueel te houden. - The American / Anton Corbijn / 2010 / ***(*)
Een fotografisch ijzersterke film van Anton Corbijn, zeer sober en stylistisch, met een traag maar op het juiste tempo in beeld gebrachte verhaal van Martin Booth (A Very Private Gentleman). De sfeer van de film laat denken aan De battre mon coeur s’est arrêté (de remake van Fingers, door Jacques Audiard met Romain Duris) en Le conseguenze dell’ amore (van Paolo Sorrentino met Toni Servillo). - Nordwand / Philipp Stölzl / 2008 / **
Gruwelijk-tragische film over vier van de minstens 64 bergbeklimmers die sinds 1935 zijn gestorven bij het beklimmen van de Eiger via de noordelijke kant. Vooral de –niet eens nadrukkelijk in beeld gebrachte– beelden van de door koudvuur aangetaste lichaamsdelen (gezich en handen) zijn hartverscheurend. - DOA: Dead or Alive / Corey Yuen / 2006 / *
Ik weet niet wie de doelgroep is voor deze film. Er zit iets te veel geobjectifieerd bloot in voor de (pre)tieners, en te weinig inhoud voor de (post)tieners. Bij D.O.A. moet ik –gelukkig– nog altijd denken aan de gelijknamige film van Rudolph Maté uit 1950. - Machete / Ethan Maniquis & Robert Rodriguez / 2010 / *
Hetzelfde als hierboven, maar dan wel degelijk voor volwassenen. - Mission Impossible III / J.J. Abrams / 2006 / **
Beter dan Mission Impossible II, spannender en verrassender. - Tormented / Jon Wright / 2009 / *
Soortement I know what you did last Summer. Weinig origineel.
0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)
(films vorige maand)
Drie sterren voor Salt? Ge zijt tegenwoordig werkelijk vrijgevig, Bol…
Hm, ge hebt misschien een beetje gelijk. Maar die sterren, dat is allemaal zo arbitrair. En daarbij, ik heb u gezegd dat ge ze moest negeren :p